《احساس می‌کنم اگر ترکم کنی از دست می‌روم ... من آن کبوتر زخم خورده‌ام که سرب در خودش حمل می‌کند ... افسوس که تو فقط دو بار آمده‌ای، و چه تلخی‌ها دیده‌ است این بالش بیچاره‌ام، چه اشک‌های خشک شده یا درنیامده، صدا زدن‌ها، آه و ناله‌ها. شاید تو واقعا خودت را از من خلاص کرده‌ای. آیا کسی این‌ را به من گفت که عشق بیماری است؟ وقتی که اول بار همدیگر را دیدیم گفتی زندگی مسخره است. اوه، آندره‌ی من، بدان که دیگر همه‌چیز برایم تمام شده. اما تو را داشتم و این خیلی زیبا بود.

این نامه را نادیا در ژانویه‌ی ۱۹۲۷ به برتون نوشته است.




#نادیا #آندره_برتون
‌


@asheghanehaye_fatima