🔴اضمحلال، تحت فلسفه «رحم»
✍️ #مریم_آشور
🔹ایران در شاخص های مرتبط با بازماندگی از
تحصیل طی حداقل ۵ سال گذشته یک سیر پرشتاب قهقرایی داشته است.
• پولی شدن آموزش
•توسعه مدارس غیرانتفاعی
•بی اعتنایی به اصل ۳ و ۳۰ قانون اساسی که واضحا بر آموزش رایگان برای همگان تا پایان دوره متوسطه تاکید دارد.
•کاهش کیفیت محتوای کتب درسی
•وضعیت دشوار معیشتی معلمان
•برنامه ریزی تمرکزگرایانه و توزیع نابرابر فرصت ها و امکانات در مناطق مختلف کشور
•فقدان بانک آماری مشخص و در دسترس از وضعیت آموزش کودکان
•و خلاهای قانونی و نظارتی بر اجرای قانون،
همه و همه، در کنار بسیاری مولفه های سیاستگذارانه دیگر، از جمله عوامل موثر بر ناکارآمدی سیستم آموزش و پرورش کشور طی این سال ها بوده است.
🔹از سوی دیگر تحت این شرایط بار آموزش کودکان بازمانده از تحصیل، زیر چتر نگاه امنیتی حاکم بر فعالیت های مدنی، بر دوش NGOها و نهادهای مستقل مردمی بوده است.
🔹با این همه جای پرسش است که چرا تحت شرایطی که مطالبات جامعه معلمان با یک تغییر استراتژیک از صرف مطالبات معیشتی و صنفی به حذف فراگیر نابرابری های آموزشی رسیده است؛ تاکنون از سوی سازمان های مردم نهاد فعال در حوزه کودکان، صدای قاطعی بر حمایت از اعتراضات جامعه معلمان برنخاسته است؟
🔹آیا این سکوت حاکی از NGO-ization و کارکرد محافظه کارانه سمن ها در حفظ قدرت های نابرابری ساز موجود است؟
یا حاکی از فقدان تشکل یابی سمن ها زیر سیطره قدرتمند نگاه های امنیتی است؟
آیا این سکوت حاکی از قهرمان انگاری ساده انگارانه سمن ها از خود، در خدمت رسانی بی حاشیه و مستقل از نقد ساختارهای قدرت است؟
یا وابستگی ماهیت و فلسفه حیات آن ها به وجود و گستره دامنه آسیب های اجتماعی را می رساند؟
آیا سازمان های مردم نهاد ما تحت فلسفه "رحم" مضمحل شده اند؟
و یا تحت تاثیر سیاستگذاری های ناکارآمد اشتغال در کشور به بنگاه های اقتصادی و کاریابی کوچک تنزل یافته اند؟
🔹و این جا دقیقا همان نقطه ای است که اهتمام پژوهشگران اجتماعی، فعالان مدنی و کنشگران اجتماعی را بر نقد و بررسی کارکرد سازمان های مردم نهاد در ایران می طلبد.
🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران
🆔 @kasenfi
✍️ #مریم_آشور
🔹ایران در شاخص های مرتبط با بازماندگی از
تحصیل طی حداقل ۵ سال گذشته یک سیر پرشتاب قهقرایی داشته است.
• پولی شدن آموزش
•توسعه مدارس غیرانتفاعی
•بی اعتنایی به اصل ۳ و ۳۰ قانون اساسی که واضحا بر آموزش رایگان برای همگان تا پایان دوره متوسطه تاکید دارد.
•کاهش کیفیت محتوای کتب درسی
•وضعیت دشوار معیشتی معلمان
•برنامه ریزی تمرکزگرایانه و توزیع نابرابر فرصت ها و امکانات در مناطق مختلف کشور
•فقدان بانک آماری مشخص و در دسترس از وضعیت آموزش کودکان
•و خلاهای قانونی و نظارتی بر اجرای قانون،
همه و همه، در کنار بسیاری مولفه های سیاستگذارانه دیگر، از جمله عوامل موثر بر ناکارآمدی سیستم آموزش و پرورش کشور طی این سال ها بوده است.
🔹از سوی دیگر تحت این شرایط بار آموزش کودکان بازمانده از تحصیل، زیر چتر نگاه امنیتی حاکم بر فعالیت های مدنی، بر دوش NGOها و نهادهای مستقل مردمی بوده است.
🔹با این همه جای پرسش است که چرا تحت شرایطی که مطالبات جامعه معلمان با یک تغییر استراتژیک از صرف مطالبات معیشتی و صنفی به حذف فراگیر نابرابری های آموزشی رسیده است؛ تاکنون از سوی سازمان های مردم نهاد فعال در حوزه کودکان، صدای قاطعی بر حمایت از اعتراضات جامعه معلمان برنخاسته است؟
🔹آیا این سکوت حاکی از NGO-ization و کارکرد محافظه کارانه سمن ها در حفظ قدرت های نابرابری ساز موجود است؟
یا حاکی از فقدان تشکل یابی سمن ها زیر سیطره قدرتمند نگاه های امنیتی است؟
آیا این سکوت حاکی از قهرمان انگاری ساده انگارانه سمن ها از خود، در خدمت رسانی بی حاشیه و مستقل از نقد ساختارهای قدرت است؟
یا وابستگی ماهیت و فلسفه حیات آن ها به وجود و گستره دامنه آسیب های اجتماعی را می رساند؟
آیا سازمان های مردم نهاد ما تحت فلسفه "رحم" مضمحل شده اند؟
و یا تحت تاثیر سیاستگذاری های ناکارآمد اشتغال در کشور به بنگاه های اقتصادی و کاریابی کوچک تنزل یافته اند؟
🔹و این جا دقیقا همان نقطه ای است که اهتمام پژوهشگران اجتماعی، فعالان مدنی و کنشگران اجتماعی را بر نقد و بررسی کارکرد سازمان های مردم نهاد در ایران می طلبد.
🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران
🆔 @kasenfi