چرا گریه مرا در نمی‌بَرَد
به من بگو تویی که مردمکی
برای پرهیز از عشق
رنگ‌های همنشینِ لبانت
در افسونِ آخرین اجاق می‌سوزد
من که کوره‌ای سرد بر زَبَر دارم
دشت را می‌خواهم
تفته در آهوی نافه‌ی تو
که بستنِ دهانِ گُلی در مُشت
گفتگوی بیهوده‌ست


#بهرام_اردبیلی


@asheghanehaye_fatima

چرا گریه مرا در نمی‌بَرَد
به من بگو تویی که مردمکی
برای پرهیز از عشق
رنگ‌های همنشینِ لبانت
در افسونِ آخرین اجاق می‌سوزد
من که کوره‌ای سرد بر زَبَر دارم
دشت را می‌خواهم
تفته در آهوی نافه‌ی تو
که بستنِ دهانِ گُلی در مُشت
گفتگوی بیهوده‌ست


#بهرام_اردبیلی


@asheghanehaye_fatima

@asheghanehaye_fatima


■صداها

صداهای دل‌پذیر که بی‌اندازه دوست می‌داشتیم
همان‌ها که بلعیده است مرگ
از آن‌ها که از دست رفته‌اند برای‌مان
و در زمره‌ی مردگان‌اند حتا
در رویاهامان به حرف می‌آیند
گاهی که می‌شنویم پژواک‌شان را از خلال مغز
زمان‌هایی‌ که به‌فکر می‌رویم.
و با صدای آن‌ها، چندی دگرگونه‌ایم
صداهایی از نخستین شعر زندگی‌مان
مثل موسیقی؛ مثل شبی کش‌دار
مثل دور،
که به آخر رسیده است.

■●شاعر: #جیمز_جویس | "James Joyce" | ایرلند، ۱۹۴۱-۱۸۸۲ |

■●برگردان: #بهرام_اردبیلی

بي گمان ،
تو برای مداوای انزوای من
مرگ را بايد در استوايی ترين قاره ی آفتاب
كه مشرق نوبنيادش را
از تكان ِكتف های گندمگون ِ من
خواهد شناخت
از عزيمت ِ خود شرمگين كنی!

#بهرام_اردبیلی
#عزیز_روزهام❤️


@asheghanehaye_fatima