درود

بامداد خوش

صبحدم خاکی به صحرا برد باد از کوی دوست

بوستان در عنبر سارا گرفت از بوی دوست

#دوست_گر_با_ما_بسازد_دولتی_باشد_عظیم

#ور_نسازد_می‌بباید_ساختن_با_خوی_دوست

#گر_قبولم_می‌کند_مملوک_خود_می‌پرورد

ور براند پنجه نتوان کرد با بازوی دوست

هر که را خاطر به روی دوست رغبت می‌کند

بس پریشانی بباید بردنش چون موی دوست

#دیگران_را_عید_اگر_فرداست_ما_را_این_دمست

روزه داران ماه نو بینند و ما ابروی دوست

هر کسی بی خویشتن جولان عشقی می‌کند

تا به چوگان که در خواهد فتادن گوی دوست

دشمنم را بد نمی‌خواهم که آن بدبخت را

این عقوبت بس که بیند دوست همزانوی دوست

هر کسی را دل به صحرایی و باغی می‌رود

هر کس از سویی به دررفتند و عاشق سوی دوست

کاش باری باغ و بستان را که تحسین می‌کنند

بلبلی بودی چو سعدی یا گلی چون روی دوست

📚 #سعدی - غزلیات - غزل شماره ۱۰۷

🆔 https://tttttt.me/manotanhaih