"خواهد آمد مرگ، چشمان تو را خواهد داشت"

خواهد آمد مرگ،
چشمانِ تو را خواهد داشت ــ
مرگی که با ماست،
بام تا شام، بی‌خواب،
لال چون ندامتِ کهنه
یا معصیتِ ابلهانه‌ای.
چشم‌های تو لغتی خالی خواهد بود،
گریه‌ای فروخورده، سکوتی.
این‌گونه هر سحر
خواهیش دید،
وقتی که تک و تنها
روی آینه می‌خَمی.
ای مایه‌ی امید،
ما هم آن روز خواهیم دانست
تویی بود و نبود.

به هرکسی چشمی دارد مرگ.
خواهد آمد مرگ،
چشمانِ تو را خواهد داشت.
چون پایانِ معصیت خواهد بود،
چون دیدنِ این که چهره‌ای مرده
از آیینه در می‌آید،
چون شنیدنِ این که لبانِ بسته
سخن می‌گویند.
و فرومی‌رویم در خاموشی.

چزاره پاوزه - شاعر ایتالیایی
برگردان: بیژن الهی
کتاب: دره‌ی علف هزار رنگ
نشر: بیدگل

"When Death Comes, It Will Have Your Eyes"

When death comes, it will have your eyes-
This death that is always with us,
From morning till evening, sleepless,
Deaf, like an old remorse
Or some senseless bad habit. Your eyes
Will be an empty word,
A stifled cry, a silence;
The way they appear to you each morning,
When you lean into yourself, alone,
In the mirror. Sweet hope,
That day we too shall know
That you are life and you are nothingness.
For each of us, death has a face.
When death comes, it will have your eyes.
It will be like quitting some bad habit,
Like seeing a dead face
Resurface out of the mirror,
Like listening to shut lips.
We’ll go down into the vortex in silence.

#Cesare_Pavese
#چزاره_پاوزه
#بیژن_الهی



@asheghanehaye_fatima