@asheghanehaye_fatima


کجای دریاها جنگ است

که رودخانه ها
با آستینی پر از سنگ می آیند؟!


✍🏻 #منوچهر_آتشي

@asheghanehaye_fatima



نه رفته‌ای
نه پیام آمدنی داده‌ای
خانه در تصرف بوی توست
تو نیستی و خانه در تصرف بوی توست

حس می‌کنم
تنهایی ستاره را
این همه ستاره‌ی تنها ؟
یکی به یکی نمی‌گوید بیا
هر یک
از آسمانه‌ی خویش
چونان چشم پرنده درخشان
از آشیانه‌ی تاریک

حس می‌کنم
نیش ستاره را
در چشمم
طعم ستاره را
در دهانم
و طعم یک کهکشان تنهایی را
در جانم

کجای جهان بگذارمت
تا زیباتر شود آن جا ؟
بنویس می‌آیم
تا آشیانه به گام و به دست و سلام
آراسته شود


#منوچهر_آتشي

@asheghanehaye_fatima




همه جا مي بينمت

به درخت و پرده و آينه

نمي دانم اما

تو مرا دنبال مي کني

يا من ترا

اي چشم شيرين زيبا

به گلها مي بينيم و مي بينمت

به گلها نشسته اي و مي بينيم

بر آب مي نگرم و مي بينمت

در آب مي لرزي و مي بينيم

تو مرا جست و جو مي کني يا من ترا اي چشم شيرين دلربا

همه روياهايم را نيلوفري کرده اي

و همه خيال هايم را به بوي شراب آغشته اي

همه جا

گرماي خانه و جان و جهان است حضورت

ولي چشم که باز مي کنم

نمي بينمت ديگر

با آن که مي دانم

تو مي بينيم همه جا

من شيداي توام

يا تو مرا گرفته اي به بازوي سودا

اي چشم شيرين بي پروا


#منوچهر_آتشي

@asheghanehaye_fatima




کجای جهان بگذارمت
تا زیباتر شود آن جا؟

ستاره به ستاره
به جادوی ذهن و بال شهاب
گردانده ام
کاکل گلبویت را

به هر ستاره
تاری داده ام
طره ای به هر منظومه
به هر کهکشان دسته ای
به کیهان
عطری داده ام
که می گردد گیج
گرد خویش.
کوچه به کوچه رفته ام

شهر به شهر

دیار به دیار
نامت را
به یاد هر پنجره آورده ام
به یاد هر چار راه
به یاد هر بندر
وفرودگاه
تا نظام یافته
آشنایی ها
نظام یافته
تپش ها
و جهانی شده
زبان اندوه.

برگ به برگ
برده ام طراوت رخسارت را
-با بال پروانه و تار موی نسیم-
درخت به درخت
و جنگل به جنگل
وسبزینه ی جانت را
قسمت کرده ام
میان خشک های جهان
تا جان یافته باشد هر چیز
و ایستاده باشد هر چیز
کمربسته
برابر بلندای خرمت.

کجای جهان بگذارمت
تا زیباتر شود آن جا؟
برگ به برگ و ساقه به ساقه
به باغ های جهان داده ام
نامت را

و چشمانت را
به آسمان داده ام
تا ببینی مرا هم
که نمی بینم جز تو را
با هزار چشم و هزار ستاره ی مساماتم.

#منوچهر_آتشي

____________


منوچهر آتشي؛ از سرزمين داغ جنوب،يک نفس تا پايتخت تاخت، بااسب سرکشش، که هنوز شيهه هايش را مي شود شنيد.
افسوس که نميدانست براي يک روستايي ساده دل، پايتخت ،سردچالي بيش نيست...

#نصرت_رحماني

@asheghanehaye_fatima



کجای جهان بگذارمت
تا زیباتر شود آن جا؟

ستاره به ستاره
به جادوی ذهن و بال شهاب
گردانده ام
کاکل گلبویت را

به هر ستاره
تاری داده ام
طره ای به هر منظومه
به هر کهکشان دسته ای
به کیهان
عطری داده ام
که می گردد گیج
گرد خویش.
کوچه به کوچه رفته ام

شهر به شهر

دیار به دیار

نامت را
به یاد هر پنجره آورده ام
به یاد هر چار راه
به یاد هر بندر
وفرودگاه
تا نظام یافته
آشنایی ها
نظام یافته
تپش ها
و جهانی شده
زبان اندوه.

برگ به برگ
برده ام طراوت رخسارت را
-با بال پروانه و تار موی نسیم-
درخت به درخت
و جنگل به جنگل
وسبزینه ی جانت را
قسمت کرده ام
میان خشک های جهان
تا جان یافته باشد هر چیز
و ایستاده باشد هر چیز
کمربسته
برابر بلندای خرمت.

کجای جهان بگذارمت
تا زیباتر شود آن جا؟
برگ به برگ و ساقه به ساقه
به باغ های جهان داده ام
نامت را

و چشمانت را
به آسمان داده ام
تا ببینی مرا هم
که نمی بینم جز تو را
با هزار چشم و هزار ستاره ی مساماتم.



#منوچهر_آتشي