به رغمِ ِخویش،
مقصودِ من از خدا تویی،
در آغوش گرفتنِ تمام دوست داشتنی ها
و باقی، تاسی است که می ریزند

با دستانِ تو همراه می شوم،
لبانت را می بوسم
هر جا که  باشی  لمست می کنم
و باقی، همه پنداری است،

من چلیپایِ توام،
آنگاه که به خواب می روی
جاده ای تهی که بر آسمانش تمنا می بارد،
سایه ی توام، سایه ای سنگسار شده،

سکوتِ توام من
شبی فراموش شده در خاطرِ خویش
و وعده ی دیداری که هر بار تکرار می شود،
دریوزه گرِ درب خانه ات
آنکه انتظار دیدارت، رنج اش می دهد
آنکه جان می سپارد
اگر انتظارش به دیرگاه برسد،


#لوئی_آراگون
برگردان: #ماندانا_حسنلو


@asheghanehaye_fatima