🌲
#هوا را گر به فرمان کرده باشی
دوصد #بتخانه، ویران کرده باشی!

دل سنگین خود گر نرم سازی
#فرنگی را #مسلمان کرده باشی! . . .

#سخاوت با سخاوت پیشگان کن
که با یک شهر احسان کرده باشی

تنورت گرم باشد همچو خورشید
#قناعت گر به یک نان کرده باشی

اگر پیش از رحیل از #خواب خیزی
#سفر را بر خود آسان کرده باشی . . .

نخواهی گرد عالَم گشت، صائب!
اگر در خویش جولان کرده باشی

#صائب
🌲
....................................
@bagh_saeb 🌲🌲🌲

یکی از مضامین کهن و مکرر در شعر عرفانی، عدم تمایز مذهبی یا به عبارتی مختصر، یکسان انگاری #کعبه و #بتخانه است. بابا طاهر عریان گوید:

خوشا اونون که از پا سر ندونند
میون شعله خشک و تر ندونند
کنشت و کعبه و بتخانه و دیر
سرایی خالی از دلبر ندونند

این مضمون طی قرنها به صورتهای مختلف بیان می شود و چون به دست #بیدل دهلوی می‌رسد تازه‌جویی‌های این استاد سبک هندی رنگهایی نو به این مضمون کهن می‌دهد از این دست:

از معنیِ دعایِ بت و برهمن مپرس
این رام رام نیست؛ همان الله الله است!
(دیوان بیدل به تصحیح محمد سرور مولایی، ص ۵۹۱)

چنین نگاهی، برخاسته از یکپارچه‌انگاری هستی و همه جا را آستانِ دوست دیدن است که بسا برآمده از خوانش عارفانهٔ متن قرآن کریم در آیاتی چون «فاینما تولوا فثم وجه الله» (البقرة، ۱۱۵) باشد؛ از این سان که بیدل می‌سراید:

کو خلوت و چه انجمن؟ آثارِ جاهِ اوست
هرجا مژه بلند کنی، بارگاه اوست!

( همان ج ۱، ص۶۸۶)
🌲
----------------------
@bagh_saeb