💠 #گزارش_تحقیقی
🔺 اتحادیه‌های معلمان و دولت؛ مروری بر تجارب جهانی و نگاهی به وضعیت ایران
(بخش سوم)
🔷 #تجربه_ایران
🔹روند خصوصی‌سازی آموزش در قالب آشکار(مدارس غیرانتفاعی) و پنهان (خرید خدمات آموزشی، دریافت شهریه در مدارس دولتی و غیره) در ایران در سالهای پس از جنگ تحمیلی بسیار پرشتاب بوده است. بر اساس سالنامه آماری آموزش وپرورش در سال تحصیلی ۱۳۹۷ _۹۸ بیش از ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار دانش‌آموز(غیر از آموزش بزرگسالان) تحت پوشش مدارس خصوصی قرار داشته‌اند.
🔹 بر اساس گزارش وزارت آموزش و پرورش از نتایج کنکور سراسری سال ۱۳۹۹ میانگین معدل دیپلم داوطلبان انسانی حدود ۱۲ و برای رشته‌های تجربی، ریاضی، زبان و هنر به ترتیب ۱۳، ۱۴.۵، ۱۲.۵ و ۱۲ است. نمره دانش‌آموزان ایرانی در آزمون تیمز و پرلز هم در جهان و هم در منطقه وضعیت مناسبی ندارد و شکاف میان دانش‌آموزان طبقات بالا و پایین، روستایی و شهری و دختر و پسر ابدأ کوچک نیست. وضعیتی که هم از کیفیت پایین آموزش و هم از نابرابری گسترده در آموزش حکایت می‌کند، به احتمال زیاد حاصل گسترش سریع دو معضل خصوصی‌سازی و نابرابری در آموزش و همچنین کیفیت پایین آموزش در ایران است.
📌 در ایران حدود ۴۵ تشکل تحت عنوان تشکل‌های معلمان و فرهنگیان ثبت شده و حدود ۲۰ تشکل از این میان فعال هستند. که شماری از آنها تماما به احزاب و جریانات سیاسی وابستگی دارند و شماری تنها در مواقع بحرانی مانند انتصاب وزرا و مسئولان فعال می‌شوند و شماری نیز تا حدی از استقلال و فرآیندهای دموکراتیک و انتخابات بهره‌مند هستند.
کانون صنفی معلمان ایران در سال ۱۳۷۸ با مجوز وزارت کشور تاسیس شده و به ادعای اعضای خود و «به شهادت همه هزینه‌هایی که اعضا از روز اول داده‌اند»، مستقل‌ترین تشمل صنفی فرهنگیان کشور است. همچنین «سازمان معلمان ایران»،«انجمن اسلامی معلمان»،«جامعه اسلامی فرهنگیان»،«جمعیت اسلامی فرهنگیان» و «کانوون تربیت اسلامی» از دیگر تشکل‌های فرهنگیان ایران است.
مهمترین مسئله تشکل‌های حرفه‌ای فرهنگیان در ایران بعد از انقلاب، وجود نگاه امنیتی در دولت و نهادهای امنیتی به فعالیت این تشکل‌هاست که بخش زیادی از انرژی و توان وپتانسیل تشکل و همچنین توان تعاملی آن را مصروف خود کرده است.
https://davtalab.org/2022/1690/
@davtalaborg
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔺 اتحادیه‌های معلمان و دولت؛ مروری بر تجارب جهانی و نگاهی به وضعیت ایران
(بخش سوم)
🔷 #تجربه_ایران
🔹روند خصوصی‌سازی آموزش در قالب آشکار(مدارس غیرانتفاعی) و پنهان (خرید خدمات آموزشی، دریافت شهریه در مدارس دولتی و غیره) در ایران در سالهای پس از جنگ تحمیلی بسیار پرشتاب بوده است. بر اساس سالنامه آماری آموزش وپرورش در سال تحصیلی ۱۳۹۷ _۹۸ بیش از ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار دانش‌آموز(غیر از آموزش بزرگسالان) تحت پوشش مدارس خصوصی قرار داشته‌اند.
🔹 بر اساس گزارش وزارت آموزش و پرورش از نتایج کنکور سراسری سال ۱۳۹۹ میانگین معدل دیپلم داوطلبان انسانی حدود ۱۲ و برای رشته‌های تجربی، ریاضی، زبان و هنر به ترتیب ۱۳، ۱۴.۵، ۱۲.۵ و ۱۲ است. نمره دانش‌آموزان ایرانی در آزمون تیمز و پرلز هم در جهان و هم در منطقه وضعیت مناسبی ندارد و شکاف میان دانش‌آموزان طبقات بالا و پایین، روستایی و شهری و دختر و پسر ابدأ کوچک نیست. وضعیتی که هم از کیفیت پایین آموزش و هم از نابرابری گسترده در آموزش حکایت می‌کند، به احتمال زیاد حاصل گسترش سریع دو معضل خصوصی‌سازی و نابرابری در آموزش و همچنین کیفیت پایین آموزش در ایران است.
📌 در ایران حدود ۴۵ تشکل تحت عنوان تشکل‌های معلمان و فرهنگیان ثبت شده و حدود ۲۰ تشکل از این میان فعال هستند. که شماری از آنها تماما به احزاب و جریانات سیاسی وابستگی دارند و شماری تنها در مواقع بحرانی مانند انتصاب وزرا و مسئولان فعال می‌شوند و شماری نیز تا حدی از استقلال و فرآیندهای دموکراتیک و انتخابات بهره‌مند هستند.
کانون صنفی معلمان ایران در سال ۱۳۷۸ با مجوز وزارت کشور تاسیس شده و به ادعای اعضای خود و «به شهادت همه هزینه‌هایی که اعضا از روز اول داده‌اند»، مستقل‌ترین تشمل صنفی فرهنگیان کشور است. همچنین «سازمان معلمان ایران»،«انجمن اسلامی معلمان»،«جامعه اسلامی فرهنگیان»،«جمعیت اسلامی فرهنگیان» و «کانوون تربیت اسلامی» از دیگر تشکل‌های فرهنگیان ایران است.
مهمترین مسئله تشکل‌های حرفه‌ای فرهنگیان در ایران بعد از انقلاب، وجود نگاه امنیتی در دولت و نهادهای امنیتی به فعالیت این تشکل‌هاست که بخش زیادی از انرژی و توان وپتانسیل تشکل و همچنین توان تعاملی آن را مصروف خود کرده است.
https://davtalab.org/2022/1690/
@davtalaborg
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
داوطلب
مروری بر تجارب جهانی و نگاهی به وضعیت ایران - داوطلب
اتحادیه‌های معلمان و دولت؛ مروری بر تجارب جهانی و نگاهی به وضعیت ایران(بخش اول)