5
🔥پیشگفتار،بخش پنجم؛ بررسی واژگان و هنگرفت های والی-ولی-ولایت👑
بخشی از برنامه‌ی یک شنبه، سوم، روز اردیبهشت از ماه فروردین سال ۲۵۷۰ کوروشی
آدرس های دسترسی به برنامه کامل:
https://tttttt.me/iranshahrig/9921
بخشی از آنچه خواهید دید:
واژه دیگری که ما برای اولین بار مطرح میکنیم که ریشه ایرانی دارد: #ولی و #ولایت و #والی است که این ریشه ستاکِ بالیده است یعنی وقتی واکه ریشه بلند بشود بهش می گویند ستاک بالیده و رشد کرده که ترم #سانسکریت آن است: وریتی. این ریشه ها را بهشان می گویند وریتی اِستِم. وریته=رشد کرده و بالیده ترمی است که #پانینی گرامر نویس نویس ایرانی هندی در کتاب دستور خود نوشته. و این از ریشه ولی و والی و ولایت از ریشه وَل گرفته شده به معنای نیرومند بودن ایا گرداندن ایا خدایی کردن معانیه دیگرش است و این هم ریشه است با واژه والتن در ژرمنی آن تِن آخرش مصدری است. در ایرانی تُخاری آ (تُخاری دو بخش است: #تخاری آ و تخاری ب) به شکل وِل است و در تخاری ب به شکل وَلو هر دو یعنی والی، ولی یعنی شاه و بَغ. فکر میکنیم کرپ #پارسیگ آن بوده است: وَلیک ایا والیک. و کرپ #آریوهخامنشی اش باید وَلَیَکَه ایا والَیَکَه بوده باشد. و احتمالا به میانجی تخارستانی ایا آریوهخامنشی و چه بسا پارسیگ نه تنها به #عربی بلکه به زبان های دیگر دنیا راه یافته؛ برای نمونه #ایرلندی: فولن. فِلایس به معنای فرمانروا (لرد شیپ). در #لیتوانی: وِلدو یعنی فرمان میرانم، خدایی میکنم. باز در همان زبان لیتوانی: وَلدیتی(خدایی داشتن، ولایت داشتن) و با گردش و آغازین به گ که بسیار متداول هستش در پارسیگ: وَشتَن=گَشتَن ، ویمان=گمان. بدین ترتیب در #ولزی: گَلّو=وَلّو یعنی تانا و نیرومند بودن. در ترسا #اسلاوی کهن شده: وِلادو (من سرور هستم). در #کلتی شده: والوس(شاه، فرمانروا، والی). در #انگلستانی کهن شده: وِاِلدَن(فرمانروایی کردن، خدایی کردن). در #ژرمنی کهن شده: والت، #والد(#عمه، نیرو، خدایی، سروری). در #پروسی کهن شده: وَغنیکَنس(#بغان، کینگس). در ژرمنی نو شده: والتِم(خدایی کردن)، فِروالتِن(مدیریت کردن). در #گوتیک شده: والدِم. این را بیافزایم که در #نوردیک کهن واژه وَلدِر ایا بَلدِر ایا والدر به چم خدای آسمان است که از بخش وال و دری فراهم آمده یعنی خدایی که دارد در آسمان فرمانروایی میکند. و در #روسی نام شخصی ای بنام: #ولادیمیر. هر دو بخشش ایرانی است: والی (سروری کردن) و میر (مهر، آشتی، رامش، پیس) میشود کسی که آشتی بان و رامش بان و پیست میکر و پیست وار است (نگهبان پیمان) است که احتمالا پارسیگ اش میشود مهرخوئادا، مهرراز، مهروالا.

#خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین_پهلوی
@golchinebaghkam