کتاب «لهجه‌ها اهلی نمی‌شوند» را خریده‌ام ولی هنوز به دستم نرسیده. تنها دلیل خریدم هم اسمش است و تا نخوانمش نمی‌خواهم چیزی درباره‌اش بدانم.
لهجه‌ها مرا مثل آهن‌ربا جذب می‌کنند. شاید علتش زیستم در شهر و استانی چند زبانه و پُر لهجه باشد. گاهی پیش می‌آمد با یک همکارم لری حرف بزنم و هم‌زمان جواب آن یکی را به فارسی با لهجهٔ کرمانشاهی بدهم. یا با مادرم لکی صحبت کنم و با دوستی به کردی. این تنوع عامل افزایش کارکرد آهن‌ربا شده است.
امروز چای روضه را که می‌دادیم فهمیدیم یکی از مهمان‌ها روزه است. وقت رفتن خانمی بهش گفت: «خرما بردین برای افطارتون؟»
گفت: «نه نبردم.»
همین دو کلمه را که شنیدم کافی بود بفهمم کرمانشاهی است. وقتی گفتم «منم کنگاوری‌ام» گل از گلش شکفت و همان‌طور شکوفا جواب داد: «مُگُفتم خونِم بهت می‌جوشَه.»

#از_لهجه‌ها