...شما خودتان بهتر از بوی باران و
بغضِ اين آينه می‌فهميد
چند ستاره‌ی رعنا
از اين خيابانِ خاموش ربوده‌اند

چند چراغِ روشن
از خواب اين خانه شکسته‌اند

چند پيراهنِ عزيز
از اين يوسفِ خسته دريده‌اند

با اين همه اما من
باز از شبِ ترس‌ْ‌خورده‌ی همين خيابانِ خاموش
خواهم گذشت
من فقط در خوابِ بی‌چراغِ همين خانه ...
روشنم
حرف ديگری اگر هم هست، بسم‌الله!



#سیدعلی_صالحی
#شما_فرستادید


.@asheghanehaye_fatima

چه خوب می‌شد همین لحظه
یک اتفاقی می‌افتاد
مثلا باد می‌آمد
می‌رفت باغ‌های بالا را دور میزد
برمی‌گشت، خاک را بو می‌کرد،
و از کنارِ شمشادهای شکسته
بوی خوش آب و
خبر از هوای حامله می‌آورد.

شمعدانی‌های بالِ چینه‌ی مهتاب
تب دارند، تشنه‌اند، بیترانه‌ا‌ند.
اصلا باد
چرا از چیزی شبیه باران نمی‌خواند!
آخر چه‌قدر
تا کی باید با این چراغِ ترسو
هی از ترسِ شب و
هق‌هقِ گریه گفت‌وگو کنیم؟
پس کی می‌آید همان که می‌گویند
دریا را با خود خواهد آورد!؟

مادرم می‌گوید
برای شنیدنِ آوازِ آینه نباید عجله کرد،
بالاخره می‌آید
کسی که با زورقِ آوازهاش
دریا را با خود خواهد آورد.

می‌آید با آسمانِ بلند هم
به بحثِ روشنِ باران خواهد نشست
می‌گوید این شمعدانی‌ها تب دارند
این باغ‌ها تشنه و
این شمشادها بی‌ترانه‌اند
کاری باید کرد!


#سیدعلی_صالحی


@asheghanehaye_fatima