ابر است گهر بار و هوا عنبر بیز
عاشق ز هوا چون کند آخر پرهیز؟

ساقی سپهر بر کف نرگس مست
بنهاده پیاله ای که کج دار و مریز

📚 #سلمان ساوجی - دیوان اشعار - رباعیات - رباعی شماره ۸۳

🆔 https://xn--r1a.website/manotanhaih

درود

بامداد خوش

ز غمزه ای که از آن ماهپاره می ریزد
به شام خسته دلانش ستاره می ریزد
نشد که بوسه بگیرم ز یار ، با دل سیر
که بوسه از لب او با شماره می ریزد

اگر که دست دهد کنج خلوتی با دوست
ز شش جهت به سر من ، نظاره می ریزد!
فلک ز چشم تر ما چه سود خواهد برد
چرا به خرمن دل ها ، شراره می ریزد؟

زمانه ، تشنه لبان را نمی کند سیراب
که جرعه جرعه و با استخاره می ریزد
بیا که چاره غم ها به دست ساقی ماست
که بیدریغ به جام تو ، چاره می ریزد

کریم باش چو ساقی نه چون سپهر ، لئیم (۱)
که ساغرت چو تهی شد ، دوباره می ریزد
چگونه خواهش دل را نهان کنی « سالک »؟
که عشق از سخنت ، آشکاره می ریزد

📚 #بهرام سالکی - غزلیات - ۱۳ - ساقی

🆔 https://xn--r1a.website/manotanhaih