این‌ها لب‌های تو هستند
به گردن‌ات
بر می‌گردانم

این مه‌تابِ من است
که از شانه‌هایت
پایین می‌آورم

یک‌دیگر را
گم کرده‌ایم
در جنگل تنگاتنگ ملاقات‌های‌مان

در دست‌های من
سیبِ آدمِ تو
طلوع و غروب می‌کند

در گلوی تو
آتش می‌گیرند و خاکستر می‌شوند
ستاره‌های بی پروای من

یک‌دیگر را یافته‌ایم
روی فلاتی طلایی
در اعماق وجودمان.

■●شاعر: #واسکو_پوپا | Vasco Popa | صرب‌ستان-رومانی، ۱۹۹۱-۱۹۲۲ |

■●برگردان: #سینا_کمال‌آبادی | #فرامرز_الهی


@asheghanehaye_fatima

این‌ها لب‌های تو هستند
به گردنت
برمی‌گردانم

این مهتابِ من است
که از شانه‌هایت
پایین می‌آورم

یکدیگر را
گم کرده‌ایم
در جنگل تنگاتنگ ملاقات‌های‌مان

در دست‌های من
سیبِ آدمِ تو
طلوع و غروب می‌کند

در گلوی تو
آتش می‌گیرند و خاکستر می‌شوند
ستاره‌های بی پروای من

یکدیگر را یافته‌ایم
روی فلاتی طلایی
در اعماق وجودمان.

#واسکو_پوپا
■برگردان: #سینا_کمال‌آبادی | #فرامرز_الهی

@asheghanehaye_fatima