📃 اصلاحات جامع اقتصادی در قاب بزرگ نظام حکمرانی
✍️ #مسعود_نیلی
در مقالۀ حاضر به این موضوع پرداخته میشود که اصلاحات جامع اقتصادی در چه ظرفی از سیاست خارجی، سیاست داخلی و کیفیت تکنوکراسی شانس اجرای موفقیتآمیز را دارد و به این منظور، به رابطۀ متوالیِ بین سیاست خارجی، سیاست اقتصادی، سیاست داخلی و کیفیت تکنوکراسی پرداخته شده و نشان داده میشود که در سیاست خارجیِ «تعارضمحور» در مقابلِ سیاست خارجیِ «تعاملمحور»، نقش حکمرانیِ اقتصادی، از توسعۀ اقتصادی به توزیع رانت تنزّل پیدا میکند. هرچه شدت تنشهای خارجی بیشتر میشود، ابعاد شوکهای خارجی نیز بزرگتر شده و با بزرگترشدن تعداد و ابعاد شوکهای هزینهزای خارجی، رانتِ متّصل به حکمرانی اقتصادی هم افزایش پیدا میکند. با بزرگترشدن ابعاد رانت، آنانی که از قدرت بیشتر برخوردارند تلاش میکنند تا بهمنظور اطمینان بیشتر از عدم تغییر ریل سیاست خارجی به تعاملمحوری، رقبای بالفعل و بالقوۀ خود را در حکمرانی از میدان به در کنند و همین باعث میشود که سیاست داخلی به سمت مشارکت کمتر در حکمرانی حرکت کند. با کمترشدن مشارکت سیاسی، از یکطرف بهطور طبیعی، کیفیت تکنوکراسی دچار افت میشود و با تداوم افت کیفیت تکنوکراسی، خطاهای تصمیمگیری افزایش پیدا میکند و از طرف دیگر اصلاحات اقتصادی که در ذات خود، هدف رفع رانت و جایگزین کردن آن با کارایی را دنبال میکند غیرمحتملتر میشود. در این چرخۀ مخرّب، تنها پنجرۀ امید، واکنشهای طبیعی اقتصاد به عدمتعادلهای فزاینده و میزان آگاهی عمومی است.
در ادامه، مقاله بهصورت چند پرسش و پاسخ فرضی تهیه شده است؛ با این هدف که شاید از این طریق بتواند خواننده را با کارآیی بیشتر وارد مبحث اصلی کند.
متن کامل را اینجا بخوانید
🌏جامعهشناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
✍️ #مسعود_نیلی
در مقالۀ حاضر به این موضوع پرداخته میشود که اصلاحات جامع اقتصادی در چه ظرفی از سیاست خارجی، سیاست داخلی و کیفیت تکنوکراسی شانس اجرای موفقیتآمیز را دارد و به این منظور، به رابطۀ متوالیِ بین سیاست خارجی، سیاست اقتصادی، سیاست داخلی و کیفیت تکنوکراسی پرداخته شده و نشان داده میشود که در سیاست خارجیِ «تعارضمحور» در مقابلِ سیاست خارجیِ «تعاملمحور»، نقش حکمرانیِ اقتصادی، از توسعۀ اقتصادی به توزیع رانت تنزّل پیدا میکند. هرچه شدت تنشهای خارجی بیشتر میشود، ابعاد شوکهای خارجی نیز بزرگتر شده و با بزرگترشدن تعداد و ابعاد شوکهای هزینهزای خارجی، رانتِ متّصل به حکمرانی اقتصادی هم افزایش پیدا میکند. با بزرگترشدن ابعاد رانت، آنانی که از قدرت بیشتر برخوردارند تلاش میکنند تا بهمنظور اطمینان بیشتر از عدم تغییر ریل سیاست خارجی به تعاملمحوری، رقبای بالفعل و بالقوۀ خود را در حکمرانی از میدان به در کنند و همین باعث میشود که سیاست داخلی به سمت مشارکت کمتر در حکمرانی حرکت کند. با کمترشدن مشارکت سیاسی، از یکطرف بهطور طبیعی، کیفیت تکنوکراسی دچار افت میشود و با تداوم افت کیفیت تکنوکراسی، خطاهای تصمیمگیری افزایش پیدا میکند و از طرف دیگر اصلاحات اقتصادی که در ذات خود، هدف رفع رانت و جایگزین کردن آن با کارایی را دنبال میکند غیرمحتملتر میشود. در این چرخۀ مخرّب، تنها پنجرۀ امید، واکنشهای طبیعی اقتصاد به عدمتعادلهای فزاینده و میزان آگاهی عمومی است.
در ادامه، مقاله بهصورت چند پرسش و پاسخ فرضی تهیه شده است؛ با این هدف که شاید از این طریق بتواند خواننده را با کارآیی بیشتر وارد مبحث اصلی کند.
متن کامل را اینجا بخوانید
🌏جامعهشناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
Telegraph
اصلاحات جامع اقتصادی در قاب بزرگ نظام حکمرانی
در مقالۀ حاضر به این موضوع پرداخته میشود که اصلاحات جامع اقتصادی در چه ظرفی از سیاست خارجی، سیاست داخلی و کیفیت تکنوکراسی شانس اجرای موفقیتآمیز را دارد و به این منظور، به رابطۀ متوالیِ بین سیاست خارجی، سیاست اقتصادی، سیاست داخلی و کیفیت تکنوکراسی پرداخته…