بسم الله الرحمن الرحیم
🔷استراتژی سیاسی امنیّتی دوران غیبت/۲: (معنای سیاست هدنه و چرایی آن)


🔸در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام،‌ امر به معروف و نهی از منکر را مشروط به قدرت و علم به معروف و منکر نموده و در انتها می فرماید:
«ولیس علی من یعلم ذلک فی هذه الهدنۀ من حرج إذا کان لاقوۀ له و لا عذر و لاطاعۀ». (الکافی ۵/۶۰)

و از امام کاظم علیه السلام روایتست در قضیه فردی که در متعه دچار مشکل شده بود فرمود:
والدار دار هدنۀ و المؤمنون فی تقیّۀ/ هم اکنون منزلگاه صلح است و مؤمنین در تقیّه اند. (الکافی ۵/۴۶۶)

🔸سأل العلاء بن رزین أبا عبدالله(ع) عن جمهور الناس؟ فقال: هم الیوم أهل هدنۀ، ترد ضالتهم و تؤدی أمانتهم و تحقن دماؤهم و تجوز مناکحتهم و موارثتهم فی هذه الحال.(من لا یحضره الفقیه ۳/ ۴۷۲)

مشابه این معنا در روایات دیگر با لسانی دیگر آمده است:

🔸عن جابر، عن أبی جعفر(ع) قال: إلزم الأرض و لا تحرک یداً و لا رجلاً حتی تری علامات أذکر ها لک و ما أراک تدرکها: اختلاف بنی فلان و مناد ینادی من السماء....(غيبت نعمانی/۲۷۹)
جابر جعفی گوید: امام باقر علیه السلام فرمود: ای جابر! ملازم زمین باش و دست و پایی حرکت مده تا آن که علاماتی را که بیان می‌کنم درک کنی. اوّلین آن اختلاف بنی العبّاس است، و گمان ندارم که آن را درک کنی، پس از من برای دیگران بازگو کن...(در ادامه علائم مهم ظهور را بیان نمودند)

✅البته توجه دارید که مراد از این (هدنه) و (سکون) و (عدم تحرک)، کناره گیری از هر فعالیت دینی و ارشاد و امر به معروف و نهی از منکر و سایر واجبات دینی نیست، بلکه (هدنه) در مقابل (حرب) است؛ هرگونه ایجاد تنش و درگیری و جنگ با دشمن – ابتدائاً – مورد نهی واقع شده است و الاّ فعالیت های درون طایفه ای که منجر به درگیری و نزاع نمی شود، نباید زمین گذاشته شود.
(هدنه) یک استراتژی کلان در تعامل با مخالفان است، هدنه در مقابل جنگ و درگیری و ایجاد حساسیت های پرخطر است. دلیلش هم کاملاً عقلایی است: در دوران پیش از ظهور، غلبه با نیروهای شیطانی است پس سعی کنید برای طایفه، زحمت درست نکنید.

🔸عن أبی الطفیل قال: سمعت علی بن أبی طالب(ع) یقول: أظلتکم فتنۀ مظلمۀ عمیاء مکتنفۀ لاینجو منها الا النومۀ. قیل: یا أبا الحسن، و ما النومۀ؟ قال: الذی لا یعرف الناس ما فی نفسه. (غیبت طوسی/ ۴۶۵)
امير المؤمنين عليه السلام فرمود: «به راستى كه فتنه ‏هايى ظلمانى و كدر و تاريك پشت سر داريد كه جز نومه (كسى كه عنوانى در مردم ندارد و به كلى قدرش مجهول و ناشناخته است) كسى از آن نجات نمى‏يابد»، به آن حضرت عرض شد: اى امير مؤمنان، (نومه) چيست؟ فرمود: «آن كسى است كه مردم نمی دانند چه در دل دارد».

✔️از مجموع این روایات و احادیث فراوان دیگر، به خوبی استفاده می شود که استراتژی و خط مشی کلانِ توصیه شده از طرف أئمه(ع)، جلوگیری از هرگونه درگیری عجولانه و ناموفق است که تنها نیروهای شیعی را به هدر میدهد. انرژی خود را مصروف هدایت طایفه بکنیم نه خرج بیهوده در مبارزه ای نابرابر و شکست خورده.

🔸عن عن محمد بن نوفل بن عائذ الصيرفي‏ عن أبی عبد الله علیه السلام فی حدیث: «أي حبيب! خالقوا الناس بأخلاقهم و خالفوهم بأعمالكم فإن لكل امرئ ما اكتسب و هو يوم القيامة مع من أحب- لا تحملوا الناس عليكم و علينا و ادخلوا في دهماء الناس فإنّ لنا أياماً و دولة يأتي بها الله إذا شاء».(امالی مفید/۲۸)
از امام صادق علیه السلام روایتست: «با مردم با اخلاق و روش خودشان به نيكى معاشرت كنيد و در عمل با آنان مخالفت ورزيد، كه هر كس را محصول كردار اوست، و روز قيامت با كسى محشور است كه دوستش می داشته است. مردم را بر ضد خودتان و ما نشورانيد، و در انبوه همين مردم داخل شويد. به درستیکه ما روزگار و دولتی داریم که هر وقت خداوند بخواهد آن را خواهد آورد».

✳️دولت ابلیس و دولت باطل – در سطح کلان – فعلا بنا نیست زائل شود، بنابراین، نیروهای خود را تلف نکنید و طایفه را به زحمت نیندازید. از هر گونه کاری که به شما نوعی مرکزیّت و تشخّص فرقه ای دهد، بپرهیزید تا بتوانید کارتان را در محدوده کوچکتر انجام دهید.


@kotob_sh

لازم به توضیح است این نوشته، خلاصه مطالبیست که استاد حاج آقا مصطفی اسکندری در سال ۸۸ با ذکر مقدمات و شواهد به صورت مبسوط به آن پرداخته اند.

#شیطانی #سلاح_مؤمنین_ضعف_شیاطین

🔥 دولت ابلیس تا زمان ظهور ادامه دارد

👈🏻 یکی از مسائلی که در عین وضوح بدان توجه و دقت نمی‌شود بحث دولت ابلیس است. این تعبیر را از خود وضع نکرده‌ایم، بلکه در روایات به "دولت ابلیس" تصریح شده‌ست. (بعنوان نمونه: الکافی، ط_الاسلامیه، ج ٢ ص ٣٧١) طبق روایات، وقتی حجت خداوند متعال رأس کار و در قلب جامعه باشد، دولت خداوند است که امور را اداره می‌کند، ولی وقتی حجت خداوند نباشد دولت ابلیس است که فراگیر می‌شود. در طول تاریخ هر زمان مردم قدر حجت خداوند را ندانسته و در حقش جفا نمودند، خداوند متعال حجتش را از میان مردم برداشت. چه اینکه از امام باقر عليه السلام روايت است که فرمودند‌: زمانی‌كه خداى تبارك و تعالى بر خلقش خشم كند، ما را از مجاورت آنها دور كند. ( الکافی، ط_الاسلامیه، ۱/۳۴۳) و زمانی که حجت خدا و صاحب دین رأس کار نباشد، مشخص است که ابلیس می‌تازد.

🍂 در امت اسلام وقتی مردم به وصیت رسول اکرم صلی الله علیه و آله عمل نکردند و یگانه وصی بر حقش امیرالمومنین علیه السلام را کنار زدند، دیگر دولت ابلیس بر امت اسلام حاکم شد و خواهد ماند تا زمان ظهور؛ لذا عجیب نیست که مثلا فلان خواننده یا بازیگر یا بازیکن یا متفکر یا...، که سر تا به پا در لامذهبی و بی‌دینی فرو رفته، محبوب و حتی گاهی مرجع فکری مردم است❗️چرا چنین نباشد حال آنکه حامی و سرمایه‌گذار آنان ابلیس است. اوست که با ابزارش معروفشان می‌کند و از آنها بُتی می‌سازد، و قدرت او به مراتب از هر سرمایه‌گذاری بیشتر و فراتر است، و در واقع دارد روی سپاه و کارگزارانِ إنسیِ خود سرمایه‌گذاری می‌کند و در مقابل هم از آنان بهترین ایفای نقش را می‌طلبد. بنابراین فساد مادی و معنوی در جهان تا زمانی که دولت ابلیس است هیچ تعجبی ندارد.

✅ اما باید به این نکات توجه نمود:

١ _ دولت ابلیس به معنای ساقط شدن قدرت خداوند متعال نیست معاذالله، بلکه آن ملعون بإذن الله قدرت و فرصت‌ دارد، و این نیست که خداوند متعال بندگان را رها کرده باشد تا ابلیس آنان را هلاک کند

٢ _ اگر ابلیس نبود، جن و انس در میدان آزمایشِ کفر و ایمان قرار نمی‌گرفتند، و عذاب و ثواب و زندگی اخروی دیگر معنا نداشت. کدام دانش‌آموزی بدون آزمون توقع نمره بالا و تشویق و تکریم دارد؟! لذا تا بوسیله ابلیس ملعون آزمایش نشویم، لیاقت و عیارمان مشخص نمی‌گردد

٣ _ از این میدان آزمایشیِ سخت و دشوار و غبارآلود در دوران غيبت اماممان، مؤمنین یعنی پیروان اهل بیت علیهم السلام در نهایت سربلند بیرون خواهند رفت، زیرا طبق روایات تولي و تبري در دوران غیبت تنها #راه_نجات است و مؤمن با لطف خداوند متعال و عنایت اهل بیت علیهم السلام و تلاش و زحمت، راه نجات از پرتگاه هلاکت را شناسایی می‌کند و تمام تلاشش حفظ دین و آبادی زندگی آخرت است. لذا مؤمن با تمام لغزش‌ها و غفلت‌ها در نهایت با حفظ دین از دنیا می‌رود. و جالب اینکه طبق روایات، غیبت حجت الله به دینِ "مؤمنین" ضرر نمی‌زند (ولی عدم حضور امام برای او بالاترین خسارت و محرومیت است) زیرا خداوند متعال می‌دانست که مؤمنین درباره حجت او و دينش شک نمی‌کنند و اگر به شک می‌افتادند یک چشم بهم زدن حجتش را غائب نمی‌کرد

(الکافی، ط_الاسلامیه، ج ١ ص ٣٣٣، كمال الدين و تمام النعمة؛ ج‏ ٢ ص ٣٣٧، الغیبة، ص ٤٥٧‌؛ و در بحث چگونگیِ تسلط ابلیس اشاراتی در این‌باره شد)

۴ ‌_ فساد و لامذهبیِ حاکم بر اجتماع، دلیل و عذر بی‌دینیِ کسی نمی‌باشد و حتی در دولت ابلیس، تکالیف و قوانین الهی ساقط نمی‌گردد، و هرکس باید به وظیفه خود عمل کند

۵ _ بنای خداوند متعال این نیست که با "جبر" بندگانش را سعادتمند کند، که اگر می‌خواست می‌توانست چنین کند که او قادر مطلق است. اما بندگان مجبور نیستند و حتی اگر بنا باشد که هدایت شوند، باید خودشان نیز مشتاق و طالب باشند و برایش بهاء بدهند و قلوبشان آماده هدایت باشد. لذا این توقع که خداوند متعال باید مانع ابلیس شود، سست و بی‌اساس است، اما راه مقابله و دفع وسوسه آن ملعون را هم بیان فرموده و از هیچ لطفی به بندگان دريغ نداشته

۶ _ همانطور که بیان شد، خداوند متعال دو دولت دارد: "دولت حق و دولت ابلیس" و سومی ندارد، لذا فقط و فقط با ظهور حجت خداوند متعال است که امور اصلاح می‌گردد و بس؛ احدی قادر بر این مهم نمی‌باشد جز آن‌کسی که از طرف خداوند متعال نصب و حمایت گردد، و آن امام معصوم علیه السلام است و لاغیر.

به مطلب بعد توجه فرمایید

@herz_asemani

👆🏻 تکمله مطلب قبل

🔹 در پایان این بحث که بسیار فشرده و خلاصه تقدیم شد و مجال تفصیلش نبود، به کلام دقیق شیخ محمدتقی مجلسی * (که رحمت خداوند بر او باد) اشاره می‌کنم. ايشان می‌نویسد:

" احكام الهى به گونه‌ای متغير شده كه به غير از شمشير حضرت صاحب الامر صلوات الله عليه اصلاحِ اين فساد نمى‌تواند كرد، و هر چند سعى در اصلاح كنند عين فساد مى‌شود، چون نشو و نماى عالميان بر باطل شده است و به اين عادت شده، و هر خوبى در نظر ايشان بد شده و هر بدى خوب شده است. حق سبحانه و تعالى ظهور آن حضرت را نزديك گردانَد و اگر مرگ دست داده باشد، به فضل خود ما را زنده گردانَد كه همگى به اين سعادت فايز گردیم و ظهور ایشان را نظاره‌گر باشیم."

📚 لوامع صاحبقرانى، ج ۵، ص ۴۹۵

* شیخ محمد تقی مجلسی، مُلَقب به مجلسی اول، پدر علامه مجلسی بود. ایشان عالِمی مسلط و دقیق، و خصوصا در مباحث فقهی از پسرش دقیق‌تر و قوی‌تر بود. ایشان دو شرحِ معروف بر "کتاب من لا یحضره الفقیه" به عربی و فارسی دارد که برای اهل فن بسیار مفید و کاربردی است.

🌹 رحمت خداوند بر هردوی این بزرگواران که خدمات بسیاری داشتند

@herz_asemani

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️مناجات شعبانیه، نجوایی برای تمام سال

مثل تمام اوقات شریف دیگر، باز هم از سفره ی پر نعمت ماه شعبان بازماندیم و نتوانستیم آن چنان که باید و شاید حقّ ماه پیامبر صلی الله علیه و آله را گرامی بداریم.
از مهمترین نعمتهای این ماه، توفیق قرائت مناجات پر محتوای شعبانیّه است.

.متأسفانه معمولا مناجاتها و ادعیه ای که در مناسبتی وارد شده، در دیگر اوقات کاملاً مهجور می شود. در حالیکه مناجات، توسّل و درد دل با خالق گیتی وقت و زمان نمی شناسد. مرحوم شیخ عباس قمی، پس از ذکر مناجات شعبانیّه در مفاتیح الجنان به درستی تذکّر می دهد: «و این از مناجاتهاى جَلیلُ الْقَدْر اَئمه عَلیهمُ السلام است و بر مضامین عالیه مشتمل است و در هر وقت که حضور قلبى باشد خواندن آن مناسب است».
از این گذشته، در منبع این مناجات، یعنی نقل ابن خالویه، تصریحی به اختصاص آن برای ماه شعبان دیده نمی شود. ابن طاوس از وی چنین نقل می کند:« إنها مناجاة أمير المؤمنين علي بن أبي طالب علیه السلام و الأئمة من ولده علیهم السلام، كانوا يدعون بها في شهر شعبان‏». ظاهر عبارت اینست که این مناجات اهل بیت علیهم السلام بوده که در ماه شعبان هم می خواندند.
مؤید دیگر اینکه عبارات مناجات شعبانیه، ارتباط تنگاتنگی با متن (مناجات الهیّات) دارد که از امیر المؤمنین علیه السلام روایت شده است. همچنین فقراتی از آن در مناجات امیر المؤمنین علیه السلام در مسجد جعفی (مزار ابن مشهدی، ۱۶۱) و دعای سحر معروف ابی حمزه ثمالی مشاهده می شود.
بنابراین می توان نتیجه گرفت هسته ی اصلی مناجات شعبانیّه، راز و نیاز خاصّ اهل بیت علیهم السلام بوده که در مکان ها و زمان های شریف قرائت می فرمودند. هرچند تعیین قطعی اینکه آیا در ابتدا دقیقاً متن واحدی بوده و یا به مناسبت حال فقراتی بر آن زیاد و کم میشده، فعلاً ممکن نیست.

@kotob_sh

المناجاة الإلهيّات به روايت سيد فضل الله راوندی
تحقيق:‌سعيد رضا علی عسکری

نسخه کهن و ارزنده ی مناجات الهیات که در اختیار مرحوم نصیری بوده و هم اکنون در کتابخانه موزه متروپلیتن نیویورک نگهداری می شود.
این نسخه در شماره دوم مجله بساتین به صورت رنگی منتشر شد.

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷کسانی که از رحمت فرار می کنند...

شاید برای ما تکراری شده باشد: هر سال وارد ماه رمضان می شویم، این طرف و آن طرف احادیث مهمانی عظیم الهی را خوانده و یا نقل می کنیم، از برکات بی نظیر این ماه و آداب و اعمالی که ثوابهای آن چنانی دارند و...

اما لازمست یکبار هم که شده، کلاه خودم را قاضی کنم: واقعا در این ماه نسبت به ماه ها و سالهای قبل چه تفاوتی کردم؟
چندین ماه رمضان بر من گذشت، اما من همان انسان غافل و جاهل سابقم! شاید چندین ختم قرآن هم انجام داده و کلی ادعیه و اعمال مربوطه را هم به جای آورده باشم، اما چرا قلب و روحم الهی تر نمی شود؟!

خداوند بخیل نیست، ظالم نیست، و از هر کسی نسبت به مخلوقاتش رحیم تر، عطوف تر و بخشنده تر است. اما وقتی کسی خودش -دانسته یا ندانسته- از این رحمت واسعه فرار کرد و سپری برابر آن گرفت، فقط خودش را می تواند ملامت کند. به تعبیر روایت امام صادق علیه السلام:

✔️«و اعلموا أن الله- تبارك و تعالى الحليم العليم- إنما غضبه على من لم يقبل منه رضاه، و إنما يمنع من لم يقبل منه عطاه، و إنما يضل من لم يقبل منه هداه‏» (الکافی ۸ /۵۲)
و بدانید که خداوند بردبار و دانا، تنها بر کسی غضب می کند که رضایت الهی را نپذیرد، و تنها کسی را محروم می دارد که عطایایش را نپذیرد، و تنها کسی را گمراه می کند که هدایتش را نپذیرد.

با توجه به روایات فراوان، روزه فقط این نیست که آب و غذا نخوریم. بلکه لازمست تمام اعضاء و جوارح انسان از آنچه خداوند نمی پسندد محفوظ باشند. در غیر این صورت، تنها نصیبش گرسنگی و تشنگی خواهد شد:

✔️عن امیر المؤمنین علیه السلام: «كم من صائم ليس له من صيامه إلا الظمأ و كم من قائم ليس له من قيامه إلا العناء، و الله لنوم على يقين أفضل من عبادة أهل الأرض من المغترين‏.» (خصائس الائمة علیهم السلام/۱۰۴)
چه بسا روزه داری که تنها نصیبش از روزه،تشنگی است؛ و چه بسا شب زنده داری که نصیبش فقط خستگیست! به خدای سوگند که خوابیدن همراه یقین، از عبادت تمام زمینیان که همراه غرور باشد برتر است.

🔸مطلب مرتبط

@kotob_sh

این حکایت جالب در نسخه ی کهنی از کتاب جامع الفوائد در کتابخانه دانشگاه پرینستون مشاهده شد:
خلاصه آن اینست که مردی از اعراب که بار گندمی داشته با همسفرانش میان بیابان گم می شود. در این میان سوارانی را می بیند.سوار از عرب درخواست می کند قدری از گندمش را به او بفروشد و در مقابل دو دینار به وی می دهد که نظیر آن دیده نشده، سپس غلامش را می فرستد تا آن جماعت را راهنمایی کند.وقتی به راه می رسند از غلام می پرسند: مولای تو که باعث نجات ما شد که بود؟ و او می گوید: «صاحب الزمان علیه السلام».
#أین_الناصر_والمنتقم

بسم الله الرحمن الرحیم
✔️توشه ی شبهای قدر
(مقدمات دعا)

در مورد آداب و ادعیه ی مربوط به شبهای بزرگی که در پیش داریم زیاد گفته و نوشته شده است، روایات مربوطه هم در دسترس همگان قرار دارد. اما با توجه به این که دعا و توسل جایگاه مهمی در این شبها دارد، خوبست مروری بر نکات مهم استجابت دعا داشته باشیم، چه این که تقدیر ابدی ما وابسته به همین شبهاست و چه بسا یک دعای خوب و با شرایط، بتواند سعادت دنیا و آخرت ما را تغییر دهد.در این مختصر تلاش شده از کتب و روایات معتبر، اصول و قواعد مهم دعا نقل شود.

✅مهمترین نکته در مورد دعا، حالت نفسانی و قلبی فرد است. اگر خدای نکرده در راهی غیر از راه مورد رضایت خداوند قدم برداشته و دینمان از بابی غیر ابواب الله گرفته شده باشد، نباید انتظار استجابت دعا داشته باشیم:

⬅️قضیه فردی که چهل شب عبادت کرد و دعایش مستجاب نشد و به حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام شکایت کرد.خداوند به او وحی فرمود:
«يا عيسى، إن عبدي أتاني من غير الباب الذي أوتى منه، إنه دعاني و في قلبه شك منك، فلو دعاني حتى ينقطع عنقه، و تنتثر أنامله، ما استجبت له».
«ای عیسی! این فرد به نزد من آمده از غیر دری که باید از آن به من رسیده شود، او مرا می خواند در حالیکه در قلبش نسبت به تو شکّیست، اگر با این حالت آن قدر مرا بخواند که گردنش بریده و انگشتانش پراکنده شود استجابت نخواهم کرد».

⬅️در روایت دیگری به فردی از بنی اسرائیل اشاره شده که سه سال برای فرزند دار شدن دعا می کرد، اما به علّت آلودگی قلب و نیّت نادرست و بدزبانی مستجاب نمیشد:
فأتاه آت في منامه فقال: إنك تدعو الله عز و جل منذ ثلاث سنين بلسان بذي‏ء و قلب عات غير تقي و نية غير صادقة فأقلع عن بذائك و ليتق الله قلبك و لتحسن نيتك. قال: ففعل الرجل ذلك ثم دعا الله فولد له غلام.(کافی 2/325)

✅نکته ی مهم دیگر، حقوق مردمان و مؤمنین است که دائره ی وسیعی دارد.
حدیث قدسی:إني غير مستجيب لأحد منكم دعوة و لأحد من خلقي‏ قبله مظلمة (الخصال 337)
اگر یکی از بندگانم ستمی از دیگران به گردنش باشد، دعایش را مستجاب نخواهم کرد

▪️ پرداخت حقوق مالی شاید از دیگر حقوق مهم راحتتر باشد، اما اگر خدای نکرده مؤمنی را آزار داده، پشت سر او سخن گفته یا به او اهانت کرده باشیم، معلوم نیست راه خلاصی چگونه است، به خصوص اگر شرایط حلالیت طلبیدن هم نباشد..
در عین حال ادعیه ای وارد شده که متضمّن درخواست راضی کردن حق داران توسط خداوندست و ان شاء الله مؤثر خواهد بود.برای نمونه دعای 38 و 39 صحیفه سجادیه؛ و نیز در برخی روایات بیان شده:
من ظلم أحدا ففاته فليستغفر الله له فإنه كفارة له.
هر کس به فردی ظلم کرد و سپس نتوانست حقّ مظلوم را ادا کند، پس برایش استغفار کند که این کفّار اش خواهد بود.

✅حالت تسلیم و رضا، از کلیدی ترین شرایط استجابت دعاست.اگر فرد به گونه ای باشد که واقعا از صمیم قلب به هر آنچه تقدیرش شود، و هرگونه که خداوند به دعایش پاسخ دهد راضی باشد، چنین ضمانتی در مورد او رسیده است:
عن الحسن بن علی علیهما السلام: أنا الضامن لمن لم يهجس في قلبه إلا الرضا أن يدعو الله فيستجاب له.
امام حسن مجتبی علیه السلام: من برای کسی که در دلش جز رضا نقش نبندد، ضامن هستم که چون خداوند را بخواند دعایش مستجاب شود.