#وطن
❄️ بازگشت به وطن
🔅الهامیافته از کلام سید احمد الحسن و کاروان کربلا
✍️ نوردخت مهدوی
ما همه مسافریم ...
در گذرگاهی از خاک که نه آغازِ ماست و نه پایانمان.
و مرگ، دروغ بزرگ ترسانندگان نیست؛
بلکه تنها وسیلهای است برای بازگشت، برای رفتن ...
برای رسیدن به زادگاه اصلیمان؛
🔻 زادگاهی که امام حسین (ع)، پیش از رسیدن به آن،
دست زنان و خواهران و کودکان را گرفت
و با نامهای کوتاه به بنیهاشم نوشت:
«هرکه با من بیاید شهید خواهد شد.» [1]
چه دعوتی بالاتر از این؟
دعوتی که در آن، وعدهای برای غنیمت یا پیروزی دنیوی نبود،
تنها سخن از شهادت بود ...
سخن از برگشتن به اصل،
سخن از بازگشت به وطن ازلی.
✅ و چه صداقتی روشنتر از آن؟
که پیش از آغاز راه،
نامهاش را چنین نوشت:
«هرکه با من بیاید شهید خواهد شد.»
نه تعارفی در آن بود،
نه پنهانکاری،
نه وعدۀ قدرت یا ثروت ...
بلکه فریادی شفاف و روشن،
که جانهای آگاه را به جاودانگی فرامیخواند.
او نمیخواست کسی را در این سفر فریب دهد؛
نمیخواست کسی در میانۀ راه بماند،
یا با گمان دنیا، قدم در راهی ملکوتی گذارد.
او آمده بود تا عاشقان بازگردند؛
تا اهل وطن، راه خانه را بیابند.
او میخواست آنان که در دل، نوری از پیش دارند؛
آنان که غباری از شوق لقای حق در جانشان مانده،
بیپروا از مرگ،
دل بر زادگاه ملکوتی بندند.
و خود، آغازگر این هجرت بود؛
با نگاهی که دنیا را معبری میدید
و با ایمانی که آخرت را وطن همیشگی میدانست.
⏪ آری، چه راست گفت در آن نامۀ آخر،
آنگاه که به فرزندان عبدالمطلب نوشت:
«اَما بَعد، فَكَأَنَّ الدُّنیا لَم تَكُن، و كَأَنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل»
«امّا بعد، دنیا چنان است که گویی هرگز نبوده، و آخرت چنان است که گویی همیشگیست.» [2]
اینگونه دنیا را وانهاد،
و بهسمت آخرت رهسپار شد.
جایی که مرگ، آغاز است؛
جایی که خون، سند بازگشت است؛
و جایی که لبیک، همان پاسخ به عهدیست که در عالم ذر بسته شد...
📌و امروز نیز، فرزندش احمد الحسن میگوید:
«ما مسافرانی در این زندگانی هستیم، و مرگ فقط وسیلهای است که ما را به زادگاهمان بازمیگرداند ...» [3]
پس کاروان عاشورا هنوز روان است؛
روز حسین هنوز جاری است؛
و نامه هنوز در دستان ماست.
و ما، اگر اهل فطرت باشیم،
صدای کاروان را خواهیم شنید:
«هَل مِن ناصر یَنصرُنا؟»
ای مسافران آگاه!
بازگردید به زادگاه.
بگذارید مرگ، نه پایان، که معبر شوق ما به لقای او باشد.
و چه زیباست که این بازگشت،
در قافلۀ مردی از نسل حسین باشد ...
....................
[1] سید بن طاووس، الملهوف على قتلى الطّفوف، ج 1، ص 129 .
[2] مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۸۷.
[3] https://x.com/Ahmedalhasan313/status/1943691603547169035?t=pmomekXsXwmi9x-IycRztA&s=19
🚀 @Zaman_Zohour
🔅الهامیافته از کلام سید احمد الحسن و کاروان کربلا
ما همه مسافریم ...
در گذرگاهی از خاک که نه آغازِ ماست و نه پایانمان.
و مرگ، دروغ بزرگ ترسانندگان نیست؛
بلکه تنها وسیلهای است برای بازگشت، برای رفتن ...
برای رسیدن به زادگاه اصلیمان؛
دست زنان و خواهران و کودکان را گرفت
و با نامهای کوتاه به بنیهاشم نوشت:
«هرکه با من بیاید شهید خواهد شد.» [1]
چه دعوتی بالاتر از این؟
دعوتی که در آن، وعدهای برای غنیمت یا پیروزی دنیوی نبود،
تنها سخن از شهادت بود ...
سخن از برگشتن به اصل،
سخن از بازگشت به وطن ازلی.
که پیش از آغاز راه،
نامهاش را چنین نوشت:
«هرکه با من بیاید شهید خواهد شد.»
نه تعارفی در آن بود،
نه پنهانکاری،
نه وعدۀ قدرت یا ثروت ...
بلکه فریادی شفاف و روشن،
که جانهای آگاه را به جاودانگی فرامیخواند.
او نمیخواست کسی را در این سفر فریب دهد؛
نمیخواست کسی در میانۀ راه بماند،
یا با گمان دنیا، قدم در راهی ملکوتی گذارد.
او آمده بود تا عاشقان بازگردند؛
تا اهل وطن، راه خانه را بیابند.
او میخواست آنان که در دل، نوری از پیش دارند؛
آنان که غباری از شوق لقای حق در جانشان مانده،
بیپروا از مرگ،
دل بر زادگاه ملکوتی بندند.
و خود، آغازگر این هجرت بود؛
با نگاهی که دنیا را معبری میدید
و با ایمانی که آخرت را وطن همیشگی میدانست.
آنگاه که به فرزندان عبدالمطلب نوشت:
«اَما بَعد، فَكَأَنَّ الدُّنیا لَم تَكُن، و كَأَنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل»
«امّا بعد، دنیا چنان است که گویی هرگز نبوده، و آخرت چنان است که گویی همیشگیست.» [2]
اینگونه دنیا را وانهاد،
و بهسمت آخرت رهسپار شد.
جایی که مرگ، آغاز است؛
جایی که خون، سند بازگشت است؛
و جایی که لبیک، همان پاسخ به عهدیست که در عالم ذر بسته شد...
📌و امروز نیز، فرزندش احمد الحسن میگوید:
«ما مسافرانی در این زندگانی هستیم، و مرگ فقط وسیلهای است که ما را به زادگاهمان بازمیگرداند ...» [3]
پس کاروان عاشورا هنوز روان است؛
روز حسین هنوز جاری است؛
و نامه هنوز در دستان ماست.
و ما، اگر اهل فطرت باشیم،
صدای کاروان را خواهیم شنید:
«هَل مِن ناصر یَنصرُنا؟»
ای مسافران آگاه!
بازگردید به زادگاه.
بگذارید مرگ، نه پایان، که معبر شوق ما به لقای او باشد.
و چه زیباست که این بازگشت،
در قافلۀ مردی از نسل حسین باشد ...
....................
[1] سید بن طاووس، الملهوف على قتلى الطّفوف، ج 1، ص 129 .
[2] مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۸۷.
[3] https://x.com/Ahmedalhasan313/status/1943691603547169035?t=pmomekXsXwmi9x-IycRztA&s=19
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
X (formerly Twitter)
Ahmed Alhasan - أحمد الحسن (@Ahmedalhasan313) on X
مسافرون نحن في هذه الحياة وما الموت الا الة نقلٍ ترجع بنا الى ديارنا
اللهم عد بنا اليك عودا جميلا
اللهم عد بنا اليك عودا جميلا
❤40😢6💔6👏2🙏1🕊1