💠 #تاریخ_معاصر
🔺حزب توده و نهضت ملی شدن نفت
▪️ هفتادمین سالگشت کودتا – ۵
🔷امیر(بهروز) طیرانی
▪️نخستین برخوردهای حزب با مصدق به دلیل مخالفت وی با واگذاری امتیاز نفت شمال به شوروی آغاز شد. مخالفت مصدق با پیشنهاد روس‌ها خشم حزب توده را برانگیخت. میر جعفر پیشه‌وری در روزنامه آژیر در باره موضع مصدق نوشت: «شما اگر واقعاً ملت‌پرست هستید و واقعاً می‌خواهید فداکاری نمایید... امتیاز دارسی را لغو کنید. شما این قدر ساده هستید که خیال می‌کنید خواهند گذاشت شما با سرمایه داخلی نفت استخراج کنید؟ خودتان هم می‌دانید که این کار شدنی نیست.»
🔸با آغاز نهضت ملی‌شدن مخالفت حزب توده با نهضت ملی ورهبری آن نیز آغاز شد. تأیید نهضت ملی از سوی حزب توده به معنی قبول هژمونی بورژوازی و نفی رهبری حزب توده به مثابه تنها پشتیبان طبقات زحمتکش و یگانه دشمن امپریالیسم بود. ولذا درباره آن چنین داوری کرد:« از هم اکنون می‌توانیم مطمئن باشیم که تجدید نظر در قرارداد نفت به هرحال به سود ملت ایران نخواهد بود و جز تثبیت موضع انگلیس‌ها در کشور ما کاری انجام نخواهد داد. استیفای کامل حقوق ملت ایران در مورد منافع نفتی جنوب تنها در یک صورت قابل تصور است و آن وقتی است که ملت ما حاکم بر سرنوشت خویش باشد. پس حل مسئله نفت منوط به پیروزی حزب ما یعنی ملت ایران است" (نامه مردم ۱۳۲۹ به نقل از امیر خسروی، ۱۳۷۵: ۲۶۲)
▪️حزب توده که در جریان وقایع روز خود را شکست خورده می‌دید برای جبران شکست خود تلاش کرد تا با حمله به جبهه ملی آنها را از صحنه سیاسی کشور حذف کند. به این جهت طی مقالات وبیانیه های متعدد، جبهه ملی و رهبران آن را با شدید‌ترین وجهی آماج تهمت‌های خود ساخت. روزنامه "به سوی آینده" در ۳ مهرماه ۱۳۲۹ تحت عنوان "صحنه سازی‌های اخیر مجلس" نمایندگان مجلس شورا را به سه گروه تقسیم کرد. گروه سوم، دسته عوام فریبان بودند که در رأس آنها دکتر مصدق قرار داشت. و درباره این گروه نوشت:" عوام فریبان که آخرین تیر ترکش استعمار محسوب می‌شوند کسانی محسوب می‌شوند که همیشه سینه خود را سپر تیر بلایا و مخافات می‌کنند و همیشه پرچمدار حفظ استقلال و آزادی کشورند ولی حتی یکبار هم دیده نشده است که به نفع استقلال و آزادی واقعی کشور و به نفع حقوق مردم و قانون اساسی کوچکترین اقدام مفید و مؤثری کرده باشند." (جامی، ۱۳۸۸: ۵۲۸)
🔸همان روزنامه در مقاله‌ای با عنوان"سیمای ملی ـ ملی چیست و کیست" در تشریح کلمه ملی نوشت: "ملی نقاب سیاهی است که چهره‌های داغدار و ننگین را می‌پوشاند. ملی سرپوشی است که قبایح و رذایل را می‌پوشاند... ملی با بیگانه دشمن است ولی از استعمار دستور می گیرد... عقل ملی ناقص، فکرش کوتاه، منطقش ضعیف، زبانش الکن، اشکش گشوده... نیرنگش بی پایان است. این است خصائص ملی" (به سوی آینده۲۱ مهر به نقل از جامی، همان منبع: ۵۲۸) در مقاله‌ای دیگر هم جبهه ملی را ساخته دست امپریالیسم معرفی کرد و نوشت: "امپریالیسم تنها در ایران نیست که به تشکیل چنین جبهه مزدوری دست زده است. اما در ایران این کوشش استعماری شکل مفتضح تر و پلیدتری به خود گرفته است. امپریالیسم در ایران به ایجاد یک بند و بست مبتذل و کثیف مرکب از عوامل خود پرداخت و آن را جبهه ملی نام گذارد." (به سوی آینده ۸ آذر ۲۹ به نقل از جامی، همان: ۵۲۹)
▪️به جز حمله به جبهه ملی و دکتر مصدق، اصل و اساس ملی‌شدن نفت نیز از سوی حزب رد و نفی می‌شد. پس از آن‌که کمیسیون نفت به رهبری دکتر مصدق در ۴ آذر ۲۹ پیشنهاد ملی‌شدن صنعت نفت در سراسر ایران را مطرح ساخت، "نامه مردم " نوشت: "اصولا چگونه می‌توان صنعتی را که در دست امپریالیسم باشد ملی کرد." (نامه مردم ۲۶ دی ۲۹- به نقل از امیر خسروی، ۱۳۷۵: ۲۶۴)
🔸با روی کار آمدن دکتر مصدق پیکان حملات حزب توده نیز به سمت وی و دولتش نشانه رفت. حملاتی که تا ۳۰ تیر ۱۳۳۱ با تمام وجود ادامه داشت و از آن زمان به بعد تا ۲۸ مرداد ۳۲ به شکل و نحوی دیگر جریان داشت.
▪️در طول دوران حکومت دکتر مصدق حزب توده از طریق راه‌اندازی اعتصابات در محیط‌های مختلف کارگری و فرهنگی و یا از طریق تبلیغات و جنگ رسانه‌ای توسط مطبوعات پرشمار خود تا توانست دولت مصدق را تحت فشار گذاشت. شدت این برخوردها به حدی بود که مصدق نام جمعیت مبارزه با استعمار را "جمعیت مبارزه ضد ضد استعمار" گذاشته بود. اما علاوه براین فعالیت‌ها، راه پیمایی‌ها و تجمعات متعدد حزب در این دوران عامل مهمی در بی ثبات ساختن فضای سیاسی ـ اجتماعی کشور بود. راهپیمایی و تجمع‌های ۲۳ تیر، ۷ و ۸ آبان، ۱۴ آذر ۱۳۳۰ و ۸ فروردین ۱۳۳۱ از جمله شاخص‌ترین و مهم‌ترین تظاهرات در طول آن دو سال بود.
متن کامل:
https://cutt.ly/ewhmrsuS
#ایران_فردا
#امیر_طیرانی
#حزب_توده_وملی‌کردن_نفت
http://tttttt.me/iranfardamag
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
🔺حزب توده و نهضت ملی شدن نفت
▪️ هفتادمین سالگشت کودتا – ۵
🔷امیر(بهروز) طیرانی
▪️نخستین برخوردهای حزب با مصدق به دلیل مخالفت وی با واگذاری امتیاز نفت شمال به شوروی آغاز شد. مخالفت مصدق با پیشنهاد روس‌ها خشم حزب توده را برانگیخت. میر جعفر پیشه‌وری در روزنامه آژیر در باره موضع مصدق نوشت: «شما اگر واقعاً ملت‌پرست هستید و واقعاً می‌خواهید فداکاری نمایید... امتیاز دارسی را لغو کنید. شما این قدر ساده هستید که خیال می‌کنید خواهند گذاشت شما با سرمایه داخلی نفت استخراج کنید؟ خودتان هم می‌دانید که این کار شدنی نیست.»
🔸با آغاز نهضت ملی‌شدن مخالفت حزب توده با نهضت ملی ورهبری آن نیز آغاز شد. تأیید نهضت ملی از سوی حزب توده به معنی قبول هژمونی بورژوازی و نفی رهبری حزب توده به مثابه تنها پشتیبان طبقات زحمتکش و یگانه دشمن امپریالیسم بود. ولذا درباره آن چنین داوری کرد:« از هم اکنون می‌توانیم مطمئن باشیم که تجدید نظر در قرارداد نفت به هرحال به سود ملت ایران نخواهد بود و جز تثبیت موضع انگلیس‌ها در کشور ما کاری انجام نخواهد داد. استیفای کامل حقوق ملت ایران در مورد منافع نفتی جنوب تنها در یک صورت قابل تصور است و آن وقتی است که ملت ما حاکم بر سرنوشت خویش باشد. پس حل مسئله نفت منوط به پیروزی حزب ما یعنی ملت ایران است" (نامه مردم ۱۳۲۹ به نقل از امیر خسروی، ۱۳۷۵: ۲۶۲)
▪️حزب توده که در جریان وقایع روز خود را شکست خورده می‌دید برای جبران شکست خود تلاش کرد تا با حمله به جبهه ملی آنها را از صحنه سیاسی کشور حذف کند. به این جهت طی مقالات وبیانیه های متعدد، جبهه ملی و رهبران آن را با شدید‌ترین وجهی آماج تهمت‌های خود ساخت. روزنامه "به سوی آینده" در ۳ مهرماه ۱۳۲۹ تحت عنوان "صحنه سازی‌های اخیر مجلس" نمایندگان مجلس شورا را به سه گروه تقسیم کرد. گروه سوم، دسته عوام فریبان بودند که در رأس آنها دکتر مصدق قرار داشت. و درباره این گروه نوشت:" عوام فریبان که آخرین تیر ترکش استعمار محسوب می‌شوند کسانی محسوب می‌شوند که همیشه سینه خود را سپر تیر بلایا و مخافات می‌کنند و همیشه پرچمدار حفظ استقلال و آزادی کشورند ولی حتی یکبار هم دیده نشده است که به نفع استقلال و آزادی واقعی کشور و به نفع حقوق مردم و قانون اساسی کوچکترین اقدام مفید و مؤثری کرده باشند." (جامی، ۱۳۸۸: ۵۲۸)
🔸همان روزنامه در مقاله‌ای با عنوان"سیمای ملی ـ ملی چیست و کیست" در تشریح کلمه ملی نوشت: "ملی نقاب سیاهی است که چهره‌های داغدار و ننگین را می‌پوشاند. ملی سرپوشی است که قبایح و رذایل را می‌پوشاند... ملی با بیگانه دشمن است ولی از استعمار دستور می گیرد... عقل ملی ناقص، فکرش کوتاه، منطقش ضعیف، زبانش الکن، اشکش گشوده... نیرنگش بی پایان است. این است خصائص ملی" (به سوی آینده۲۱ مهر به نقل از جامی، همان منبع: ۵۲۸) در مقاله‌ای دیگر هم جبهه ملی را ساخته دست امپریالیسم معرفی کرد و نوشت: "امپریالیسم تنها در ایران نیست که به تشکیل چنین جبهه مزدوری دست زده است. اما در ایران این کوشش استعماری شکل مفتضح تر و پلیدتری به خود گرفته است. امپریالیسم در ایران به ایجاد یک بند و بست مبتذل و کثیف مرکب از عوامل خود پرداخت و آن را جبهه ملی نام گذارد." (به سوی آینده ۸ آذر ۲۹ به نقل از جامی، همان: ۵۲۹)
▪️به جز حمله به جبهه ملی و دکتر مصدق، اصل و اساس ملی‌شدن نفت نیز از سوی حزب رد و نفی می‌شد. پس از آن‌که کمیسیون نفت به رهبری دکتر مصدق در ۴ آذر ۲۹ پیشنهاد ملی‌شدن صنعت نفت در سراسر ایران را مطرح ساخت، "نامه مردم " نوشت: "اصولا چگونه می‌توان صنعتی را که در دست امپریالیسم باشد ملی کرد." (نامه مردم ۲۶ دی ۲۹- به نقل از امیر خسروی، ۱۳۷۵: ۲۶۴)
🔸با روی کار آمدن دکتر مصدق پیکان حملات حزب توده نیز به سمت وی و دولتش نشانه رفت. حملاتی که تا ۳۰ تیر ۱۳۳۱ با تمام وجود ادامه داشت و از آن زمان به بعد تا ۲۸ مرداد ۳۲ به شکل و نحوی دیگر جریان داشت.
▪️در طول دوران حکومت دکتر مصدق حزب توده از طریق راه‌اندازی اعتصابات در محیط‌های مختلف کارگری و فرهنگی و یا از طریق تبلیغات و جنگ رسانه‌ای توسط مطبوعات پرشمار خود تا توانست دولت مصدق را تحت فشار گذاشت. شدت این برخوردها به حدی بود که مصدق نام جمعیت مبارزه با استعمار را "جمعیت مبارزه ضد ضد استعمار" گذاشته بود. اما علاوه براین فعالیت‌ها، راه پیمایی‌ها و تجمعات متعدد حزب در این دوران عامل مهمی در بی ثبات ساختن فضای سیاسی ـ اجتماعی کشور بود. راهپیمایی و تجمع‌های ۲۳ تیر، ۷ و ۸ آبان، ۱۴ آذر ۱۳۳۰ و ۸ فروردین ۱۳۳۱ از جمله شاخص‌ترین و مهم‌ترین تظاهرات در طول آن دو سال بود.
متن کامل:
https://cutt.ly/ewhmrsuS
#ایران_فردا
#امیر_طیرانی
#حزب_توده_وملی‌کردن_نفت
http://tttttt.me/iranfardamag
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
Telegraph
🔴حزب توده و نهضت ملی شدن نفت
🔷امیر(بهروز) طیرانی @iranfardamag ▪️نخستین برخوردهای حزب با مصدق به دلیل مخالفت وی با واگذاری امتیاز نفت شمال به شوروی آغاز شد. مخالفت مصدق با پیشنهاد روس‌ها خشم حزب توده را برانگیخت. میر جعفر پیشه‌وری در روزنامه آژیر در باره موضع مصدق نوشت: «شما اگر واقعاً…