از آغاز آفرینش ، از سه هجاءِ اُم تات سات برای نشان دادن حقیقت مطلق متعال استفاده می شده است . براهماناها، هنگام ذکر سرودهای ودایی و در خلال قربانیهایی که برای رضایت خداوند متعال صورت می گرفت ، آن را ادا می کردند.
-بنابراین ، حق جویان به منظور رسیدن به متعال ، همواره قربانیها، ریاضتها و صدقات خود را که بر اساس قواعد کتب مقدس است با ادای واژه اُم آغاز می کنند.
-انسان باید بدون آرزوی نتایج ثمربخش ، انواع گوناگون قربانی ، ریاضت و صدقه را با ادای واژه ”تات “ انجام دهد. منظور و مقصود از انجام چنین فعالیتهای متعال و روحانی، آزاد شدن از اسارت مادی است .
-حقیقت مطلق ، هدف و مقصود قربانی عابدانه است و با واژه ”سات “ نشان داده می شود. ای پسر پریتها، فاعل چنین قربانی و همین طور تمام اعمال قربانی ، ریاضت و صدقه که در راستی و خلوص هماهنگ با مطلق یا شخص متعال هستند و به منظور رضایت او انجام می گیرند، نیز ”سات“ خوانده می شوند.
-ای پسر پریتها، آنچه به صورت قربانی ، صدقه یا ریاضت ، بدون ایمان به خداوند متعال انجام گردد، مآرتی است . آنها ”آسات“ خوانده می شوند و چه در این زندگی و چه در زندگی بعد بی فایده هستند.
#قربانی #صدقه #ذکر #مانترا