سیزده_بدر
سیزده بدر جشن ( یسن) دوستی و عشق میان انسان با انسان و انسان با طبیعت است. به عبارتی زمان شکرگزاری از کائنات و زمین است.
عشق ورزیدن به خود و دیگران. پاس داشت یادگار روزگاران ایران، و نشانگر روح بلند ایران است.
کسی حق آزار رساندن به جنگل و کوه و رودخانه را ندارد
کسی حق آزار رساندن به حیوانات را ندارد
کسی حق پایمال نمودن حقوق دیگران را ندارد
کسی حق آلوده ساختن هیچ چیزی را ندارد
جشن سیزده، پایان مراسم #نوروز است که با چارشنبه سوری ویا به روایتی با سده آغاز و به سیزده فروردین ختم می شود.
بسیاری از مراسمی که در جشن سیزده در ایران برگزار می شوند معانی اساطیری و تمثیلی دارند شادی و خنده در این روز به معنی فرو ریختن اندیشه های تیره و پلیدی است و روبوسی و معانقه ، نماد آشتی و به منزله پاک کردن خود است. خوردن خوراک در دشت، بیانگر فدیه گوسپند بریان است که در اوستا آمده است،، و به آب افکندن #سبزه های تازه رسته ، نشانه دادن فدیه به ایزد آب یا ناهید و گره زدن سبزه ، برای باز شدن بخت، تمثیلی از پیوند زن و مرد برای ادامه پیوند و نسلهاست. آیین مسابقات برد و باخت، به ویژه اسب دوانی، یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشکسالی است.
بنا بر اساطیر ایرانی، عمر جهان هستی دوازده هزار سال است و پس از پایان ان، با ظهور #سوشیانت، پیروزی اهورامزدا و ریشه کن شدن اهریمن مسلم می شود. شاید نخستین دوازده روز نوروز، نشانگر زایش انسانها، و یا دوازده ماه از سال، همچون گلهای دوازده پر نقش شده در تخت جمشید باشد و روز سیزده روز کمال انسان و نشانگر هزاره سیزدهم و آغاز رهایی از جهان مادی باشد.
به عبارتی به گمانم دوازده روز فروردین بیانگر کمال یافتگی انسان و سیزده عروج انسان از جهان بیرون به درون خود است.
اندیشه زرتشت پیامبر، درونگرایی و شناخت خویشتن را می پسندد. تا پس از ان رفتار نیک انسان برون ریخته شود. برای شناخت ایزد باید درون خود را شناخت . رهایی انسان از انواع دلبستگی ها و در پایان رسیدن به اهورامزدا است.
سیزده_بدر
#ایینها
#کیوان_حداد
📚 @history3000
سیزده بدر جشن ( یسن) دوستی و عشق میان انسان با انسان و انسان با طبیعت است. به عبارتی زمان شکرگزاری از کائنات و زمین است.
عشق ورزیدن به خود و دیگران. پاس داشت یادگار روزگاران ایران، و نشانگر روح بلند ایران است.
کسی حق آزار رساندن به جنگل و کوه و رودخانه را ندارد
کسی حق آزار رساندن به حیوانات را ندارد
کسی حق پایمال نمودن حقوق دیگران را ندارد
کسی حق آلوده ساختن هیچ چیزی را ندارد
جشن سیزده، پایان مراسم #نوروز است که با چارشنبه سوری ویا به روایتی با سده آغاز و به سیزده فروردین ختم می شود.
بسیاری از مراسمی که در جشن سیزده در ایران برگزار می شوند معانی اساطیری و تمثیلی دارند شادی و خنده در این روز به معنی فرو ریختن اندیشه های تیره و پلیدی است و روبوسی و معانقه ، نماد آشتی و به منزله پاک کردن خود است. خوردن خوراک در دشت، بیانگر فدیه گوسپند بریان است که در اوستا آمده است،، و به آب افکندن #سبزه های تازه رسته ، نشانه دادن فدیه به ایزد آب یا ناهید و گره زدن سبزه ، برای باز شدن بخت، تمثیلی از پیوند زن و مرد برای ادامه پیوند و نسلهاست. آیین مسابقات برد و باخت، به ویژه اسب دوانی، یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشکسالی است.
بنا بر اساطیر ایرانی، عمر جهان هستی دوازده هزار سال است و پس از پایان ان، با ظهور #سوشیانت، پیروزی اهورامزدا و ریشه کن شدن اهریمن مسلم می شود. شاید نخستین دوازده روز نوروز، نشانگر زایش انسانها، و یا دوازده ماه از سال، همچون گلهای دوازده پر نقش شده در تخت جمشید باشد و روز سیزده روز کمال انسان و نشانگر هزاره سیزدهم و آغاز رهایی از جهان مادی باشد.
به عبارتی به گمانم دوازده روز فروردین بیانگر کمال یافتگی انسان و سیزده عروج انسان از جهان بیرون به درون خود است.
اندیشه زرتشت پیامبر، درونگرایی و شناخت خویشتن را می پسندد. تا پس از ان رفتار نیک انسان برون ریخته شود. برای شناخت ایزد باید درون خود را شناخت . رهایی انسان از انواع دلبستگی ها و در پایان رسیدن به اهورامزدا است.
سیزده_بدر
#ایینها
#کیوان_حداد
📚 @history3000