☞~በኢያሪኮ ከኤልሳዕ ምንጭ ዋናውን መንገድ ወደ ቀኝ በመተው በግራ በኩል ባለው ጐዳና በመጓዝ ቆሮንቶስ ተራራ ሥር ተራራውን በእግር ተጉዘው ያገኙታል። ይህም ጌታችን መድኅን አለም ክርስቶስ አርባ መዓልትና አርባ ሌሊት የጾመበት ሥፍራ #ገዳመ_ቆሮንቶስ ነው።

☞~በእዚህ ላይ ሆኖ የኢያሪኮን ከተማ ልምላሜ፣ የዮርዳኖስን ወንዝ ሸለቆ፣ የአሞን ተራራ የተባለውን አርቆ አሻግሮ ለማየት ይቻላል። ጌታ በቆሮንቶስ ተራራ የተፈተነበትን በእግረ ሥጋ ረግጦ፣ በዓይን ዓይቶ ምስክር ለመሆን እንዲያበቃን ቅዱስ ፈቃዱ ይሁንልን።

✥┈┈ • ┈┈•┈••●◉ ✞ ◉●••┈┈ • ┈┈┈••✥
@And_Haymanot @And_Haymanot
@And_Haymanot @And_Haymanot
@And_Haymanot @And_Haymanot
✥┈┈ • ┈┈•┈••●◉ ✞ ◉●••┈┈ • ┈┈┈••✥

ጴጥሮስን ለታላቅ ንስሐ የቀሰቀሰው የዶሮ ጩኸት ነበር


... ‹የዶሮ ጩኸት ጴጥሮስን ለንስሐ አበቃው› የሚለው ታሪክ ከዶሮ ጩኸት አልፎ እልፍ ሰባኪያን ‹ንስሐ ግቡ› እያሉ ሲጮኹ እየሰማን ምንም ለማይመስለን ለእኛ ለልበ ደንዳኖቹ መልእክቱ ምን ይሆን?
የዶሮዎቹን ጩኸት ሰምቶ በመመለስ ፈንታ የዶሮዎቹን የአጯጯህ ስልት እያወዳደርን ሰባኪያን ለምናማርጥ ለእኛ መልእክቱ በእርግጥ ምን ይሆን?
በእርግጥ የዶሮውም እድል የሚያስቀና ነው፡፡
አንድ ጊዜ ጮኾ የወደቀውን ጴጥሮስ እንዲነሣ መቀስቀስ መቻሉ የታደለ ሰባኪ ያደርገዋል፡፡
ብዙ ጊዜ ስንጮኽ ውለን አንድ ሰው ለንስሐ ማብቃት ላልቻልን ሰባኪያን ይህ ዶሮ ምንኛ የሚያስቀና ነው?
ለነገሩ በልማዱ ዶሮ ጮኾ ሌሎቹን ከማስነሣቱ በፊት እሱ ተነሥቶ ክንፉን እያርገበገበ ከፍ ከፍ ይላል፡፡
እኛ ግን ራሳችን በኃጢአት ተኝተን ሌላውን ለንስሐ ለመቀስቀስ የምንሞክር እንቅልፋም ዶሮዎች ስለሆንን በጩኸታችን የረበሽነው እንጂ የቀሰቀስነው ሰው የለም፡፡

"ሕማማት" ከተሰኘው ከዲያቆን ሄኖክ ኃይሌ መጽሐፍ የተወሰደ



✥┈┈ • ┈┈•┈••●◉ ✞ ◉●••┈┈ • ┈┈┈••✥
@And_Haymanot @And_Haymanot
@And_Haymanot @And_Haymanot
@And_Haymanot @And_Haymanot
✥┈┈ • ┈┈•┈••●◉ ✞ ◉●••┈┈ • ┈┈┈••✥

ከቅዱስ ያሬድ መዝሙር


ለቤተክርስቲያን ስትል በአደባባይ በጥፊ የተመታህ አቤቱ።
ይህን ማድረግህ እርስዋን በከበረ ደምህ ትቀድሳት ዘንድ ነው።
ለርስዋ ሲል ታሥሮ መጎተትን የቻለ።
የበደለውም በደል ሳይኖር ርኩስ ምራቅን ሲተፋበት የታገሠ።
አምላክ በእንጨት መስቀል ላይ ተሰቀለ።

@And_Haymanot

እምነትህን በሥራ አሳይ

@And_Haymanot

ያዕ 2፥14-26

14 ወንድሞቼ ሆይ፥ እምነት አለኝ የሚል፥ ሥራ ግን የሌለው ሰው ቢኖር ምን ይጠቅመዋል? እምነቱስ ሊያድነው ይችላልን?

15 ወንድም ወይም እኅት ራቁታቸውን ቢሆኑ የዕለት ምግብንም ቢያጡ፥

16 ከእናንተ አንዱም። በደኅና ሂዱ፥ እሳት ሙቁ፥ ጥገቡም ቢላቸው ለሰውነት ግን የሚያስፈልጉትን ባትሰጡአቸው ምን ይጠቅማቸዋል?

17 እንደዚሁም ሥራ የሌለው እምነት ቢኖር በራሱ የሞተ ነው።

18 ነገር ግን አንድ ሰው። አንተ እምነት አለህ እኔም ሥራ አለኝ፤ እምነትህን ከሥራህ ለይተህ አሳየኝ፥ እኔም እምነቴን በሥራዬ አሳይሃለሁ ይላል።

19 እግዚአብሔር አንድ እንደ ሆነ አንተ ታምናለህ፤ መልካም ታደርጋለህ፤ አጋንንት ደግሞ ያምናሉ ይንቀጠቀጡማል።

20 አንተ ከንቱ ሰው፥ እምነት ከሥራ ተለይቶ የሞተ መሆኑን ልታውቅ ትወዳለህን?

21 አባታችን አብርሃም ልጁን ይስሐቅን በመሠዊያው ባቀረበ ጊዜ በሥራ የጸደቀ አልነበረምን?

22 እምነት ከሥራው ጋር አብሮ ያደርግ እንደ ነበረ፥ በሥራም እምነት እንደ ተፈጸመ ትመለከታለህን?

23 መጽሐፍም። አብርሃምም እግዚአብሔርን አመነ ጽድቅም ሆኖ ተቈጠረለት ያለው ተፈጸመ፤ የእግዚአብሔርም ወዳጅ ተባለ።

24 ሰው በእምነት ብቻ ሳይሆን በሥራ እንዲጸድቅ ታያላችሁ።

25 እንደዚሁም ጋለሞታይቱ ረዓብ ደግሞ መልእክተኞቹን ተቀብላ በሌላ መንገድ በሰደደቻቸው ጊዜ በሥራ አልጸደቀችምን?

26 ከነፍስ የተለየ ሥጋ የሞተ እንደ ሆነ እንዲሁ ደግሞ ከሥራ የተለየ እምነት የሞተ ነው።

✥┈┈ • ┈┈•┈••●◉ ✞ ◉●••┈┈ • ┈┈┈••✥
@And_Haymanot @And_Haymanot
@And_Haymanot @And_Haymanot
@And_Haymanot @And_Haymanot
✥┈┈ • ┈┈•┈••●◉ ✞ ◉●••┈┈ • ┈┈┈••✥

ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ - እንደ አስተማሪ


@And_Haymanot

ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ከሌሎች ቅዱሳን አባቶች ልዩ የሚያደርገው አንዱ ነገር፥ ሃይማኖትን ከምግባር ጋራ አዋሕዶ ማስተማሩ ነው - ተዋሕዶ ! የተረጎማቸውን የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍሎችን ስንመለከታቸው መጀመሪያ ኃይለ ቃሉን ይተረጉማል፤ ቀጥሎም ያ ኃይለ ቃል ወደ መሬት እንዴት ማውረድ (መተግበር) እንደሚገባ ያስተምራል፡፡ እንደ ምሳሌ ብንወስድ የዕብራውያን መልእክትን ሲተረጉም ወደ አማርኛ ሲመለስ ድርሳንና ተግሣፅ ተብሎ በኹለት መጽሐፍ የቀረበ ቢኾንም አንድ ወጥ መጽሐፍ ነው፡፡ ድርሳን አንድና ተግሣፅ አንድ ተብለው የተጠቀሱት አንድ ወጥ ድርሳን (ክፍለ ትምህርት) ነው፡፡ በማቴዎስ ወንጌል፣ በኦሪት ዘፍጥረት እንደ ተመለከታችሁት ማለት ነው፡፡

እንደዚህ ማስተማሩም ክርስቲያኖች በነገረ ሃይማኖቱ ትምህርት የተራቀቁ በምግባር ግን የጎደሉ እንዳይኾኑ ያደርጋቸዋል፡፡ ስለ እግዚአብሔር ሰምተው ብዙ የሚናገሩ እግዚአብሔርን ግን የማያውቁት እንዳይኾኑ ይጠብቃቸዋል፡፡

የኦርቶዶክሳዊ ክርስትና ዋና ዓላማውም ይህ ነው፡፡ ስለ እግዚአብሔር ብዙ መራቀቅ ሳይኾን እግዚአብሔርን በገቢር ማወቅ ! ስለ ጸሎት ብዙ ማወቅ ሳይኾን በተግባር መጸለይ ! ስለ ጾም እጅግ ብዙ ቅጾች ያሏቸውን መጻሕፍት መጻፍ ሳይኾን እንደ ዓቅም በአግባቡ መጾም !

ይህን ካለ መገንዘብ የተነሣ ብዙ ሰዎች ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅን እንደ ምግባር ሰባኪ ብቻ አድረገው ይመለከቱታል፡፡ ነገር ግን ከላይ እንደ ጠቀስነው የቅዱስ ዮሐንስ ዋና አሳብ፥ አንድ ክርስቲያን በተግባር ክርስትናን የሚኖር ከኾነ በትምህርት ብዛት እግዚአብሔርን ከሚያውቀው በላይ በዚያ በኑሮው ውስጥ እግዚአብሔርን ወይም አጠቃላይ ነገረ ሃይማኖቱን እንዲያውቀው ማድረግ ነው፡፡ ስለ ፍቅር ብዙ ከማወቅ ይልቅ ፍቅርን በተግባር ኑሮ እንዲቀምሰው ማድረግ ነው፡፡ አንድ ክርስቲያን ይበልጥ ድኅነቱን እንዲፈጽም የሚያደርገውም ይህ ነውና፡፡

በገብረ እግዚአብሔር ኪደ

@And_Haymanot
@And_Haymanot

“የቅዱሳን አንድነት ይከቡሻል፤ ሐዋርያትና ነቢያት ፈጽመው ያመሰግኑሻል፤ ማደሪያው ትኾኚው ዘንድ አንቺን ለአዳራሽነት መርጦሻልና፤ መላእክት ይጋርዱሻል፤ ጻድቃን ያመሰግኑሻል፤ አባቶች ያገለግሉሻል፤ ነገሥታት ይገዙልሻል፤ የእግርሽን ትቢያ እየላሱ ለንግሥናሽ ይሰግዳሉ::”
ቅዱስ ያሬድ

“ሰው ሆይ ! በዚህ ዓለም መጻተኛ ኾነህ ትኖር ዘንድ እያዘዝሁህ ሳለ፥ አንተ ግን የትውልድ ሀገርህን ጠቅሰህ የምትታበየው ስለ ምንድን ነው?” ይላል እግዚአብሔር ! “ይህ ዓለም ለአንተ እንደማይገባ አስበህ እንድትንቀው ስነግርህ አንተ ግን ስለ ትውልድ ቀዬህ የምትመካው ስለ ምንድን ነው?” እነዚህ ነገሮች ፈጽመው የተናቁ ናቸውና፤ በክርስቲያኖች ዘንድስ ይቅርና በግሪክ ፈላስፎች ዘንድም ቢኾን የተናቁ የተጠቁ ናቸውና፥ “ውጹአን” ተብለውም ይጠራሉና፥ ዝቅ ያለ ግምትም ይሰጣቸዋልና፡፡

@ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ፣ የማቴዎስ ወንጌል፣ ፱፥፯

@And_Haymanot
@And_Haymanot

“ወዳጄ ሆይ! የትዕቢት መርዝ ተጠራቅሞ አብጦብኻልን? እንኪያስ ወደ ቅዱስ ሥጋዉና ክቡር ደሙ ቅረብ፤ ስለ ወዳጆቹ ሲል አርአያ ገብርን የነሣ ትሑቱ ጌታም ትሕትናን ያስተምርኻል፡፡ የስግብግብነት ትኩሳት አስቸግሮኻልን? ወደ ቅዱስ ሥጋዉና ክቡር ደሙ ቅረብ፤ ደግነትንም ትማራለኽ፡፡ የምቀኝነት ብርድ አስቸግሮኻልን? እንኪያስ ወደ ሰማያዊው መዓድ ቅረብ፤ ምኅረት ማድረግንም ገንዘብ ታደርጋለኽ፡፡ ትዕግሥትን የማጣት እከክ ይዞኻልን? እንኪያስ ወደ ቅዱስ ሥጋዉና ክቡር ደሙ ቅረብ፤ ራስን መግዛትንም ገንዘብ ታደርጋለኽ፡፡ በመንፈሳዊ ሕይወትኽ ልል ዘሊል ብትኾን ይኽን መንፈሳዊ መዓድ ተመገብና ብርቱ ትኾናለኽ፡፡ ቆሽሸኻልን? እንኪያስ ወደዚኹ መብልና መጠጥ ቅረብ ብዬ እመክርኻለኹ፤ ንጽሕናንም ገንዘብ ታደርጋለኽ፡፡”
ቅዱስ ቄርሎስ ዘእስክንድርያ

@And_Haymanot
@And_Haymanot

"ብዙ ሰማዕታት ወደ ሞት እየኼዱ ብዙውን ጊዜ አመድ መስለው ታይተዋል፤ ፈርተዋል፤ ርደዋል፤ ተንቀጥቅጠዋል፡፡ ንዑዳን ክቡራን እንዲኾኑ ያደረጋቸው ግን ይኸው ራሱ ነው ምንም እንኳን ሞትን ቢፈሩትም ቅሉ ስለ ክርስቶስ ብለው ግን ሊቀበሉት ወደ እርሱ ኼደዋልና፡፡"

ቅዱስ ዮሐ.አፈ.፣ ውዳሴ ጳውሎስ፣ ድር. ፮

✅ "ፀንሳ ተገኘች" ✅


@And_Haymanot

[ማቴዎስ ሆይ !] እባክህ ንገረኝ ልደቱ እንዴት ነበር? “እናቱ ማርያም ለዮሴፍ በታጨች ጊዜ” (ማቴ.1፡18)፡፡ “ድንግል” አላለም፤ “እናቱ” እንጂ፡፡ ይኸውም ትምህርቱን በቀላሉ ይቀበሉት ዘንድ ነው፡፡ በመኾኑም ጥቂት ነገር ሰጥቶ ሰማዒውን እንዲህ ካሰናዳውና መሠረት ካስቀመጠ በኋላ፥ ቀጥሎ ያለውን ኃይለ ቃል በመናገር ደግሞ፡- “ሳይገናኙ በመንፈስ ቅዱስ ፀንሳ ተገኘች” በማለት እንዲደነቅ ያደርገዋል፡፡ “ወደ ሙሽራው (ወደ ዮሴፍ) ቤት ከመምጣትዋ በፊት ፀንሳ ተገኘች” አላለም፤ አስቀድማ እዚያ ነበረችና፡፡ በጥንቱ የአይሁድ ባሕል ባሎች እጮኞቻቸውን አስቀድመው በቤታቸው ውስጥ የመጠበቅ ልማድ ነበራቸው፤ አሁንም ይህ ልማድ እንደ ተፈጸመ አንድ ሰው መገንዘብ ይችላል፡፡ [“ሎጥም ወንድን ያላወቁ ኹለት ሴቶች ልጆች አሉኝ፤ እነርሱን ላውጣላችሁ፥ እንደ ወደዳችሁም አድርጉአቸው፤ በእነዚህ ሰዎች ብቻ ምንም አታድርጉ፥ እነርሱ በጣራዬ ጥላ ሥር ገብተዋልና። … ሎጥም ወጣ፥ ልጆቹን ለሚያገቡት ለአማቾቹም ነገራቸው፥ አላቸውም። ተነሡ፤ ከዚህ ስፍራ ውጡ፤ እግዚአብሔር ይህችን ከተማ ያጠፋልና። ለአማቾቹ ግን የሚያፌዝባቸው መሰላቸው” እንዲል] በዚሁ ልማድ መሠረት የሎጥ የወንድ ልጆቹ እጮኞችም በቤቱ ይኖሩ ነበር (ዘፍ.19፡8፣14)፡፡ ቅድስት ድንግል ማርያምም በዮሴፍ ቤት ትኖር የነበረችው በዚህ ባሕል ነው፡፡ [ምሥጢሩ ግን ያገለግላት ዘንድና ከላይ እንደ ተገለጠው ከአጋንንትና ከአይሁድ ፅንሱን ለመሰወር ነው፡፡]

ለዮሴፍ ከመታጨትዋ በፊት አለመፅነስዋስ ለምንድን ነው? ቀደም ብዬ እንደ ተናገርሁት፡-
☞ እስከ ጊዜው ጊዜ ሥራው [ከሰይጣን] ይሰወር ዘንድ ስላለው፣
☞ [ላቲ ስብሐትና] ቅድስት ድንግል ማርያም “ከዝሙት ፀንሳ ተገኘች” ተብሎ በድንጋይ እንዳትወገር [ከአይሁድ] ለመጠበቅ ነው፡፡

ከሌሎች ሕገ ኦሪትን እንጠብቃለን ከሚሉት ሰዎች ይልቅ [“ከሌላ ሰው ጋር ዝሙት ፈጽማ ተገኘች” ብሎ] እጅግ ሊቀና ይችል የነበረው ጻድቁ ዮሴፍ በፍጹም ለሌሎች ሳይገልጣት ወይም ሳያዋርዳት እንዲያውም ፀንሳ ከተገኘች በኋላ ከተቀበላትና ካገለገላት፥ ፀንሳ የተገኘችው በግብረ መንፈስ ቅዱስ እንደ ኾነ አስቀድሞ ተነግሮትና እርሱም አምኖ ተቀብሎት ባይኾን ኖሮ በቤቱ እንዲቀበላትና በሚያስፈልጋት ነገር ኹሉ ሊያገለግላት አይችል እንደ ነበረ በጣም ግልፅ ነው፡፡ በመኾኑም ወንጌላዊው፡- “ፀንሳ ‘ተገኘች’” ማለቱ ይህን ድንቅ፣ ከሕገ ተፈጥሮ [ከጋብቻ] አፍአ የኾነውን ሥራ፣ በልብ ከመታሰብና ከመመርመር ውጭ መኾኑን፣ ከዚህ በፊትም ከዚህ በኋላም መቼም ቢኾን መች ያልታየና የማይታይ መኾኑን በግልፅ የሚያስረዳ ነው፡፡

ስለዚህ [እመን ታመንም እንጂ] ከተጻፈልህ ነገር አልፈህ አትመርምር፡፡ ከተባለውና ከተነገረው ነገር አልፈህ ምንም አትሻ፡፡ “ድንግል በድንግልና በግብረ መንፈስ ቅዱስ ፀንሳ የተገኘችው እንዴት ነው?” ብለህም አትጠይቅ፡፡ በዘር በሩካቤ የሚገኝ ፅንስ እንኳን እንዴት ፅንስ እንደሚፈጠር ማወቅ የማይቻለን ከኾነ መንፈስ ቅዱስ ተአምራትን ሲያደርግ’ማ እንደ ምን ማወቅ ይቻለናል? ወንጌላዊውም እንዳታስጨንቀውና እነዚህን ነገሮች አዘውትረህ በመጠየቅ እንዳታውከው ብሎ አስቦ የተከናወነው ነገር ተአምር እንደ ኾነ ነገረህ፤ እንዲህ አድርጎም ራሱን ነጻ አደረገ፡፡ “የተከናውነው ነገር በግብረ መንፈስ ቅዱስ ከመኾኑ በቀር ከዚህ ውጭ ምንም ምን የማውቀው ነገር የለም” አለህ፡፡

@ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ፣ የማቴዎስ ወንጌል፣ ድርሳን 4፥5

@And_Haymanot
@And_Haymanot

በተመሳሳይ ኃጢአት እየወደቅኩ ተቸገርኩኝ፡፡ ምን ላድርግ?

@And_Haymanot

ጥያቄ፦ አንድ ኃጢአት በተደጋጋሚ እሠራለሁ፡፡ ንስሐ አባቴ ጋር በተደጋጋሚ ብሔድም ኃጢአቴን መተው አልቻልኩም፡፡ ምን ላድርግ? እባካችሁ ጉልበት የሚኾነኝ ምክር ስጡኝ፡፡ እግዚአብሔር ይስጥልኝ፡፡”

አንድ ሰው “ምን ላድርግ?” ብሎ ሲጠይቅ መንፈሳዊ ሕይወትን መፈለጉ ማሳያ ነው፡፡ አንድ ክርስቲያን “ምን ማድረግ ይገባኛል?” የሚል ጥያቄ ካነሣ ለማደግ መፈለጉን፣ መንፈሳዊ መፍትሔ መሻቱን፣ እግዚአብሔር እንደሚረዳው በማያጠያይቅ መንገድ ማመኑን ያመለክታል፡፡ መጥምቀ መለኮት ቅዱስ ዮሐንስ በሚያስተምርበት ጊዜ ሕዝቡ፣ ቀራጮች እንዲኹም ጭፍሮች እየመጡ፡ “ምን እናድርግ?” ይሉት ነበር ሉቃ.3፡10-14 ፡፡ ስለጠየቁም “ለንስሐ የሚገባ ፍሬ አድርጉ” ብሏቸዋል /ማቴ.3፡8/፡፡ ሐዋርያት ሲያስተምሩ፡- “ወንድሞች ሆይ! ምን እናድርግ?” ያሉት የገባቸው ናቸው /ሐዋ.2፡37/፡፡ ስለዚኽ ምንም ደካሞች ብንኾንም ድካማችንን ከእኛ የሚያርቀው አምላካችን ልዑል እግዚአብሔር “በርሱ ቃል እታነፃለኁ፤ እመከራለኁ” ብሎ “ምን ላድርግ?” ብሎ መጠየቅ ታላቅነት፣ አንድም ትሕትና፣ አንድም የመንፈሳዊ ሕይወት ፍላጎትን የሚያሳይ ነውና ኹል ጊዜ ጠያቂዎች ለካህናት፣ ለቤተ ክርስቲያን መምህራን “ምን ማድረግ ይገባኛል?” ብለው ሲጠይቁ ሊበረታቱ ይገባቸዋል፡፡ በመኾኑም ውድ ጠያቂያችን ምሥጢራቸውን በማካፈል የኃጢአት ልምምድ ድል መንሻ ጥበባትን እንድንማማር ምክንያት ስለኾኑን በልዑል እግዚአብሔር ስም ላመሰግናቸው እወዳለኁ፡፡ ጥያቄው የብዙ ሰዎች ጥያቄ ነው፡፡ አበው ሲናገሩ፡- “ሰው ኾኖ የማይበድል እንጨት ኾኖ የማይጤስ” እንዲሉ እንደየኑሮአችን ደረጃ፣ እንደየሥራችን ዓይነት ይለያይ እንደኾነ እንጂ ክርስትና ሕይወታችን ስንመላለስ አንድ ከሚያደርጉን ነገሮች ውስጥ ኃጢአት የሚስማማን መኾኑ ነው፡፡ ጥያቄአችንም ጠያቄአችን እንዳነሡት “ምን እናድርግ?” ነው፡፡ በርግጥም “ምን እናድርግ?”፦ የኃጢአቱን ምንነትና መነሻውን ማወቅ፡- አንድ ሰው የሚወድቅበት ሌላኛው የማይወድቅበትና ትኩረት የማይሰጠው ሊኾን ይችላል፡፡ ከዚኽ አንጻር ጠያቂው “በተመሳሳይ ኃጢአት ደጋግሜ እወድቃለኁ” ያሉት ኃጢአት ምንድነው? እየተደጋገመ ያስቸገራቸው ምንድነው? ከምንም በፊት የኃጢአቱን ምንነትና መነሻውን ያጢኑት፡፡ መፍትሔው የሚዠምረው ከዚኽ ነው፤ የኃጢአቱን ምንነትና መነሻውን ከማወቅ፡፡ የኃጢአቱን ምንነትና መነሻውን ከለዩ በኋላ ለዚያ ከሚዳርጉን ቦታዎች፣ ወይም ጓደኞች፣ ወይም ኹኔታዎች መሸሽ ነው፡፡ በተደጋጋሚ ወደምንወድቅበት ኃጢአት የሚገፋፉ ኹኔታዎችን፣ ቦታዎችን ወይም ጓደኛን በአጠቃላይ እንደየኃጢአቱ መነሻነት መራቅ ያስፈልጋል፡፡ “ከንጹሕ ጋር ንጹሕ ኾነህ ትገኛለህ፤ ከጠማማም ጋር ጠማማ ኾነህ ትገኛለህ” ይላል ነቢየ እግዚአብሔር ቅዱስ ዳዊት /መዝ.18፡ 26/፡፡ ቅዱስ ጳውሎስም፡- “አትሳቱ፤ ክፉ ባለንጀርነት መልካሙን አመል ያጠፋል” ይላል /1ኛ ቆሮ.15፡33/፡፡ በዚኽ መሠረት ጠያቂያችን ብቻ ሳይኾኑ ኹላችንም ኃጢአትን ደጋግመን የምንሠራው በኹኔታዎች ተጽዕኖ ነው? ወይስ በጓደኞች ግፊት? ወይስ በምንሰማው፣ በምናየው፣ በምንዳስሰው ተጽዕኖ? ይኽን በአግባቡ ከለየን በኋላ ከምንጩ ለማድረቅ ለዚያ ከሚዳርጉ ኹኔታዎች መሸሽ ነው፡፡ ይኽን ስናደርግም ከምንም በፊት ኅሊናን ማሳመን ይጠይቃል፡፡ በመቀጠልም አካላዊ ውሳኔ መስጠትን ነው፡፡ ለኃጢአት በሚዳርግ ቦታ ተቀምጠን “በፍጹም አይነካኝም፤ አይደርስብኝም” ማለት መመጻደቅ ነው፡፡ ሰይጣንም እኛን ለመጣል አያርፍምና የምንወድቅበትንም መንገድ ያዘጋጃልና በኅሊናም በአካልም ከዚያ መሸሽ ያስፈልጋል፡፡ የጴጢፋራ ሚስት ዮሴፍን ለክፉ ሥራ ስትከጅለው ቆሞ አልተሟገተም፤ ጥሏት ሸሸ እንጂ /ዘፍ.39/፡፡ ስለዚኽ ለተደጋጋሚ ኃጢአት ከሚዳርጉንና ከሚገፋፉን ነገሮች “እችለዋለኁ፤ እቋቋሟዋለኁ” ብሎ መመጻደቅ ሳይኾን መሸሽ ካለብን መሸሽ ያስፈልጋል፡፡ እንደየኹኔታው በይበልጥም ከክፉ ቦታዎች፣ እንደየኃጢአቱ መነሻነት መሸሽ ያስፈልጋል፡፡ ኃጢአቱ በሥጋም በነፍስም ጎጂ እንደኾነ ማስተዋል፡፡ ይኽ በተመሳሳይ እየወደቅንበት ያለው ኃጢአት በሥጋም ጭምር የሚጎዳን ይኾናል፡፡ ከክርስትና ሕይወት ባሻገር ስብእናን የሚያጎድፍ፣ ጤናን የሚያውክ ሊኾን ይችላል፡፡ ከዚኽ አንጻር የዚኽ ጉዳት በጥልቀት ማስተዋል ያስፈልጋል፤ ጉዳት ማሰብ ለመጠንቀቅ ይረዳልና፡፡ ከመምህረ ንስሐ፣ ከመምህራን እንዲኹም ከመጻሕፍት ትምህርት ማግኘት፡፡ እድገት በደረጃ ነው፡፡ በአንድ ጀምበርም ለውጥ ላይመጣ ይችላል፡፡ በመኾኑም በሒደት ያንን የመተው መስመር ውስጥ እንድንጠነክር ከዚኽ ኹኔታም ፈጽመን ለመራቅ በራሳችን ጉልበት ብቻ አንችልም፡፡ “ያለ እኔ ምንም ልታደርጉ አትችሉም” ብሎናልና /ዮሐ.15፡5/፡፡ በዚኽም መሠረት ከመምህራን የምንሰማው የእግዚአብሔር ቃል፣ ከመጻሕፍት የምናገኘው፣ ከመምህረ ንስሐም በጸሎትና በምክር የምናገኘው ሐሳብ ያ እያጠቃንና እየጣለን ያለውን እንዲኹም የምንደጋግመውን ኃጢአት ለማስወገድ ኃይል ይኾነናል፡፡

@And_Haymanot

መንፈሳዊ ተግባራትን ማዘውተር፡፡ እንግዲኽ እንደየ ክስተቱ ለየትኛውም የኃጢአት ተግባር መንፈሳዊ ሕይወት፣ መንፈሳዊ ተግባር ድል መንሻው ነው፡፡ ይኽም “እንዲኽ ያለውን ክፉ መንፈስ ያለ ጾም ያለ ጸሎት ከእናንተ አይወጣም” እንዳለ /ማር.9፡29/ ጾምን፣ ጸሎትን፣ ንስሐን የሕይወታችን መሠረት ማድረግ ነው፡፡ መተውን መለማመድ፡፡ ይኽም ማለት ጠቢቡ “ቀኑን ሙሉ እግዚአብሔርን በመፍራት ኑር” እንዳለ /ምሳ.23፡17/ “እስኪ ዛሬ ተቆጥቤ ልዋል” ብሎ መወሰን ማለት ነው፡፡ ከዚያ ከምንጠላው ግን ደግሞ እየወደቅንበት ካለው ስሕተት ተቆጥበን ከዋልን ማታ ላይ ተመስገን ብሎ ጸልዮ ማደር ነው፡፡ ነገም ሲነጋ “ዛሬም እንዲኹ እንደ ትናንትናው መንፈሳዊ መንገድና ሒደት ልዋል፡፡ ዛሬም እንዲኽ ካለው ተግባር ፍጹም ተቆጥቤ መዋል አለብኝ፡፡ ደግሞም እችላለኁ፡፡ እግዚአብሔር ያስችለኛል፡፡ ኃይልን በሚሰጠኝ በክርስቶስ ኹሉን እችላለኁ፡፡ እግዚአብሔር ያበራታኛል” ስንልና ዕለት ዕለት ኹኔታውን እየኰነንነው፣ እያወገዝነው፣ “በዚያ መንፈስ ዛሬ አልውልም፡፡ ይልቁንም በመንፈሳዊ መንገድና በጥንካሬ እውላለኁ” ብለን ስንወስን ያን ውሳኔአችንን እያደነቅን ስለተደረገልን ጥንካሬም ተመስገን እያልን ልምምድ ማድረግ ይቻላል፡፡ ደጋግመን የምንሠራው ኃጢአት እጅግ ብዙ ዘመናት ከእኛ ጋር የቆየ ሊኾን ይችላል፡፡ ነገር ግን ከእግዚአብሔር ኃይል በላይ የኾነ ኃጢአት የለም፡፡ ዋናው የእኛ ውሳኔ ነው፡፡ ብዙዎቻችን የምንታለለው እዚኽ ጋር ነው፡፡ ለመተው እንፈልጋለን፤ ለመተው ግን በተግባር አንወስንም፡፡ ንስሐ መግባት የማይፈልግ ሰው የለም፤ በተግባር ወስኖ የሚገባ ግን ጥቂት ነው፡፡ ሥጋ ወደሙን ተቀብሎ መኖር የማይፈልግ ክርስቲያን አይኖርም፡፡ ብዙዎች መቁረብ ይፈልጋሉ፤ ወስነው የሚቆርቡት ግን እጅግ ጥቂቶች ናቸው፡፡ ብዙ ሰዎች ከዝሙት ኃጢአት መራቅ እንደሚፈልጉ ይናገራሉ፡፡ ነገር ግን ዝሙትን የሚያበረታቱ ማስታወቂያዎችን፣ ዝሙትን የሚያበረታቱ ምስሎችን እንዲኹም የቴሌቪዥን ፕሮግራሞችን፣ ዝሙትን የሚያበረታቱ ዘፈኖችን እንዲኹም ጽሑፎችን፣ ዝሙትን የሚያበረታቱ ንግግሮችን ሲያደርጉ ይገኛሉ፡፡ እነዚኽን ሰዎች ስናያቸው በውስጣቸው ከዚያ ኃጢአት የመራቅ ፍላጎት አለ፤ ተግባሩ ላይ ግን ከዚያ የሚያሸሻቸው አይደለም፡፡ ለዚኽም ነው ጌታ፡- “ብዙዎች ይፈልጋሉ፤ አይችሉምም” ያለው