کوفیان بی‌پروا، حلقه حلقه، صف در صف
با سرور و با شادی، می‌زدند کف بر کف
طبل و کوس و نای و نی، چنگ و زنگ و ساز و دف
زآن چه گشت در بازار، لایکاد ان یوصف
از اسیری زینب، انّما القلم قد جف...
دفتر دو عالم را سوخت خامه‌ی یحیی

امسال شب عید غدیر، در هیأت #دوبانوی_دمشق شعری از میرزا یحیی مدرّس اصفهانی خواندم.
از روی کاغذی که شاید بیش از ۲۰ سال پیش نوشته بودم تا در #محبان_العباس_علیه‌السلام بخوانم و خواندم.


مصراعی دارد که برای شعر و سخن در باب اسارت حضرت عقیله سلام‌الله‌علیها، حرفی تمام و کمال است:
از اسیری زینب، انّما القلم قد جف

(یعنی: قلم، خشکید)

تسِّلای خاطر امام عصر عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه، این فایل صوتی که مدیحه‌ی مولی‌الموحّدین علیه‌السّلام رو در این روزها گذاشتم.


#مسمط
#مسدس
#میرزا_یحیی_مدرس_اصفهانی
#یحیی
#صوت
#جواد_هاشمی_تربت

http://www.instagram.com/javadhashemi69/

@javadhashemi_torbat