#جشن_مهرگان

#بخش_اول

مهرگان: میتراکانا/ میثرَکَنَه (فارسی باستان)

جشن میترایی در ستایش و گرامیداشت میترا/ مهر که در زمان هخامنشیان در نخستین روز ماه باگایادی (نخستین ماه سال هخامنشی و برابر با مهرماه) و در زمان‌های بعدتر در روز شانزدهم مهرماه (مهرروز از مهرماه) برگزار می‌شده است. در ادبیات فارسی نیز همواره جشن مهرگان با نخستین روز فصل پاییز برابر دانسته شده است.
آغاز پاییز به عنوان آغاز سال نو زراعی همچنان در میان کشاورزان رایج است. همچنین ابوریحان بیرونی از این روز با عنوان «نیم‌سَردَه» (نیمه سال) نام برده است.

شاهنامه فردوسی به صراحت به این جشن کهن و پیدایش آن در عصر فریدون اشاره کرده است:
«به روز خجسته سرِ مهر ماه/ به سر بر نهاد آن کیانی کلاه، زمانه بی اندوه گشت از بدی/ گرفتند هر کس ره بخردی
دل از داوری‌ها بپرداختند/ به آیین یکی جشن نو ساختند، نشستند فرزانگان شادکام/ گرفتند هر یک ز یاقوت جام، میِ روشن و چهره شاه نو/ جهان نو ز داد از سرِ ماه نو، بفرمود تا آتش افروختند/ همه عنبر و زعفران سوختند، پرستیدن مهرگان دین اوست».
〰〰〰〰〰〰〰〰
لینـڪ ورود بہ
ڪـانال ایـران شناسے و شاهنامہ
https://telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg