@asheghanehaye_fatima



جهان بزرگ است و جا می‌شود
در این پنجره‌ی رو به دریا.
دریا بزرگ است و جا می‌شود
در بستر و بر تختِ عاشقی.
عشق بزرگ است و جا می‌شود
در فضای موجز بوسه‌ای.



#کارلوس_دروموند_د_آندراده

برای‌ات،
عطر باغ وُ میوه‌های جنگلی را
عشق بازیِ آستانه‌ی در
شنبه های لب‌ریز از عشق
یک‌شنبه‌های آفتابی
دوشنبه‌های خوش خُلق را
آرزو می‌کنم.

برای‌ات،
یک فیلم با خاطرات مشترک
نوشیدن شراب با دوستان‌ات
و یک‌نفر که تو را بسیار دوست دارد
آرزو می‌کنم.

شنیدن واژه‌های مهربان
دیدن زندگیِ درحال عبور
رویت شبی‌ با ماه‌کامل
مرور یک رابطه‌ی دوستانه‌ی عمیق
و ایمان به خدا را
برای‌ات دوست دارم.

خنده‌های بی‌حساب / مانند کودکان
گوش سپردن به پرنده / وقتی می‌خواند
و نشنیدن خداحافظی را
برای‌ات دوست دارم.

سرودهای عاشقانه
دوش گرفتن زیر آب‌شار
خواندن آوازهای نو
انتظاری عاشقانه در ایست‌گاه قطار
ویک مهمانی پر از صدای گیتار
برای‌ات آرزو می‌کنم.

یافتن خاطرات یک عشق قدیمی
داشتن شانه‌های صمیمی
کف‌زدن‌های شادمانه
بعدازظهرهای آرام
نواختن گیتار برای اوکه دوست‌اش داری
شرابی سفید
و یک‌دنیا عشق از من
برای‌ات آرزو می‌کنم.


■○شاعر: #کارلوس_دروموند_د_آندراده | برزیل●۱۹۸۷-۱۹۰۳ |

🔺"Carlos Drummond de Andrade"

■○برگردان: #مسعود_درویشی

@asheghanehaye_fatima

@asheghanehaye_fatima

■«بیداری، زندگی»

چگونه بی‌درد بیدار شوم؟
بی‌دل‌هره آغاز کنم؟
رؤیای‌ام مرا به سرزمینی برد
که در آن زندگی وجود ندارد
و من می‌مانم
بی روح،
بی‌احساس

چگونه تکرار کنم؟
روزها را از پس دیگری،
افسانه‌ی ناتمام‌ام را،
چگونه تحمل کنم؟
تصویر رنج‌های فردا را،
با دشواری‌های امروز؟

چگونه مراقب خود باشم؟
با زخم‌هایی که سر باز می‌کنند
و حادثه‌ها،
دلیل این زخم‌ها،
همیشه در من زنده می‌مانند،
حادثه‌هایی شبیه زمین،
شبیه دیوانه‌گی کبود زمین،
و زخم دیگری که بر خود روا داشته‌ام،
هر ساعت شکنجه می‌کند،
بی‌گناهی را که دیگر من نیستم.

کسی پاسخ نمی‌دهد،
زندگی بی‌رحم است.

■○شاعر: #کارلوس_دروموند_د_آندراده | برزیل●۱۹۸۷-۱۹۰۳ |

🔺"Carlos Drummond de Andrade"

■○برگردان: #الهام_عسگری