مرکز آموزش تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران
3.08K subscribers
1.01K photos
11 videos
4 files
213 links
کانال رسمی مرکز آموزش‌های تخصصی و جامعه محور انجمن جامعه‌شناسی ایران
ارتباط با ما:
تلگرام: @Sociology1394
ایمیل: Isa.ctc.1394@gmail.com
Download Telegram
دانش پژوهان عزیز
به اطلاع می رساند امروز جمعه ۷ خرداد ۱۴۰۰ جلسه اول دوره " مدل سازی معادله ساختاری با Amos" ساعت ۹ صبح آغاز می گردد.
لازم به ذکر است دوره به صورت مجازی برگزار می گردد.
شماره تماس جهت شرکت در دوره: ۰۹۳۳۷۹۹۲۷۵۹
مرکز آموزش های تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران
«رند و محتسِب»
درس گفتارهایی درباب آگاهی، آزادی و قدرت

روابط علّی و ساختارهای فیزیکی، نهایتا حیات زیستی را رقم می زند. ارگانیسم ها در پیوندهای دوسویه و چندسویه با طبیعت و دیگر موجودات شکل می گیرد؛ و موجود انسانی نیز از این قاعده مستثنی نیست. میلِ درونی ارگانیسم های زنده برای تملک و ارضاء، راه به تنازعی می برد که نمودِ آن را می توان در گونه های طبیعی مشاهده کرد. این میل درونی برای تملک و ارضا با رسیدن به ساحت آگاهی و خودآگاهی بشر، راه به قواعد و قوانینی می برد که امیال زیستی آدمیان را نظم بخشیده و حدود آن را معین می سازند. از سویی خودآگاهی انسان با احساس اختیار و آزادی گره می خورد؛ و از سوی دیگر، فقط در ساختارهای اجتماعی و قراردادهای محدودکنندۀ آن است که «خود» بمثابه آگاهی-به-هستی شکل می گیرد. این چهرۀ دوگانۀ «محدودیت» و «آزادی» ناشی از ساختارهای متداخل و تودرتویی است که قواعد ضروری قدرت در نسبت های کل-به-جزء و جزء-به-کل رقم می زند. نظام اجتماعی همان ساختار تودرتوی قدرت است که از تقابل نیروهای طبیعی بر می آید. اگرچه تکوین نظام اجتماعی با طلوع «خود» بمثابه آگاهی-به-هستی همراه است که شرطِ امکانِ آزادی است، اما در همین ساختارها است که اندیشه ها، امیال، و کنش های انسانی تکوین یافته و معادلات حاکمیت و محکومیت برقرار می شود. تقابل «مست» و «محتسب»، تقابل آگاهی خوداندیشی است که از آزادی اش صیانت می کند با ساختارهایی که از طریق اعمال قدرت، آگاهی را به حدود خاصی محکوم می نماید. در درسگفتارهای «رند و محتسب» به مباحثی پیرامون آگاهی، آزادی و قدرت خواهیم پرداخت و در 6 جلسه بینش هایی درباب معانی سعادت و سیاست عرضه خواهیم داشت.
جلسه نخست: انسان طبیعی و انسان اجتماعی
جلسه دوم: اصول مالکیت و فاعلیت
جلسه سوم: آگاهی، خودآگاهی و خرد
جلسه چهارم: «فرد» و «جمع»، پیوندها و تقابل ها
جلسه پنجم: آزادی در حصارِ ضرورت
جلسه ششم: اندیشه، بینش و رهایی
جلسه هفتم: نسبتِ سیاست و سعادت

برخی از منابعی که در این درسگفتار از آنها استفاده خواهد شد بدین شرح است:
1) جمهوری، اثر افلاطون؛ 2) قوانین اثر افلاطون؛ 3) سیاست، اثر ارسطو؛ 4) اخلاق نیکوماخوسی، اثر ارسطو؛ 5) آراء اهل المدینة الفاضلة، اثر فارابی؛ 6) السیاسة، اثر ابن سینا؛ 7) طبایع استبداد، اثر عبدالرحمن کواکبی؛ 8) حکمت و حکومت، اثر مهدی حائری یزدی؛ 9) حکمت، معرفت و سیاست در ایران، اثر مهدی فدایی؛ 10) شهر خدا، اثر قدیس آگوسیتن؛ 11) شواهدالربوبیة، اثر ملاصدرا؛ 12) لویاتان، اثر هابز؛ 13) رساله ای درباب حکومت، اثر جان لاک؛ 14) روشنگری چیست؟ اثر کانت؛ 15) فلسفه حق، اثر هگل؛ 16) پدیدارشناسی روح، اثر هگل؛ 17) تبار انسان، اثر داروین؛ 18) یکپارچگی دانش، ادوارد ویلسون؛ 19) فراسوی نیک و بد، اثر نیچه؛ 20) ملالت های تمدن، اثر فروید؛ 21) هستی و زمان، اثر هایدگر؛ 22) دیالتیک روشنگری، اثر هورکهایمر و آدورنو؛ 23) صنعت فرهنگ سازی روشنگری بمثابه فریب توده ای، اثر هورکهایمر و آدورنو؛ 24) نوشته ها، اثر ژاک لکان؛ 25) مراقبت و تنبیه: زایش زندان، اثر میشل فوکو؛ 26) تاریخ اندیشه های سیاسی در قرن بیستم، اثر حسین بشیریه؛ 28) سرشت تلخ بشر، اثر آیزا برلین؛ 29) نظریۀ کنش ارتباطی، اثر هابرماس؛ 30) نظریۀ عدالت، اثر جان رالز؛ 31) دیوان حافظ؛ 32) قرآن کریم.
@isa_ctc
درون‌ماندگاری، تبارشناسی و فهم وضعیت
آرش حیدری

مضمون درون‌ماندگاری (یا درون‌مان، Immanency) مفهومی است پرمناقشه که در بسیاری از اوقات بدفهمی ناشی از آن پیامدهایی جدی برای فهم وضعیت دارد. گاه به غلط تصور می‌شود که درون‌ماندگار خواندن وضعیت به معنای «تافتۀ جدا بافتۀ» فرض کردن وضعیت است که نتیجه‌اش شکلی از خاص‌گرایی حاد خواهد بود. گاه تصور می‌شود که وقتی از درون‌ماندگاری سخن می‌رود یعنی کلیت را باید کنار گذاشت. به نظر می‌رسد این شیوه‌های مواجهه با مفهوم درون‌ماندگاری حاصل نوعی کج‌خوانیِ نظام‌های نظری‌ است که این مضمون را به عنوان مضمونی محوری در کار خود به کار می‌گیرند. درون‌ماندگار خواندن نه به معنای خاص‌گرایی است و نه به معنای کنار گذاشتن کل. درون‌ماندگاری یعنی فهمِ خاص‌بودگیِ یک وضعیت، خاص‌بودگی لزوماً به معنای جدا بودن از کل نیست، بلکه به معنای شکل‌بندیِ خاص یک وضعیت در منظومۀ کلی است. درون‌ماندگاری یکی از قیود جدایی‌ناپذیر نظریه-روش تبارشناسی است و بدون در نظر گرفتن این قید، پژوهش تبارشناختی ناممکن خواهد بود.
مضمون درون‌ماندگاری با نام اسپینوزا گره خورده است و متفکرانی همچون آلتوسر، فوکو، دولوز و سایر متفکران این طیف به چنین مفهومی نظر دارند و درون‌ماندگاری عمده‌ترین محور روش‌شناختی این متفکران است. در دورۀ حاضر تلاش می‌کنیم مضمون درون‌ماندگاری را با کمک ایدۀ «ماتریالیسم مواجهه» از لویی آلتوسر واکاوی کنیم و پیامدهای روش‌شناختی آن را برای مطالعات تجربی و تاریخی روشن سازیم.
منابع
آلتوسر، لویی (1392). جریان زیرزمینی ماتریالیسم مواجهه، ترجمۀ صالح نجفی و آرش ویسی، در نامه‌های سیاست، گزینش و ویرایش، مراد فرهادپور، بارانه عمادیان و آرش ویسی، نشر بیدگل، صص. 171-119.


Morfino, Vittorio (2014). Plural Temporality Transindividuality and the Aleatory Between Spinoza and Althusser, Historical Materialism Book Series, Volume: 69, Brill.

Pavón-Cuéllar, M.D. (2017). The language of history and its immanent critique: from Lacanian discourse analysis to Marxist revolutionary practice, Annual Review of Critical Psychology, 13.
@isa_ctc
دانش پژوهان عزیز
به اطلاع می رساند امروز سه شنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۰ جلسه اول دوره " درون ماندگاری، تبارشناسی و فهم وضعیت " ساعت ۱۷:۳۰ عصر آغاز می گردد.
لازم به ذکر است دوره به صورت مجازی برگزار می گردد.
شماره تماس جهت شرکت در دوره: ۰۹۳۳۷۹۹۲۷۵۹
مرکز آموزش های تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران
«رند و محتسِب»
درس گفتارهایی درباب آگاهی، آزادی و قدرت

روابط علّی و ساختارهای فیزیکی، نهایتا حیات زیستی را رقم می زند. ارگانیسم ها در پیوندهای دوسویه و چندسویه با طبیعت و دیگر موجودات شکل می گیرد؛ و موجود انسانی نیز از این قاعده مستثنی نیست. میلِ درونی ارگانیسم های زنده برای تملک و ارضاء، راه به تنازعی می برد که نمودِ آن را می توان در گونه های طبیعی مشاهده کرد. این میل درونی برای تملک و ارضا با رسیدن به ساحت آگاهی و خودآگاهی بشر، راه به قواعد و قوانینی می برد که امیال زیستی آدمیان را نظم بخشیده و حدود آن را معین می سازند. از سویی خودآگاهی انسان با احساس اختیار و آزادی گره می خورد؛ و از سوی دیگر، فقط در ساختارهای اجتماعی و قراردادهای محدودکنندۀ آن است که «خود» بمثابه آگاهی-به-هستی شکل می گیرد. این چهرۀ دوگانۀ «محدودیت» و «آزادی» ناشی از ساختارهای متداخل و تودرتویی است که قواعد ضروری قدرت در نسبت های کل-به-جزء و جزء-به-کل رقم می زند. نظام اجتماعی همان ساختار تودرتوی قدرت است که از تقابل نیروهای طبیعی بر می آید. اگرچه تکوین نظام اجتماعی با طلوع «خود» بمثابه آگاهی-به-هستی همراه است که شرطِ امکانِ آزادی است، اما در همین ساختارها است که اندیشه ها، امیال، و کنش های انسانی تکوین یافته و معادلات حاکمیت و محکومیت برقرار می شود. تقابل «مست» و «محتسب»، تقابل آگاهی خوداندیشی است که از آزادی اش صیانت می کند با ساختارهایی که از طریق اعمال قدرت، آگاهی را به حدود خاصی محکوم می نماید. در درسگفتارهای «رند و محتسب» به مباحثی پیرامون آگاهی، آزادی و قدرت خواهیم پرداخت و در 6 جلسه بینش هایی درباب معانی سعادت و سیاست عرضه خواهیم داشت.
جلسه نخست: انسان طبیعی و انسان اجتماعی
جلسه دوم: اصول مالکیت و فاعلیت
جلسه سوم: آگاهی، خودآگاهی و خرد
جلسه چهارم: «فرد» و «جمع»، پیوندها و تقابل ها
جلسه پنجم: آزادی در حصارِ ضرورت
جلسه ششم: اندیشه، بینش و رهایی
جلسه هفتم: نسبتِ سیاست و سعادت

برخی از منابعی که در این درسگفتار از آنها استفاده خواهد شد بدین شرح است:
1) جمهوری، اثر افلاطون؛ 2) قوانین اثر افلاطون؛ 3) سیاست، اثر ارسطو؛ 4) اخلاق نیکوماخوسی، اثر ارسطو؛ 5) آراء اهل المدینة الفاضلة، اثر فارابی؛ 6) السیاسة، اثر ابن سینا؛ 7) طبایع استبداد، اثر عبدالرحمن کواکبی؛ 8) حکمت و حکومت، اثر مهدی حائری یزدی؛ 9) حکمت، معرفت و سیاست در ایران، اثر مهدی فدایی؛ 10) شهر خدا، اثر قدیس آگوسیتن؛ 11) شواهدالربوبیة، اثر ملاصدرا؛ 12) لویاتان، اثر هابز؛ 13) رساله ای درباب حکومت، اثر جان لاک؛ 14) روشنگری چیست؟ اثر کانت؛ 15) فلسفه حق، اثر هگل؛ 16) پدیدارشناسی روح، اثر هگل؛ 17) تبار انسان، اثر داروین؛ 18) یکپارچگی دانش، ادوارد ویلسون؛ 19) فراسوی نیک و بد، اثر نیچه؛ 20) ملالت های تمدن، اثر فروید؛ 21) هستی و زمان، اثر هایدگر؛ 22) دیالتیک روشنگری، اثر هورکهایمر و آدورنو؛ 23) صنعت فرهنگ سازی روشنگری بمثابه فریب توده ای، اثر هورکهایمر و آدورنو؛ 24) نوشته ها، اثر ژاک لکان؛ 25) مراقبت و تنبیه: زایش زندان، اثر میشل فوکو؛ 26) تاریخ اندیشه های سیاسی در قرن بیستم، اثر حسین بشیریه؛ 28) سرشت تلخ بشر، اثر آیزا برلین؛ 29) نظریۀ کنش ارتباطی، اثر هابرماس؛ 30) نظریۀ عدالت، اثر جان رالز؛ 31) دیوان حافظ؛ 32) قرآن کریم.
@isa_ctc
دانش پژوهان گرامی
به اطلاع می رساند امروز یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۰ جلسه اول دوره " درس گفتارهایی در باب آگاهی، آزادی و قدرت" ساعت ۱۸:۰۰ عصر آغاز می گردد.
لازم به ذکر است دوره به صورت مجازی برگزار می گردد.
شماره تماس جهت شرکت در دوره: ۰۹۳۳۷۹۹۲۷۵۹
مرکز آموزش های تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران
🟢 گروه علمی تخصصی جامعه شناسی خانواده برگزار می کند :

قتل های خانوادگی و چالش های خانواده ایرانی
واکاوی ساختاری و بین رشته ای قتل بابک خرمدین


سخنرانان :
▪️دکتر تقی آزاد ارمکی (استاد دانشگاه ، جامعه شناس ، عضو هیات مدیره انجمن جامعه شناسی ایران)
▪️دکتر مهدی صابری(استاد دانشگاه ، روانپزشک وعضو هیات علمی سازمان پزشکی قانونی)
▪️دکتر حسین سراج زاده (عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی ، جامعه شناس ، رئیس انجمن جامعه شناسی ایران)
▪️کامبیز نوروزی (حقوقدان)
▪️دکتر عالیه شکربیگی (استاد دانشگاه ، جامعه شناس ، دبیر علمی نشست)

▫️زمان:20 خرداد 1400 ساعت 17 تا 19
▫️آدرس نشست در کلاب هاوس
https://www.clubhouse.com/room/PG271njw

@iran_sociology
#انجمن_جامعه‌_شناسی_ایران
دانش پژوهان گرامی
امروز یکشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ جلسه دوم دوره " درس گفتارهایی در باب آگاهی، آزادی و قدرت" ساعت ۱۸:۰۰ عصر برگزار می گردد.
لازم به ذکر است دوره به صورت مجازی برگزار می گردد.
شماره تماس جهت شرکت در دوره: ۰۹۳۳۷۹۹۲۷۵۹
مرکز آموزش های تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران
دوره هشتم و نهم تفسیر انتقادی پدیدارشناسی روح هگل با تدریس دکتر محمدمهدی اردبیلی منتشر شد
🔹 تدبیر و نمایش*
میلاد نوری

🍂 .... انساني كه از طريق اجتماع زبان‌مند و انديشه‌ورز گشته است، از طريق انديشه و زبان، «سياست» را بنيان مي‌گذارد. سياست چيزي جز فراهم آوردن اصول و لوازم همزيستي نيست، پس سياست به واقعيت ربط دارد؛ به جهان انسان مربوط است و پيوند مستقيم با جانِ او دارد. اساسا سياست چيزي جز تدبير نيست و تدبير تنها در موقعيتِ عيني و واقعي ميسّر و ممكن است.

🍂 سياست تدبيرِ امور است براي تحقق چيزهايي كه مطلوبِ آدميان است؛ صلح، دوستي، عدالت، رفاه، مهرورزي، صيانت از طبيعت، تامين نيازهاي اقتصادي و... اموري‌اند كه وقوع‌شان در جهان آدمي را خشنود ساخته و شادماني او را فراهم مي‌آورد. اما اين مفاهيم اگرچه دلكش و طرب‌انگيزند، خود حجابي بر ديدگان آدمي‌اند تا فراموش كند كه در كجاست و چه مي‌خواهد.

🍂 سياست، تدبيرِ جهان است براي تحقق اين ايده‌هاي دلكش و دلفريب. اما دريغ كه گاه آدمي چنان غرق در زيبايي عقلاني اين مفاهيم مي‌شود كه فراموش مي‌كند در جهانِ عيني، در واقعيتِ طبيعت و اجتماع چه مي‌گذرد. به اين ترتيب، آرمان‌ها جاي واقعيت‌ها را مي‌گيرند و سياست به صيانت از آرمان‌ها بدل مي‌شود، اما چگونه مي‌توان از آرمان‌ها صيانت كرد؟ با «نمايش»، پس «نمايش» جاي «تدبير» را مي‌گيرد.

🍂 واقعيتِ فقر با آرمان غنا فراموش نمي‌شود؛ واقعيت ظلم با شعار عدالت فراموش نمي‌شود؛ واقعيت تخريبِ طبيعت با تبليغات طبيعت‌دوستانه از ميان نمي‌رود؛ واقعيت فساد و رانت با شعار مبارزه عليه فساد حل نمي‌شود و اين همه «نمايش» است. نمايش، الگوي نامباركي از سياست‌ورزي است كه انسان را مي‌فريبد. افراد و اجتماع، براي زيستن، به آگاهي و آزادي نيازمندند تا امور را تدبير كنند. تمشيت امور برمبناي آگاهي و آزادي، تدبير نام مي‌گيرد. اما نمايش مانع از تحقق آگاهي و آزادي است.

🍂 وظيفه نمايش نهان‌ساختن و انكارِ واقعيت است تا از اين طريق بي‌تدبيري نمايش‌دهندگان توجيه شود. واقعيت تدبيرنشده، تهديدي مستقيم براي حيات انساني است. آن‌گاه كه نمايش جاي تدبير را مي‌گيرد و سياست از فراهم آوردن ملزومات همزيستي به نمايش همزيستي بدل مي‌شود، جانِ آگاه آدمي در معرض تهديد قرار مي‌گيرد. اينجاست كه جهان ملال‌آور و زندگي خسته‌كننده مي‌شود. ملال و خستگي زاده نمايش‌هايي است كه از واقعيت عيني تهي گشته‌اند.


* 💬 متن کامل در این پیوند👇
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/170804/

@Andisheh_Aknun
@isa_ctc
آغاز دوره های تابستان ۱۴۰۰