■قلبت را با خودم...

قلبِ تو را
من با خودم حمل می‌کنم
(در قلبم
من تو را
حمل می‌کنم)
و هرگز
بدونِ آن نیستم
(به هر جا که بروم
می‌روی... عزیز من!
و هر کاری کنم
تنها
تو می‌کنی دلبند من!)
از سرنوشت
بیمناک نیستم
(که تو در سرنوشتِ منی
شیرینِ من!)
دنیا را نمی‌خواهم
(دنیای حقیقی من
تویی
زیبای من!)
تعبیرِ طالعِ ماه
و سرودخوانِ آفتابی
رازِ مبهمی در این است
که هیچ‌کسی درکش
نمی‌کند
(این‌جا
ریشه‌درریشه
شاخه‌به‌شاخه
و
آسمان‌درآسمان
پوشیده از درختی‌ست
به نامِ زنده‌گی
درختی که می‌بالد
بلندتر
از امیدواریِ یک روح
و خفاکاریِ یک عقل)
و شگفتا
این درخت
ستاره‌گان را
از هم جدا نگه می‌دارد
من قلبِ تو را
با خودم حمل می‌کنم
(در قلبم
من تو را
حمل می‌کنم)

#ای_ای‌_کمینز


@asheghanehaye_fatima

به‌وقتِ نرگس‌های زرد
که می‌دانند
هدف از زیستن بالیدن است
چگونه را به‌خاطر بسپار...
- چرا را فراموش کن -

به‌وقتِ یاسمن‌ها که ادعا می‌کنند
هدف از بیدار شدن، رؤیا دیدن است
چنین را به‌خاطر بسپار!
- انگار را فراموش کن -

به‌وقتِ گل‌های سرخ
که ما را اکنون و این‌جا
با بهشت شگفت‌زده می‌کنند
آری را به‌خاطر بسپار...
- اگر را فراموش کن -

به‌وقتِ همه چیزهای دل‌پذیر
که از دست‌رس درکِ ما دورند
جست‌وجو را به‌خاطر بسپار!
- یافتن را فراموش کن -

و در رازِ زیستن
به‌وقتی که زمان ما را از قیدِ زمان می‌رهاند
مرا به‌خاطر بسپار...
- مرا فراموش کن -

■شاعر: #ای_ای‌_کمینز [

■برگردان: #فرشته_وزیری‌نسب
@asheghanehaye_fatima

به‌وقتِ همه چیزهای دلپذیر
که از دست‌رس درکِ ما دورند
جست‌وجو را به‌خاطر بسپار!
- یافتن را فراموش کن -

و در رازِ زیستن
به‌وقتی که زمان ما را از قیدِ زمان می‌رهاند
مرا به‌خاطر بسپار...
- مرا فراموش کن -

#ای_ای‌_کمینز  [ E.E. Cummings • آمریکا، ۱۹۶۲-۱۸۹۴ ]

@asheghanehaye_fatima