""هسا پس""(جریان شعر پیشرو اقوام ایران و جهان)
228 subscribers
1.05K photos
11 videos
324 files
920 links
شعر پیشرو(آوانگارد) اقوام ایران و جهان
#دهه_نود
#پسا_نو_در_شعر_گیلکی_مازنی_ترکی_تاتی_لری_بلوچ_تالشی_بختیاری
#هسا_پس(پسا نو_فرازبان)
Download Telegram
🎼🎼

#هسا_پس
#مهدی_رضا_زاده
ترجمه گیلکی:مراد قلی پور



فرو ریخت
همان سایه
که همه تنهایی ام را
بر دوش می کشید.

روی کدام ریل
زیر کدام پل
نمی دانم

رودخانه ای از زیر پل می گذشت
جیغ بلندش را شنید
خواست برگردد
اما صخره ای در برابرش ایستاد.

ترجمه گیلکی:

فوباست
اون سایه
کی می تناخایی یا
همه تایا خو شانه مرا فاکشایی

کوینتا ریل رو
کوینتا پورد جیر
نانم

ایتا روبار جی پل جیر کرا شایی
اونه پیلانه زهارا بشنوست
خواستی واگرده
ولی صخره
اونه چومه سر بیسا

#مهدی_رضازاده
#مراد_قلی_پور
#هسا_پس
#جریان_شعر_پیشرو_اقوام_ایران_و_جهان
https://tttttt.me/hasa_pas
🌕
#هسا_پس



نگرش و کند و کاوی بر شعری از محسن آریاپاد

مهدی رضازاده

آریاپاد با کارنامه مطول و وزین از باشندگان جدی ادبیات اقلیمی و سراسری محسوب می شود.

از انبوه آثاری که به جهان کتاب ارایه کرده است. پنداری خود نیز می داند که دو کتاب به نام های اویتا من و شخی شعر از سایر آثارش درخشان تر است. چرا که در همین شعر هم که قصد پرداخت و چالش آن را دارم در کنار نام آوران تاریخ از همین دو کتاب نام می برد.
در اویتا من شاعر زبان پیشرویی در شعر بومی دارد. حتا اسم کتاب هم مخاطب را دعوت به خوانش می کند.
شخی شعر کتابی است با طنزی زیر پوستی که شاعر تردستانه به سراغ نام آوران و فلاسفه و اندیشمندانی می رود. که شاعر با چاشنی کنایه و ایهام و شوخی ذهن هر مخاطبی را قلقلک می دهد. به زعم من چنین کتاب های ارزشمندی باید توسط شاعر به صورت خوانش در سیدی همراه با کتاب ارایه شود.
باید بپذیریم که خواندن آثار محلی و بومی برای همه خوانندگان به آسانی دست نمی دهد.
شیون فومنی که یکی از وزنه های مهم ادبیات محلی گیلان بود توانست به همین طریق درها و دریچه هایی به اذهان خوانندگان بگشاید.
شعر مذکور در واقع نسخه جدی شخی شعر آریاپاد است که در قالب سپید فارسی سروده شده است.
شاعر با آوردن هر اسمی جهان عظیمی از کارنامه و کارکرد نام آورانی را بسان پرده سینما در پیش چشم نمودار می کند.
آریاپاد فلسفه را به خوبی می شناسد او سیر و سیاحت متهورانه ای در فلسفه و ادبیات داشته است.
بر اساس همین کنکاش و تکاپو و ممارست پی گیرانه تا کنون توانسته است هم شفاهی و هم مکتوب مسلط و کار آزموه.ه اندوخته هایش را ارزانی نماید.
اما گاهی اندوخته هایش در سرودن کار دست شاعر می دهد. هدف نگارنده این شعر نیست چرا که در این شعر شاعر زبان سلیس و روانی دارد. باید بپذیریم که آوردن این همه اسامی در شعر کار سهل و راحتی نیست. بی که بر شعر آسیبی وارد شود شاعر توانسته است در این شعر سربلند و سرافراز شود.
فلسفه ورزی پررنگ در برخی اشعار از صمیمیت. زبان در شعر می کاهد. در شعر نام برده شاعر تنها از معاصران نام نمی برد .او از ارسطو و افلاطون و سقراط و پیکاسو و باربد و...به معاصرانی می رسد که جهانی از اعجاب و شگفتی را با کارهایشان خلق کرده اند.
چنین اتفاقی در شعر نادر است. و اگر هم شاعری دست به سرودن چنین اشعاری زده است ناموفق بوده است.
مگر این که شاعری فقط به یک یا دو نام بسنده کند.
و یا بسان شاملو حمیدی شیرازی را در شعرش به دار آویزد.
آریاپاد کاوشگرانه و کنشمند به امتیازات و ویژگی های مثبت نام آوران تاریخ می پردازد.

نیما. شناسه پیشتاز
و بعد از پنج گیل زاده می گوید
مجید سمیعی فضل الله رضا هوشنگ ابتهاج شمس لنگرودی و احمد سمیعی
شمار اندیشمندان نام آور در گیلان در حد بی حدی است .
آریاپاد کسانی را در الویت قرار می دهد که در نگاه او متمایزتر از دیگران است.
میرزا حسین کسمایی گویا در شعر نو آغازگر نوینی بود . و حتا نام شمس کسمایی هم که هردو از افتخارات شهر من سوماسرا هستند در نسخه هایی از نوشتار ادیبان آمده است. اما قرعه بنام نیما نام گرفت چرا که نیما در تداوم شعر نو کوشید و رها نکرد.
اما نمی توان حسین کسمایی و شمس کسمایی را که ابتدا در سرایش شعر نو دست داشته اند نادیده انگاشت.
این نوشتار تنها کاوشی بر آخرین سروده شاعری است که چندین دهه نامش بر تارک ادبیات درخشان است.
باید بگویم که در آفرینش ید طولایی دارد و بی سبب نیست که او و قلمش را دوست دارم.

#مهدی_رضازاده

۱۱ مرداد ۹۸

#هسا_پس
#پسا_نو_در_شعر_گیلکی_مازنی_ترکی_تاتی_لری_بلوچ_تالشی_بختیاری_کردی
#جریان_شعر_پیشرو_اقوام_ایران
@hasa_pas