عاشقانه های فاطیما
781 subscribers
21K photos
6.4K videos
276 files
2.93K links
منتخب بهترین اشعار عاشقانه دنیا
عشق
گلایه
دلتنگی
اعتراض
________________
و در پایان
آنچه که درباره‌ی خودم
می‌توانم بگویم
این است:
من شعری عاشقانه‌ام
در جسمِ یک زن.
الکساندرا واسیلیو

نام مرا بنویسید
پای تمام بیانیه‌هایی که
لبخند و بوسه را آزاد می‌خواهند..
Download Telegram
@asheghanehaye_fatima


                  
گؤرونتوسو گوزگولرده یانسینمایان بیر اینسان کیمی اؤنونده دایانمیشام
              گؤرورسنمی؟

وارلیقلا یوخلوغون قووشاغیندا، بوشلوق آچیسیندان سنی چاغیریرام
               ائشیدیرسنمی؟

بیرآن قانادلارینی قاتلا
سمور دریلی جانتانا قوی
بو آشاغیلاردا بیریسی
سنین دویومونلا وارلیغینی اؤلچور
دویورسانمی؟

آیاغینی چیلپاقجا تورپاغا قوی
بیتگی‌لرین توخومو ساریلیق آزاریندان چورویه‌جک
                    سن یاغماسان!
تانیش اول جانی قارنیندا چورویه‌ن تورپاقلا
گؤزلویونون اوستونه قونموش توزلارین آناسیدیر تورپاق
و من
پالچیقدان یوغورولموش بیر جان
بویودلاری بولونمامیش بیر دونیادا یاشاییرام.

هئی... ساچلاری رسساملارین سئحیرلی فیرچاسی!
ساچلارینین اوجو ایلا کوکسومو اورپه‌شدیریب گیزلی ناخیشلار سایاق منی قابارد
   اؤیله کی;
جانی‌لرین بارماق ایزلری قاباردیلیر نسنه‌لرین اوستونده.

بوجان دامغالانمادان
تاپینمایاجاق هئچ بیر تانرییا!
دوداقلارینین بویاسینی روح‌سوز دوداقلاریما کؤچور.

آد وئر یاراتدیغینا
آد وئر
بیر باخیشینلا
داغینیق حوجئیره لری بیر یئره توپلاشان
                    "وارلیغا".

☆☆☆☆☆

🔺برگردان فارسی

مثل انسانی که در آینه‌ها منعکس نمی‌شود
مقابل‌ات ایستاده‌ام
می‌بینی؟

در تلاقی بودن و نبودن، از کنج خلاء
تو را صدا می‌زنم
می‌شنوی؟

تا کن یک لحظه بال‌های‌ات را
در کیف‌ات که از پوست‌سمور است، بگذار
در پایین‌ترها یک نفر
با احساس تو، هستی خود را می‌سنجد
احساس می‌کنی؟

پای‌ات را برهنه روی خاک بگذار!
تخم گیاهان از آفت زردی پوسیده خواهد شد،
اگر نباری!

بشناس خاکی که جان‌اش در درون‌اش می‌پوسد
خاک
مادر گرد و غباری است
که بر عینک‌ات نشسته است!

و من
جانی که از و‌‌َرز دادن گِل به‌وجود آمده
در دنیایی با بعدهای کشف نشده زندگی می‌کنم.

هی... گیسوان‌ات قلم‌موی جادویی نقّاش‌ها!
با نوک قلم‌موی گیسوان‌ات سینه‌ام را مورمور کرده،
مانند نقش‌هایی پنهان، مرا برجسته کن
مثل اثر انگشت جانیانی که بر روی اشیایی برجسته می‌شود.

تا این وجود، داغ نخورده
برای هیچ معبودی عبادت نخواهد کرد
رنگ لب‌های‌ات را به لب‌های بی‌روح‌ام برسان.

آفریده‌ی خود را نام‌گذاری کن
اسم بگذار؛
بر مخلوقی
که با یک نگاه‌ات
سلول‌های پراکنده‌اش یک‌جا جمع شده است.

■●شاعر: #زامان_پاشازاده

■●برگردان به فارسی: #ثریا_خلیق‌خیاوی

#شعر_آذربایجان