ای همه آرامشم از تو، پریشانت نبینم
چون شبِِ خاکستری سر در گریبانت نبینم

ای تو در چشمانِ من یک پنجره لبخندِ شادی
همچو ابرِ سوگوار، این گونه گریانت نبینم

ای پُر از شوقِ رهایی رفته تا اوج ستاره
در میانِ کوچه‌ها افتان و خیزانت نبینم

مرغکِ عاشق! کجا شد شورِ آواز قشنگت
در قفس چون قلبِ خود هر لحظه نالانت نبینم

تکیه کن بر شانه‌ام ای شاخه‌ی نیلوفرینم
تا غمِ بی‌تکیه‌گاهی را به چشمانت نبینم

قصه‌ی دلتنگی‌ات را خوبِ من بگذار و بگذر
گریه‌ی دریاچه‌ها را تا به دامانت نبینم

کاشکی قسمت کنی غم‌های خود را با دلِ من
تا که سیل اشک را زین بیش مهمانت نبینم

#هومن_ذکایی

https://telegram.me/nimaasakk

ای همه آرامشم از تو، پریشانت نبینم
چون شب خاکستری سردرگریبانت نبینم

ای تو در چشمان من یک پنجره لبخند شادی
همچو ابر سوگوار این‌گونه گریانت نبینم

ای پر از شوق رهایی رفته تا اوج ستاره
در میان کوچه‌ها افتان و خیزانت نبینم

مرغک عاشق کجا شد شور آواز قشنگت
در قفس چون قلب خود هر لحظه نالانت نبینم

تکیه‌کن‌بر‌شانه‌ام ای‌شاخه‌‌‌ی نیلوفری‌رنگ
تا غم بی‌تکیه‌گاهی را به چشمانت نبینم

قصه‌ی دلتنگی‌ات را خوبِ من بگذار و بگذر
گریه دریاچه‌ها را تا به دامانت نبینم

کاشکی قسمت کنی غم‌های خود را با دل من
تا که سیلِ اشک را زین بیش مهمانت نبینم

#هومن_ذکایی

https://telegram.me/nimaasakk