شما در چه قرنی زندگی می کنید؟
به مناسبت حلول سال نو میلادی ۲۰۲۳
#Bahman_Moghimi
@BMoghimi
دیشب سال نو شد و من همچنان گیج از این تقویم به آن تقویم می دوم...!
خیلی وقت است که فهمیده ام ما آدم ها، معاصر ِ هم نیستیم. آدم ها - حتی آنها که در همسایگی هم در یک کوچه و خیابان و یک محله و یک شهر زندگی می کنند - شاید هر کدام در قرنی جداگانه می زیند.
مثلا
یکی هنوز در غاری نشسته با سنگ، سر استخوانی را تیز می کند، تا در چشم دشمنش فرو کند؛ دیگری شیوه های زیست اخلاقی (دارای حقوق مشترک با مخالف و دگراندیش) در مریخ را مدون می کند.
شاید درستش این باشد که قبل از اینکه با هر کس شروع به گفتگو کنیم از او بپرسیم: ببخشید شما در چه قرنی زندگی می کنید؟ البته مشکل اینست که آدم ها اما جواب این سوال را نمی دانند، چون هر کس در هر قرنی که ساکن است گمان می کند که انسانی معاصر است...!
ما زبان یکدیگر را نمی فهمیم، باید و نباید ها و چراها و چگونه های همدیگر را درک نمی کنیم چون به زمان های متفاوتی تعلق داریم. شاید تنش و تناقضی که در ایران جاری است، ماجرای تقابل زمان است. شاید ماجرا تفاوت تقویم هاست. شاید چالش عصر ما در ایران این باشد که زبان گفتگو بین انسانهایی از نسل ها و اعصار مختلف را بلد نیستیم و راه حل آنرا نمی دانیم...
شاید حاکمیت ایران در تقویمی سیاست می راند که چند صد سال با تقویمی که جوان ها در آنند فرق دارد.
در یک تقویم بریدن دست و پا و به دار آویختن مجرمان و شکنجه و داغ و درفش رفتاری عادلانه و بدیهی است و در تقویمی دیگر مصداق خشونت و بی عدالتی است.
در یک تقویم زن، مهریه و شیر بها و نفقه می گیرد و اجازه سفر و حضانت فرزندانش را ندارد و دیه اش نصف مردان است و ناموس این و آن است و اسم همه اینها کرامت زن است در قرنی دیگر همین ها توهین به ساحت زن به شمار می آید.
در یک تقویم مردم نیاز به مرجع و راهنمایی کسی دارند تا مقطع راهنمایی بیشتر علوم اجتماعی و سیاسی و اقتصادی نخوانده، اما حق دارد در مورد جان و مال و اقتصاد و آینده مردم تصمیم بگیرد، همان مردمی که جدا از دین و سنت ِ تعیین شده برایشان ، هویت دیگری ندارند و به مسلمان و نامسلمان و کافر و مومن و نجس و پاک تقسیم می شوند در حالی که در تقویمی دیگر هر انسانی به صرف انسان بودن به هر زبان و نژاد و باور و مذهبی ، باز هم صاحب حق است و همه این حقوق برای همه افکار و معتقدین حتی بت پرستان هم یکسان و حفاظت شده است.
من بهمن مقیمی سال نو میلادی را به همه همان ها که در این سده می زیند ، تبریک و شادباش می گویم...!! البته ما که ظاهرا هنوز در سده های نخستین در هزاره قبل گروگانیم! ما هنوز نمی دانیم آزادی حجاب و مطبوعات و رقص و شراب و چند صدایی در فرهنگ و دین و سیاست چه ربطی به اقتصاد دارد... تا انروز هم لابد قرار است مثل اقوام بدوی زندگی کتیم و مثل اقوام بدوی و ماقبل بدوی با پول و درامد و زندگی مان رفتار خواهد شد...
ظاهرا
راهکار فقط و فقط آگاهی و آزادی ست... همه راهها به رم ختم می شود!
#Happy_New_Year_2023
متن فوق بدون نام نویسنده در یکی از گروهها به اشتراک گذاشته شد که با تغییرات مورد نظرم در اینجا منتشر می کنم. اگر نویسنده اصلی را می شناسید لطفا معرفی کنید که ریفرنس بدهم.
#بهمن_مقیمی
#دانشگاه_جورجیا
#تفلیس
#گرجستان
#Markagement
@Markagement
به مناسبت حلول سال نو میلادی ۲۰۲۳
#Bahman_Moghimi
@BMoghimi
دیشب سال نو شد و من همچنان گیج از این تقویم به آن تقویم می دوم...!
خیلی وقت است که فهمیده ام ما آدم ها، معاصر ِ هم نیستیم. آدم ها - حتی آنها که در همسایگی هم در یک کوچه و خیابان و یک محله و یک شهر زندگی می کنند - شاید هر کدام در قرنی جداگانه می زیند.
مثلا
یکی هنوز در غاری نشسته با سنگ، سر استخوانی را تیز می کند، تا در چشم دشمنش فرو کند؛ دیگری شیوه های زیست اخلاقی (دارای حقوق مشترک با مخالف و دگراندیش) در مریخ را مدون می کند.
شاید درستش این باشد که قبل از اینکه با هر کس شروع به گفتگو کنیم از او بپرسیم: ببخشید شما در چه قرنی زندگی می کنید؟ البته مشکل اینست که آدم ها اما جواب این سوال را نمی دانند، چون هر کس در هر قرنی که ساکن است گمان می کند که انسانی معاصر است...!
ما زبان یکدیگر را نمی فهمیم، باید و نباید ها و چراها و چگونه های همدیگر را درک نمی کنیم چون به زمان های متفاوتی تعلق داریم. شاید تنش و تناقضی که در ایران جاری است، ماجرای تقابل زمان است. شاید ماجرا تفاوت تقویم هاست. شاید چالش عصر ما در ایران این باشد که زبان گفتگو بین انسانهایی از نسل ها و اعصار مختلف را بلد نیستیم و راه حل آنرا نمی دانیم...
شاید حاکمیت ایران در تقویمی سیاست می راند که چند صد سال با تقویمی که جوان ها در آنند فرق دارد.
در یک تقویم بریدن دست و پا و به دار آویختن مجرمان و شکنجه و داغ و درفش رفتاری عادلانه و بدیهی است و در تقویمی دیگر مصداق خشونت و بی عدالتی است.
در یک تقویم زن، مهریه و شیر بها و نفقه می گیرد و اجازه سفر و حضانت فرزندانش را ندارد و دیه اش نصف مردان است و ناموس این و آن است و اسم همه اینها کرامت زن است در قرنی دیگر همین ها توهین به ساحت زن به شمار می آید.
در یک تقویم مردم نیاز به مرجع و راهنمایی کسی دارند تا مقطع راهنمایی بیشتر علوم اجتماعی و سیاسی و اقتصادی نخوانده، اما حق دارد در مورد جان و مال و اقتصاد و آینده مردم تصمیم بگیرد، همان مردمی که جدا از دین و سنت ِ تعیین شده برایشان ، هویت دیگری ندارند و به مسلمان و نامسلمان و کافر و مومن و نجس و پاک تقسیم می شوند در حالی که در تقویمی دیگر هر انسانی به صرف انسان بودن به هر زبان و نژاد و باور و مذهبی ، باز هم صاحب حق است و همه این حقوق برای همه افکار و معتقدین حتی بت پرستان هم یکسان و حفاظت شده است.
من بهمن مقیمی سال نو میلادی را به همه همان ها که در این سده می زیند ، تبریک و شادباش می گویم...!! البته ما که ظاهرا هنوز در سده های نخستین در هزاره قبل گروگانیم! ما هنوز نمی دانیم آزادی حجاب و مطبوعات و رقص و شراب و چند صدایی در فرهنگ و دین و سیاست چه ربطی به اقتصاد دارد... تا انروز هم لابد قرار است مثل اقوام بدوی زندگی کتیم و مثل اقوام بدوی و ماقبل بدوی با پول و درامد و زندگی مان رفتار خواهد شد...
ظاهرا
راهکار فقط و فقط آگاهی و آزادی ست... همه راهها به رم ختم می شود!
#Happy_New_Year_2023
متن فوق بدون نام نویسنده در یکی از گروهها به اشتراک گذاشته شد که با تغییرات مورد نظرم در اینجا منتشر می کنم. اگر نویسنده اصلی را می شناسید لطفا معرفی کنید که ریفرنس بدهم.
#بهمن_مقیمی
#دانشگاه_جورجیا
#تفلیس
#گرجستان
#Markagement
@Markagement