💠 نام کتاب:#بیست_درس_قرن_بیستم
🔹 نویسنده: تیموتی اسنایدر
🔹 ترجمه: بابک واحدی
🔹انتشارات: نشرگمان

#درس_نهم

۹. با زبان‌تان مهربان باشید

🔹 از تکرار جملاتی که همه می گویند خودداری کنید. به شیوه بیانی خاص خودتان فکر کنید، حتی اگر برای بیان آن چیزی باشد که فکر می کنید همه می‌گویند. سعی کنید خودتان را از اینترنت دور کنید. کتاب بخوانید.

🔹 ویکتور کلمپرر محقق ادبی، با دانش زبان شناختی‌اش برابر پروپاگاندای نازی ایستاد. او پی برده بود که چطور هیتلر در ادبیات و واژگانش اپوزیسیون مشروع را کنار می‌زند؛ مردم همواره به معنای بعضی مردم بود و نه باقی، رویارویی همیشه به معنای نزاع است، و هر تلاش مردمان آزاد برای درک متفاوت جهان به معنای توهین به رهبر.

🔹 سیاستمداران زمانه ما کلیشه‌های‌شان را به خورد تلویزیون می‌دهند؛ آن‌جایی که همه این کلیشه‌ها را تکرار می‌کنند، حتی کسانی که می‌خواهند از در مخالفت درآیند.
بیش از نیم قرن پیش رمان‌های کلاسیکی که تمامیت‌خواهی را توصیف می‌کردند، هشدار می دادند و ما را برحذر می‌داشتند از سلطه تصاویر و صفحه های متحرک، سرکوب کتاب‌ها، تهدید و فقر دایره واژگان و دشواری اندیشیدنی که در پی این‌ها می‌آمد.

🔹در رمان فارنهایت ۴۵۱ شهروندان نشسته‌اند به تلویزیون‌های هوشمندشان خیره شده‌اند و آتش‌نشانان به دنبال کتاب‌ها می‌گردند و به آتش می‌کشند. در رمان ۱۹۸۴، کتاب قدغن است و تلویزیون دو طرفه است، تا حکومت بتواند همیشه شهروندان را زیر نظر داشته باشد. در این کتاب زبان رسانه تصویری به شدت محدود و مقید است، تا مفاهیمی که مردم برای تفکر درباره وضع موجود، یادآوری گذشته و تصور آینده نیاز دارند از آن‌ها گرفته شود. یکی از پروژه‌های رژیم تحدیدِ هر چه بیشتر زبان است و این کار را از طریق حذف کلمات از واژه‌نامه‌های رسمی انجام می‌دهد.

🔹 وقتی همان واژه‌ها و جمله‌های هر روزِ رسانه‌ها را تکرار می‌کنیم، فقدانِ یک چارچوب بزرگ‌تر را پذیرفته‌ایم. داشتن چارچوبِ فکری بزرگ‌تر مستلزم مفاهیم بیشتر است و داشتن مفاهیم بیشتر هم مستلزم خواندن. پس نمایشگرها را کنار بگذارید و اطراف تان را پر کنید از کتاب.



📌با ما همراه باشید 🤝



🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران (تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #معرفی_کتاب

دربرابر استبداد (#بیست_درس_قرن_بیستم)

🔹 نویسنده: تیموتی اسنایدر
🔹 ترجمه: بابک واحدی
🔹انتشارات: نشرگمان

#درس_نهم

۹. با زبان‌تان مهربان باشید

🔹 از تکرار جملاتی که همه می گویند خودداری کنید. به شیوه بیانی خاص خودتان فکر کنید، حتی اگر برای بیان آن چیزی باشد که فکر می کنید همه می‌گویند. سعی کنید خودتان را از اینترنت دور کنید. کتاب بخوانید.

🔹 ویکتور کلمپرر محقق ادبی، با دانش زبان شناختی‌اش برابر پروپاگاندای نازی ایستاد. او پی‌برده بود که چطور هیتلر در ادبیات و واژگانش اپوزیسیون مشروع را کنار می‌زند؛ مردم همواره به معنای بعضی مردم بود و نه باقی، رویارویی همیشه به معنای نزاع است، و هر تلاش مردمان آزاد برای درک متفاوت جهان به معنای توهین به رهبر.

🔹 سیاستمداران زمانه ما کلیشه‌های‌شان را به خورد تلویزیون می‌دهند؛ آن‌جایی که همه این کلیشه‌ها را تکرار می‌کنند، حتی کسانی که می‌خواهند از در مخالفت درآیند.
بیش از نیم قرن پیش رمان‌های کلاسیکی که تمامیت‌خواهی را توصیف می‌کردند، هشدار می دادند و ما را برحذر می‌داشتند از سلطه تصاویر و صفحه های متحرک، سرکوب کتاب‌ها، تهدید و فقر دایره واژگان و دشواری اندیشیدنی که در پی این‌ها می‌آمد.

🔹در رمان فارنهایت ۴۵۱ شهروندان نشسته‌اند به تلویزیون‌های هوشمندشان خیره شده‌اند و آتش‌نشانان به دنبال کتاب‌ها می‌گردند و به آتش می‌کشند. در رمان ۱۹۸۴، کتاب قدغن است و تلویزیون دو طرفه است، تا حکومت بتواند همیشه شهروندان را زیر نظر داشته باشد. در این کتاب زبان رسانه تصویری به شدت محدود و مقید است، تا مفاهیمی که مردم برای تفکر درباره وضع موجود، یادآوری گذشته و تصور آینده نیاز دارند از آن‌ها گرفته شود. یکی از پروژه‌های رژیم تحدیدِ هر چه بیشتر زبان است و این کار را از طریق حذف کلمات از واژه‌نامه‌های رسمی انجام می‌دهد.

🔹 وقتی همان واژه‌ها و جمله‌های هر روزِ رسانه‌ها را تکرار می‌کنیم، فقدانِ یک چارچوب بزرگ‌تر را پذیرفته‌ایم. داشتن چارچوبِ فکری بزرگ‌تر مستلزم مفاهیم بیشتر است و داشتن مفاهیم بیشتر هم مستلزم خواندن. پس نمایشگرها را کنار بگذارید و اطراف تان را پر کنید از کتاب.


🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران (تهران)

🆔 @KSMtehran

💠 #معرفی_کتاب:

در برابر استبداد(#بیست_درس_قرن_بیستم)

🔹 نویسنده: تیموتی اسنایدر
🔹 ترجمه: بابک واحدی
🔹انتشارات: نشرگمان

#درس_دهم

۱۰. حقیقت را باور داشته باشید

🔹ترک حقایق ترک آزادی است. اگر هیچ چیز حقیقت نداشته باشد آن وقت همه چیز یک نمایش بزرگ خواهد بود. و هر آن‌که جیب پرتری دارد، کور کننده‌ترین چراغ ها را خواهد خرید. وقتی تفاوت میان آن‌چه می‌خواهید بشنوید و حقیقت را انکار کنید، تسلیم استبداد شده‌اید. این انکار واقعیت می‌تواند طبیعی و خوشایند به نظر برسد، ولی نتیجه آن سقوط و تنزل فردیِ شماست.

🔹حقیقت در چهار حالت می‌میرد:

🔺حالت اول، خصومت علنی با واقعیتِ قابلِ اثبات است که در شکل جا زدن جعلیات و اکاذیب در قالب واقعیت ها بروز می کند.
در جریان کارزار انتخاباتی سال ۲۰۱۶ در آمریکا یک تحقیق درباره گفته‌های ترامپ مشخص کرد که ۷۸ درصد ادعاهایش کذب‌اند. این درصد آن‌قدر بالاست که اظهارات درست او به اشتباهات ناخواسته در مسیر دروغگوییِ محض می‌مانند. این‌طور خوار شمردنِ جهان واقعی سرآغاز خلق یک دنیای موازی خیالی و موهوم است.

🔺حالت دوم، افسونگری شَمَن‌وار است. به قول کلمپرر، سبک و سیاق فاشیست‌ها در دروغگویی بر «تکرار بی‌وقفه» استوار است تا از طریق آن امر خیالی و موهوم، ممکن به نظر برسد و عمل مجرمانه خوشایند و مطلوب به چشم بیاید.

🔺حالت سوم، تفکر شعبده‌بازانه است؛ یا استقبال علنی از تناقض‌ها.
وقتی رئیس‌‌جمهوری در کارزار انتخاباتی‌اش وعده کاهش مالیات همه، از بین بردن بدهیِ ملی، افزایش بودجه دولت در سیاست‌های اجتماعی و دفاع ملی می‌دهد، این وعده‌ها متقابلاً متناقض هستند. تو گویی یک کشاورز بگوید که تخم‌مرغی از مرغدانی برداشته، آن را جوشانده و در بشقابی برابر همسرش گذاشته و از طرفی هم آن را آب پز کرده و بین بچه‌هایش تقسیم کرده و بعد دست نخورده به مرغ توی مرغ‌دانی برگردانده و نشسته و تماشا کرده که چطور جوجه پوسته تخم‌مرغ را می‌شکند و بیرون می‌آید. پذیرفتن چنین اکاذیبی مستلزم ترک آشکار عقل است.

🔺حالت چهارم ایمانِ نابجاست.

به محض اینکه حقیقت به جای اینکه واقعیت بنیاد باشد، غیب‌گویانه شود، مدارک و شواهد دیگر کارکردی نخواهند داشت. در پایان جنگ(دوم جهانی)، کارگری به کلمپرر گفته بود که «درک و دریافت بی فایده است، باید ایمان داشته باشی. من به پیشوا ایمان دارم». نمایشنامه نویس بزرگ رومانیایی «اوژن یونسکو» شاهد این بود که چطور دوستانش در دهه ۱۹۳۰ یکی پس از دیگری در دام زبان فاشیسم می‌افتند. این اساس نوشتن نمایشنامه کرگدن در سال ۱۹۵۹ شد. نمایشنامه‌ای که در آن کسانی که در دام پروپاگاندا می‌افتند به جانوران شاخدار عظیم تبدیل می شوند.

🔹هدف یونسکو این بود که نشان دهدپروپاگاندا در واقع چقدر غریب و دور از ذهن است ولی در نظر کسانی که تسلیم آن می‌شوند چقدر عادی و طبیعی جلوه می کند. او با استفاده از تمثال ابزوردِ کرگدن سعی داشت مردم را به حیرت اندازد تا مگر متوجهِ غرابت اتفاقی بشوند که به‌راستی داشت رخ می‌داد. فاشیست‌ها از حقایق خرد زندگی روزمره بیزار و شیفته شعارهایی بودند که طنینی داشتند. همچون دینی جدید و اسطوره‌های خیالی را به تاریخ یا ژورنالیسم ترجیح می دادند. آن‌ها از رسانه جدید که در آن زمان رادیو بود برای نواختن برکوس بلند پروپاگاندا بهره گرفتند که احساسات مردم را برمی انگیخت، پیش از آن که فرصت بررسی صحت ادعاها را داشته باشند و امروز درست مثل آن زمان مردم ایمان به رهبری پرنقص و ایراد را با حقیقت دنیای مشترک ما اشتباه گرفته‌اند.

🔹پساحقیقت همان پیشافاشیسم است.


https://tttttt.me/KSMtehran/13003

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان تهران

🆔 @KSMtehran