🔴پرداخت حقوق ۳.۵ میلیون تومانی برای یک سال تدریس!
🔹معلمانی در حال حاضر در آموزش و پرورش به عنوان #برون_سپار مشغول به کارند با دریافتی ۳.۵ میلیون تومان برای یک سال تدریس در مدرسه!!
مهمترین مشکلاتی که از سوی معلمان برون سپار مطرح شد را می‌توان در محورهای ذیل خلاصه کرد:
🔹قراردادهای استثمارگونه با حداقل میزان به عنوان مثال ساعتی 3 تا 10 هزار تومان.
🔹بیمه ناقص و نداشتن حقوق و بیمه در ایام نوروز، تابستان، تعطیلات رسمی سال تحصیلی و تعطیلات پیش بینی نشده در طول سال تحصیلی.
عدم امنیت شغلی.
🔹پرداخت نشدن حقوق به شکل ماهانه وگاه تسویه حقوق بعد از ماه‌ها تدریس.
🆔 @kasenfi
🔹معلمانی در حال حاضر در آموزش و پرورش به عنوان #برون_سپار مشغول به کارند با دریافتی ۳.۵ میلیون تومان برای یک سال تدریس در مدرسه!!
مهمترین مشکلاتی که از سوی معلمان برون سپار مطرح شد را می‌توان در محورهای ذیل خلاصه کرد:
🔹قراردادهای استثمارگونه با حداقل میزان به عنوان مثال ساعتی 3 تا 10 هزار تومان.
🔹بیمه ناقص و نداشتن حقوق و بیمه در ایام نوروز، تابستان، تعطیلات رسمی سال تحصیلی و تعطیلات پیش بینی نشده در طول سال تحصیلی.
عدم امنیت شغلی.
🔹پرداخت نشدن حقوق به شکل ماهانه وگاه تسویه حقوق بعد از ماه‌ها تدریس.
🆔 @kasenfi
🔴معلمان #برون_سپار با حقوق ماهی ۵۰۰ تا ۲ میلیون تومان
🔹نیروهای برون‌سپار یا نیروهای خرید خدمات آموزشی با واسطه‌ی موسسه و یا شرکت و به طور کلی تحت پوشش کارفرمای بخش خصوصی در مدارس دولتی مشغول به کار می‌شوند بدون آنکه آموزش و پرورش در قبال آنها هیچ مسئولیتی برعهده بگیرد.
🔹آموزش و پرورش با هدف جبران کمبود معلم و البته صرفه‌جویی در هزینه‌های آموزش، سال‌هاست که از نیروهایی تحت عناوین معلمان آزاد، سرباز معلم‌ها، خرید خدمات آموزشی، حق‌التدریس و معلمان برون‌سپاری استفاده می‌کند.
نیروهایی که در سخت‌ترین شرایط و با کم‌ترین درآمد کار می‌کنند به امید آنکه روزی به استخدام آموزش و پرورش درآیند.
جوانانی که بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه موفق نشدند کاری برای خود بیابند، معلمیِ بی‌مزد و مواجب را به بیکاری ترجیح دادند و در انتظارِ باز شدنِ مسیری برای تغییر موقعیت، سال‌ها کار کردند.
🔹یکی از نیروهای برون سپار شاخه‌ی کاردانش هنرستان‌های دولتی که از سال ۹۲ در یکی از هنرستان‌های استان فارس مشغول به تدریس است در خصوص مشکلات این معلمان می‌گوید: «ما در روستاها و شهرهای کوچکی که مدارس فنی و کارودانش ندارند سال‌ها با حقوق ناچیز تدریس کرده‌ایم.
شرط جذب ما داشتن مدرک لیسانس به بالا بود، ما نیروهای باسوادی هستیم اما آنطور که شایسته است با ما رفتار نمی‌شود.»
🔹این دسته از معلمان برخلاف معلمان رسمی آموزش و پرورش، زیرمجموعه‌ی دولت به حساب نمی‌آیند و از آنجا که زیر نظر پیمانکار بخش خصوصی کار می‌کنند، مطابق قانون کار و تامین اجتماعی با آنها رفتار می‌شود و چون ماهیت کار آموزشی با کارهای دیگر متفاوت است، درآمد این معلمان بعضا از یک کارگر ساده هم کمتر می‌شود. در واقع از آنجا که ساعات کاری معلمان نسبت به کارگران کمتر است و تعطیلات کاری بیشتری دارند از این رو محاسبه‌ی ساعتیِ حقوق به ضرر آن‌هاست.
🔹این معلم می‌گوید: «حقوق ما براساس ساعات کار تعیین می‌شود و آموزش و پرورش دست موسسه را برای تعیین مزد ساعتی باز گذاشته است به طوریکه هر موسسه می‌تواند برای معلمان از سه هزارتومان تا بیست هزارتومان حقوق تعیین کند.
موسسات کمی بالای ده هزار تومان به معلم می‌دهند و بسیاری از این معلم‌ها با ساعتی زیر ده‌هزار تومان کار می‌کنند.»
او می‌گوید: «من با ۴۰ساعت کار در هفته و هشت سال سابقه‌ی کار دو میلیون تومان حقوق می‌گیرم که این حقوق از #خط_فقر هم پایین‌تر است.
البته وضعیت من خیلی بهتر از نیروهای دیگر است.
معلمانی را می‌شناسم که ماهی ۵۰۰هزار تومان دریافتی دارند و همان را هم به آنها نمی‌دهند.»
🔹این در حالیست است که بسیاری از این معلمان برای رسیدن به محل خدمت گاهی چندین ساعت در راه هستند و مجبورند هزینه‌ی تمام این رفت و آمدها را از جیب خودشان بپردازند.
آنها برای آموزش و پرورش کار می‌کنند و گاهی بیش از معلمان رسمی زحمت می‌کشند اما حتی حقوقی که برایشان در نظرگرفته شده است کفاف کوچکترین هزینه‌های زندگیِ آنها را نمی‌دهد.
ادامه👇👇
🔹نیروهای برون‌سپار یا نیروهای خرید خدمات آموزشی با واسطه‌ی موسسه و یا شرکت و به طور کلی تحت پوشش کارفرمای بخش خصوصی در مدارس دولتی مشغول به کار می‌شوند بدون آنکه آموزش و پرورش در قبال آنها هیچ مسئولیتی برعهده بگیرد.
🔹آموزش و پرورش با هدف جبران کمبود معلم و البته صرفه‌جویی در هزینه‌های آموزش، سال‌هاست که از نیروهایی تحت عناوین معلمان آزاد، سرباز معلم‌ها، خرید خدمات آموزشی، حق‌التدریس و معلمان برون‌سپاری استفاده می‌کند.
نیروهایی که در سخت‌ترین شرایط و با کم‌ترین درآمد کار می‌کنند به امید آنکه روزی به استخدام آموزش و پرورش درآیند.
جوانانی که بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه موفق نشدند کاری برای خود بیابند، معلمیِ بی‌مزد و مواجب را به بیکاری ترجیح دادند و در انتظارِ باز شدنِ مسیری برای تغییر موقعیت، سال‌ها کار کردند.
🔹یکی از نیروهای برون سپار شاخه‌ی کاردانش هنرستان‌های دولتی که از سال ۹۲ در یکی از هنرستان‌های استان فارس مشغول به تدریس است در خصوص مشکلات این معلمان می‌گوید: «ما در روستاها و شهرهای کوچکی که مدارس فنی و کارودانش ندارند سال‌ها با حقوق ناچیز تدریس کرده‌ایم.
شرط جذب ما داشتن مدرک لیسانس به بالا بود، ما نیروهای باسوادی هستیم اما آنطور که شایسته است با ما رفتار نمی‌شود.»
🔹این دسته از معلمان برخلاف معلمان رسمی آموزش و پرورش، زیرمجموعه‌ی دولت به حساب نمی‌آیند و از آنجا که زیر نظر پیمانکار بخش خصوصی کار می‌کنند، مطابق قانون کار و تامین اجتماعی با آنها رفتار می‌شود و چون ماهیت کار آموزشی با کارهای دیگر متفاوت است، درآمد این معلمان بعضا از یک کارگر ساده هم کمتر می‌شود. در واقع از آنجا که ساعات کاری معلمان نسبت به کارگران کمتر است و تعطیلات کاری بیشتری دارند از این رو محاسبه‌ی ساعتیِ حقوق به ضرر آن‌هاست.
🔹این معلم می‌گوید: «حقوق ما براساس ساعات کار تعیین می‌شود و آموزش و پرورش دست موسسه را برای تعیین مزد ساعتی باز گذاشته است به طوریکه هر موسسه می‌تواند برای معلمان از سه هزارتومان تا بیست هزارتومان حقوق تعیین کند.
موسسات کمی بالای ده هزار تومان به معلم می‌دهند و بسیاری از این معلم‌ها با ساعتی زیر ده‌هزار تومان کار می‌کنند.»
او می‌گوید: «من با ۴۰ساعت کار در هفته و هشت سال سابقه‌ی کار دو میلیون تومان حقوق می‌گیرم که این حقوق از #خط_فقر هم پایین‌تر است.
البته وضعیت من خیلی بهتر از نیروهای دیگر است.
معلمانی را می‌شناسم که ماهی ۵۰۰هزار تومان دریافتی دارند و همان را هم به آنها نمی‌دهند.»
🔹این در حالیست است که بسیاری از این معلمان برای رسیدن به محل خدمت گاهی چندین ساعت در راه هستند و مجبورند هزینه‌ی تمام این رفت و آمدها را از جیب خودشان بپردازند.
آنها برای آموزش و پرورش کار می‌کنند و گاهی بیش از معلمان رسمی زحمت می‌کشند اما حتی حقوقی که برایشان در نظرگرفته شده است کفاف کوچکترین هزینه‌های زندگیِ آنها را نمی‌دهد.
ادامه👇👇