الحذار ای غافلان زین وحشت‌آباد الحذار
الفرار ای عاقلان زین دیومردم الفرار 

ای عجب دلْتان بِنٓگرفت و نشد جانْتان ملول
زین هواهای عَفِن وین آب‌های ناگوار

عرصه‌ای نادلگشا و بقعه‌ای نادلپذیر
قُرصه‌ای ناسودمند و شربتی ناسازگار

مرگ در وی حاکم و آفات در وی پادشا
ظلم در وی قهرمان و فتنه در وی پیشکار

امن در وی مستحیل و عدل در وی ناپدید
کام در وی ناروا صحت در او ناپایدار

سر در او ظرف صُداع و دل در او عین بلا
گُل در او اصل زکام و مُل در او تخم خمار
 
صبح او پرده‌در آمد شام او وحشت‌فزای
ابر او پیک گذار و برق او خنجرگذار

اندرو بی تهمتی سیمرغ مُتواری شده
وانگهی خیل کلنگان در قطار اندر قطار

مِهر را خفاشْ، دشمن، شمع را پروانهْ، خصم
جهل را در دستْ، تیغ و عقل را در پایْ، خار

ماه را نقص مُحاق و مِهر را ننگ کسوف
خاک را عیب زَلازِل، چرخ را رنج دَوار

نرگسش بیمار یابی لاله‌اش دل‌سوخته
غنچه‌اش دل‌تنگ بینی و بنفشه‌ش سوگوار..‌

شیر را از مور صد زخم، اینت انصافِ جهان
پیل را از پشه صدرنج، اینت عدلِ روزگار

از پی قصد من و تو، موش هم‌دست پلنگ
وز پی قتل من و تو، چوب و آهن گشته یار...

#جمال‌الدین_عبدالرزاق
#گزیده
کلنگ=پرنده‌ای درازپای و درازگردن بزرگ‌تر از لک‌لک

https://telegram.me/nimaasakk