زمانی که با تنهاییمان دوست بشویم، می فهمیم نوع ارتباط برقرار کردنمان با آدم ها تغییر می کند. وقتی از تنهاییمان فرار نمی کنیم، دیگه نیاز نداریم به آدم ها پناه ببریم.
حالا رابطه هایمان رنگ و بوی «نیاز» و «خواهش» ندارد، طعمِ «ترس از دست دادن» ندارد و قرار نیست آدم ها شبیه توقع ها و آرزو های ما شوند...

متن: #پونه_مقیمی
اجرا: #امیرنظام_صمدآبادی

@asheghanehaye_fatima