از دوردست مى‌آيم
آن‌جا که زيبا بودى
ميان گيسوانِ رهایت
در باد

گیسوانت
ميانِ نی‌زارها
جزيره‌اى زيبا بود
و دهانت
دهانِ نيمه‌بازت
روى گونه‌هایم
شب بود.

دهانت شب بود
بر بی‌کرانِ این سرزمین
و دهان‌ات...
سكوت بود
در سراسرِ اين شعر

آه... زمان گذشت
چه‌قدر دست‌هایم
سفيد
و محو شده‌اند
محو مثل يك رؤيا
رؤياىِ هنوز با هم بودن‌مان.

#هرمان_دکونینک | بلژیک ۱۹۹۷-۱۹۴۴ | Herman de Coninck |
برگردان: #نیلوفر_شریفی

@asheghanehaye_fatima

من ديده‌ام
تمام دنيا را
و از تمامِ دنيا
تنها
دوست دارم
شهری را
و در آن شهر
خانه‌ای را
و در آن خانه
اتاقی کوچک را
و در آن اتاق
يك تختِ‌چوبی را
و بر آن تخت
زن‌ام را
و از آن زن
يك زهدان را
و در آن
فرزندم را
مرواريدم را.

#هرمان_دکونینک

@asheghanehaye_fatima

آه
ای کاش می‌توانستم
مانندِ اشیاء با تو سکوت کنم.

#هرمان_دکونینک


@asheghanehaye_fatima

همدیگر را دوست داشتن،
مثلِ دوست داشتنِ ساعتِ طلایی جیبی‌ست،
چنان قدیمی که زمان شاد می‌شود اگر بتواند بر آن بایستد.
و چنان قیمتی که گاهی از داشتنِ آن پشیمان می‌شوی:
با این تنگ‌نظری که اشیاء عتیقه باید در پنبه نگه‌داری شوند.
تا وقتِ باز شدن ترک برندارند فقط کمی آخ بگویند.

#هرمان_دکونینک


@asheghanehaye_fatima

.
از تمام دنیا مرا انتخاب کن
میان من و چشم‌های او
می‌توانی تردید کنی
اما در نهایت
مرا انتخاب کن •••

#هرمان_دکونینک

@asheghanehaye_fatima

‌دوستت دارم ...
چنان با احتیاط مثلِ شاید ..!
چنان باورنکردنی مثلِ آری .‌.!
چنان طولانی مثلِ تا چه پیش آید ..!

#هرمان_دکونینک

@asheghanehaye_fatima