@asheghanehaye_fatima
تو میروی
و مهرههای تنام
در ابتدای عبورت صف میکشند
و من مثل عروسکهای بی مَفصَل
سرم را از پنجره میآویزم
و در انتظار آمدنات راه میشوم
همیشه فکر میکنم
چهگونه اینهمه وقت
دستهای تو
دورِ تنهایی من گشت
و ترکهایام را ندید
ندید که چهگونه در ترسهایام پشتک میزنم
تا دلام گرم بماند
شاید آنطرفها که میروی
حال دستهایات بهتر شود
و دیگر چیزی شبیهِ قلب
به پوست انگشتانات نچسبد.
🔸3
Sen gidiyorsun
omurlarım
geçtiğin yola dizilir.
Ben eklemsiz bir bebek gibi,
kafamı pencerenin pervazından asarım
Dönüşünü beklerken
yol olurum
ve kendi kendime düşünürüm,
bunca zamandır
yalnızlığımı çizerken ellerin
nasıl olur da içimdeki çatlakları görmez
nasıl korkularımda
sırf içim ısınsın diye
takla attığımı görmezsin?
Belki şimdi oralarda,
ellerin kendine gelmiş
ve artık
kalp gibi birşeyler
parmaklarının ucuna
yapışıp durmuyor.
#آیدا_مجیدآبادی Aida Mecit Abadi
▪️برگردان به ایستانبولی: #تورگوت_سای Ttrgut Say
تو میروی
و مهرههای تنام
در ابتدای عبورت صف میکشند
و من مثل عروسکهای بی مَفصَل
سرم را از پنجره میآویزم
و در انتظار آمدنات راه میشوم
همیشه فکر میکنم
چهگونه اینهمه وقت
دستهای تو
دورِ تنهایی من گشت
و ترکهایام را ندید
ندید که چهگونه در ترسهایام پشتک میزنم
تا دلام گرم بماند
شاید آنطرفها که میروی
حال دستهایات بهتر شود
و دیگر چیزی شبیهِ قلب
به پوست انگشتانات نچسبد.
🔸3
Sen gidiyorsun
omurlarım
geçtiğin yola dizilir.
Ben eklemsiz bir bebek gibi,
kafamı pencerenin pervazından asarım
Dönüşünü beklerken
yol olurum
ve kendi kendime düşünürüm,
bunca zamandır
yalnızlığımı çizerken ellerin
nasıl olur da içimdeki çatlakları görmez
nasıl korkularımda
sırf içim ısınsın diye
takla attığımı görmezsin?
Belki şimdi oralarda,
ellerin kendine gelmiş
ve artık
kalp gibi birşeyler
parmaklarının ucuna
yapışıp durmuyor.
#آیدا_مجیدآبادی Aida Mecit Abadi
▪️برگردان به ایستانبولی: #تورگوت_سای Ttrgut Say
■غل و زنجیرها در حسرتات فرسودم
تو را، تو را بازگفتن،
به قهرمانان به بچههای خوب
تو را آه تو را بازگفتن!
به آدمهای بیناموس
بهدروغ پتیارهی بیشرم
چند زمستان گذشت
گرگها و پرندهها و زندانها در خواب
و جهان آن بیرون بیوقفه در جریان
تنها کسی که نخفت من بودم
چند بهار دلانگیز
غل و زنجیرها در حسرتات فرسودم
کاش بر گیسوانات گلهای خون بیاویزم
یکی اینسو، یکی آنسو
کاش بتوانم تو را فریاد زنم
در چاههای بیانتها
بر ستارهای لرزان
بر سر کسی که در دل تاریکی
به یک چوب کبریت دست مییابد
و بر چوب کبریتی
که در دل دورترین موج اقیانوس
رها میشود
کاش به آن که گم کرده بوسهها را
و طلسم عشقهای نخستین را
غرق در پیالهای شراب یا نخی سیگار
بیآنکه سهمی از غروب نابهنگام ببرد
تو را، تو را بازگویم
ای نبودنات نام دیگر دوزخ
من سردم است
پلکهایت را نبند
#آحمد_آریف | #احمد_عارف | AhmedA Arif |
برگردان: #آیدا_مجیدآبادی | #تورگوت_سای
@asheghanehaye_fatima
Telegram
attach 📎