محکومیت #سوما-پورمحمدی، مدرس زبان کوردی در سنندج، به ۱۱ سال حبس و تبعید
#سوما_پورمحمدی مدرس زبان کوردی و از اعضای هیئت مدیره سازمان فرهنگی_اجتماعی نوژین در شهر سنندج در دو پرونده جداگانه جمعاً به ۱۱ سال حبس و تبعید به کرمانشاه محکوم گردید.
پیشتر نیز #سیوان_ابراهیمی، آموزگار زبان کوردی، عضو هیئت مدیره انجمن فرهنگی اجتماعی «نوژین» به اتهام «اخلال در نظم عمومی» به یک سال حبس و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده و دوران حبس خود را در زندان میگذراند. آقای ابراهیمی، دلایل صدور این احکام را «مسئولیت در انجمن نوژین و فعالیت‌های این انجمن»، «حمایت از مقاومت همسرش، #زارا_محمدی» فعال حوزه زبان مادری عنوان کرده بود.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹 نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹 نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
#سوما_پورمحمدی مدرس زبان کوردی و از اعضای هیئت مدیره سازمان فرهنگی_اجتماعی نوژین در شهر سنندج در دو پرونده جداگانه جمعاً به ۱۱ سال حبس و تبعید به کرمانشاه محکوم گردید.
پیشتر نیز #سیوان_ابراهیمی، آموزگار زبان کوردی، عضو هیئت مدیره انجمن فرهنگی اجتماعی «نوژین» به اتهام «اخلال در نظم عمومی» به یک سال حبس و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده و دوران حبس خود را در زندان میگذراند. آقای ابراهیمی، دلایل صدور این احکام را «مسئولیت در انجمن نوژین و فعالیت‌های این انجمن»، «حمایت از مقاومت همسرش، #زارا_محمدی» فعال حوزه زبان مادری عنوان کرده بود.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹 نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹 نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🔴 نادیدە گرفتن زبان مادری سیاست اشتباە صد سال گذشتە
🖊️ #فیصل_نوری، عضو انجمن صنفی معلمان #کوردستان (#سنندج)
🔺تا هفت سالگی یک کلمە فارسی بلد نبودم، مرا در مدرسە ثبت نام نمودند. مشغول یادگیری الفبای فارسی بودیم، معلم: ب مثل بابا، با شیطنت بچە‌گانەایی کە داشتم وسط حرف معلم آمدم و گفتم: ب مثل بەفر (معادل برف در فارسی)؛
معلم بە من متذکر شد کە بگویم برف، من باز هم گفتم بەفر، چند بار این جریان تکرار شد، چون نمی‌توانستم تلفظ فارسی آن را ادا کنم.
معلم من کە خود کورد بود مرا در آغوش گرفت و جملە‌ایی را بیان نمود کە هیچ وقت فراموش نخواهم کرد "شرمندە‌ام کە نمی‌توانم با زبان کوردی تدریس کنم".
هموارە بعد از آن رویداد از حرف زدن سرکلاس خجالت می‌کشیدم مبادا نتوانم درست فارسی حرف بزنم، سالها بعد در دانشگاە با دوستانی از آذربایجان، تالش و... آشنا شدم، هر کدام خاطراتی از این دست در ذهن داشتند.
🔺۱۱۰ سال پیش با وقوع انقلاب مشروطە فاز استقرار دولت مدرن در جغرافیای ایران کلید خورد، اما چرا پروسە مدرنیزاسیون در ایران موفق نبودە است؟
مدرسە و دانشگاە، راه‌آهن، مجلس، قانون اساسی، تشکیل دولت مرکزی مقتدر و... هیچ کدام نتوانست ما را بە سمت پیشرفت هدایت نماید. عوامل فراوانی در این امر دخیل بودە است، اما یکی از عوامل مهم کە کمتر بدان پرداختە شدە، عدم تدریس بە #زبان_مادری، در مناطق غیرفارس‌نشین بودە است.
یکی از خطاهای بزرگ دولت‌های مرکزی در این بازە زمانی تلاش برای یکسان‌سازی فرهنگی و زبانی (فارسی‌سازی) و انکار ایران چندفرهنگی بودە است. تاریخ‌سازی دروغین افرادی همچون فتحعلی آخوند زادە، میرزا آقاخان کرمانی، بعدها میرزا حسن‌خان پیرنیا و مستشرقینی کە توسط دولت پهلوی تطمیع شدە بودند و همچنین تقلید کورکورانە روشنفکران اواخر دورە قاجاریە (حلقە برلین) از سیاست شکست خوردە و قرن هجدهمی چند کشور اروپایی محرک اجرایی شدن این سیاست در ممالک محروسە قجری بود. ماحصل این افکار منتج بە زایش مفهوم مستبد منورالفکر گشت و از دل آن رضا پهلوی ظهور نمود. سیاست یکسان‌سازی همراە با سرکوب، توحش و کشتار با تکیە بر ارتش تجهیز شدە توسط استعمار و بە سرکردگی افرادی همچون سپهبد احمد امیراحمدی (قصاب لرستان) و با دستور مستقیم دربار پهلوی انجام شد.
بعد از سرکوب وحشیانە ملت‌های غیرفارس و تشکیل دولت مقتدر مرکزی و بە طبع آن آموزش فراگیر و متمرکز تک زبانە، تدریس و آموزش بە زبانهای کوردی، ترکی، بلوچی، عربی و... ممنوع گشت.
🔺مروجان سیاست تک‌زبانی چنان گمان می‌کردند کە با اعمال چنین سیاستی بە بسط انسجام اجتماعی در جغرافیای ایران کمک می‌نمایند، رویکردی کە شکست آن را بعد از صد سال می‌توان بە وضوح مشاهدە نمود. عدم آموزش زبان مادری نوعی مقاومت درونی و تنفر نسبت بە زبان مسلط در یادگیرندە ایجاد و میل بە همزیستی را در او ضعیف می‌نماید. اساسا یکی از شکاف‌هایی کە جامعە ایران بە آن مبتلاست نادیدە گرفتن حقوق زبانی ملت‌ها و بە تبع آن احساس ناعدالتی و عدم‌رضایت است کە بە انحاء مختلف خود را نشان می‌دهد، ولی با تاسف بسیار جریان‌های مختلف ساختار قدرت بە فکر راە‌حلی دمکراتیک برای این مسالە نیستند و همچنان بر این سیاست شکست خوردە تاکید می‌نمایند. همانگونە کە در بسیاری از کشورهای چند زبانە جهان همانند: کانادا، بلژیک، سویس، هند، نیجریە و... شاهد بودە‌ایم، چندزبانە بودن آموزش لزوما منتهی بە ایجاد مرزبندی‌های جدید نخواهد شد، اما متاسفانە از صد سال پیش تاکنون متحجران و تنگ‌نظران با بهانە قرار دادن تمامیت ارضی، زبان و فرهنگ ملی و ... فصل جدیدی تحت عنوان تجزیە‌طلبی را در ادبیات دستگاه‌های امنیتی گشودند؛ عنوانی کە در پروندە بسیاری از فعالین حوضە زبان مادری کوردستان، آذربایجان، بلوچستان و... مشاهدە شدە است، در آخرین نمونە می‌توان بە پروندە #سوما_پورمحمدی، مدرس زبان کوردی در سنندج اشارە نمود.
🔺 بحث در مورد پیامدهای عاطفی و روانی حذف زبان مادری خارج از حوصلە بحث است، اما ذکر یک نکتە الزامی است، با این رویە بیش از نیمی از جمعیت کشور را از حضور فعال و بهنگام در فرآیند توسعە محروم کردەاید. ملت‌های غیرفارس زبان کشور را مجبور کردەاید کە از سال اول دبستان زبان فارسی بیاموزند و با زبان فارسی آموزش ببینند سیاستی کە باعث توقف چندسالە در اجتماعی شدن این کودکان در حساسترین سالهای عمرشان می‌شود. این کە ٦۷ درصد مردودیها در پایە اول و دوم دبستان، متعلق بە ۹ استان دوزبانە کشور است خود موید چنین مشکلی است.
#حق_آموزش_به_زبان_مادری
#برابری_آموزشی
#برابری_اجتماعی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews
🖊️ #فیصل_نوری، عضو انجمن صنفی معلمان #کوردستان (#سنندج)
🔺تا هفت سالگی یک کلمە فارسی بلد نبودم، مرا در مدرسە ثبت نام نمودند. مشغول یادگیری الفبای فارسی بودیم، معلم: ب مثل بابا، با شیطنت بچە‌گانەایی کە داشتم وسط حرف معلم آمدم و گفتم: ب مثل بەفر (معادل برف در فارسی)؛
معلم بە من متذکر شد کە بگویم برف، من باز هم گفتم بەفر، چند بار این جریان تکرار شد، چون نمی‌توانستم تلفظ فارسی آن را ادا کنم.
معلم من کە خود کورد بود مرا در آغوش گرفت و جملە‌ایی را بیان نمود کە هیچ وقت فراموش نخواهم کرد "شرمندە‌ام کە نمی‌توانم با زبان کوردی تدریس کنم".
هموارە بعد از آن رویداد از حرف زدن سرکلاس خجالت می‌کشیدم مبادا نتوانم درست فارسی حرف بزنم، سالها بعد در دانشگاە با دوستانی از آذربایجان، تالش و... آشنا شدم، هر کدام خاطراتی از این دست در ذهن داشتند.
🔺۱۱۰ سال پیش با وقوع انقلاب مشروطە فاز استقرار دولت مدرن در جغرافیای ایران کلید خورد، اما چرا پروسە مدرنیزاسیون در ایران موفق نبودە است؟
مدرسە و دانشگاە، راه‌آهن، مجلس، قانون اساسی، تشکیل دولت مرکزی مقتدر و... هیچ کدام نتوانست ما را بە سمت پیشرفت هدایت نماید. عوامل فراوانی در این امر دخیل بودە است، اما یکی از عوامل مهم کە کمتر بدان پرداختە شدە، عدم تدریس بە #زبان_مادری، در مناطق غیرفارس‌نشین بودە است.
یکی از خطاهای بزرگ دولت‌های مرکزی در این بازە زمانی تلاش برای یکسان‌سازی فرهنگی و زبانی (فارسی‌سازی) و انکار ایران چندفرهنگی بودە است. تاریخ‌سازی دروغین افرادی همچون فتحعلی آخوند زادە، میرزا آقاخان کرمانی، بعدها میرزا حسن‌خان پیرنیا و مستشرقینی کە توسط دولت پهلوی تطمیع شدە بودند و همچنین تقلید کورکورانە روشنفکران اواخر دورە قاجاریە (حلقە برلین) از سیاست شکست خوردە و قرن هجدهمی چند کشور اروپایی محرک اجرایی شدن این سیاست در ممالک محروسە قجری بود. ماحصل این افکار منتج بە زایش مفهوم مستبد منورالفکر گشت و از دل آن رضا پهلوی ظهور نمود. سیاست یکسان‌سازی همراە با سرکوب، توحش و کشتار با تکیە بر ارتش تجهیز شدە توسط استعمار و بە سرکردگی افرادی همچون سپهبد احمد امیراحمدی (قصاب لرستان) و با دستور مستقیم دربار پهلوی انجام شد.
بعد از سرکوب وحشیانە ملت‌های غیرفارس و تشکیل دولت مقتدر مرکزی و بە طبع آن آموزش فراگیر و متمرکز تک زبانە، تدریس و آموزش بە زبانهای کوردی، ترکی، بلوچی، عربی و... ممنوع گشت.
🔺مروجان سیاست تک‌زبانی چنان گمان می‌کردند کە با اعمال چنین سیاستی بە بسط انسجام اجتماعی در جغرافیای ایران کمک می‌نمایند، رویکردی کە شکست آن را بعد از صد سال می‌توان بە وضوح مشاهدە نمود. عدم آموزش زبان مادری نوعی مقاومت درونی و تنفر نسبت بە زبان مسلط در یادگیرندە ایجاد و میل بە همزیستی را در او ضعیف می‌نماید. اساسا یکی از شکاف‌هایی کە جامعە ایران بە آن مبتلاست نادیدە گرفتن حقوق زبانی ملت‌ها و بە تبع آن احساس ناعدالتی و عدم‌رضایت است کە بە انحاء مختلف خود را نشان می‌دهد، ولی با تاسف بسیار جریان‌های مختلف ساختار قدرت بە فکر راە‌حلی دمکراتیک برای این مسالە نیستند و همچنان بر این سیاست شکست خوردە تاکید می‌نمایند. همانگونە کە در بسیاری از کشورهای چند زبانە جهان همانند: کانادا، بلژیک، سویس، هند، نیجریە و... شاهد بودە‌ایم، چندزبانە بودن آموزش لزوما منتهی بە ایجاد مرزبندی‌های جدید نخواهد شد، اما متاسفانە از صد سال پیش تاکنون متحجران و تنگ‌نظران با بهانە قرار دادن تمامیت ارضی، زبان و فرهنگ ملی و ... فصل جدیدی تحت عنوان تجزیە‌طلبی را در ادبیات دستگاه‌های امنیتی گشودند؛ عنوانی کە در پروندە بسیاری از فعالین حوضە زبان مادری کوردستان، آذربایجان، بلوچستان و... مشاهدە شدە است، در آخرین نمونە می‌توان بە پروندە #سوما_پورمحمدی، مدرس زبان کوردی در سنندج اشارە نمود.
🔺 بحث در مورد پیامدهای عاطفی و روانی حذف زبان مادری خارج از حوصلە بحث است، اما ذکر یک نکتە الزامی است، با این رویە بیش از نیمی از جمعیت کشور را از حضور فعال و بهنگام در فرآیند توسعە محروم کردەاید. ملت‌های غیرفارس زبان کشور را مجبور کردەاید کە از سال اول دبستان زبان فارسی بیاموزند و با زبان فارسی آموزش ببینند سیاستی کە باعث توقف چندسالە در اجتماعی شدن این کودکان در حساسترین سالهای عمرشان می‌شود. این کە ٦۷ درصد مردودیها در پایە اول و دوم دبستان، متعلق بە ۹ استان دوزبانە کشور است خود موید چنین مشکلی است.
#حق_آموزش_به_زبان_مادری
#برابری_آموزشی
#برابری_اجتماعی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews