شعر منقوش بر سنگ مزار #عبرت_نایینی از محقّق و شاعر معاصر، #گلچین_معانی است که مصراع‌های دوم از دو بیت آخرش در عکس بالا به چشم می‌آید؛ دو بيت پايان اين مثنوی یازده بیتی چنین است:
در سلوکش چو یقین حاصل شد
خرقه برکند و به حق واصل شد
نوزده روز چو رفت از دی مه
«مُرد عبرت و علیه الرّحمه»
مصراع آخر به حساب ابجد، ۱۳۲۱ می‌شود که سال رحلت اوست؛ این عدد بر سنگ هم حک شده است.
#جواد_هاشمی_تربت
@javadhashemi_torbat
در سلوکش چو یقین حاصل شد
خرقه برکند و به حق واصل شد
نوزده روز چو رفت از دی مه
«مُرد عبرت و علیه الرّحمه»
مصراع آخر به حساب ابجد، ۱۳۲۱ می‌شود که سال رحلت اوست؛ این عدد بر سنگ هم حک شده است.
#جواد_هاشمی_تربت
@javadhashemi_torbat
💠شاید باور نکنید💠
🌺رفتم سراغ مجلّه تا ببینم چه وقت می‌توانم نوشته‌ی فوق را در کانال بارگذاری کنم، دیدم امروز روز تولّد #گلچین است.😇😇
👌استاد #احمد_گلچین_معانی، پژوهش‌گر و تذکره‌نویس و شاعر معاصر است که در جوار #فردوسی دفن است.
☝️متن بالا را در سال ۱۳۸۴ برای #پیام_بهارستان نوشتم.
◻️دقّت🖋دقّت◻️
#گلچین، سال ۷۹ درگذشت ولی سال ۸۴ خبری از دو سنگ مزار او (عمودی و افقی) نبود.
خوب شد عکس گرفتم و مطلب را یادداشت کردم... .
🖌عجب غزلی بر سنگ مزارش منقوش بود... .
#جواد_هاشمی_تربت
@javadhashemi_torbat
🌺رفتم سراغ مجلّه تا ببینم چه وقت می‌توانم نوشته‌ی فوق را در کانال بارگذاری کنم، دیدم امروز روز تولّد #گلچین است.😇😇
👌استاد #احمد_گلچین_معانی، پژوهش‌گر و تذکره‌نویس و شاعر معاصر است که در جوار #فردوسی دفن است.
☝️متن بالا را در سال ۱۳۸۴ برای #پیام_بهارستان نوشتم.
◻️دقّت🖋دقّت◻️
#گلچین، سال ۷۹ درگذشت ولی سال ۸۴ خبری از دو سنگ مزار او (عمودی و افقی) نبود.
خوب شد عکس گرفتم و مطلب را یادداشت کردم... .
🖌عجب غزلی بر سنگ مزارش منقوش بود... .
#جواد_هاشمی_تربت
@javadhashemi_torbat
۱۹ دی ۱۳۲۱ ش = سال‌روز درگذشت #عبرت_نایینی
📙دیوان شعر او چند بار چاپ شده ولی کامل‌ترینش تصحیح جناب آقای حاج #مهدی_آصفی است.
📚مدینة الادب و نامه‌ی فرهنگیان و انجمن قدس نام دیگر آثار اوست.
⚛مدفن وی در همان اتاقکی است که #وحید_دستگردی در #امام‌زاده_عبدالله_علیه‌السلام دفن است.
🖌شعر منقوش بر سنگ مزار #عبرت_نایینی، مثنوی یازده بیتی است از محقّق و شاعر معاصر، #گلچین_معانی که دو بيت پايانی‌اش چنین است:
در سلوکش چو یقین حاصل شد
خرقه برکند و به حق واصل شد
نوزده روز چو رفت از دی مه
«مُرد عبرت و علیه الرّحمه»
(مصراع آخر به ابجد، ۱۳۲۱ می‌شود که سال رحلت اوست؛ این عدد بر سنگ هم حک شده است. سنگی که حال و روز خوبی ندارد و طبیعتا" جزیی از میراث فرهنگی کشور به حساب می‌آید.)
💚به نیابتش برای امر فرج، صلوات💜
#تربت_شاعران
#عبرت_نایینی
#جواد_هاشمی_تربت
@javadhashemi_torbat
📙دیوان شعر او چند بار چاپ شده ولی کامل‌ترینش تصحیح جناب آقای حاج #مهدی_آصفی است.
📚مدینة الادب و نامه‌ی فرهنگیان و انجمن قدس نام دیگر آثار اوست.
⚛مدفن وی در همان اتاقکی است که #وحید_دستگردی در #امام‌زاده_عبدالله_علیه‌السلام دفن است.
🖌شعر منقوش بر سنگ مزار #عبرت_نایینی، مثنوی یازده بیتی است از محقّق و شاعر معاصر، #گلچین_معانی که دو بيت پايانی‌اش چنین است:
در سلوکش چو یقین حاصل شد
خرقه برکند و به حق واصل شد
نوزده روز چو رفت از دی مه
«مُرد عبرت و علیه الرّحمه»
(مصراع آخر به ابجد، ۱۳۲۱ می‌شود که سال رحلت اوست؛ این عدد بر سنگ هم حک شده است. سنگی که حال و روز خوبی ندارد و طبیعتا" جزیی از میراث فرهنگی کشور به حساب می‌آید.)
💚به نیابتش برای امر فرج، صلوات💜
#تربت_شاعران
#عبرت_نایینی
#جواد_هاشمی_تربت
@javadhashemi_torbat
در سال ۸۴ برای "پیام بهارستان" نوشته بودم:
گلی بر مزار گلچین
جواد هاشمی «تربت»
بهار 1380 بود و تشرّف به آستان حضرت شمس الشّموس.
در یکی از روزها برای تفرّج راهی توس شدیم، سرزمین حماسه سرای خراسان.
پس از حضور بر آرام‌گاه #فردوسی ـ بزرگ شاعر حماسه‌سرا ـ بیرونِ محوّطه‌ی حصار کشیده، به دور از جمعیّت همراه، قدم زنان سنگ‌فرش‌های اطراف را از نظر می‌گذراندم که در بین سبزه‌ها «دو سنگ قبر» توجّهم را جلب کرد: با یک رنگ، یک طرح و نقش و یک ارتفاع. دو مسافر دیار بقا، دو ملازم سرزمین وفا. هر دو اهل شعر و ادب و هر دو احمد نام و محمود کلام. یکی احمد کمال‌پور متخلّص به #کمال و دیگر احمد گلچین معانی متخلّص به #گلچین.
آری؛ این مکان را برای احداث «آرام‌گاه سرایندگان خراسان» درنظر گرفته بودند و تابلویی هم، گویای این مطلب بود؛ اکنون که چهار سال از آن روزگار می گذرد، سه شاعر دیگر هم به آن دو پیوسته‌اند.
بر لوح مزار گلچین می‌خوانیم:
آرام گاه شادروان
استاد
احمد گلچین معانی
فرزند میرعلی اکبر
تولّد 17/10/1295
وفات 16/2/1379
از گردش زمانه‌ام آبی به جو نماند
رفت آن چه بود و هیچ به جز آرزو نماند
«گلچین»! سعادتی است مرا گر ز روی مهر
یاران کنند یادم و گویند او نماند
بر قبر مرحوم گلچین معانی، جز سنگ مزار، سنگی عمودی هم نصب بود که منظر خوش آیندی داشت؛ اگر چه عمر این سنگ به چهار سال هم نکشید و اکنون از آن سنگ خبری نیست.
ابیات ذیل که انتخاب شده از غزل خود استاد است، بر آن سنگ منقوش بود:
دردم به سعی هیچ طبیبی دوا نشد
درمان، حریف این دل دردآشنا نشد
دستی که مشکل همه کس می گشاد از او
مشکل فزای من شد و مشکل گشا نشد
آخر به هر کجا که تو گویی شدم ولیک
در کار من گشایشی از هیچ جا نشد
دنبال عقل رفتم و کاری نرفت پیش
فرمان عشق بردم و دردی دوا نشد
گفتم برم به دوست، پناه از جفای دهر
بیگانه، آشنا به حدیث وفا نشد
در منتهای یأس و کمال شکستگی
کاری درست جز به امید خدا نشد
"گلچین"! چه جای شکوه؟ که از ره گذار طبع
حقّ سخن ادا شد، اگر حقّ ما نشد
سه شاعر دیگر عبارتند از : جواد غلام پور «آویژن»، عماد خراسانی، ذبیح الله صاحبکار «سهی».
این دو بیت، منتخب از غزلی است که در دیوان گلچین معانی کاملش آمده است.
کامل این غزل، یکی دو بیت بیش تر دارد.
پیام بهارستان/ سال 5/ شماره 48/ خرداد/ 1384 ش/ ص 47.
#مقاله
#یادداشت_ادبی
#تربت_شاعران
#جواد_هاشمی_تربت
http://www.instagram.com/javadhashemi69/
@javadhashemi_torbat
گلی بر مزار گلچین
جواد هاشمی «تربت»
بهار 1380 بود و تشرّف به آستان حضرت شمس الشّموس.
در یکی از روزها برای تفرّج راهی توس شدیم، سرزمین حماسه سرای خراسان.
پس از حضور بر آرام‌گاه #فردوسی ـ بزرگ شاعر حماسه‌سرا ـ بیرونِ محوّطه‌ی حصار کشیده، به دور از جمعیّت همراه، قدم زنان سنگ‌فرش‌های اطراف را از نظر می‌گذراندم که در بین سبزه‌ها «دو سنگ قبر» توجّهم را جلب کرد: با یک رنگ، یک طرح و نقش و یک ارتفاع. دو مسافر دیار بقا، دو ملازم سرزمین وفا. هر دو اهل شعر و ادب و هر دو احمد نام و محمود کلام. یکی احمد کمال‌پور متخلّص به #کمال و دیگر احمد گلچین معانی متخلّص به #گلچین.
آری؛ این مکان را برای احداث «آرام‌گاه سرایندگان خراسان» درنظر گرفته بودند و تابلویی هم، گویای این مطلب بود؛ اکنون که چهار سال از آن روزگار می گذرد، سه شاعر دیگر هم به آن دو پیوسته‌اند.
بر لوح مزار گلچین می‌خوانیم:
آرام گاه شادروان
استاد
احمد گلچین معانی
فرزند میرعلی اکبر
تولّد 17/10/1295
وفات 16/2/1379
از گردش زمانه‌ام آبی به جو نماند
رفت آن چه بود و هیچ به جز آرزو نماند
«گلچین»! سعادتی است مرا گر ز روی مهر
یاران کنند یادم و گویند او نماند
بر قبر مرحوم گلچین معانی، جز سنگ مزار، سنگی عمودی هم نصب بود که منظر خوش آیندی داشت؛ اگر چه عمر این سنگ به چهار سال هم نکشید و اکنون از آن سنگ خبری نیست.
ابیات ذیل که انتخاب شده از غزل خود استاد است، بر آن سنگ منقوش بود:
دردم به سعی هیچ طبیبی دوا نشد
درمان، حریف این دل دردآشنا نشد
دستی که مشکل همه کس می گشاد از او
مشکل فزای من شد و مشکل گشا نشد
آخر به هر کجا که تو گویی شدم ولیک
در کار من گشایشی از هیچ جا نشد
دنبال عقل رفتم و کاری نرفت پیش
فرمان عشق بردم و دردی دوا نشد
گفتم برم به دوست، پناه از جفای دهر
بیگانه، آشنا به حدیث وفا نشد
در منتهای یأس و کمال شکستگی
کاری درست جز به امید خدا نشد
"گلچین"! چه جای شکوه؟ که از ره گذار طبع
حقّ سخن ادا شد، اگر حقّ ما نشد
سه شاعر دیگر عبارتند از : جواد غلام پور «آویژن»، عماد خراسانی، ذبیح الله صاحبکار «سهی».
این دو بیت، منتخب از غزلی است که در دیوان گلچین معانی کاملش آمده است.
کامل این غزل، یکی دو بیت بیش تر دارد.
پیام بهارستان/ سال 5/ شماره 48/ خرداد/ 1384 ش/ ص 47.
#مقاله
#یادداشت_ادبی
#تربت_شاعران
#جواد_هاشمی_تربت
http://www.instagram.com/javadhashemi69/
@javadhashemi_torbat