#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه
❄️ عاشورا، قصۀ روایت‌نشده
🟡 قسمت پنجم
💢چرا عباس(ع) آب را رها کرد و ریخت؟!
در روز عاشورا در کربلا، حضرت عباس(ع) وارد شریعه شد و دست زیر آب برد تا از آن بنوشد. اما به یاد لبان خشکیدۀ امام حسین و اهل‌بیتش افتاد و آب را از دستش برگرداند و در همین حال مشک را از آب پر کرد تا اهل‌بیت و فرزندان اهل‌بیت پیامبر(ص) را سیراب کند.
چرا حضرت عباس(ع) از نوشیدن آب منصرف شد؟ در صورتی که می‌توانست آب بنوشد تا برای مبارزه با دشمنان قدرت بیشتری داشته باشد...
💢1- عباس آب را رها می‌کند
▫️شیخ رحیم شکری:
تاریخ دربارهٔ حضرت عباس(ع) برای ما چنین روایت می‌کند: «حضرت عباس(ع) مشک را برداشت و روانهٔ رود فرات شد و با اسب وارد رود شد. سپس دست‌هایش را به‌سوی آب دراز کرد و خنکی آب را در دستش حس کرد و خواست بنوشد. جگرش مثل زغال گداخته بود. آب را برداشت، ولی به یاد تشنگی امام حسین(ع) افتاد و آب را از دستش رها کرد.»
▫️شیخ احمد خالدی:
ممکن است بگویند: «اگر حضرت عباس(ع) این قدم را برمی‌داشت [آب می‌نوشید]، ممکن بود نتیجهٔ دیگری رقم بخورد.» خیر، این احتمال من و شماست.
💢2- ساقی لب‌تشنگان
اما وقتی به مضمون روایات مراجعه می‌کنید می‌بینید که اباالفضل(ع) ساقی لب‌تشنگان نامیده می‌شد، چرا؟ زیرا بیش از هفت الی هشت بار و شاید هم ده بار برای خانواده حسین سقایت نموده و آب آورده بود و سقّا نام گرفته بود. برای خانواده و کودکان آب آورده بود. بلکه هر بار که حضرت عباس به‌سمت سپاه دشمن هجوم می‌برد و می‌رفت تا آب بیاورد، تعداد زیادی از آنان را به هلاکت می‌رساند. حتی در بعضی از احادیث آل‌محمد(ع) چنین آمده که امام حسین(ع) به حضرت عباس(ع) فرمود: «برادرم اباالفضل، اگر وضع این‌گونه پیش برود هیچ‌کس وجود نخواهد داشت که بتواند ما را بکشد.» اسرار زیادی در این مسئله نهفته است و ابعاد بزرگی دارد. امام حسین(ع) از همان اولین روزی که از مکه خارج شد کشته شد، همان روز بود که او کشته و خانواده‌اش اسیر شد، و اباالفضل با دستان بریده به شهادت رسید، و آن فجایع در کربلا رخ داد. همان روزی که در مکه خطبه خواند و فرمود:
«گویی می‌بینم که بدنم توسط گرگ‌های بیابان قطعه‌قطعه می‌شود.»
امام حسین همان روز کشته شد.
💢3- عباس آب را رها کرد و از قرآن برگرفت
▫️شیخ رحیم شکری:
سید احمدالحسن دربارهٔ حضرت عباس(ع) بیان می‌کند:
«امام حسین(ع) در کربلا با منیت رویارو شد، و دلاور این رویارویی بعد از امام حسین(ع) اباالفضل العباس(ع) بود -یعنی دومین نفر پس از امام حسین -.و بهترین فرد در میدان مبارزه حضرت عباس بود، آن هنگام که آب را رها کرد و [به‌جای آن] از قرآن جرعه‌ای برداشت، در حقیقت جرعه‌ای از علم برداشت. حضرت عباس(ع) عالم بود، او از علمای آل‌محمد (ع) بود، او عارف بود.»
▫️شیخ احمد خالدی:
حضرت عباس(ع) آب را از دست خود رها کرد و به‌جای آن از قرآن جرعه‌ای برداشت؛ یعنی به‌جز حسین (ع) همه‌چیز را رها کرد. یعنی اگر قرار بود چیزی حضرت عباس(ع) را به‌اندازهٔ بند انگشتی از امام حسین(ع) دور کند، حضرت عباس(ع) آن را نمی‌خواست.
💢4- (آنان دیگران را بر خود مقدم می‌دارند، گرچه خود نیز به آن احتیاج داشته باشند)
▫️شیخ رحیم شکری:
قرآن کریم می‌فرماید:
(آنان دیگران را بر خود مقدم می‌دارند، گرچه خود نیز به آن احتیاج داشته باشند).
حضرت عباس(ع)، امام حسین(ع) را بر نفس خود ترجیح داد، هرچند خود نیز به آب نیاز داشت. و می‌توانست آب بنوشد و اگر این کار را می‌کرد هیچ سرزنشی هم متوجه او نبود؛ چون اگر آب می‌نوشيد برای نبرد نیرو می‌گرفت، اما او در آن لحظه خواست در حق برادرش امام حسین(ع) فداکاری و با او هم‌دردی کند. به همین خاطر او مصداق این آیه شد:
(آنان دیگران را بر خود مقدم می‌دارند، گرچه خود نیز به آن احتیاج داشته باشند).
اینجاست که سید احمدالحسن می‌فرماید:
«و چه احتیاجی احتیاج عباس(ع) بود؟ و ایثار او چه ایثاری بود؟ آیا ایثار بود یا اینکه امری است که کلمات از وصف آن عاجز است؟ یعنی انسان نمی‌تواند ایثار و فداکاری عباس(ع) را در حق حسین(ع) توصیف کند.»
📖 صفحه ۱
⬇️ادامه مقاله
👏 @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
💢چرا عباس(ع) آب را رها کرد و ریخت؟!
در روز عاشورا در کربلا، حضرت عباس(ع) وارد شریعه شد و دست زیر آب برد تا از آن بنوشد. اما به یاد لبان خشکیدۀ امام حسین و اهل‌بیتش افتاد و آب را از دستش برگرداند و در همین حال مشک را از آب پر کرد تا اهل‌بیت و فرزندان اهل‌بیت پیامبر(ص) را سیراب کند.
چرا حضرت عباس(ع) از نوشیدن آب منصرف شد؟ در صورتی که می‌توانست آب بنوشد تا برای مبارزه با دشمنان قدرت بیشتری داشته باشد...
💢1- عباس آب را رها می‌کند
▫️شیخ رحیم شکری:
تاریخ دربارهٔ حضرت عباس(ع) برای ما چنین روایت می‌کند: «حضرت عباس(ع) مشک را برداشت و روانهٔ رود فرات شد و با اسب وارد رود شد. سپس دست‌هایش را به‌سوی آب دراز کرد و خنکی آب را در دستش حس کرد و خواست بنوشد. جگرش مثل زغال گداخته بود. آب را برداشت، ولی به یاد تشنگی امام حسین(ع) افتاد و آب را از دستش رها کرد.»
▫️شیخ احمد خالدی:
ممکن است بگویند: «اگر حضرت عباس(ع) این قدم را برمی‌داشت [آب می‌نوشید]، ممکن بود نتیجهٔ دیگری رقم بخورد.» خیر، این احتمال من و شماست.
💢2- ساقی لب‌تشنگان
اما وقتی به مضمون روایات مراجعه می‌کنید می‌بینید که اباالفضل(ع) ساقی لب‌تشنگان نامیده می‌شد، چرا؟ زیرا بیش از هفت الی هشت بار و شاید هم ده بار برای خانواده حسین سقایت نموده و آب آورده بود و سقّا نام گرفته بود. برای خانواده و کودکان آب آورده بود. بلکه هر بار که حضرت عباس به‌سمت سپاه دشمن هجوم می‌برد و می‌رفت تا آب بیاورد، تعداد زیادی از آنان را به هلاکت می‌رساند. حتی در بعضی از احادیث آل‌محمد(ع) چنین آمده که امام حسین(ع) به حضرت عباس(ع) فرمود: «برادرم اباالفضل، اگر وضع این‌گونه پیش برود هیچ‌کس وجود نخواهد داشت که بتواند ما را بکشد.» اسرار زیادی در این مسئله نهفته است و ابعاد بزرگی دارد. امام حسین(ع) از همان اولین روزی که از مکه خارج شد کشته شد، همان روز بود که او کشته و خانواده‌اش اسیر شد، و اباالفضل با دستان بریده به شهادت رسید، و آن فجایع در کربلا رخ داد. همان روزی که در مکه خطبه خواند و فرمود:
«گویی می‌بینم که بدنم توسط گرگ‌های بیابان قطعه‌قطعه می‌شود.»
امام حسین همان روز کشته شد.
💢3- عباس آب را رها کرد و از قرآن برگرفت
▫️شیخ رحیم شکری:
سید احمدالحسن دربارهٔ حضرت عباس(ع) بیان می‌کند:
«امام حسین(ع) در کربلا با منیت رویارو شد، و دلاور این رویارویی بعد از امام حسین(ع) اباالفضل العباس(ع) بود -یعنی دومین نفر پس از امام حسین -.و بهترین فرد در میدان مبارزه حضرت عباس بود، آن هنگام که آب را رها کرد و [به‌جای آن] از قرآن جرعه‌ای برداشت، در حقیقت جرعه‌ای از علم برداشت. حضرت عباس(ع) عالم بود، او از علمای آل‌محمد (ع) بود، او عارف بود.»
▫️شیخ احمد خالدی:
حضرت عباس(ع) آب را از دست خود رها کرد و به‌جای آن از قرآن جرعه‌ای برداشت؛ یعنی به‌جز حسین (ع) همه‌چیز را رها کرد. یعنی اگر قرار بود چیزی حضرت عباس(ع) را به‌اندازهٔ بند انگشتی از امام حسین(ع) دور کند، حضرت عباس(ع) آن را نمی‌خواست.
💢4- (آنان دیگران را بر خود مقدم می‌دارند، گرچه خود نیز به آن احتیاج داشته باشند)
▫️شیخ رحیم شکری:
قرآن کریم می‌فرماید:
(آنان دیگران را بر خود مقدم می‌دارند، گرچه خود نیز به آن احتیاج داشته باشند).
حضرت عباس(ع)، امام حسین(ع) را بر نفس خود ترجیح داد، هرچند خود نیز به آب نیاز داشت. و می‌توانست آب بنوشد و اگر این کار را می‌کرد هیچ سرزنشی هم متوجه او نبود؛ چون اگر آب می‌نوشيد برای نبرد نیرو می‌گرفت، اما او در آن لحظه خواست در حق برادرش امام حسین(ع) فداکاری و با او هم‌دردی کند. به همین خاطر او مصداق این آیه شد:
(آنان دیگران را بر خود مقدم می‌دارند، گرچه خود نیز به آن احتیاج داشته باشند).
اینجاست که سید احمدالحسن می‌فرماید:
«و چه احتیاجی احتیاج عباس(ع) بود؟ و ایثار او چه ایثاری بود؟ آیا ایثار بود یا اینکه امری است که کلمات از وصف آن عاجز است؟ یعنی انسان نمی‌تواند ایثار و فداکاری عباس(ع) را در حق حسین(ع) توصیف کند.»
⬇️ادامه مقاله
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه👏
✔️ «عاشورا، قصۀ روایت‌نشده»
مستندی ۹ قسمتی که به واکاوی قیام امام حسین(ع)، هدف ایشان و آنچه پیرامون واقعۀ عظیم عاشورا رخ داده می‌پردازد.
✔️ سرتیترهای قسمت ششم:
🛡 نقش زنان در کربلا
🛡 زن نقش مهمی در یاری حق دارد
🛡 زنان در کربلا
🛡 یک زن... کربلاست
🛡 نقش رسانه‌ای حضرت زینب (س)
🛡 زینب(س) در مقابل حاکم ظالم
🛡 نقطهُ شعله‌ور شدن قیام حسین(ع) به جهان
🔗 مطالعه مقاله در سایت وارثین
✔️ @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
مستندی ۹ قسمتی که به واکاوی قیام امام حسین(ع)، هدف ایشان و آنچه پیرامون واقعۀ عظیم عاشورا رخ داده می‌پردازد.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه
❄️ عاشورا، قصۀ روایت‌نشده
⚫️ قسمت ششم
💢نقش زنان در کربلا
▫️سید احمدالحسن می‌گوید:
«درحال‌حاضر بهترین راه ممکن برای یاری دادن حق توسط یک زن، تبلیغ از راه اینترنت است یا هر ابزار دیگری که با استفاده از آن بتوان برای هدایت و نجات مردم حق را به آنها رسانید. این همان راهی است که فاطمهٔ زهرا(ع)، زینب(ع)، خدیجه، آسیه و مریم(ع) در پیش گرفتند.برای شما در بهترین بانوی جهانیان، الگوی نیکی وجود دارد؛ پس به سیرهٔ مبارک و پاک آنها اقتدا کنید. به این امید که خداوند شما را مورد رحمت خود قرار داده و به شما برکت دهد، همان‌طور که به ایشان رحمت داشت و برکت داد.»
🔸همچنین می‌فرماید:
«بانوان مؤمن می‌توانند به‌اندازۀ توان خود، کارهایی برای خویش تنظیم و تعریف کنند و در مناسبت‌های مربوط به مصائب آل‌محمد(ع) مجالس عزا برپا کنند و حق را به مردم بشناسانند و باطل را تبیین کرده و اهل باطل را رسوا سازند. حضرت زینب(ع) پس‌از واقعهٔ کربلا، نقش بسیار عظیمی در تبیین حق و رسوا نمودن باطل بر عهده داشت. از خداوند خواستارم شما خواهران را در رویارویی با طاغوتیان این زمان موفق بدارد، همان‌طور که حضرت زینب(ع) برای رسواسازی و بی‌آبرو کردن اهل باطل ایستادگی نمود.»
💢1. زن نقش مهمی در یاری حق دارد
▫️شیخ احمد خالدی:
در واقع نقش رسانه‌ای و پیش‌گامی زنان بسیار بزرگ است، چه در روز عاشورا، چه پیش از روز عاشورا و چه پس‌از آن. صحبت دربارهٔ همۀ زنان است، نه فقط حضرت زینب(س). و این نگاه بسیار مهمی است که باید قبل از جامعۀ اسلامی، جامعۀ انسانی آن را درک کند تا زن را کوچک نشمارد یا او را در انجام کارهایی که هر مخلوقی -و نه هر انسانی- توانایی انجام این کارها را دارد محدود نسازد. زن در پیشگاه خداوند سبحان موجودی بزرگ است که برتری‌ها و توانایی‌هایی دارد که چه بسا مرد قادر به انجام آن نباشد؛ سیداحمدالحسن در برخی از سخنان خود اشاره می‌کند، مضمون کلام ایشان چنین است: «چه بسا در دولت عدل الهی نقش‌های بسیاری وجود داشته باشد که مردان از ایفای آن ناتوان باشند.»
▫️شیخ احمد حلی:
در هر قیامی که اصلاحگران انجام می‌دهند -چه قیام حقیقی و الهی باشد، یا قیامی که توسط خلیفۀ الهی صورت نگیرد- زن نقش رسانه‌ای بزرگی در انتقال مسائل نظری و حقیقی به مسائل گسترده‌تر از آن ایفا می‌کند.
💢2. زنان در کربلا
▫️شیخ احمد خالدی:
در کربلا موضع‌گیری‌های بسیاری ازسوی زنان می‌بینیم: زنی را می‌بینیم که همسرش را به‌سوی میدان جنگ روانه می‌کند، زنی را می‌بینیم که سر پسر خود را به دست می‌گیرد تا با آن به دشمنان ضربه بزند، زنی را می‌بینیم که به همسر خود می‌گوید «چرا مرا به کربلا نمی‌بری تا هرآنچه بر زینب گذشت بر من نیز بگذرد.» درحالی‌که همسرش به او می‌گوید چنین‌وچنان می‌شود. این زن در پاسخ همسرش می‌گوید «حسین الگوی تو باشد و زینب الگوی من نباشد؟! شما با حسین همراهی کنید و ما نیز با زینب و زهرا همراهی خواهیم کرد.» این درحالی است که او کاملاً می‌داند چه به سر زینب و دختران رسالت خواهد آمد.
این زن چگونه زنی است؟ چه زنی بود که کربلا را برای ما به وجود آورد؟
💢3. یک زن... کربلاست
زنی را می‌یابیم که کربلا را ایجاد کرد. نمی‌گویم کربلا او را ساخت، بلکه می‌گویم او خودِ کربلاست: زینب(س). می‌گوییم کربلا با حسین آغاز شد. نمی‌گویم با زینب تمام شد، اما می‌گویم با زینب ادامه یافت و چه بسا با مهدی(ع) پایان پذیرد. حضرت زینب(س) در کربلا عهده‌دار پروژه‌ای حقیقی برای نشر آموزه‌های دین الهی بود. وگرنه زنی همچون زینب(س) تمام آن اتفاقات بر او جاری شود: از دست دادن عزیزان، فرزندان، برادران؛ آن هم چه برادرانی: حسین و عباس(ع). خون‌هایی که جاری شد.
▫️برخی روایات می‌گوید زینب(ع) در شب یازدهم بیرون می‌آید تا آنجا که پایش به اجساد برخی شهدا می‌خورد و می‌افتد. برمی‌خیزد و می‌بیند بدن یکی از فرزندانش است. بلند می‌شود و می‌رود، کنار جسد فرزند خود نمی‌نشیند، برخلاف [سایر] زنان که اگر فرزند خود را در آن حال ببینند چنین می‌کنند. بلند می‌شود و به‌سوی حسین می‌رود.
💢4.نقش رسانه‌ای حضرت زینب(س)
زینب، بعد از آن روز -از روز یازدهم- کربلای جدیدی را آغاز کرد. او نقش رسانه‌ای جدیدی را از روز یازدهم آغاز کرد. شروع به انتشار دین اسلام نمود. دینی که آنان با کشتن حسین(ع) به‌دنبال نابودی آن بودند؛ چون می‌دانستند که دین یعنی حسین. می‌دانستند که دین خدا در حسین و خاندان حسین(ع) نمودار شده، پس اگر حسین و خاندانش کشته شوند، چه انتظاری دارید؟ دین پایان می‌پذیرد.
▫️شیخ احمد حلی:
سپاه بنی‌امیه یا سپاه کوفه سعی کرد از انقلاب امام حسین(ع) و اهمیت آن بکاهد، اما می‌بینیم که نقش زینب(س) و دختران رسالت، و امام سجاد(ع) در رساندن آن انقلاب اصلاحی مهم به همۀ شهرهای دیگر، کمتر از نقش حسین(ع) نبود.
📖 صفحه ۱
⬇️ادامه مقاله
👏 @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
💢نقش زنان در کربلا
▫️سید احمدالحسن می‌گوید:
«درحال‌حاضر بهترین راه ممکن برای یاری دادن حق توسط یک زن، تبلیغ از راه اینترنت است یا هر ابزار دیگری که با استفاده از آن بتوان برای هدایت و نجات مردم حق را به آنها رسانید. این همان راهی است که فاطمهٔ زهرا(ع)، زینب(ع)، خدیجه، آسیه و مریم(ع) در پیش گرفتند.برای شما در بهترین بانوی جهانیان، الگوی نیکی وجود دارد؛ پس به سیرهٔ مبارک و پاک آنها اقتدا کنید. به این امید که خداوند شما را مورد رحمت خود قرار داده و به شما برکت دهد، همان‌طور که به ایشان رحمت داشت و برکت داد.»
🔸همچنین می‌فرماید:
«بانوان مؤمن می‌توانند به‌اندازۀ توان خود، کارهایی برای خویش تنظیم و تعریف کنند و در مناسبت‌های مربوط به مصائب آل‌محمد(ع) مجالس عزا برپا کنند و حق را به مردم بشناسانند و باطل را تبیین کرده و اهل باطل را رسوا سازند. حضرت زینب(ع) پس‌از واقعهٔ کربلا، نقش بسیار عظیمی در تبیین حق و رسوا نمودن باطل بر عهده داشت. از خداوند خواستارم شما خواهران را در رویارویی با طاغوتیان این زمان موفق بدارد، همان‌طور که حضرت زینب(ع) برای رسواسازی و بی‌آبرو کردن اهل باطل ایستادگی نمود.»
💢1. زن نقش مهمی در یاری حق دارد
▫️شیخ احمد خالدی:
در واقع نقش رسانه‌ای و پیش‌گامی زنان بسیار بزرگ است، چه در روز عاشورا، چه پیش از روز عاشورا و چه پس‌از آن. صحبت دربارهٔ همۀ زنان است، نه فقط حضرت زینب(س). و این نگاه بسیار مهمی است که باید قبل از جامعۀ اسلامی، جامعۀ انسانی آن را درک کند تا زن را کوچک نشمارد یا او را در انجام کارهایی که هر مخلوقی -و نه هر انسانی- توانایی انجام این کارها را دارد محدود نسازد. زن در پیشگاه خداوند سبحان موجودی بزرگ است که برتری‌ها و توانایی‌هایی دارد که چه بسا مرد قادر به انجام آن نباشد؛ سیداحمدالحسن در برخی از سخنان خود اشاره می‌کند، مضمون کلام ایشان چنین است: «چه بسا در دولت عدل الهی نقش‌های بسیاری وجود داشته باشد که مردان از ایفای آن ناتوان باشند.»
▫️شیخ احمد حلی:
در هر قیامی که اصلاحگران انجام می‌دهند -چه قیام حقیقی و الهی باشد، یا قیامی که توسط خلیفۀ الهی صورت نگیرد- زن نقش رسانه‌ای بزرگی در انتقال مسائل نظری و حقیقی به مسائل گسترده‌تر از آن ایفا می‌کند.
💢2. زنان در کربلا
▫️شیخ احمد خالدی:
در کربلا موضع‌گیری‌های بسیاری ازسوی زنان می‌بینیم: زنی را می‌بینیم که همسرش را به‌سوی میدان جنگ روانه می‌کند، زنی را می‌بینیم که سر پسر خود را به دست می‌گیرد تا با آن به دشمنان ضربه بزند، زنی را می‌بینیم که به همسر خود می‌گوید «چرا مرا به کربلا نمی‌بری تا هرآنچه بر زینب گذشت بر من نیز بگذرد.» درحالی‌که همسرش به او می‌گوید چنین‌وچنان می‌شود. این زن در پاسخ همسرش می‌گوید «حسین الگوی تو باشد و زینب الگوی من نباشد؟! شما با حسین همراهی کنید و ما نیز با زینب و زهرا همراهی خواهیم کرد.» این درحالی است که او کاملاً می‌داند چه به سر زینب و دختران رسالت خواهد آمد.
این زن چگونه زنی است؟ چه زنی بود که کربلا را برای ما به وجود آورد؟
💢3. یک زن... کربلاست
زنی را می‌یابیم که کربلا را ایجاد کرد. نمی‌گویم کربلا او را ساخت، بلکه می‌گویم او خودِ کربلاست: زینب(س). می‌گوییم کربلا با حسین آغاز شد. نمی‌گویم با زینب تمام شد، اما می‌گویم با زینب ادامه یافت و چه بسا با مهدی(ع) پایان پذیرد. حضرت زینب(س) در کربلا عهده‌دار پروژه‌ای حقیقی برای نشر آموزه‌های دین الهی بود. وگرنه زنی همچون زینب(س) تمام آن اتفاقات بر او جاری شود: از دست دادن عزیزان، فرزندان، برادران؛ آن هم چه برادرانی: حسین و عباس(ع). خون‌هایی که جاری شد.
▫️برخی روایات می‌گوید زینب(ع) در شب یازدهم بیرون می‌آید تا آنجا که پایش به اجساد برخی شهدا می‌خورد و می‌افتد. برمی‌خیزد و می‌بیند بدن یکی از فرزندانش است. بلند می‌شود و می‌رود، کنار جسد فرزند خود نمی‌نشیند، برخلاف [سایر] زنان که اگر فرزند خود را در آن حال ببینند چنین می‌کنند. بلند می‌شود و به‌سوی حسین می‌رود.
💢4.نقش رسانه‌ای حضرت زینب(س)
زینب، بعد از آن روز -از روز یازدهم- کربلای جدیدی را آغاز کرد. او نقش رسانه‌ای جدیدی را از روز یازدهم آغاز کرد. شروع به انتشار دین اسلام نمود. دینی که آنان با کشتن حسین(ع) به‌دنبال نابودی آن بودند؛ چون می‌دانستند که دین یعنی حسین. می‌دانستند که دین خدا در حسین و خاندان حسین(ع) نمودار شده، پس اگر حسین و خاندانش کشته شوند، چه انتظاری دارید؟ دین پایان می‌پذیرد.
▫️شیخ احمد حلی:
سپاه بنی‌امیه یا سپاه کوفه سعی کرد از انقلاب امام حسین(ع) و اهمیت آن بکاهد، اما می‌بینیم که نقش زینب(س) و دختران رسالت، و امام سجاد(ع) در رساندن آن انقلاب اصلاحی مهم به همۀ شهرهای دیگر، کمتر از نقش حسین(ع) نبود.
⬇️ادامه مقاله
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه👏
✔️ «عاشورا، قصۀ روایت‌نشده»
مستندی ۹ قسمتی که به واکاوی قیام امام حسین(ع)، هدف ایشان و آنچه پیرامون واقعۀ عظیم عاشورا رخ داده می‌پردازد.
✔️ سرتیترهای قسمت هفتم:
🛡 آیا حسین(ع) در نبرد کربلا شکست خورد؟
🛡 معنای پیروزی
🛡 حسین(ع) پیروز شد
🛡 آنان را از میوه‌ها و ثمراتشان می‌شناسید
🛡 حسین(ع) بر منیت و خودخواهی پیروز شد
🛡 مگر آنکه دفن شود... رؤیاهای معاویه!
🛡 هزینهُ پیروزی جان‌فشانی است
🔗 مطالعه مقاله در سایت وارثین
✔️ @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
مستندی ۹ قسمتی که به واکاوی قیام امام حسین(ع)، هدف ایشان و آنچه پیرامون واقعۀ عظیم عاشورا رخ داده می‌پردازد.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه
❄️ عاشورا، قصۀ روایت‌نشده
⚫️ قسمت هفتم
💢آیا حسین در نبرد کربلا شکست خورد؟
حسین(ع) در کربلا با شیطان و تمام نمادهای پلید آن روبه‌رو شد. آیا او در این نبرد شکست خورد یا پیروز شد؟
💢معنای پیروزی
▫️دکتر عبدالرزاق دیراوی:
در پاسخ به این سؤال ابتدا باید گفت: معمولاً درگیری‌ها و منازعات مبنی‌بر یک ایده یا هدف است که هریک از دو طرفِ درگیری می‌خواهند آن را محقق سازند. اگر هدف وی محقق شود، او پیروز شده است. این یک مقدمۀ ساده است که براساس آن پاسخ خواهیم داد.
▫️دکتر شيخ احمد حلّي:
بسیاری از کسانی که دربارۀ انقلاب امام حسین(ع) نوشته‌اند -به‌ويژه در میان اهل‌سنت - تصور می‌کنند که امام حسین(ع) خود را به هلاکت انداخت. ماجرای قیام امام حسین(ع) یک تکلیف شخصی و براساس تکلیفی الهی است، اما مسئلۀ شکست و پیروزی از اصطلاحات یا مسائل نظامی هستند. محاسبات خداوند و معصوم متفاوت از محاسبات مادی ماست. ممکن است معصوم(ع) محاسباتش دنیوی و براساس سود و منفعت دنیوی یا مثلاً پیروزی در جنگ نباشد.
💢حسین (ع) پیروز شد
▫️شیخ رحیم شکری:
دربارۀ عاشورا دو دیدگاه وجود دارد. اولین دیدگاه -که می‌توانم بگویم دیدگاهی ساده‌لوحانه است- این است که انسان به اباعبدالله الحسین(ع) چنین بنگرد که او در جنگ شکست خورده است، به این دلیل که خودش و خانواده‌اش و یارانش(ع) کشته شدند و زنانش به اسارت رفتند. این یک ترازوی مادی است. یعنی از نظر مادی پیروزی از آنِ چه کسی بود؟ یزید و جماعتش (لعنت خدا بر آنها باد).
🔺 اما دیدگاه دقیق‌تری هم وجود دارد و این دیدگاه دقیق‌تر این است که حسین(ع) در قیام خود علیه یزید پیروز شد. اینکه این درگیری و نبرد تا به امروز تداوم یافته، همین دلیل بر آن است که حسین(ع) پیروز شد.
▫️دکتر عبدالرزاق دیراوی:
در ارتباط با درگیری و نبرد بین امام حسین(ع) و یزید به‌عنوان نمایندۀ حکومت بنی‌امیه در آن زمان، باید گفت: این درگیری، در واقع درگیری بین دو جریان است: جریان الهی که رسول خدا(ص) و نیز امام حسین به‌عنوان امتداد وی آن را نمایندگی می‌کنند. این در یک‌سو و در سویی دیگر جریانی قرار دارد که با این جریان مخالف است که در آن زمان بنی‌امیه آن را نمایندگی می‌کردند و نمایندۀ اصلی آنها در زمان قیام امام حسین(ع)، یزید (لعنت خدا بر او باد) بود. چنان‌که مشخص است این درگیری به فراخور حال همچنان ادامه دارد و این نبرد همچنان ادامه دارد و این استمرار درگیری تا به امروز خود گواه بر آن است که امام حسین(ع) در نبرد خود پیروز شد.
💢آنان را از میوه‌ها و ثمراتشان می‌شناسید
▫️شیخ رحیم شکری:
آنان را از میوه‌ها و ثمراتشان خواهید شناخت. ثمرۀ یزید -لعنت خدا بر او باد- چیست؟ از زمان کشته شدن امام حسین(ع) به‌جز لعن و نفرین چیزی عاید یزید و یاران او نشده است، اما یاد امام حسین(ع) را هر روز و شب بر منبرها مشاهده می‌کنیم. گنبد حسین(ع) را می‌بینی که سر در آسمان دارد و میلیون‌ها زائر به محضر امام حسین(ع) می‌آیند تا به خاکی که حسین(ع) بر آن قدم گذاشته تبرک جویند و به حرم ابی‌عبدالله الحسین(ع) تبرک بجویند.
▫️شیخ احمد حلی:
حسین از دین خود دفاع کرد، از دین خدای سبحان‌ومتعال دفاع کرد و با تعدادی اندک و یارانی که او را ترک کردند با بنی‌امیه مقابله کرد، پس او دچار ضرر و زیان نشد. یعنی نهضت و چراغ روشنی‌بخش همچنان باقی است. بسیاری از علویان و حتی غیر علویانی که سعی کردند قیام کنند، تلاش کردند تا آنچه را از انقلاب اصلاح‌طلبانۀ امام حسین(ع) با تعدادی اندک دیده بودند عملی کنند. اما می‌بینید که بسیاری از انقلاب‌ها، حتی انقلاب‌های جهانی کنونی، انقلاب حسین(ع) را بهترین انقلابی می‌بینند که بین حق و باطل رخ داده است، علی‌رغم تفاوتی که بین دو لشکر وجود دارد.
▫️شیخ رحیم شکری:
بلکه بعد از واقعۀ طف (نام دیگر واقعۀ کربلا) و بعد از انقلاب امام حسین(ع)، انقلابی از انقلاب‌ها صورت نگرفت مگر اینکه از انقلاب امام ابی‌عبدالله الحسین(ع) مدد گرفته بود. برای همین می‌بینید که ام‌المصائب و خواهر امام حسین(ع) یعنی حضرت زینب در خطبۀ خود در کوفه و شام چه گفت! هنگامی که یزید را خطاب می‌کند به او چه می‌گوید؟ «ای یزید، هرچه می‌خواهی مکر و حیله و سعی و تلاش خود را به کار گیر؛ ولی بدان که به خدا سوگند، هرگز نخواهی توانست ذکر و نام ما را از یادها ببری و وحی ما را نابود سازی، و بدان که رأی تو بسیار سست است و روزگارت اندک است و تقاص پس خواهی داد و محاکمه خواهی شد.»
حسین(ع) با رسواسازی حاکمیت مردم پیروز شد. پیروزی امام حسین(ع)، پیروزی واقعی است. اکنون ما در این ساعت صحبت می‌کنیم. صحبت می‌کنیم؛ زیرا حسین پیروز شد. اما پیروزی‌ای که حسین(ع) رقم زد، تاکنون ادامه دارد و تا مهدیین(ع) ادامه خواهد داشت.
📖 صفحه ۱
👇 ادامه مقاله
👏 @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
💢آیا حسین در نبرد کربلا شکست خورد؟
حسین(ع) در کربلا با شیطان و تمام نمادهای پلید آن روبه‌رو شد. آیا او در این نبرد شکست خورد یا پیروز شد؟
💢معنای پیروزی
▫️دکتر عبدالرزاق دیراوی:
در پاسخ به این سؤال ابتدا باید گفت: معمولاً درگیری‌ها و منازعات مبنی‌بر یک ایده یا هدف است که هریک از دو طرفِ درگیری می‌خواهند آن را محقق سازند. اگر هدف وی محقق شود، او پیروز شده است. این یک مقدمۀ ساده است که براساس آن پاسخ خواهیم داد.
▫️دکتر شيخ احمد حلّي:
بسیاری از کسانی که دربارۀ انقلاب امام حسین(ع) نوشته‌اند -به‌ويژه در میان اهل‌سنت - تصور می‌کنند که امام حسین(ع) خود را به هلاکت انداخت. ماجرای قیام امام حسین(ع) یک تکلیف شخصی و براساس تکلیفی الهی است، اما مسئلۀ شکست و پیروزی از اصطلاحات یا مسائل نظامی هستند. محاسبات خداوند و معصوم متفاوت از محاسبات مادی ماست. ممکن است معصوم(ع) محاسباتش دنیوی و براساس سود و منفعت دنیوی یا مثلاً پیروزی در جنگ نباشد.
💢حسین (ع) پیروز شد
▫️شیخ رحیم شکری:
دربارۀ عاشورا دو دیدگاه وجود دارد. اولین دیدگاه -که می‌توانم بگویم دیدگاهی ساده‌لوحانه است- این است که انسان به اباعبدالله الحسین(ع) چنین بنگرد که او در جنگ شکست خورده است، به این دلیل که خودش و خانواده‌اش و یارانش(ع) کشته شدند و زنانش به اسارت رفتند. این یک ترازوی مادی است. یعنی از نظر مادی پیروزی از آنِ چه کسی بود؟ یزید و جماعتش (لعنت خدا بر آنها باد).
▫️دکتر عبدالرزاق دیراوی:
در ارتباط با درگیری و نبرد بین امام حسین(ع) و یزید به‌عنوان نمایندۀ حکومت بنی‌امیه در آن زمان، باید گفت: این درگیری، در واقع درگیری بین دو جریان است: جریان الهی که رسول خدا(ص) و نیز امام حسین به‌عنوان امتداد وی آن را نمایندگی می‌کنند. این در یک‌سو و در سویی دیگر جریانی قرار دارد که با این جریان مخالف است که در آن زمان بنی‌امیه آن را نمایندگی می‌کردند و نمایندۀ اصلی آنها در زمان قیام امام حسین(ع)، یزید (لعنت خدا بر او باد) بود. چنان‌که مشخص است این درگیری به فراخور حال همچنان ادامه دارد و این نبرد همچنان ادامه دارد و این استمرار درگیری تا به امروز خود گواه بر آن است که امام حسین(ع) در نبرد خود پیروز شد.
💢آنان را از میوه‌ها و ثمراتشان می‌شناسید
▫️شیخ رحیم شکری:
آنان را از میوه‌ها و ثمراتشان خواهید شناخت. ثمرۀ یزید -لعنت خدا بر او باد- چیست؟ از زمان کشته شدن امام حسین(ع) به‌جز لعن و نفرین چیزی عاید یزید و یاران او نشده است، اما یاد امام حسین(ع) را هر روز و شب بر منبرها مشاهده می‌کنیم. گنبد حسین(ع) را می‌بینی که سر در آسمان دارد و میلیون‌ها زائر به محضر امام حسین(ع) می‌آیند تا به خاکی که حسین(ع) بر آن قدم گذاشته تبرک جویند و به حرم ابی‌عبدالله الحسین(ع) تبرک بجویند.
▫️شیخ احمد حلی:
حسین از دین خود دفاع کرد، از دین خدای سبحان‌ومتعال دفاع کرد و با تعدادی اندک و یارانی که او را ترک کردند با بنی‌امیه مقابله کرد، پس او دچار ضرر و زیان نشد. یعنی نهضت و چراغ روشنی‌بخش همچنان باقی است. بسیاری از علویان و حتی غیر علویانی که سعی کردند قیام کنند، تلاش کردند تا آنچه را از انقلاب اصلاح‌طلبانۀ امام حسین(ع) با تعدادی اندک دیده بودند عملی کنند. اما می‌بینید که بسیاری از انقلاب‌ها، حتی انقلاب‌های جهانی کنونی، انقلاب حسین(ع) را بهترین انقلابی می‌بینند که بین حق و باطل رخ داده است، علی‌رغم تفاوتی که بین دو لشکر وجود دارد.
▫️شیخ رحیم شکری:
بلکه بعد از واقعۀ طف (نام دیگر واقعۀ کربلا) و بعد از انقلاب امام حسین(ع)، انقلابی از انقلاب‌ها صورت نگرفت مگر اینکه از انقلاب امام ابی‌عبدالله الحسین(ع) مدد گرفته بود. برای همین می‌بینید که ام‌المصائب و خواهر امام حسین(ع) یعنی حضرت زینب در خطبۀ خود در کوفه و شام چه گفت! هنگامی که یزید را خطاب می‌کند به او چه می‌گوید؟ «ای یزید، هرچه می‌خواهی مکر و حیله و سعی و تلاش خود را به کار گیر؛ ولی بدان که به خدا سوگند، هرگز نخواهی توانست ذکر و نام ما را از یادها ببری و وحی ما را نابود سازی، و بدان که رأی تو بسیار سست است و روزگارت اندک است و تقاص پس خواهی داد و محاکمه خواهی شد.»
حسین(ع) با رسواسازی حاکمیت مردم پیروز شد. پیروزی امام حسین(ع)، پیروزی واقعی است. اکنون ما در این ساعت صحبت می‌کنیم. صحبت می‌کنیم؛ زیرا حسین پیروز شد. اما پیروزی‌ای که حسین(ع) رقم زد، تاکنون ادامه دارد و تا مهدیین(ع) ادامه خواهد داشت.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه👏
✔️ «عاشورا، قصۀ روایت‌نشده»
مستندی ۹ قسمتی که به واکاوی قیام امام حسین(ع)، هدف ایشان و آنچه پیرامون واقعۀ عظیم عاشورا رخ داده می‌پردازد.
✔️ سرتیترهای قسمت هشتم:
🛡 آنان که جانشان را در راه حسین (ع) فدا کردند
🛡 تو را به این غریب سفارش می‌کنم
🛡 وهب مسیحی که رؤیا را تصدیق کرد
🔗 مطالعه مقاله در سایت وارثین
✔️ @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
مستندی ۹ قسمتی که به واکاوی قیام امام حسین(ع)، هدف ایشان و آنچه پیرامون واقعۀ عظیم عاشورا رخ داده می‌پردازد.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه
❄️ عاشورا، قصۀ روایت‌نشده
⚫️ قسمت هشتم
💢آنان که جانشان را در راه حسین (ع) فدا کردند
تمام مواضع یاران امام حسین(ع) در کربلا مؤثر بود و مؤمن می‌تواند از آنها برای یاری خلیفۀ خدا و کشتن منیت و خودخواهی در هر زمان استفاده کند. به برخی از مواضع اصحاب امام حسین (ع) که جان خود را در راه ایشان فدا کردند اشاره می‌کنم:
💢۱- تو را به این غریب سفارش می‌کنم
البته برادران عزیز، همان‌طور که می‌دانید همهٔ داستان‌های کربلا تأثیرگذارند. برای انسان بردبار، انسان مؤمن و انسان پرهیزکار، تمام داستان‌های کربلا غم‌انگیزند. اما هر داستان با داستان دیگر متفاوت است. و داستانی که واقعاً مرا تحت‌تأثیر قرار داده، ماجرای «حبیب» با «زهیربن لُقَین» است.
🗣 زهیر پیش از حبیب بن مظاهر اسدی وارد میدان جنگ شد و سپس در میدان افتاد (سلام خدا بر آن دو باد). حبیب نزد او آمد، هنگامی که حبیب نزد او آمد، آخرین رمق از حیات زهیر بود، یعنی نفس‌های آخرش بود. حبیب بن مظاهر اسدی به او گفت: «برادرم زهیر، اگر شهادتم نزدیک نبود، دوست داشتم آنچه برایت مهم است به من وصیت کنی تاحق دینی و خویشاوندی خود را ادا کرده باشم»؛ یعنی اگر سفارش خاصی دربارهٔ خانواده یا غیره داری [بگو]. زهیر بن لقین، این انسان شریف و دوستدار آل‌محمد(ع) رو به حبیب کرد و با دستش به‌سوی حسین اشاره کرد و گفت: «تو را به این غریب سفارش می‌کنم».
🔺 در حقیقت این یک موضع‌گیری بزرگ در پیشگاه خداوند سبحان است؛ یعنی نه راجع به فرزندانش توصیه کرد، نه دربارهٔ همسرش، نه اموالش و نه هیچ‌چیز دیگری، بلکه به‌سوی ابوعبدالله حسین(س) اشاره کرد و گفت تو را به این غریب سفارش می‌کنم و طبیعتاً این یک موضع‌گیری است؛ زیرا انسان یعنی موضع‌گیری. موضع زهیر دربارۀ آل‌محمد(ع). بنابراین می‌بینید که تاریخ، تا به امروز و بلکه تا روز قیامت اصحاب امام حسین(ع) را جاودانه کرده؛ تا هنگامی که روزگار ماندگار است آنان ماندگارند. صلوات و سلام خداوند بر همۀ آنان.
💢۲- وهب مسیحی که رؤیا را تصدیق کرد
ماجرای وهب نصرانی از داستان‌های مؤثر در یاری امام حسین(ع) به شمار می‌آید. به‌طور خلاصه، این ماجرا از این قرار است:
وهب نصرانی در منطقه‌ای کم‌آب ساکن بود و تازه ازدواج کرده بود. صبح بیرون رفته بود که شب با آب برگردد. هنگامی که امام حسین به این منطقه رسید، به این خیمه رفت و صدا زد:
«ای کنیز خدا.»
مادر وهب خارج شد و به آنان خوشامد گفت. (امام حسین (ع)) به او گفت:
«به فرزندت وهب بگو که رؤیا را تصدیق کند.»
وقتی وهب برگشت مادرش به او گفت:
«پسرکم، گویا عیسای مسیح امروز به دیدار ما آمد، از تو پرسید و گفت حتما رؤیا را تصدیق کن».
در این هنگام وهب گریست و گفت:
«مادر، در رؤیا عیسی (ع) را دیدم که در کنارش مردانی باهیبت و وقار بودند که گویا از نظر زیبایی و هیبت مانند خورشید هستند.
مسیح به من فرمود: ای وهب، آیا تو از امت من هستی؟ گفتم: بله، فرمود بدان که (این) کسی که در کنار من ایستاده، محمد رسول خدا(ص) و خاتم پیامبران و شریف‌ترین پیامبران و شریف‌ترین مخلوق است. و این دومی علی پسر ابی‌طالب(ع) وصی و جانشین و داماد اوست و این سومی ریحانهٔ رسول خدا حسین بن علی(ع) است.
⚡️ ای وهب، فردا باید حسین(ع) را در کربلا یاری کنی و بدان که با او در بهشت هستی و نامت در میان نیکان است». و صحیفه‌ای به من داد که نامم در آن نوشته شده بود. سپس از خواب بیدار شدم و الآن تو به من از اتفاقی که برایم رخ داده خبر می‌دهی، کسی که امروز نزد شما آمده حسین بن علی بن ابی‌طالب است.
✨ پس‌از آن، با مادر و همسرش شبانه به‌سوی کربلا رفت و تا روز دهم همراه ایشان بود. در آن روز مادر وهب گفت: «ای وهب، برخیز پسرم و حسین(ع) را یاری کن، پسر دختر رسول خدا(ص) را یاری کن.»
🔎 نمی‌دانیم از چه کسی سخن بگوییم، از وهب یا از مادر وهب. این زن نصرانی که چنین موضع شرافتمندانه‌ای را اتخاذ کرد و در آن موضع امام حسین(ع) را یاری کرد، در زمانی که امت ایشان را تنها گذاشته بودند، یا از همسرش بگوییم که تازه با وهب ازدواج کرده بود و در ابتدا از پیوستن وهب به امام حسین(ع) ممانعت می‌کرد، اما در روز دهم می‌بینیم که می‌گوید «ای وهب، برخیز و در رکاب پاکان نبرد کن». این ماجرا دارای قصه‌ها و عبرت‌هایی است که شایسته است رهروان راه حسین(ع) از این داستان و ماجراهای آن که در یاری حسین(ع) مؤثرند، پند و عبرت گیرند.
📖صفحه ۱
⬇️ادامه مقاله
👏 @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
💢آنان که جانشان را در راه حسین (ع) فدا کردند
تمام مواضع یاران امام حسین(ع) در کربلا مؤثر بود و مؤمن می‌تواند از آنها برای یاری خلیفۀ خدا و کشتن منیت و خودخواهی در هر زمان استفاده کند. به برخی از مواضع اصحاب امام حسین (ع) که جان خود را در راه ایشان فدا کردند اشاره می‌کنم:
💢۱- تو را به این غریب سفارش می‌کنم
البته برادران عزیز، همان‌طور که می‌دانید همهٔ داستان‌های کربلا تأثیرگذارند. برای انسان بردبار، انسان مؤمن و انسان پرهیزکار، تمام داستان‌های کربلا غم‌انگیزند. اما هر داستان با داستان دیگر متفاوت است. و داستانی که واقعاً مرا تحت‌تأثیر قرار داده، ماجرای «حبیب» با «زهیربن لُقَین» است.
💢۲- وهب مسیحی که رؤیا را تصدیق کرد
ماجرای وهب نصرانی از داستان‌های مؤثر در یاری امام حسین(ع) به شمار می‌آید. به‌طور خلاصه، این ماجرا از این قرار است:
وهب نصرانی در منطقه‌ای کم‌آب ساکن بود و تازه ازدواج کرده بود. صبح بیرون رفته بود که شب با آب برگردد. هنگامی که امام حسین به این منطقه رسید، به این خیمه رفت و صدا زد:
«ای کنیز خدا.»
مادر وهب خارج شد و به آنان خوشامد گفت. (امام حسین (ع)) به او گفت:
«به فرزندت وهب بگو که رؤیا را تصدیق کند.»
وقتی وهب برگشت مادرش به او گفت:
«پسرکم، گویا عیسای مسیح امروز به دیدار ما آمد، از تو پرسید و گفت حتما رؤیا را تصدیق کن».
در این هنگام وهب گریست و گفت:
«مادر، در رؤیا عیسی (ع) را دیدم که در کنارش مردانی باهیبت و وقار بودند که گویا از نظر زیبایی و هیبت مانند خورشید هستند.
مسیح به من فرمود: ای وهب، آیا تو از امت من هستی؟ گفتم: بله، فرمود بدان که (این) کسی که در کنار من ایستاده، محمد رسول خدا(ص) و خاتم پیامبران و شریف‌ترین پیامبران و شریف‌ترین مخلوق است. و این دومی علی پسر ابی‌طالب(ع) وصی و جانشین و داماد اوست و این سومی ریحانهٔ رسول خدا حسین بن علی(ع) است.
📖صفحه ۱
⬇️ادامه مقاله
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه👏
✔️ «عاشورا، قصۀ روایت‌نشده»
مستندی ۹ قسمتی که به واکاوی قیام امام حسین(ع)، هدف ایشان و آنچه پیرامون واقعۀ عظیم عاشورا رخ داده می‌پردازد.
✔️ سرتیترهای قسمت نهم:
🛡 در این زمان، چگونه حسین را یاری می‌کنی؟
🛡 آیا این‌چنین حسین را یاری کنیم؟
🛡 یاری حسین(ع) یعنی یاری خلیفۀ خدا در هر زمان
🛡 یاری حسین، یاری حاکمیت خداوند است
🛡 یاری حسین(ع) باید یاریِ واقعی باشد
🔗 مطالعه مقاله در سایت وارثین
✔️ @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
مستندی ۹ قسمتی که به واکاوی قیام امام حسین(ع)، هدف ایشان و آنچه پیرامون واقعۀ عظیم عاشورا رخ داده می‌پردازد.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه
❄️ عاشورا، قصۀ روایت‌نشده
⚫️ قسمت نهم و پایانی
💢در این زمان، چگونه حسین را یاری می‌کنی؟
صدای حسین(ع) هنوز به گوش می‌رسد: «آیا یاریگری هست ما را یاری کند»؟! و ما هنوز دعا می‌کنیم «ای کاش با شما می‌بودیم تا به رستگاری بزرگی دست می‌یافتیم.»
چگونه می‌توانیم امروز همراه حسین(ع) باشیم؟ چگونه می‌توان در این زمان حسین را یاری داد؟
💢1. آیا این‌چنین حسین را یاری کنیم؟
▫️شیخ احمد خالدی:
در واقع یاری امام حسین(ع) در این زمانه، دارای یک مفهوم کلی است، اینکه: در هر زمان حسین و یزید وجود دارد. در نتیجه امام زمان، امام مهدی است و یاری باید برای امام مهدی باشد.
▫️دکتر شیخ احمد حلّی:
یاری دادن امام حسین(ع) همان‌طور که بسیاری از برپاکنندگان شعائر حسینی یا دینی تصور می‌کنند -متأسفانه باید گفت و شاید این حرف بسیاری از افراد را برنجاند- گمان می‌کنند یاری دادن انقلاب حسین یا ثبات‌قدم بر انقلاب حسینی ازطریق برپایی برخی شعائر است؛ شعائری که گاه پوچ و خالی از محتواست. و بسیاری از کسانی‌که دربارهٔ انقلاب حسینی و شعائر حسینی قلم‌فرسایی کرده‌اند شاید خواستهٔ انقلابی‌ها یا اصلاح‌طلبان را برآورده نکرده باشند.
▫️دکتر احمد حسینی:
معرفت پیشین ما، یعنی پیش از آشنایی با دعوت حق و دعوت مهدویِ سید احمدالحسن، مسائلی بودند که به ظاهرِ جریان الهی و جریان حسین مرتبط بود. همان حزن و اندوه بر امام حسین و برپایی عزاداری و سوگواری برای ایشان؛ آن هم بدون پرداختن به اصل قضیۀ امام حسین(ع) و شناخت منهج و مسیر الهی او. به همین خاطر اکنون می‌بینی که شعائر فقط ظاهری هستند، خالی از هرآنچه انقلاب حسینی به‌همراه دارد.
💢2. یاری حسین(ع) یعنی یاری خلیفۀ خدا در هر زمان
▫️شیخ احمد حلّی:
انقلاب امام حسین، یعنی انقلابی اصلاح‌طلبانه، علیه طغیان و ظلم و با هدف تغییر شرایط.
اما زنده نگهداشتن انقلاب حسینی با یاری خلیفۀ الهی صورت می‌پذیرد؛ به این معنا که هنگامی که مشاهده می‌کنیم امامان پس‌از امام حسین(ع) مثل امامان سجاد یا باقر یا صادق یا کاظم علیهم‌السلام مورد ظلم قرار گرفتند، اما کسی را نمی‌بینیم که آنان را یاری کند و به‌خاطر مظلومیتشان انقلاب کند. می‌بینیم همهٔ آنها (ائمه) کشته شدند، برخی زندانی شدند، به آنان اهانت شد؛ مثلاً امام کاظم(ع) را می‌بینیم که بیش از ۱۳ یا ۱۴ سال زندانی شد، و در آن زمان شیعیان بسیاری در بغداد بودند و می‌دانستند که امامشان زندانی است، اما هیچ کاری نکردند و طبق روایات به زیارت امام حسین(ع) می‌رفتند و متوکل عباسی (در مجازاتشان) دستان آنها را قطع می‌کرد.
💢3. یاری حسین، یاری حاکمیت خداوند است
▫️دکتر احمد حسینی:
اصل پروژه و جریان آسمانی چنین بود: [خداوند می‌فرماید:] «من گنجی مخفی بودم و دوست داشتم شناخته شوم، پس مخلوقات را آفریدم تا شناخته شوم.» و آیۀ قرآنی به‌روشنی می‌گوید: (جن و انس را تنها برای عبادت آفریدم)؛ یعنی برای معرفت و شناخت.
🔺 پس پروژه و جریان الهی یک جریان معرفتی و شناختی است. و ازآنجاکه مخلوقات نتوانستند تجلی اسماء الهی و دریافت‌کنندهٔ فیض و علم الهی و پروژهٔ معرفت و شناخت الهی شوند، خلفای خداوند به این مقام رسیدند و دریافت‌کنندگان فیض الهی شدند و پیش‌گام همۀ آنان محمد(ص) است که اولین مخلوق و اولین دریافت‌کنندهٔ فیض و علم الهی شد و او صاحب اولین پروژه و جریان الهی بود و پس‌از او امامان و مهدیین و پیامبران و فرستادگان بودند.
▫️شیخ احمد خالدی:
اما دقت در تفاصیل امام مهدی(ع) و چگونگی یاری و شناخت ایشان(ع) و اینکه چطور می‌توان از یاران امام مهدی(ع) بود، همۀ این امور بر ما پوشیده بود تا اینکه خداوند بر ما منت نهاد و به فضل خود ما را هدایت کرد -و اگر به‌واسطهٔ سید احمدالحسن ما را هدایت نمی‌کرد هدایت نمی‌شدیم- و ما را با این مسئله آشنا کرد که انسان چطور می‌تواند امام مهدی را در این زمان یاری کند. و این یاری کردن باید با یاری رساندن به مهدیین(ع) باشد.
▫️دکتر احمد حسینی:
اما این پروژه و جریان الهی-شناختی در بالاترین سطح خود در زمان امام مهدی(ع) محقق می‌شود. چرا؟ زیرا امت‌ها پیامبران و فرستادگان را تنها گذاشتند و آنها را یاری نکردند و این پروژه به تعطیلی و تأخیر افتاد تا به زمان امام مهدی(ع) رسید. یعنی زمانی که عده و عدد و یارویاور مهیا باشد. همان‌طور که در آیۀ قرآنی این‌گونه از آنها یاد شده: «صاحبان قدرت» و صاحبان قدرت همان سیصد و سیزده نفر و همان فرماندهان پروژۀ مهدوی و همان اصحاب امام مهدی(ع) هستند.
📖 صفحه ۱
👇 ادامه مقاله
👏 @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
💢در این زمان، چگونه حسین را یاری می‌کنی؟
صدای حسین(ع) هنوز به گوش می‌رسد: «آیا یاریگری هست ما را یاری کند»؟! و ما هنوز دعا می‌کنیم «ای کاش با شما می‌بودیم تا به رستگاری بزرگی دست می‌یافتیم.»
چگونه می‌توانیم امروز همراه حسین(ع) باشیم؟ چگونه می‌توان در این زمان حسین را یاری داد؟
💢1. آیا این‌چنین حسین را یاری کنیم؟
▫️شیخ احمد خالدی:
در واقع یاری امام حسین(ع) در این زمانه، دارای یک مفهوم کلی است، اینکه: در هر زمان حسین و یزید وجود دارد. در نتیجه امام زمان، امام مهدی است و یاری باید برای امام مهدی باشد.
▫️دکتر شیخ احمد حلّی:
یاری دادن امام حسین(ع) همان‌طور که بسیاری از برپاکنندگان شعائر حسینی یا دینی تصور می‌کنند -متأسفانه باید گفت و شاید این حرف بسیاری از افراد را برنجاند- گمان می‌کنند یاری دادن انقلاب حسین یا ثبات‌قدم بر انقلاب حسینی ازطریق برپایی برخی شعائر است؛ شعائری که گاه پوچ و خالی از محتواست. و بسیاری از کسانی‌که دربارهٔ انقلاب حسینی و شعائر حسینی قلم‌فرسایی کرده‌اند شاید خواستهٔ انقلابی‌ها یا اصلاح‌طلبان را برآورده نکرده باشند.
▫️دکتر احمد حسینی:
معرفت پیشین ما، یعنی پیش از آشنایی با دعوت حق و دعوت مهدویِ سید احمدالحسن، مسائلی بودند که به ظاهرِ جریان الهی و جریان حسین مرتبط بود. همان حزن و اندوه بر امام حسین و برپایی عزاداری و سوگواری برای ایشان؛ آن هم بدون پرداختن به اصل قضیۀ امام حسین(ع) و شناخت منهج و مسیر الهی او. به همین خاطر اکنون می‌بینی که شعائر فقط ظاهری هستند، خالی از هرآنچه انقلاب حسینی به‌همراه دارد.
💢2. یاری حسین(ع) یعنی یاری خلیفۀ خدا در هر زمان
▫️شیخ احمد حلّی:
انقلاب امام حسین، یعنی انقلابی اصلاح‌طلبانه، علیه طغیان و ظلم و با هدف تغییر شرایط.
اما زنده نگهداشتن انقلاب حسینی با یاری خلیفۀ الهی صورت می‌پذیرد؛ به این معنا که هنگامی که مشاهده می‌کنیم امامان پس‌از امام حسین(ع) مثل امامان سجاد یا باقر یا صادق یا کاظم علیهم‌السلام مورد ظلم قرار گرفتند، اما کسی را نمی‌بینیم که آنان را یاری کند و به‌خاطر مظلومیتشان انقلاب کند. می‌بینیم همهٔ آنها (ائمه) کشته شدند، برخی زندانی شدند، به آنان اهانت شد؛ مثلاً امام کاظم(ع) را می‌بینیم که بیش از ۱۳ یا ۱۴ سال زندانی شد، و در آن زمان شیعیان بسیاری در بغداد بودند و می‌دانستند که امامشان زندانی است، اما هیچ کاری نکردند و طبق روایات به زیارت امام حسین(ع) می‌رفتند و متوکل عباسی (در مجازاتشان) دستان آنها را قطع می‌کرد.
💢3. یاری حسین، یاری حاکمیت خداوند است
▫️دکتر احمد حسینی:
اصل پروژه و جریان آسمانی چنین بود: [خداوند می‌فرماید:] «من گنجی مخفی بودم و دوست داشتم شناخته شوم، پس مخلوقات را آفریدم تا شناخته شوم.» و آیۀ قرآنی به‌روشنی می‌گوید: (جن و انس را تنها برای عبادت آفریدم)؛ یعنی برای معرفت و شناخت.
▫️شیخ احمد خالدی:
اما دقت در تفاصیل امام مهدی(ع) و چگونگی یاری و شناخت ایشان(ع) و اینکه چطور می‌توان از یاران امام مهدی(ع) بود، همۀ این امور بر ما پوشیده بود تا اینکه خداوند بر ما منت نهاد و به فضل خود ما را هدایت کرد -و اگر به‌واسطهٔ سید احمدالحسن ما را هدایت نمی‌کرد هدایت نمی‌شدیم- و ما را با این مسئله آشنا کرد که انسان چطور می‌تواند امام مهدی را در این زمان یاری کند. و این یاری کردن باید با یاری رساندن به مهدیین(ع) باشد.
▫️دکتر احمد حسینی:
اما این پروژه و جریان الهی-شناختی در بالاترین سطح خود در زمان امام مهدی(ع) محقق می‌شود. چرا؟ زیرا امت‌ها پیامبران و فرستادگان را تنها گذاشتند و آنها را یاری نکردند و این پروژه به تعطیلی و تأخیر افتاد تا به زمان امام مهدی(ع) رسید. یعنی زمانی که عده و عدد و یارویاور مهیا باشد. همان‌طور که در آیۀ قرآنی این‌گونه از آنها یاد شده: «صاحبان قدرت» و صاحبان قدرت همان سیصد و سیزده نفر و همان فرماندهان پروژۀ مهدوی و همان اصحاب امام مهدی(ع) هستند.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه
⭐ مصیبت برتر
✔️ قسمت اول
🖍به‌قلم نازنین زینب احمدی
✔️ مصیبتی که بر امام حسین (ع) وارد شد
✔️ مصیبت چیست؟
✔️ چگونه باطل بر حق چیره می‌شود؟
✔️ پیروز شدن باطل بر حق چه فایده‌ای دارد؟
🔗 مطالعه مقاله در سایت وارثین
👏 @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
🖍به‌قلم نازنین زینب احمدی
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه
⚡️ مصیبت برتر
🟡 قسمت اول
✍️ به‌قلم: نازنین زینب احمدی
در این نوشتار، بر آنم تا نشان دهم که عزاداریِ صِرف برای امام حسین (ع) تنها به زنده نگهداشتن نام ایشان می‌انجامد و چه بسا انجام ناآگاهانۀ آن، به هدف حقیقی ایشان لطمه وارد کند. هدف من، تبیین این نکته است که هدف امام حسین (ع) شناخت پیامبر اسلام (ص) و در پی آن، شناخت حقیقت است. برای اثبات این هدف، به بررسی مختصری از معنای مصیبت و اندوه می‌پردازم و به این پرسش پاسخ خواهم داد که: «آیا مصائب در ذات خود با یکدیگر تفاوت دارند؟»
🔺 در ادامه، با پرداختن به موضوع تعهد، بحث را ادامه خواهم داد. در این بخش، خیر انسان را در دو مسیر متفاوت آزادی و بندگی به سنجش می‌گذارم و در ادامۀ این سنجش، بلندترین صدای مدعیان خیر را به‌طور کلی با این دو مسیر به چالش می‌کشم. سپس، بحث را در عمق خیر و حق برای انسان بسط خواهم داد و در انتها، به وعده‌ها و تفاسیر رایجی می‌پردازم که از مسلمانان ارائه می‌شود و موجب پیش‌داوری‌هایی در میان عموم شده است.
🗣 برخی از این پیش‌داوری‌ها عبارت‌اند از:
اسلام دینی خلاف اخلاقیات انسانی، حقوق کودکان و زنان است؛
اسلام دینی است که تنها دغدغۀ آن خانواده است.
🔺 با همین تعریف‌ها، نقدها و اعتراضات منفی بسیاری متوجه دین اسلام و مسلمانان می‌شود. هدف من، نشان دادن میزان انطباق این تصویر با تصویری است که پیامبر (ص) و اهل‌بیت ایشان (ع) از اسلام ارائه داده‌اند و این پرسش را مطرح خواهم کرد که: «آیا محمد (ص) و امت او لایق چنین نفرت‌ورزی‌هایی هستند؟» به‌خصوص در جوامعی که پرچم‌دار اسلام و مسلمانان هستند و جوامعی که پرچم آزادی و روشنفکری را به‌دوش می‌کشند و خود را تنها وفادار به دانش، اندیشه و صلح می‌دانند.
🔹 بی‌آنکه بحث را به جزئیات و فراوانی موضوعات پیرامون آن بکشانم، بحث را به پایان خواهم رساند؛ چراکه این مقاله جایی برای پرداختن به چنین موضوعات پر تفصیلی ندارد و هم آنکه خواهران و برادران انصار در پیِ راهی که سید احمدالحسن[1] سنگ‌بنای آن را قرار داده است، به آن موضوعات پرداخته‌اند.[2]
✅ این مقاله در چهار بخش اصلی به شرح زیر ارائه خواهد شد:
⚫️ مصیبت برتر
⚫️ مدعیان خیر
⚫️ خیر و حق
⚫️ امت محمد (ص)؛ وعده‌ها و تفسیرها
💢مصیبتی که بر امام حسین (ع) وارد شد
سید احمدالحسن در پاسخ به پرسشی دربارۀ معنای سخنی از امام حسین (ع) در رابطه با «کرب و اندوه شدید» چنین بیان می‌کند:
«... اینکه با چشمان خود می‌بیند باطل، حق را می‌کشد و در آن لحظات، بر آن پیروز می‌شود و این مصیبتی است که دل انسان نمی‌تواند آن را کوچک بشمارد و با آن همراه شود؛ درحالی‌که آن حضرت مالامال از این اندوه عمیق است مگر اینکه خدای سبحان او را توفیق دهد و با نیرو و توانش، تقویتش نماید... .»[3]
ایشان (ع) اندوه شدید را باطلی که بر حق پیروز می‌شود می‌دانند و آن را مصیبتی می‌خوانند که قلب انسان نمی‌تواند در برابرش تاب بیاورد.
🔻 در تکیه بر جایگاه تعلق شدیدترین اندوه‌ها بر مصیبت امام حسین (ع) همین کافی است که ائمه (ع) آن را بارها عظیم‌ترین مصیبت‌ها معرفی نموده‌اند. نه‌تنها ایشان، بلکه پیامبران و فرستادگان پیشین نیز امت‌هایشان را به عزاداری و زنده نگهداشتن یاد ایشان (ع) واداشته‌اند.[4] همان‌طور که در زیارت معروف روز عاشورا آمده است:
«ای اباعبدالله، به‌راستی بزرگ شد سوگواری تو، و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما، و بر همۀ اهل اسلام، و گران و عظیم گشت مصیبت تو در آسمان‌ها بر همۀ اهل آسمان‌ها.»
🔻 و در انتهای آن آمده است:
«خدایا مخصوص توست ستایش سپاسگزاران تو بر مصیبت‌زدگی آنها، ستایش خدای را بر بزرگی مصیبتم...» [5]
😀 مشاهده می‌شود که وارد شدن این مصیبت بر انسان، امری است که در برابر آن از خداوند سپاسگزاری می‌شود و این ستایش را سپاسگزاران یا شاکران انجام می‌دهند. به نظر می‌رسد عظمت این مصیبت براساس درک افراد متغیر است و در بالاترین مرتبۀ آن، از درک انسان نیز فراتر می‌رود، چنان‌که سید احمدالحسن بیان می‌کند: «قلب انسان تاب تحمل آن را ندارد».[6]
🔸 روایاتی نیز وجود دارند که شکسته شدن ارکان هدایت یا وفات پیامبر اسلام (ص) و امثال آن را عظیم‌ترین اندوه‌ها می‌دانند. امام صادق (ع) در جمع‌بندی مفهوم این روایات و بیان دلیل برتری مصیبت امام حسین (ع) می‌فرمایند:
«روز شهادت حسین، مصیبت آن از تمامی روزها عظیم‌تر است؛ زیرا اصحاب کسا و آل‌عبا گرامی‌ترین خلق بودند نزد حق‌تعالی، و مردم ایشان را با یکدیگر مشاهده می‌کردند. چون حضرت امام حسین (ع) شهید شد، کسی از آل‌عبا نماند که مردم خود را به دیدن او تسلی دهند، پس رفتن آن حضرت مثل رفتن همۀ ایشان بود و ماندن آن حضرت مثل ماندن همۀ ایشان بود. به این سبب روز مصیبت آن جناب بدترین روزهاست.»[7]
📖 صفحه ۱
⬇️ادامه مقاله
👏 @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
در این نوشتار، بر آنم تا نشان دهم که عزاداریِ صِرف برای امام حسین (ع) تنها به زنده نگهداشتن نام ایشان می‌انجامد و چه بسا انجام ناآگاهانۀ آن، به هدف حقیقی ایشان لطمه وارد کند. هدف من، تبیین این نکته است که هدف امام حسین (ع) شناخت پیامبر اسلام (ص) و در پی آن، شناخت حقیقت است. برای اثبات این هدف، به بررسی مختصری از معنای مصیبت و اندوه می‌پردازم و به این پرسش پاسخ خواهم داد که: «آیا مصائب در ذات خود با یکدیگر تفاوت دارند؟»
اسلام دینی خلاف اخلاقیات انسانی، حقوق کودکان و زنان است؛
اسلام دینی است که تنها دغدغۀ آن خانواده است.
💢مصیبتی که بر امام حسین (ع) وارد شد
سید احمدالحسن در پاسخ به پرسشی دربارۀ معنای سخنی از امام حسین (ع) در رابطه با «کرب و اندوه شدید» چنین بیان می‌کند:
«... اینکه با چشمان خود می‌بیند باطل، حق را می‌کشد و در آن لحظات، بر آن پیروز می‌شود و این مصیبتی است که دل انسان نمی‌تواند آن را کوچک بشمارد و با آن همراه شود؛ درحالی‌که آن حضرت مالامال از این اندوه عمیق است مگر اینکه خدای سبحان او را توفیق دهد و با نیرو و توانش، تقویتش نماید... .»[3]
ایشان (ع) اندوه شدید را باطلی که بر حق پیروز می‌شود می‌دانند و آن را مصیبتی می‌خوانند که قلب انسان نمی‌تواند در برابرش تاب بیاورد.
«ای اباعبدالله، به‌راستی بزرگ شد سوگواری تو، و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما، و بر همۀ اهل اسلام، و گران و عظیم گشت مصیبت تو در آسمان‌ها بر همۀ اهل آسمان‌ها.»
«خدایا مخصوص توست ستایش سپاسگزاران تو بر مصیبت‌زدگی آنها، ستایش خدای را بر بزرگی مصیبتم...» [5]
«روز شهادت حسین، مصیبت آن از تمامی روزها عظیم‌تر است؛ زیرا اصحاب کسا و آل‌عبا گرامی‌ترین خلق بودند نزد حق‌تعالی، و مردم ایشان را با یکدیگر مشاهده می‌کردند. چون حضرت امام حسین (ع) شهید شد، کسی از آل‌عبا نماند که مردم خود را به دیدن او تسلی دهند، پس رفتن آن حضرت مثل رفتن همۀ ایشان بود و ماندن آن حضرت مثل ماندن همۀ ایشان بود. به این سبب روز مصیبت آن جناب بدترین روزهاست.»[7]
⬇️ادامه مقاله
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه
🗣 حسین (ع) حاکمیت مردم را رد کرد
✍️ به قلم: ستایش حکمت
⚫️ تناقضات دموکراسی از دیدگاه عقل و ایمان
⚫️ دموکراسی بازی دیکتاتوری
⚫️ تئوری «افلاطون» در خصوص دموکراسی
⚫️ حسین، حسین است و یزید، یزید؛ حاکمیت الله، همان حسین و حاکمیت مردم و دموکراسی، همان یزید است
🔗 مطالعه مقاله در سایت وارثین
👏 @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
#مقالات_هفته_نامه
#محرم
#ویژه‌نامه
❄️ حسین (ع) حاکمیت مردم را رد کرد
❄️ تناقضات دموکراسی از دیدگاه عقل و ایمان
✍️ به قلم: ستایش حکمت
جمعیت انبوه سیاه‌پوشانِ حسینی، گویی چادری سیاه بر سر خیابان‌های شهر گسترانیده بود. شور عجیب نذری دادن بین عزاداران غوغا می‌کرد. آن‌طرف‌تر گروهی از مردان با گریبان‌های چاک، سینه‌زنان پیش می‌آمدند. و مردانی که زنجیرهایشان با نظم خاصی در هوا می‌چرخید و به‌روی سرشانه‌های خاکی‌شان می‌نشست.
🔺 صدای طبل و سنج فضای سیاه‌پوش کوچه را حزین‌تر می‌کرد. همه به پندار خویش برای حسین بن علی(ع) عزاداری می‌کردند و همه خود را صاحب‌عزا می‌دانستند.
آه، دریغ از یک نفر که حقیقتِ حسین را بشناسد. برای سرِ بریده‌اش می‌گریستند؛ امّا از آنچه در سر داشت، بی‌خبر بودند.
آنچه حسین(ع) در سر داشت برپایی نظام الهی بود با محوریت «حاکمیت خدا» و «نه» گفتن به حاکمیت مردم که امروزه لباس نوین دموکراسی بر تن کرده است. کاش می‌دانستند اشک بی‌معرفت بر حسین، هیچ باری از دوش اسلام برنخواهد داشت؛ بلکه همچنان ندای «هل من ناصرش» را در قتلگاه کربلا، چون کوفیان عهدشکن بی‌پاسخ خواهد گذاشت، هرچند که هر روز با سوز و آه زمزمۀ «یا لَیتَنا کنّا مَعَک فَنَفوزَ فَوْزاً عَظیماً»[1] بر لب داشته باشند.
⚡️ اینان در چه اندیشه‌اند؟!
⚡️ هدف حسین بن علی از قیامش در برابر طاغوت زمان را چگونه تفسیر کردند؟
آیا گمان کرده‌اند حسین بن علی به دنیا مشتاق بود؟! یا خواهرش زینب(س) از اسارت در راه حجّت زمانش واهمه داشت؟! شهامت نشئت‌گرفته از اوج معرفتشان به پروردگار عالمیان، آنان و همراهانشان را به مذبح شهادت و مسیر اسارت کشاند؛ تا به همگان تا روز رستاخیز بیاموزند که تنها چیزی که ارزش به مسلخ رفتن و رنج اسارت‌کشیدن دارد، قیام برای حاکمیت خدا در زمین است، نه حظّ و بهره بردن از حکومت بر مردم که ارادهٔ خدا در آن نقشی نداشته باشد.
🔻 کاروان حسین(ع) نام‌نویسی را از ایثارگران حقیقی آغاز کرد؛ پیمان‌هایی که با خدا بسته می‌شد و دست‌هایی که برای بیعت به‌سوی خدا بالا می‌رفت. عهدهایی که می‌بستند و جان‌هایی که بر کف می‌گرفتند و راهیِ سرزمین «کرب و بلا» می‌شدند. بانگ شهادت به گوش می‌رسید. کاروانی که آبستن حوادث دردناکی بود، سفر جهاد اکبر و اصغر را آغاز کرد.
📶 قصهٔ شهادت کاروان حسین (ع) از آنجا آغاز شد که حسین از بیعت اجباری با طاغوت زمانش سر باز زد. ظلم را برنتابید و برای احیای حاکمیت الله ازدست‌رفته به پا خواست. تمام حق مقابل تمام ظلم ایستاد تا پرچم حاکمیت خدا را برافرازد. جان مبارک خویش و اهل‌بیتش را ذبح کرد تا دریای خون، طومار ظالم و طاغوت را در هم فروپیچد. حسین بن علی(ع) تمام‌قد ایستاد تا فریاد رسای «البیعة لله» را به گوش زمان برساند و امر خدا را بی‌وقفه در زمین محقق کند.
جرس شهادت به گوش می‌رسید. کاروانی که آبستن حوادث وحشتناکی بود سفر شهامت و دل‌دادگی آغاز کرد.
🔅سفر از ممانعت در برابر ظلم آغاز، و به آخرین پرده از زندگی حسین بن علی ختم شد. آنجا که چشمان نیمه‌بسته‌اش را به تن تب‌دار وارثش دوخته بود و آخرین نجوای وصیت را بر لب جاری می‌کرد... باید این امانت الهی را به مردی پس‌از خود که خداوند در وصیت شب وفات محمد (ص) معرفی کرد[۲] واگذار کند؛ تا بعد از خودش بارِ این رسالت را به دوش کشد و کاروان هدایت را به سرمنزل مقصود برساند.
💥 رسالت برجای‌مانده، ادامۀ مسیر حسین بن علی(ع) برای تحقّق کامل حاکمیت خدا در زمین بود؛ حاکمیتی که برپاکنندگان حاکمیت مردمی -همان حاکمیتی که مدعیان نمایندگی اسلام آن را ترویج دادند و به‌زعم خود اسلام را از خطر دیکتاتوری رهانیدند و به حکومت مردم‌سالاری سوق دادند- هرگز آن را برنتابیده و برنخواهد تابید. به یقین این، همان فکر ابلیس بود که در مقابل حاکمیت الهی و آنچه خداوند رقم زده بود به مخالفت برخاست.
(وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْليسَ أَبى وَ اسْتَكْبَرَ وَ كانَ مِنَ الْكافِرينَ)[۳] (و [ياد كن] هنگامى را كه به فرشتگان گفتيم: «براى آدم سجده [و خضوع] كنيد!» همگى سجده كردند، جز ابليس كه سر باز زد و تكبّر ورزيد و [به‌خاطر نافرمانى و تكبّرش] از كافران شد).
🎭 با این تفاوت که در رنگ و لعابی خوش‌رنگ جلوه کرد تا اذهان زیادی را با خود همراه کند. تئوری مردم و مردم‌سالاری با پیروانش، همان مسیری را پیمود که سر مبارک حسین بن علی(ع) را به نیزه برد، درحالی‌که این آیه را تلاوت می‌کرد:
(أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَباً) [۴]
و امان از چوب‌های خیزران که از سر بریده هم واهمه داشتند، مبادا نقشۀ ننگین حکومتِ به یغما برده‌شان را رسوا کند، پس بی‌مهابا بر لب‌های طاهر پسر پیامبر خدا(ص) فرود می‌آمد تا به سکوت وادارش کند.
📖 صفحه ۱
👇 ادامه مقاله
👏 @Zaman_Zohour
#محرم
#ویژه‌نامه
جمعیت انبوه سیاه‌پوشانِ حسینی، گویی چادری سیاه بر سر خیابان‌های شهر گسترانیده بود. شور عجیب نذری دادن بین عزاداران غوغا می‌کرد. آن‌طرف‌تر گروهی از مردان با گریبان‌های چاک، سینه‌زنان پیش می‌آمدند. و مردانی که زنجیرهایشان با نظم خاصی در هوا می‌چرخید و به‌روی سرشانه‌های خاکی‌شان می‌نشست.
آه، دریغ از یک نفر که حقیقتِ حسین را بشناسد. برای سرِ بریده‌اش می‌گریستند؛ امّا از آنچه در سر داشت، بی‌خبر بودند.
آنچه حسین(ع) در سر داشت برپایی نظام الهی بود با محوریت «حاکمیت خدا» و «نه» گفتن به حاکمیت مردم که امروزه لباس نوین دموکراسی بر تن کرده است. کاش می‌دانستند اشک بی‌معرفت بر حسین، هیچ باری از دوش اسلام برنخواهد داشت؛ بلکه همچنان ندای «هل من ناصرش» را در قتلگاه کربلا، چون کوفیان عهدشکن بی‌پاسخ خواهد گذاشت، هرچند که هر روز با سوز و آه زمزمۀ «یا لَیتَنا کنّا مَعَک فَنَفوزَ فَوْزاً عَظیماً»[1] بر لب داشته باشند.
آیا گمان کرده‌اند حسین بن علی به دنیا مشتاق بود؟! یا خواهرش زینب(س) از اسارت در راه حجّت زمانش واهمه داشت؟! شهامت نشئت‌گرفته از اوج معرفتشان به پروردگار عالمیان، آنان و همراهانشان را به مذبح شهادت و مسیر اسارت کشاند؛ تا به همگان تا روز رستاخیز بیاموزند که تنها چیزی که ارزش به مسلخ رفتن و رنج اسارت‌کشیدن دارد، قیام برای حاکمیت خدا در زمین است، نه حظّ و بهره بردن از حکومت بر مردم که ارادهٔ خدا در آن نقشی نداشته باشد.
جرس شهادت به گوش می‌رسید. کاروانی که آبستن حوادث وحشتناکی بود سفر شهامت و دل‌دادگی آغاز کرد.
🔅سفر از ممانعت در برابر ظلم آغاز، و به آخرین پرده از زندگی حسین بن علی ختم شد. آنجا که چشمان نیمه‌بسته‌اش را به تن تب‌دار وارثش دوخته بود و آخرین نجوای وصیت را بر لب جاری می‌کرد... باید این امانت الهی را به مردی پس‌از خود که خداوند در وصیت شب وفات محمد (ص) معرفی کرد[۲] واگذار کند؛ تا بعد از خودش بارِ این رسالت را به دوش کشد و کاروان هدایت را به سرمنزل مقصود برساند.
(وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْليسَ أَبى وَ اسْتَكْبَرَ وَ كانَ مِنَ الْكافِرينَ)[۳] (و [ياد كن] هنگامى را كه به فرشتگان گفتيم: «براى آدم سجده [و خضوع] كنيد!» همگى سجده كردند، جز ابليس كه سر باز زد و تكبّر ورزيد و [به‌خاطر نافرمانى و تكبّرش] از كافران شد).
(أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَباً) [۴]
و امان از چوب‌های خیزران که از سر بریده هم واهمه داشتند، مبادا نقشۀ ننگین حکومتِ به یغما برده‌شان را رسوا کند، پس بی‌مهابا بر لب‌های طاهر پسر پیامبر خدا(ص) فرود می‌آمد تا به سکوت وادارش کند.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
💢خبر مهم📢
🍃✅ انتشار #ویژه‌نامه زمان ظهور 🗞
🍃✅ #احیای_خانه_مقدس 🗞
✍️در این شماره از ویژه‌نامه می‌خوانیم:
▫️تلنگری به مسلمانان برای رفع غربت خانۀ وحی
▫️سروش احمد (ص) سر از خاک مکه برآورد!
▫️اى خانه وحى تو از باستان يادگارى
▫️ظلم در حق محمد و آل‌محمد (ع)
▫️تأثیرگذارترین فرد تاریخ
▫️نقد و بررسی عقاید وهابیت نسبت به اماکن متبرکه، توسل و زیارت
▫️محل قبر حضرت خدیجه س
▫️به نام محمد (ص) و به کام آل‌سعود
▫️تلنگری به مسلمانان برای رفع مهجوریت
▫️سلام بر قلب رنج‌دیده
▫️نماز بی‌ریشه
🔗دانلود ویژه‌نامه
📌با ما همراه باشید...
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
✈️ @Zaman_Zohour
🍃
🍃
✍️در این شماره از ویژه‌نامه می‌خوانیم:
▫️تلنگری به مسلمانان برای رفع غربت خانۀ وحی
▫️سروش احمد (ص) سر از خاک مکه برآورد!
▫️اى خانه وحى تو از باستان يادگارى
▫️ظلم در حق محمد و آل‌محمد (ع)
▫️تأثیرگذارترین فرد تاریخ
▫️نقد و بررسی عقاید وهابیت نسبت به اماکن متبرکه، توسل و زیارت
▫️محل قبر حضرت خدیجه س
▫️به نام محمد (ص) و به کام آل‌سعود
▫️تلنگری به مسلمانان برای رفع مهجوریت
▫️سلام بر قلب رنج‌دیده
▫️نماز بی‌ریشه
🔗دانلود ویژه‌نامه
📌با ما همراه باشید...
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
ویژه نامه احیای خانه مقدس.pdf
13.7 MB
🗞 ویژه‌نامه #احیای_خانه_مقدس
🔗عناوین ویژه‌نامه
📌با ما همراه باشید...
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
🍃✅ انتشار #ویژه‌نامه زمان ظهور 🗞
🍃✅ #ویژه‌نامه_فراخوان_ماه_رمضان 🗞
✍️ در این ویژه‌نامه می‌خوانیم:
▫️تجلی اسم اعظم علی‌بن‌ابی‌طالب (ع)
▫️حقیقت شب قدر
▫️سجده‌ای برای نفس
▫️عبادت بی‌حاصل
▫️فلسفهٔ روزه گرفتن
🔗 دانلود ویژه‌نامه
📌با ما همراه باشید...
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
✈️ @Zaman_Zohour
🍃
▫️تجلی اسم اعظم علی‌بن‌ابی‌طالب (ع)
▫️حقیقت شب قدر
▫️سجده‌ای برای نفس
▫️عبادت بی‌حاصل
▫️فلسفهٔ روزه گرفتن
📌با ما همراه باشید...
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
فراخوان ماه مبارک رمضان1445.pdf
5.3 MB
🗞ویژه‌نامه #فراخوان_ماه_رمضان
📌با ما همراه باشید...
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
▫️#بازنشر
🍃✅ انتشار #ویژه‌نامه زمان ظهور 🗞
🍃✅ #ویژه‌نامه_جمعه_صلیب 🗞
✍️ در این ویژه‌نامه می‌خوانیم:
▫️عیسی(ع) درخواست می‌کند که به صلیب کشیده نشود
▫️مصلوب نمی‌پذیرد بگوید که او پادشاه بنی‌اسرائیل است
▫️مصلوب مادر عیسی را با عبارت: (ای زن) خطاب کرد
▫️پطرس خودش را بعنوان کسی عرضه می‌دارد که بجای عیسی به صلیب کشیده می‌شود
▫️مصلوب و عیسی در برابر پذیرفتن به صلیب کشیده شدن، دو برخورد مختلف را اتخاد می‌کنند
▫️ مصلوب ساکت و خاموش بود؛ چرا که زمان بعثتش فرا نرسیده بود
▫️انجیل یهودا مصلوب را به ما می‌شناساند
▫️انجیل یهودا و کلیسا
▫️قرآن دربارهٔ مصلوب چه می‌گوید؟ آیا او عیسی(ع) بود؟
▫️در کتاب‌های شیعه دربارهٔ مصلوب چه آمده است؟
🔗 دانلود ویژه‌نامه
📌با ما همراه باشید...
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
✈️ @Zaman_Zohour
🍃
🍃
▫️عیسی(ع) درخواست می‌کند که به صلیب کشیده نشود
▫️مصلوب نمی‌پذیرد بگوید که او پادشاه بنی‌اسرائیل است
▫️مصلوب مادر عیسی را با عبارت: (ای زن) خطاب کرد
▫️پطرس خودش را بعنوان کسی عرضه می‌دارد که بجای عیسی به صلیب کشیده می‌شود
▫️مصلوب و عیسی در برابر پذیرفتن به صلیب کشیده شدن، دو برخورد مختلف را اتخاد می‌کنند
▫️ مصلوب ساکت و خاموش بود؛ چرا که زمان بعثتش فرا نرسیده بود
▫️انجیل یهودا مصلوب را به ما می‌شناساند
▫️انجیل یهودا و کلیسا
▫️قرآن دربارهٔ مصلوب چه می‌گوید؟ آیا او عیسی(ع) بود؟
▫️در کتاب‌های شیعه دربارهٔ مصلوب چه آمده است؟
📌با ما همراه باشید...
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Jom'eye_Salib.pdf
2.9 MB
🗞ویژه‌نامه مسیحیت #جمعه_صلیب
📌با ما همراه باشید...
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM