Forwarded from ندارضوی‌زاده|نيم‌نگاه‌جامعه‌شناختی
📚دختران و پسران جوان در پی چه‌طور همسری هستند؟!
◀️دو تحلیل بر یافته‌های یک تحقیق
✏️دکتر عباس کاظمی (جامعه‌شناس) در یادداشتی در کانال‌شان (@varijkazemi) نوشته‌اند:
«دکتر سراج زاده [جامعه‌شناس] و همکارانشان دو تحقیق پیمایشی را در سالهای 82 و 94 در بین کل دانشجویان دانشگاههای دولتی انجام داده اند. یکی از بخشهای جالب تحقیقاتشان در باب نگرشهای دانشجویان به ازدواج و انتخاب همسر است. بر اساس این تحقیق، در هر دو موج،یعنی سالهای 82 و 94، دختران بیشتر معیارهای عقلانی و اقتصادی را مد نظر داشته اند. به عبارت دیگر،دختران دانشجو بیشتر به دنبال همسری ثروتمند،تحصیلات بالا،شهرت خانوادگی، و در عبن حال متدین هستند. (جمع همه خوبیها) اما پسران بیشتر دنبال زنانی زیبا، خانه دار و دلباخته هستند. این تحقیق تفاوتهای نگرشی عمیقی را بین دختران و پسران در انتخاب همسر نشان داده است.
با این حساب می توان در باب این پرسش تامل کرد که چرا این تفاوت بین دختران و پسران وجود دارد؟ و چگونه می توان این تفاوت را توضیح داد؟
ایا زنان از طریق شوهرانشان برای تغییر جایگاهشان خیز برداشته اند و مردان بیشتر بر موقعیتهایی که خود می آفرینند تاکید می کنند؟»
پایان یادداشت دکتر کاظمی
—----------------------------------
به نظر من (رضوی‌زاده) از داده‌های مذکور تحلیل‌های مختلفی میشود داشت که یک نمونه‌ی آن را دکتر کاظمی ذکر کرده‌‌اند. یک فهم از این داده‌ها می‌تواند یک تحلیل تکاملی ساده باشد! زنان به دنبال مردی هستند که توانایی حمایت آن‌ها و نسل‌شان را داشته باشد، و مردان به دنبال زنی هستند که ظاهر او نشان بدهد سالم است و توانایی به وجود آوردن و پرورش نسلی سالم از این مردان را داشته باشد!
من اما در چارچوب نگاهم از منظر جامعه‌شناسی مصرف به این پدیده نگاه می‌کنم:
#زیبایی و #هوش (که غالباً به شکل تحصیلات در دانشگاه‌ها و رشته‌های پرمنزلت و معتبر عملیاتی میشود) منابع #منزلت‌اند. امروز داشتن همسر زیبا و تحصیل‌کرده (باهوش) برای مردان منبع منزلت اجتماعی است. زن «خانه‌دار» در معنای زن کدبانویی که بتواند با «مدیریت»اش (و نه لزوماً کار یدی‌اش در خانه) منزلی زیبا و باسلیقه به نمایش بگذارد، نیز منزلت‌آفرین است. چنین زنی اگر به خوبی نقش «زن عاشق‌پیشه و وفادار» را دست کم در ملأ عام برای مرد ایفا کند، ایده‌آل خواهد بود. این به آن معنا است که مردان، زنان زیبا، تحصیل‌کرده، کدبانو و دلباخته را فقط برای ازدواج نمی‌خواهند! آن‌ها این زنان را در ازدواج، «#مصرف_تظاهری» (#conspicuous_consumption) میکنند!
تصاحب زن زیبا با ویژگی‌های فوق، دلالتی بر صلاحیتها، توانمندی‌ها و داشته‌های مرد است. مرد با تصاحب زن زیبا به طور ضمنی اعلام می‌کند که قابلیتها، شایستگی‌ها و #موفقیت های مادی و اجتماعی، و فردی و خانوادگی‌اش در حدی بوده که زنی با این درجه از زیبایی، هوش و ... را متقاعد کند که در میان انتخاب‌های ممکن‌اش، این مرد به خصوص را برای ازدواج برگزیند یا بپذیرد.
بنابراین از نظر جامعه، زن زیبا داشتن، خود نمود دیگری از توفیق مرد در «خلق موقعیت» دانسته میشود، و در جلب توجه و اعتماد دیگران، ارتقای سرمایه اجتماعی و در پی آن جذب سایر منابع، موثر دانسته میشود. به همین دلیل است که امروز مردان بر سر تصاحب (و نمایش) زنان زیبا و باهوش رقابت میکنند! یک نوع رقابت مدرن که در آن خبری از چوب و چماق و گرز و شمشیر و خون و خون‌ریزی نیست!
🍀 @NedaRazaviChannel
◀️دو تحلیل بر یافته‌های یک تحقیق
✏️دکتر عباس کاظمی (جامعه‌شناس) در یادداشتی در کانال‌شان (@varijkazemi) نوشته‌اند:
«دکتر سراج زاده [جامعه‌شناس] و همکارانشان دو تحقیق پیمایشی را در سالهای 82 و 94 در بین کل دانشجویان دانشگاههای دولتی انجام داده اند. یکی از بخشهای جالب تحقیقاتشان در باب نگرشهای دانشجویان به ازدواج و انتخاب همسر است. بر اساس این تحقیق، در هر دو موج،یعنی سالهای 82 و 94، دختران بیشتر معیارهای عقلانی و اقتصادی را مد نظر داشته اند. به عبارت دیگر،دختران دانشجو بیشتر به دنبال همسری ثروتمند،تحصیلات بالا،شهرت خانوادگی، و در عبن حال متدین هستند. (جمع همه خوبیها) اما پسران بیشتر دنبال زنانی زیبا، خانه دار و دلباخته هستند. این تحقیق تفاوتهای نگرشی عمیقی را بین دختران و پسران در انتخاب همسر نشان داده است.
با این حساب می توان در باب این پرسش تامل کرد که چرا این تفاوت بین دختران و پسران وجود دارد؟ و چگونه می توان این تفاوت را توضیح داد؟
ایا زنان از طریق شوهرانشان برای تغییر جایگاهشان خیز برداشته اند و مردان بیشتر بر موقعیتهایی که خود می آفرینند تاکید می کنند؟»
پایان یادداشت دکتر کاظمی
—----------------------------------
به نظر من (رضوی‌زاده) از داده‌های مذکور تحلیل‌های مختلفی میشود داشت که یک نمونه‌ی آن را دکتر کاظمی ذکر کرده‌‌اند. یک فهم از این داده‌ها می‌تواند یک تحلیل تکاملی ساده باشد! زنان به دنبال مردی هستند که توانایی حمایت آن‌ها و نسل‌شان را داشته باشد، و مردان به دنبال زنی هستند که ظاهر او نشان بدهد سالم است و توانایی به وجود آوردن و پرورش نسلی سالم از این مردان را داشته باشد!
من اما در چارچوب نگاهم از منظر جامعه‌شناسی مصرف به این پدیده نگاه می‌کنم:
#زیبایی و #هوش (که غالباً به شکل تحصیلات در دانشگاه‌ها و رشته‌های پرمنزلت و معتبر عملیاتی میشود) منابع #منزلت‌اند. امروز داشتن همسر زیبا و تحصیل‌کرده (باهوش) برای مردان منبع منزلت اجتماعی است. زن «خانه‌دار» در معنای زن کدبانویی که بتواند با «مدیریت»اش (و نه لزوماً کار یدی‌اش در خانه) منزلی زیبا و باسلیقه به نمایش بگذارد، نیز منزلت‌آفرین است. چنین زنی اگر به خوبی نقش «زن عاشق‌پیشه و وفادار» را دست کم در ملأ عام برای مرد ایفا کند، ایده‌آل خواهد بود. این به آن معنا است که مردان، زنان زیبا، تحصیل‌کرده، کدبانو و دلباخته را فقط برای ازدواج نمی‌خواهند! آن‌ها این زنان را در ازدواج، «#مصرف_تظاهری» (#conspicuous_consumption) میکنند!
تصاحب زن زیبا با ویژگی‌های فوق، دلالتی بر صلاحیتها، توانمندی‌ها و داشته‌های مرد است. مرد با تصاحب زن زیبا به طور ضمنی اعلام می‌کند که قابلیتها، شایستگی‌ها و #موفقیت های مادی و اجتماعی، و فردی و خانوادگی‌اش در حدی بوده که زنی با این درجه از زیبایی، هوش و ... را متقاعد کند که در میان انتخاب‌های ممکن‌اش، این مرد به خصوص را برای ازدواج برگزیند یا بپذیرد.
بنابراین از نظر جامعه، زن زیبا داشتن، خود نمود دیگری از توفیق مرد در «خلق موقعیت» دانسته میشود، و در جلب توجه و اعتماد دیگران، ارتقای سرمایه اجتماعی و در پی آن جذب سایر منابع، موثر دانسته میشود. به همین دلیل است که امروز مردان بر سر تصاحب (و نمایش) زنان زیبا و باهوش رقابت میکنند! یک نوع رقابت مدرن که در آن خبری از چوب و چماق و گرز و شمشیر و خون و خون‌ریزی نیست!
🍀 @NedaRazaviChannel