@asheghanehaye_fatima



دیدی ای غمگین تر از من
بعد از آن دیر آشنایی
آمدی خواندی برایم
قصه ی تلخ جدایی
مانده ام سر در گریبان
بی تو
در شب های غمگین
بی تو باشد همدم من
یاد پیمان های دیرین
آن گل سرخی که دادی
در سکوت خانه پژمرد
آتش عشق و محبت
در خزان سینه افسرد
اکنون نشسته در نگاهم
تصویر پر غرور چشمت
یک دم نمی رود از یادم
چشمه های پر نور چشمت
آن گل سرخی که دادی
در سکوت خانه پژمرد...

#ایرج_جنتی_عطایی

#سیمین_غانم / مردِ من/
ترانه #ایرج_جنتی_عطایی
آهنگ و تنظیم #بابک_بیات


@asheghanehaye_fatima

#ابی /پوست شیر/
ترانه #ایرج_جنتی_عطایی
آهنگ و تنظیم #واروژان



@asheghanehaye_fatima

منِ تن خسته را دریاب
مرا هم‌خانه کن تا صبح،
نوازش کن مرا تا خواب...

#ایرج_جنتی_عطایی


@asheghanehaye_fatima

⚜

شبانه های بی تو
یعنی حضور گریه
با من نبودن تو
یعنی وفور گریه...


#ایرج_جنتی_عطایی

@asheghanehaye_fatima

'' تندیس ''
آلبوم؛ #شب_نیلوفری
خواننده؛ #ابی
ترانه سرا؛ #ایرج_جنتی_عطایی
آهنگساز؛ #سیاوش_قمیشی
تنظیم‌کننده؛ #استیو_مک_کروم


@asheghanehaye_fatima

⚜

تو از کدوم قصه ای
که خواستنت عادته
نبودنت فاجعه
بودنت امنیته ..

#ایرج_جنتی_عطایی



@asheghanehaye_fatima

@asheghanehaye_fatima



اگر حرفی سرودی روی لب ها نیست
و زنگ نعره یی در گوش شب ها نیست
اگر اکنون هجوم درد و تنهایی ست
اگر امید من امید رویایی ست
نخواهم رفت! خواهم ماند!
و روزی با تو خواهم خواند!
سرودی را که از چشمم نمی خوانی!
حدیثی را که جز رویا نمی دانی!
برایت مهربان بودم
تو می دانستی و نامهربان بودی!
به پایت زندگی دادم
تو رنجم دادی و در فکر جان بودی!
گرفتی هرچه از من بود
و چون دشمن مرا پابستی و رفتی!
چو ترسیدی که بگریزم
پل پیوند ما بشکستی و رفتی!
بترس از من!
بترس از من!
از این سیل جدا افتاده ی مغرور!
بترس از من!
بترس از من!
که پر کینه نگاهت می کنم از دور!
...
#ایرج_جنتی_عطایی

📌

منِ تن خسته را دریاب
مرا هم‌خانه کن تا صبح،
نوازش کن مرا تا خواب...



#ایرج_جنتی_عطایی

@asheghanehaye_fatima

@asheghanehaye_fatima
‌

آسمان ابری نیست
و زمستان هم ،
دل من اما غمگین است
چشم من اما بارانی .
 
بوی غربت دارد
کوچه ی تنبل پر همهمه مان
بوی هجرت دارد
چمدانِ خسته ی من
و هوای گریه
مادر کور دم مردن من .
قصد هجرت دارم
به کجا باید رفت ؟

#ایرج_جنتی_عطایی

با من گریه کن...

🎸 #جشن_دلتنگی
🎤 #داریوش
#داریوش_اقبالی
📝 #ایرج_جنتی_عطایی


@asheghanehaye_fatima

‍‍ .




ضیافت های عاشق را خوشا بخشش، خوشا ایثار 
خوشا پیدا شدن در عشق، برایِ گُم شدن در یار

چه دریایی میان ماست خوشا دیدار ما در خواب 
چه امیدی به این ساحل؟خوشا فریاد زیر آب 

خوشا عشق و خوشا خون جگر خوردن 
خوشا مردن، خوشا از عاشقی مردن

اگر خوابم اگر بیدار، اگر مستم اگر هشیار 
مرا یارای بودن نیست، تو یاری کن مرا، ای یار 

تو ای خاتون خواب من، منِ تن خسته را دریاب 
مرا هم خانه کن تا صبح، نوازش کن مرا تا خواب 

همیشه خوابِ تو دیدن دلیلِ بودنِ من بود!
چِراغِ راهِ بیداری اگر بود از تو روشن بود

نه از دور و نه از نزدیک تو از خواب آمدی، ای عشق
خوشا خودسوزی عاشق، مرا آتش زدی، ای عشق.

#ایرج_جنتی_عطایی
#داریوش_اقبالی
#داریوش
#عزیز_روزهام❤️


@asheghanehaye_fatima

#شعر من از عذاب تو ،
گزند تازیانه شد ...

#ایرج_جنتی_عطایی


@asheghanehaye_fatima

‍‍ ترانه‌سرا: #ایرج_جنتی_عطایی
آهنگساز: #سیاوش_قمیشی
خواننده: #ابراهیم_حامدی ( #ابی)



توی تنهاییِ یک دشت بزرگ
که مثلِ غربتِ شب بی‌انتهاست
یه درختِ تن‌سیاه و سربلند
آخرین درختِ سبز سرپاست

رو تنش زخمه ولی زخم تبر
نه یه قلب تیرخورده نه یه اسم
شاخه‌هاش پُر از پرِ پرنده‌هاست
کندوی پاک دخیله و طلسم

چه پرنده‌ها که تو جاده‌ی کوچ
مهمون سفره‌ی سبز اون شدن
چه مسافرا که زیر چتر اون
به تن خستگی‌شون تبر زدن

تا یه روز تو اومدی بی‌خستگی
با یه خورجین قدیمیِ قشنگ
با تو نه سبزه نه آینه و نه آب
یه تبر بود با تو با اهرم سنگ

اون درخت سربلند پرغرور
که سرش داره به خورشید می‌رسه منم
اون درخت تن‌سپرده به تبر
که واسه پرنده‌ها دلواپسه منم

من صدای سبزِ خاکِ سربی‌ام
صدایی که خنجرش رو به خداست
صدایی که توی بُهت شب دشت
نعره‌ای نیست ولی اوج یک صداست

رقص دست نرمت ای تبربه‌دست
با هجوم تبر گشنه و سخت
آخرین تصویر تلخ بودنه
توی ذهنِ سبزِ آخرین درخت

حالا تو شمارش ثانیه‌هام
کوبه‌های بی‌امونه تبره
تبری که دشمنه همیشه‌ی
این درخت محکم و تناوره

من به فکر خستگی‌های پر پرنده‌هام
تو بزن، تبر بزن
من به فکر غربت مسافرام
آخرین ضربه رو محکم‌تر بزن...


#ایرج_جنتی_عطایی


@asheghanehaye_fatima

‍ کدوم شاعر کدوم عاشق کدوم مَرد،تو رو دید و به یادِ من نیفتاد
به یادِ هق هق بی وقفه ی من،توی آغوش معصومانه ی باد
تو اسمت معنی ایثارِ آبه،برای خاک داغ خستگی ها
تو معنای پناه آخرینی،واسه این زخمی دلبستگی ها...
نجیب و با شکوه و حیرت آور،تو خاتونِ تمام قصه هایی
تو بانوی ترانه هامی اما،مثل شکستنِ من بی صدایی...
تو باور می کنی اندوه ماهو،تو می فهمی سکوت بیشه ها رو...
هجوم تند رگبار تگرگ‍‍ی،که می شناسی غرور شیشه ها رو
تو معصومی مثل تنهاییِ من،شریک غصه های شبنم و نور
تو تنهایی مثل معصومیِ من،رفیقِ قله های پاک و مغرور
نجیب و باشکوه و حیرت آور،تو خاتون تمام قصه هایی
تو بانوی ترانه هامی اما مثل شکستن من بی صدایی
ببین من آخرین برگ درختم،درخت زخمی از تیغ زمستون...
منو راحت کن از تنهاییِ من،منو پاکیزه کن با غسل بارون
تو تنها حادثه تنها امیدی،برای قلب من این قلب مسموم
رَدای روشن آمرزشی تو،برای این تنِ محکوم مهزوم...

#ایرج_جنتی_عطایی

@asheghanehaye_fatima

🔹ترانه‌سرا: #ایرج_جنتی_عطایی
(زمزمه‌های یک شب سی ساله، گزید‌ه‌ی اشعار، نشر نکیسا/آمریکا)
🔹خواننده: #داریوش_اقبالی
🔹آهنگساز: زنده‌یاد #بابک_بیات
🔹تنظیم: #محمد_اوشال

@asheghanehaye_fatima


خونه این خونه‌ی ویرون
واسه من هزارتا خاطره داره
خونه، این خونه‌ی تاریک
چه روزایی رو به‌یادم میاره

اون روزا یادم نمی‌ره
دیوارِ خونه پُر از پنجره بود
تا افق، همسایه‌ی ما
دریا بود، ستاره بود، منظره بود.

خونه، خونه جای بازی
برای آفتاب و آب بود
پُرِ نور واسه بیداری،
پُرِ سایه واسه خواب بود

پدرم می‌گفت:«قدیما
کینه‌هامون رو دور انداخته بودیم
توی برف و باد و بارون،
خونه رو با قلبامون ساخته بودیم.»

خونه عشقِ مادرم بود
که تو باغچه‌اش گُلِ اطلسی می‌کاشت
خونه، روحِ پدرم بود
چیزی رو هم‌پای خونه دوست نداشت


سیلِ غارتگر اومد
از تو رودخونه گذشت
پُلا رو شکست و بُرد
زد و از خونه گذشت

دستِ غارتگر سیل
خونه رو ویرونه کرد
پدرِ پیرمو کُشت
مادرو دیوونه کرد

حالا من موندم و این ویرونه‌ها
پُرِ خشم و کینه‌ی دیوونه ها
منِ زخمی، منِ خسته، منِ پاک
می‌نویسم آخرین حرفو رو خاک:

«کی میاد دست توی دستم بذاره
تا بسازیم خونه‌مون رو دوباره؟»

#ایرج_جنتی_عطایی
#داریوش
#داریوش_اقبالی

تو ای خاتونِ خواب من
منِ تن خسته را دریاب!
مرا همخانه کن تا صبح
نوازش کن مرا تا خواب

#ایرج_جنتی_عطایی

@asheghanehaye_fatima

مثل پروانه ای در مشت
چه آسون میشه ما رو کشت


#ایرج_جنتی_عطایی
#ابی
مثل پروانه در مشت...

@asheghanehaye_fatima

شعر من از عذاب تو، گزند تازیانه شد
ضجه ی مغرور تنم، ترنم ترانه شد...
حماسه ی زوال من، در شب تلخ گم شدن
ضیافت خواب تو را، قصه ی عاشقانه شد...
‌
برای رند در به در، این من عاشق سفر 
وای که بی کرانی، حصار تو کرانه شد...
وای که در عزای عشق، کشته شد آشنای عشق 
وای که نعره های عشق، زمزمه ی شبانه شد... ‌
‌
ای تکیه گاه تو تنم، سنگر قلب تو منم 
وای که نیزه ی تو را، سینه ی من نشانه شد...
درخت پیر تن من، دوباره سبز می شود 
که زخم هر شکست من، حضور یک جوانه شد... ‌
‌
وای که در حضور شب، در بزم سوت و کور شب
شب کور وحشت تو را، قلب من آشیانه شد...
وای که آبروی تو، مرد انالحق گوی تو 
بر آستان کوی تو، جان داد و جاودانه شد... ‌
‌
من همه زاری منم، زخمی زخمه ی تنم
برای های های من، زخمه ی تو بهانه شد...
درخت پیر تن من، دوباره سبز می شود 
هر چه تبر زدی مرا؛ زخم نشد ، جوانه شد...
‌
#ایرج_جنتی_عطایی



@asheghanehaye_fatima

‍ کدوم شاعر کدوم عاشق کدوم مَرد،تو رو دید و به یادِ من نیفتاد
به یادِ هق هق بی وقفه ی من،توی آغوش معصومانه ی باد
تو اسمت معنی ایثارِ آبه،برای خاک داغ خستگی ها
تو معنای پناه آخرینی،واسه این زخمی دلبستگی ها...
نجیب و با شکوه و حیرت آور،تو خاتونِ تمام قصه هایی
تو بانوی ترانه هامی اما،مثل شکستنِ من بی صدایی...
تو باور می کنی اندوه ماهو،تو می فهمی سکوت بیشه ها رو...
هجوم تند رگبار تگرگ‍‍ی،که می شناسی غرور شیشه ها رو
تو معصومی مثل تنهاییِ من،شریک غصه های شبنم و نور
تو تنهایی مثل معصومیِ من،رفیقِ قله های پاک و مغرور
نجیب و باشکوه و حیرت آور،تو خاتون تمام قصه هایی
تو بانوی ترانه هامی اما مثل شکستن من بی صدایی
ببین من آخرین برگ درختم،درخت زخمی از تیغ زمستون...
منو راحت کن از تنهاییِ من،منو پاکیزه کن با غسل بارون
تو تنها حادثه تنها امیدی،برای قلب من این قلب مسموم
رَدای روشن آمرزشی تو،برای این تنِ محکوم مهزوم...

#ایرج_جنتی_عطایی
#ابی
#عزیز_روزهام
@asheghanehaye_fatima