♦️ ۱۳۴ سال پیش و در اول ماه می سال ۱۸۸۶، مجموعه اعتصابات سراسری #کارگران در آمریکا در اعتراض به عدم کاهش ساعات کاری آغاز شد. در روز چهارم اعتصاب‌ها در شهر شیکاگو، پلیس به روی معترضان آتش گشود. شمار زیادی کشته و مجروح و چهار تن از کارگران نیز مدتی بعد به #اعدام محکوم شدند. در طول دهه‌های مختلف، #سندیکاها، #احزاب و کارگران در سراسر جهان این روز را به عنوان #روز_جهانی_کارگر گرامی داشته‌اند. روزی که نمایانگر #اتحاد_دولت_و_سرمایه برای سرکوب و بهره‌کشی هر چه بیشتر از طبقه کارگر است. روزی که بر خلاف تصویرسازی‌های رسانه‌ای رایج از سرمایه‌داری، پرده از خوی وحشی #استثمارگری و سلطه نظم موجود جهانی بر کارگران برمی‌دارد.
♦️ مبارزه‌ی یک طرفه و نابرابر میان سرمایه‌دار و کارگر چیزی نیست که نیاز به روزی برای یادآوری داشته باشد. کارگرانی که روزانه جسم و روح خود را در برابر سهم ناچیزی از #محصول_کار خودشان قربانی می‌کنند تا بقای خود را تضمین کنند، نیاز به روزی برای یادآوری #ستم_طبقاتی علیه خود ندارند. کارگرانی که در گوشه کارخانه‌ها تا حد ابزار کار فروکاسته شده‌اند و #دستمزد ناچیزی که به آنان پرداخت می‌شود نه در حد تامین یک زندگی به راستی انسانی، بلکه در حد نگهداری و تعمیر وسایل و ابزار کار است.
♦️ در ایران نیز #روز_کارگر تاریخچه خونینی دارد. نخستین سرکوب تظاهرات روز کارگر در ایران به سال ۱۳۲۵ و در کرمانشاه باز می‌گردد که ۱۴ تن از کارگران معترض به خاک و خون کشیده شدند. پس از آن، چه در نظام شاهنشاهی و چه در جمهوری اسلامی، تظاهرات مستقل کارگران در این روز با برخوردهای سنگین #امنیتی و قضایی مواجه گشته است. تفاوتی در رفتار دو نظام در برخورد با اعتراضات و خواسته‌های کارگران دیده نمی‌شود. پیش و پس از انقلاب، سندیکاها و احزاب مستقل کارگری حق فعالیت نداشته و از #تشکل‌یابی کارگران جلوگیری شده است. متشکل شدنی که کابوس تمام دولت‌ها و سرمایه‌دارانی است که نفع خود را در استمرار استثمار و بهره کشی از کارگران می‌یابند؛ زیرا به خوبی می‌دانند که #طبقه_کارگر_متشکل در سندیکاها و احزاب مستقل، بزرگترین خطر برای استمرار وضعیت نابرابر موجود اند. این مسئله به خوبی به ما نشان می‌دهد که عملکرد #سرمایه در دولت‌ها و نظام‌های مختلف، با وجود تفاوت‌ها در #ایدئولوژی و ساختارهای سیاسی، کمابیش یکسان است. دولت‌ها به عنوان مدافع طبقه فرادست عمل می‌کنند که بیش از هر چیز، وظیفه تضمین #منافع_طبقاتی فرادستان را دارند.
♦️ تاریخ #فعالیت_کارگری در ایران، تاریخ #سرکوب، #جعل، #شکنجه و #زندان بوده است. از سرکوب احزاب، اعدام‌های دسته جمعی، شکنجه‌ها و اعتراف گرفتن‌های گروهی و بستن تشکل‌های مستقل در دهه شصت تا ایجاد #تشکل‌های_وابسته به قدرت مانند خانه کارگر یا شورای اسلامی کار و تا سرکوب اعتراضات کارگری #هفت‌تپه و هپکو، از هر گونه متشکل شدن کارگران جلوگیری شده است. در چند سال اخیر و در نتیجه سیاست‌های #تعدیل_ساختاری تجویز شده از سوی نهادهای بین المللی مانند بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، که نتیجه آن #خصوصی‌سازی‌های گسترده و #غارت اموال عمومی مردم و کارگران بوده است، اعتراضات کارگری بیش از پیش شدت یافته است. پاسخ حکومت به این اعتراضات تنها با زبان خشونت، سرکوب، کشتار، زندان و شکنجه بوده است. از سرکوب #دی_ماه_۹۶ تا کشتار گسترده معترضان در #آبان_خونین_۹۸ که بدنه اصلی این اعتراضات را اقشار فرودست شکل داده بودند، از برخورد خشن با کارگران هپکو تا بازداشت و شکنجه‌ی کارگران معترض در هفت تپه از جمله #اسماعیل_بخشی، همگی نشان از عزم جدی حاکمیت برای برخورد با هرگونه اعتراض از سوی #فرودستان دارد.
♦️ در آخرین تظاهرات مستقل روز کارگر به تاریخ یازدهم اردیبهشت ماه سال ۹۸، چندین تن از فعالان مدنی به صورت غیر قانونی #بازداشت شده و مدت زیادی را در زندان گذراندند. از جمله آنان می‌توان به #ندا_ناجی اشاره کرد که نزدیک به ۳۰۰ روز را در بازداشت موقت در زندان سپری کرد. علاوه بر این، در هفته‌های اخیر و طی روندی ناعادلانه و با اتهام‌های واهی، دادگاه برای #کیوان_صمیمی، سردبیر نشریه ایران فردا، به علت شرکت در #تظاهرات_روز_کارگر، حکم ۵ سال زندان صادر کرده است. همه‌ی این رفتارها نشان از این دارد که در مبارزه میان دولت و سرمایه داران با طبقه کارگر، تنها خود کارگران و فرودستان هستند که می‌توانند ناجی خود باشند. تنها به میانجی #حرکتی_از_میان_فرودستان است که امکان رهایی از مناسبات سلطه به وجود می‌آید. با گسترش #آگاهی_طبقاتی و تشکل یابی کارگران، هیچ نیرویی یارای ایستادگی در برابر خواسته‌ها و مطالبات آنان را نخواهد داشت.
#روز_کارگر
#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolythechnic
♦️ مبارزه‌ی یک طرفه و نابرابر میان سرمایه‌دار و کارگر چیزی نیست که نیاز به روزی برای یادآوری داشته باشد. کارگرانی که روزانه جسم و روح خود را در برابر سهم ناچیزی از #محصول_کار خودشان قربانی می‌کنند تا بقای خود را تضمین کنند، نیاز به روزی برای یادآوری #ستم_طبقاتی علیه خود ندارند. کارگرانی که در گوشه کارخانه‌ها تا حد ابزار کار فروکاسته شده‌اند و #دستمزد ناچیزی که به آنان پرداخت می‌شود نه در حد تامین یک زندگی به راستی انسانی، بلکه در حد نگهداری و تعمیر وسایل و ابزار کار است.
♦️ در ایران نیز #روز_کارگر تاریخچه خونینی دارد. نخستین سرکوب تظاهرات روز کارگر در ایران به سال ۱۳۲۵ و در کرمانشاه باز می‌گردد که ۱۴ تن از کارگران معترض به خاک و خون کشیده شدند. پس از آن، چه در نظام شاهنشاهی و چه در جمهوری اسلامی، تظاهرات مستقل کارگران در این روز با برخوردهای سنگین #امنیتی و قضایی مواجه گشته است. تفاوتی در رفتار دو نظام در برخورد با اعتراضات و خواسته‌های کارگران دیده نمی‌شود. پیش و پس از انقلاب، سندیکاها و احزاب مستقل کارگری حق فعالیت نداشته و از #تشکل‌یابی کارگران جلوگیری شده است. متشکل شدنی که کابوس تمام دولت‌ها و سرمایه‌دارانی است که نفع خود را در استمرار استثمار و بهره کشی از کارگران می‌یابند؛ زیرا به خوبی می‌دانند که #طبقه_کارگر_متشکل در سندیکاها و احزاب مستقل، بزرگترین خطر برای استمرار وضعیت نابرابر موجود اند. این مسئله به خوبی به ما نشان می‌دهد که عملکرد #سرمایه در دولت‌ها و نظام‌های مختلف، با وجود تفاوت‌ها در #ایدئولوژی و ساختارهای سیاسی، کمابیش یکسان است. دولت‌ها به عنوان مدافع طبقه فرادست عمل می‌کنند که بیش از هر چیز، وظیفه تضمین #منافع_طبقاتی فرادستان را دارند.
♦️ تاریخ #فعالیت_کارگری در ایران، تاریخ #سرکوب، #جعل، #شکنجه و #زندان بوده است. از سرکوب احزاب، اعدام‌های دسته جمعی، شکنجه‌ها و اعتراف گرفتن‌های گروهی و بستن تشکل‌های مستقل در دهه شصت تا ایجاد #تشکل‌های_وابسته به قدرت مانند خانه کارگر یا شورای اسلامی کار و تا سرکوب اعتراضات کارگری #هفت‌تپه و هپکو، از هر گونه متشکل شدن کارگران جلوگیری شده است. در چند سال اخیر و در نتیجه سیاست‌های #تعدیل_ساختاری تجویز شده از سوی نهادهای بین المللی مانند بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، که نتیجه آن #خصوصی‌سازی‌های گسترده و #غارت اموال عمومی مردم و کارگران بوده است، اعتراضات کارگری بیش از پیش شدت یافته است. پاسخ حکومت به این اعتراضات تنها با زبان خشونت، سرکوب، کشتار، زندان و شکنجه بوده است. از سرکوب #دی_ماه_۹۶ تا کشتار گسترده معترضان در #آبان_خونین_۹۸ که بدنه اصلی این اعتراضات را اقشار فرودست شکل داده بودند، از برخورد خشن با کارگران هپکو تا بازداشت و شکنجه‌ی کارگران معترض در هفت تپه از جمله #اسماعیل_بخشی، همگی نشان از عزم جدی حاکمیت برای برخورد با هرگونه اعتراض از سوی #فرودستان دارد.
♦️ در آخرین تظاهرات مستقل روز کارگر به تاریخ یازدهم اردیبهشت ماه سال ۹۸، چندین تن از فعالان مدنی به صورت غیر قانونی #بازداشت شده و مدت زیادی را در زندان گذراندند. از جمله آنان می‌توان به #ندا_ناجی اشاره کرد که نزدیک به ۳۰۰ روز را در بازداشت موقت در زندان سپری کرد. علاوه بر این، در هفته‌های اخیر و طی روندی ناعادلانه و با اتهام‌های واهی، دادگاه برای #کیوان_صمیمی، سردبیر نشریه ایران فردا، به علت شرکت در #تظاهرات_روز_کارگر، حکم ۵ سال زندان صادر کرده است. همه‌ی این رفتارها نشان از این دارد که در مبارزه میان دولت و سرمایه داران با طبقه کارگر، تنها خود کارگران و فرودستان هستند که می‌توانند ناجی خود باشند. تنها به میانجی #حرکتی_از_میان_فرودستان است که امکان رهایی از مناسبات سلطه به وجود می‌آید. با گسترش #آگاهی_طبقاتی و تشکل یابی کارگران، هیچ نیرویی یارای ایستادگی در برابر خواسته‌ها و مطالبات آنان را نخواهد داشت.
#روز_کارگر
#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolythechnic
📝 خودکشی به علت فقر در کنار چاه طلای سیاه
♦️ چندی پیش خبری مبنی بر #خودکشی یک کارگر جوان در نزدیکی یکی از میدان‌های نفتی هویزه منتشر شد. گفته شده که کارگر جوان به علت عدم دریافت حقوق خود و مشکلات معیشتی عدیده‌ای که گریبان او و خانواده‌اش را گرفته دست به این اقدام زده بود. خودکشی به علت #فقر در بین طبقه کارگر و دیگر اقشار آسیب پذیر در ایران چیز جدیدی نیست و بسیاری از این دست اتفاقات هیچگاه رسانه‌ای نمی‌شوند و آمار درستی در این مورد در دسترس نیست.
♦️ تقلیل دادن اقدام به خودکشی این فرد به عنوان تصمیم شخصی و ارتباط دادن آن به وضعیت روحی و روانی او، تنها آدرس غلطی است که حاکمیت سعی در مطرح کردن این حاشیه به جای متن مسئله دارد. مسئله اصلی در اینجا، عامل بیرونی فقر و تنگدستی است که این فرد را به خودکشی واداشته است و در این میان، بیش از هر عاملی، نقش حاکمیت در به وجود آمدن چنین وضع معیشتی نابسامانی برای #طبقه_کارگر است که تقصیر را بیش از هر چیزی متوجه آنان می‌کند.
♦️ هنوز مدت زیادی از افتضاح همدستی دولت و کارفرمایان برای تعیین #دستمزد سال ۹۹، بدون در نظر گرفتن نظر نمایندگان کارگری، نگذشته است. مسئله‌ای که به خوبی نشان داد دولت و سرمایه‌داران کلان در ایران کمر همت به شکستن بیش از پیش کمر کارگران ایرانی و حداکثر کردن بهره‌کشی خود از حاصل کار آنان بسته‌اند.
♦️ #فساد_گسترده_سیستماتیک که در تمامی ارکان دولتی، حکومتی، نظامی و امنیتی ایران ریشه دوانده است، عدم دسترسی برابر به فرصت‌های آموزشی و تحصیلی ناشی از #کالایی_سازی_آموزش در ایران برای کارگران و فرزندان‌شان، تاراج و غارت اموال عمومی مردم و کارگران به اسم خصوصی سازی، از بین بردن اتحادیه‌ها و #سندیکاهای کارگری و #سرکوب اعتراضات معیشتی کارگران، افق روشنی برای بهبود وضعیت زندگی کارگران ایرانی ترسیم نمی‌کند. پس از پایان دولت مهندس موسوی و روی کار آمدن دولت رفسنجانی و در نتیجه اجرای سیاست‌های #تعدیل_ساختاری تجویز شده از طرف صندوق بین المللی پول و نهادهای مشابه آن، بسیاری از ثروت‌های ملی و عمومی جامعه به دست نزدیکان و وابستگان به قدرت سیاسی و نظامی در ایران افتاد. بسیاری از کارخانه‌ها و صنایعی که به اسم خصوصی سازی بذل و بخشش شدند، پس از مدتی به ورشکستگی کشیده شدند و بسیاری از کارگران در نتیجه آن اخراج شدند. این روند در سال ۸۵ در طی اقدام غیرقانونی با ابلاغ سیاست‌های اصل 44 قانون اساسی توسط آیت‌الله خامنه‌ای و ارائه تفسیری در ضدیت کامل با روح اصل 44، سرعت بیشتری گرفت.
♦️ در سال‌های اخیر علاوه بر #فساد_سیستماتیک و خصوصی‌سازی‌های افسارگسیخته، #تحریم‌های اقتصادی نیز در افزایش رنج زندگی کارگران تاثیر داشته است. تحریم‌هایی که تماما نتیجه ماجراجویی‌های منطقه‌ای حاکمیت و دخالت در امور کشورهای دیگر و همچنین، لج بازی نظام در مسئله هسته‌ای به شمار می‌آید. امتناع حاکمیت از مذاکره برای رفع تحریم‌ها به منظور کاستن رنج مردم خود نشان از آن دارد که در ایران، نه رفاه و آسایش مردم، که تامین منافع ایدئولوژیک هسته سخت قدرت است که اهمیت دارد. مسئله‌ی هسته‌ای و همچنین دخالت در امور کشورهای دیگر به اسم حمایت از مسلمانان، تنها تبدیل به ابزاری برای هویت‌یابی جمهوری اسلامی شده است. عدم اعتراض حتی یک مقام دست چندم دستگاه دیپلماسی ایران به وضعیت مسلمانان اویغور چین به علت #وابستگی_سیاسی_و_اقتصادی به این کشور، به خوبی صحت این ادعا را تایید می‌کند.
♦️ خودکشی یک کارگر جوان در نزدیکی چاه نفت را نمی‌توان در خلاء و به شکل ایزوله‌شده‌ای از محیط اطراف خود بررسی کرد. در نهایت، تمامی این سیاست‌های جاری در کشور است که دست به دست هم داده‌اند و چنین وضعیت معیشتی نابسامانی را در کشور ایجاد کرده‌اند. این خودکشی نتیجه سیاست‌هایی است که در روندی #غیر_دموکراتیک و بدون در نظر گرفتن نظر #مردم در کشور در حال اجرا هستند. سیاست‌هایی که در آن، مردم در درجه آخر اولویت حضور دارند و برای آنان نه نقش شهروندی، که نقش «رعیت بودگی» در نظر گرفته شده است. رعایایی که انتخابی به جز رقصیدن به ساز اربابان مستبد قدرت ندارند و در صورت هر گونه اعتراض به هر روشی، تنها جواب حاکمیت به آنان #سرکوب، بازداشت، کشتار و خشونت عریان است. تنها راهی که می‌توان به میانجی آن از این بحرانی که چندین دهه کشور را درگیر کرده، عبور کرد، #رجوع_به_ملت در معنای عام آن است. رجوع به رای و نظر تمامی ملت، نه تعریف ناقص حاکمیت از ملت که در آن، اکثریت مردم جایی ندارند و در دایره‌ی خودی‌های نظام تعریف نمی‌شوند.
#کمیته_سیاسی
#فقر #فساد_سیستماتیک
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic
♦️ چندی پیش خبری مبنی بر #خودکشی یک کارگر جوان در نزدیکی یکی از میدان‌های نفتی هویزه منتشر شد. گفته شده که کارگر جوان به علت عدم دریافت حقوق خود و مشکلات معیشتی عدیده‌ای که گریبان او و خانواده‌اش را گرفته دست به این اقدام زده بود. خودکشی به علت #فقر در بین طبقه کارگر و دیگر اقشار آسیب پذیر در ایران چیز جدیدی نیست و بسیاری از این دست اتفاقات هیچگاه رسانه‌ای نمی‌شوند و آمار درستی در این مورد در دسترس نیست.
♦️ تقلیل دادن اقدام به خودکشی این فرد به عنوان تصمیم شخصی و ارتباط دادن آن به وضعیت روحی و روانی او، تنها آدرس غلطی است که حاکمیت سعی در مطرح کردن این حاشیه به جای متن مسئله دارد. مسئله اصلی در اینجا، عامل بیرونی فقر و تنگدستی است که این فرد را به خودکشی واداشته است و در این میان، بیش از هر عاملی، نقش حاکمیت در به وجود آمدن چنین وضع معیشتی نابسامانی برای #طبقه_کارگر است که تقصیر را بیش از هر چیزی متوجه آنان می‌کند.
♦️ هنوز مدت زیادی از افتضاح همدستی دولت و کارفرمایان برای تعیین #دستمزد سال ۹۹، بدون در نظر گرفتن نظر نمایندگان کارگری، نگذشته است. مسئله‌ای که به خوبی نشان داد دولت و سرمایه‌داران کلان در ایران کمر همت به شکستن بیش از پیش کمر کارگران ایرانی و حداکثر کردن بهره‌کشی خود از حاصل کار آنان بسته‌اند.
♦️ #فساد_گسترده_سیستماتیک که در تمامی ارکان دولتی، حکومتی، نظامی و امنیتی ایران ریشه دوانده است، عدم دسترسی برابر به فرصت‌های آموزشی و تحصیلی ناشی از #کالایی_سازی_آموزش در ایران برای کارگران و فرزندان‌شان، تاراج و غارت اموال عمومی مردم و کارگران به اسم خصوصی سازی، از بین بردن اتحادیه‌ها و #سندیکاهای کارگری و #سرکوب اعتراضات معیشتی کارگران، افق روشنی برای بهبود وضعیت زندگی کارگران ایرانی ترسیم نمی‌کند. پس از پایان دولت مهندس موسوی و روی کار آمدن دولت رفسنجانی و در نتیجه اجرای سیاست‌های #تعدیل_ساختاری تجویز شده از طرف صندوق بین المللی پول و نهادهای مشابه آن، بسیاری از ثروت‌های ملی و عمومی جامعه به دست نزدیکان و وابستگان به قدرت سیاسی و نظامی در ایران افتاد. بسیاری از کارخانه‌ها و صنایعی که به اسم خصوصی سازی بذل و بخشش شدند، پس از مدتی به ورشکستگی کشیده شدند و بسیاری از کارگران در نتیجه آن اخراج شدند. این روند در سال ۸۵ در طی اقدام غیرقانونی با ابلاغ سیاست‌های اصل 44 قانون اساسی توسط آیت‌الله خامنه‌ای و ارائه تفسیری در ضدیت کامل با روح اصل 44، سرعت بیشتری گرفت.
♦️ در سال‌های اخیر علاوه بر #فساد_سیستماتیک و خصوصی‌سازی‌های افسارگسیخته، #تحریم‌های اقتصادی نیز در افزایش رنج زندگی کارگران تاثیر داشته است. تحریم‌هایی که تماما نتیجه ماجراجویی‌های منطقه‌ای حاکمیت و دخالت در امور کشورهای دیگر و همچنین، لج بازی نظام در مسئله هسته‌ای به شمار می‌آید. امتناع حاکمیت از مذاکره برای رفع تحریم‌ها به منظور کاستن رنج مردم خود نشان از آن دارد که در ایران، نه رفاه و آسایش مردم، که تامین منافع ایدئولوژیک هسته سخت قدرت است که اهمیت دارد. مسئله‌ی هسته‌ای و همچنین دخالت در امور کشورهای دیگر به اسم حمایت از مسلمانان، تنها تبدیل به ابزاری برای هویت‌یابی جمهوری اسلامی شده است. عدم اعتراض حتی یک مقام دست چندم دستگاه دیپلماسی ایران به وضعیت مسلمانان اویغور چین به علت #وابستگی_سیاسی_و_اقتصادی به این کشور، به خوبی صحت این ادعا را تایید می‌کند.
♦️ خودکشی یک کارگر جوان در نزدیکی چاه نفت را نمی‌توان در خلاء و به شکل ایزوله‌شده‌ای از محیط اطراف خود بررسی کرد. در نهایت، تمامی این سیاست‌های جاری در کشور است که دست به دست هم داده‌اند و چنین وضعیت معیشتی نابسامانی را در کشور ایجاد کرده‌اند. این خودکشی نتیجه سیاست‌هایی است که در روندی #غیر_دموکراتیک و بدون در نظر گرفتن نظر #مردم در کشور در حال اجرا هستند. سیاست‌هایی که در آن، مردم در درجه آخر اولویت حضور دارند و برای آنان نه نقش شهروندی، که نقش «رعیت بودگی» در نظر گرفته شده است. رعایایی که انتخابی به جز رقصیدن به ساز اربابان مستبد قدرت ندارند و در صورت هر گونه اعتراض به هر روشی، تنها جواب حاکمیت به آنان #سرکوب، بازداشت، کشتار و خشونت عریان است. تنها راهی که می‌توان به میانجی آن از این بحرانی که چندین دهه کشور را درگیر کرده، عبور کرد، #رجوع_به_ملت در معنای عام آن است. رجوع به رای و نظر تمامی ملت، نه تعریف ناقص حاکمیت از ملت که در آن، اکثریت مردم جایی ندارند و در دایره‌ی خودی‌های نظام تعریف نمی‌شوند.
#کمیته_سیاسی
#فقر #فساد_سیستماتیک
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic