دنیا
- قمار خانه ی تاریکی ست
که آدمی را ؛
از بیهوده دل باختن ها
اندوهناک تر به خودش بر می گرداند.!...
کاش !
- فقط عشق
دستت را خوانده باشد.
تا خاک ِ نه بُرد کرده
- آغوش گشاید عاشق را به بُرد....‌.

#گویا_فیروزکوهی
@gooyafiroozkoohi
@parniyaneh

موازی ریل های کشیده
- ایستادم ؛
سوخته از آفتاب !
تا تو یک بعد از ظهر
با قطاری پُر از خاطرات ِ دیدار بیآیی ؛
- که نشد !
...و من ، چقدر ؛
- برای مسافران ِ بی شباهت ِ به تو
بیهوده دست تکان دادم !
...و رنگ باخته از تبسّم بی رنگشان
به ایستگاه ِ تکرار ِ تلخ یک انتظار
- بر گشتم....
نه تنها تو ؛
که من نیز تا هنوز
به خود نیآمدم..
مسافر به خاطر آمده ی اکنون...


#گویا_فیروزکوهی
@parniyaneh
@gooyafiroozkoohi

از تیره ی کدام ابر کبود ؟!
- این رود ِ خاک نوش !
که دشتی ملال می درود....
چشمی ، عطشم را پنهان دارم .
خوف ام می گیرد ،
- از نعره ای که گلوگاه ِ درّه ی سنگی را
می فشرد....
از تیره ی کدام ؟!
نمی دانم !
که می غلتاندم شانه به شانه
-در بستر ِ تردید ؛
مثل ِکابوس ِ سایه ریز ِ شب ِ بارانی...‌‌.


#گویا_فیروزکوهی
@gooyafiroozkoohi
@parniyaneh💐

رویاهایم
- مرز نمی شناسند !
مثل ِ شاهپرک های خیالم....
تا تو ای اَهَم ِ رسیدن
از کجای هفت اقلیم
آوازم دهی.؟!
کویر تا کویر ؛ بال می تکانم
دریا تا دریا ؛ پر می شوُیَم
جنگل تا جنگل ؛ خیس ِ مِه ِ غلیظ
زخمهایم را مرهم می گیرم
کوه تا کوه ؛ کومه تا کومه ؛ نظاره می بندم
- سایه روشن ِ تنگه ها را
دشت تا دشت ؛ جاری می شوم
سبز موج می زنم
سرخ فواره می کشم
تا آبی تر بنوشم چشمانت را
در فصل وُ عصر خاکستری !
که حکایت دل ِ عاشق برده باشم
به نیزارهای زرد.....
رویاهایم مرز نمی شناسند
مثل ِ رایحه ی نگاه تو
که محاط نمی آید
- عشق ِ ستودنئ من....


#گویا_فیروزکوهی🍃

@parniyaneh💐

باور کنید
که من بهشت ِ خدا را دیدم..
در مشهد ِ دو اتاقک
با پنجره‌های چوبی‌ش
..و یک نگاه ِ معصوم ؛
- در آینه‌ی روی تاقچه...
در تار وُ پود ِ دو تکه جاجیم
...و چادر نماز مادر.!
در چهچه‌ی عندلیبی
- که در حنجره‌ی پدر جا خوش کرده بود !
در شوق ِ چراغ خوابی
- ماسیده بر دیوار
که رویای بوسه از ماه
چشم روشنی‌اش بود.....
باور کنید که من
- بهشت ِ خدا را به باور ِ دل
چند فصل نرسیده به اکنون
پاییز شبی ،
که شعرهایم را اشک سقف می‌نوشت
- دیدم....
مرا به من بر گردانید.....


#گویا_فیروزکوهی
@gooyafiroozkoohi
@parniyaneh

با خیالت می‌زنم بیرون!
یک خیابان دورتر از خود
زیر باران ؛
خیس ِ حس ِ پرسه خواهم شد.
خوب می‌دانم ؛
وزن ِ عشق ِ من به تو بالاست.!
...و دلم
- در تار وُ پود ِ غربت ِ پیراهنم تنگ است....

#گویا_فیروزکوهی

به پای چشمهایت دیگر اشکم را نمی ریزم
و دلتنگ ِ هوایت دیگر اشکم را نمی ریزم

فراقی را اگر ، سر در گریبان ، ناله ها بندم
ز هجرانی برایت دیگر اشکم را نمی ریزم

غمی سنگین به سینه گر فشارد این دل ِ تنگم
من ِ درد آشنایت دیگر اشکم را نمی ریزم

به غربت ، تکیه بر تنهایئ خود می زنم بی تو
- غریبم در نهایت ، دیگر اشکم را نمی ریزم

سکوتم را تداعئ نگاه ِ خامُش ات سازم
به بغض ِ بی صدایت دیگر اشکم را نمی ریزم

من از ممنوعه ی عشق ات نچیدم بوسه ای نوبر
که تبعیدی به پایت دیگر اشکم را نمی ریزم

قفس سوز آمدم کوچیدن ِ فصل ِ قناری را
رها کردم ، رهایت ، دیگر اشکم را نمی ریزم....


#گویا_فیروزکوهی

@parniyaneh💐

گیرم که آمدی
چه مرهم از تو
پاهای ناسور را....
که زخم ِ تاول ِ ترکیده ؛
در ذهن ِ خاک یخزده
- رج زده ست....
گیرم که آمدی
دهان ِ باز ِ پاپوش ها را
چه می بندی ؟!
- جز به وصله ی ناجور.!
که تلخئ خاطره دارد
از برودت فصل رفته....
مرهم کدام کبودا با توست؟!
وصله ی کدام پیراهن ِ به خار گرفتار
در باد ؟!
عاریه پوش ِ بی عار
- بهار !
شاید ؛ مرثیتی به تکرار می خواهی
چکه چکه
غم اندوهانی
از چشم ِ سقف کاهگلی
- بر مشق های ناتمام شاعر ِ عریان ِ در من
که فصل پشت ِ فصل
فراقی ات را
کبود شده از درد ِ ترکه های بی درد
فواره ای به چشم ِ بیدار داشت...
گیرم که آمدی
چه شکوفه ی تبسّمی ترا
بر لبهای تا هماره دوخته از هراس و برودت..
بهار ِ دیر آمده
- دیگر ترا انشاء نخواهم کرد.....


#گویا_فیروزکوهی


@parniyaneh💐

پاییز ؛
- ادامه‌ی دلتنگئ مسافری‌ست
که سایه در سکوت می‌کشد...

پاییز ؛
- ادامه‌ی زخم ِ پرنده ای
که مرثیت ِ کوچ را
شاخه به شاخه بغض می‌شکند...

پاییز ؛
- ای کاش‌های عاشقی‌ست
که اندک مجال را
عاشقانه‌تر بخواند...

پاییز ؛
گلایه های شاعر ِ خسته
- از بی بهاری‌ست !
تا دفتری گشاید از " مهر "
رو به پنجره‌ی بسته‌ی " آبان "
که دلش می‌سوزد از دمسردئ " آذر "...

پاییز ؛
تداعئ بی چترئ گنجشک‌هاست....


#گویا_فیروزکوهی
@parniyaneh💐

بی تو
کجای این قلمرو تاریکم ؟!
که هر آینه به خود می‌گویم :
- چقدر خاموشم !...

فانوسی ،
شمعی ،
تبلور ِ اشکی ،
که اینجا ؛ مردم ِ چشمی
- کُشته‌ی عشق‌ات را نمی‌شناسد !
فروهر ِ در من....

#گویا_فیروزکوهی🌹
@gooyafiroozkoohi
@parniyaneh💐

کدام فصل؟!
محبوب من ؛
- پاییز ....
عاشقانه‌های مرا غروبگاهان همین فصل
- ورق بزن !
تا بدانی چقدر ؛
- ترا عریان‌تر از باغ ِ بی پرنده
ابری ِ در خویش سرودم.....


#گویا_فیروزکوهی
@parniyaneh
@gooyafiroozkoohi

دیدار ما
به وقت ِ گل ِ یخ
کنار ِ رودخانه‌ی لال
پای چینه‌ی بلند ِ باغ وُ
- سکوت ِ پرنده....

تو لبهایت را بیآور !
من ؛ انگشتان در جیب پنهان کرده را..
می‌خواهم شکل ِ بوسه‌هایت را
که بر پنجره‌ی بخارآلود کشیدی
دیگر گونه طرحی بزنم
- بر بوم ِ برفئ باغ.....

دیدار ما
به وقت ِ بوسه‌چینئ پنهان ِ دو نگاه !
چه اگر دیر ؛
- بیا.....


#گویا_فیروزکوهی
@parniyaneh✨
@gooyafiroozkoohi🌹

تمام ِ ترا
نامه کردم به سطری کوتاه...
چه من ؛
به دستت نمی‌رسم ؟!
چه تو ؛
به چشمم نمی‌آیی ؟!

#گویا_فیروزکوهی
@gooyafiroozkoohi
@parniyaneh💐

فرساید مرا
- دقیقه های بی تو....
مثل ِ ساعت ِ قدیمئ بی صدا
سکوت ِ قاب شده ی ترا
بر تاقچه ی تنهایی
- زنگ می زنم.....!!!!.......

#گویا_فیروزکوهی
@gooyafiroozkoohi
@parniyaneh❀❀

.


که اگر عشق نیست..!!!
پس چیست؟!
         - این غریب ِ پنهان شده در دلم
که چقدر ؟!
               - غربت ام را دوست دارد..
پاییز می داند وُ ...
                  - چشمهایت...!






#گویا_فیروزکوهی

.
سکوت عاشقانه ام را
در چند پرده خواهی نواخت؟!!...
با کدام دستگاه؟!!...
اینکه فرقی به حالم نمی کند...
- شورش را در نیاوری...
هر چه هست..
- همایون باشد...!!!!

#گویا_فیروزکوهی
@parniyaneh💐

..و تو
با حریر نازک ِ نگاهت
عریانئ سکوتم را به سِتر می کشانی
تا من
چشم های آبئ دریایی ات را
شعر کنم
تغزلی که بوتیمار ِ عاشق
غروبگاهان
رو به قرمزای افق بخواند...!!!.....

#گویا_فیروزکوهی
@parniyaneh❀❀

پاییز ؛
- ادامه‌ی دلتنگئ مسافری‌ست
که سایه در سکوت می‌کشد...

پاییز ؛
- ادامه‌ی زخم ِ پرنده ای
که مرثیت ِ کوچ را
شاخه به شاخه بغض می‌شکند...

پاییز ؛
- ای کاش‌های عاشقی‌ست
که اندک مجال را
عاشقانه‌تر بخواند...

پاییز ؛
گلایه های شاعر ِ خسته
- از بی بهاری‌ست !
تا دفتری گشاید از " مهر "
رو به پنجره‌ی بسته‌ی " آبان "
که دلش می‌سوزد از دمسردئ " آذر "...

پاییز ؛
تداعئ بی چترئ گنجشک‌هاست....


#گویا_فیروزکوهی
@parniyaneh💐

چند در چنته گنجاندم ؟!
هیچ !
- جز عشق
که کنار آمد با دلم....

...و نام
که آلوده ز دردی عمیق می‌آید
- ریشه‌سوز
شبیه ِپوسیده دندانی
در دهان ِپیر سالگی ِشب.‌‌‌‌‌.....

آه
چه اندازه شاعر شدن را می‌سوزم
به هر هنگام
که مداد‌هایم بی‌هوا ته می‌کشند !
.‌‌..و سطری تا هماره باقی می‌ماند
- از ناگفته‌های رفته
بر جنگل زخمی
در رقص خاکستریِ برگ برگ ِ دفتر ِفراهم
به ضیافت ِباد وُ آتش..‌‌..

چه در چنته‌ی سر؟!
که هر اندیشه دود ِچراغ وُ
شب ِباقی !!!‌....‌‌‌...‌

#گویا_فیروزکوهی
@parniyaneh💐

صدایم پیر
نگاهم رو به آنسوی افق
- دلگیر...
کدامین روز می آیی؟!
گمان ِ این دل ِ تنگ است می خواند ؛
نباید دیر....!!!.....

#گویا_فیروزکوهی
@gooyafiroozkoohi
@parniyaneh❀❀