📝پول و تکنولوژی
✍️ #فرهاد_قنبری

▪️ انسان مدرن برده پول و تکنولوژی است. به اخبار روزهای اخیر نگاه کنیم. الودگی هوا در بسیاری از شهرهای ایران به مرز هشدار رسیده است اما با اینحال حتی یک خبر با این موضوع که برای کاهش آلودگی هوا فلان کارخانه تولید سیمان یا ایران خودرو و سایپا که صبح تا شب مشغول تولید کالاهای آشغال و آلوده ای هستند تعطیل شده باشند، وجود ندارد. مسئول و شهردار برای کاهش آلودگی هوا حاضر به تعطیلی علم و آموزش و پرورش و ورزش و همه چیز هست اما یک خط قرمز وجود دارد و آن عدم تعطیلی کارخانه ها و فعالیت های صنعتی و چرخه ها تکنولوژیکی است که مسبب اصلی آلودگی است.

▪️بشر امروز حاضر است در ریسک پذیرش سرطان و هزار بیماری حاصل از این میزان از کثافت و آلودگی که محل سکونتش را فرا گرفته زندگی کند اما برای یک روز هم که شده خودرو خود را خاموش نکرده و سختی استفاده از وسایل نقلیه عمومی و پیاده روی را به جان نخرد.

▪️ مارکوزه در مورد سلطه تکنولوژی می گوید: "تکنولوژی در جامعه نوین در خدمت تسلط همه جانبه حاکمیت سرمایه داری عمل میکند. تکنولوژی بر خلاف ظاهرش، در جهان نوین بی طرف نیست و در واقع وسیله ای برای تسلط بر مردم به شمار می آید. تکنولوژی به حریم آزادی های درونی و فردی کنشگران تجاوز کرده و توان هرگونه تفکر انتقادی از روابط اجتماعی را از انسانها گرفته است. اما تکنولوژی به طور ذاتی چنین خصلتی ندارد، بلکه جامعه سرمایه داری به آن چنین ماهیتی بخشیده است"

▪️بشر امروز با اینکه تصفیه خانه های عظیم آب ساخته است اما به مراتب آب آلوده و بی کیفیت تری را مصرف می کند، با اینکه کارخانه های تولید لبنیات و مواد دامی فراوانی راه انداخته است اما غذای بی کیفیت تری را مصرف می کند، با اینکه دستگاههای تصفیه هوا ساخته، هوای کثیف تری را تنفس می کند و با اینکه به تخریب کوه و جنگل و دشت ها روی آورده در خانه و محیط کوچکتر و ملال اورتری زندگی می کند.
این سرنوشت انسان مدرن جهان سومی است. انسانی که چنان غرق در وسایل و ابزارهای تکنولوژی و پول غرق گشته که خود زندگی را به کل فراموش کرده است.
@kharmagaas

🌏جامعه‌شناسی👇
t.me/IRANSOCIOLOGY

جهان فکاهی

(امروز دیگر مردم "سرکوب" نمی شوند،
"سرگرم" می شوند...
رسانه ها از مخاطب خود می پرسند که "چه برنامه هایی را بیشتر دوست داری" تا پروژه ی "احمق سازی" خود را تکمیل کنند.)
تئودور آدورنو

"موزی که به عنوان یک اثر هنری به دیواری در موزه میامی چسبانده و ۱۲۰ هزار دلار فروخته شده بود، توسط یک هنرمند دیگر خورده شد. دیوید داتونا، یک هنرمند آمریکایی این موز را از دیوار کند و خورد و کار خودش را یک اجرای هنری به نام "هنرمند گرسنه" توصیف کرد"

پ.ن: آنچه برای خریدار این موز چسبیده به دیوار مهم است نه یک تابلوی نفاشی بلکه صد و بیست هزار دلار پول قاب شده است. او با این کار می گوید که من چنین ثروتی را دارا هستم که می توانم صد و بیست هزار دلار را قاب کرده و بر دیوار بچسبانم.
پیغامی که فروش این موز به جامعه هنری دارد این است که در عصر ما نه ذات کالای هنری بلکه "پول" است که ارزش آن را مشخص می کند. پولی که می تواند صرف خرید تابلوی داوینچی، ونگوک یا هر هنرمند دیگری شده یا اینکه موزی چسبیده بر دیوار را خریداری نماید..
#فرهاد_قنبری

🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY