آرایشگر می‌گوید دیشب ساعت سه و نیم رفته‌ام خانه و هفت صبح کارم را شروع کرده‌ام. به زور قهوه سرپا هستم.
من می‌گویم خوشحالم که زندگی با تمام سختی‌ها خودش را از لای موهای رنگ شده و ابروهای برداشته و صورت‌های بند انداخته، می‌کشد بیرون.

حیاط پر از بوی بهاره😍

اینو هفت سال پیش نوشتم.
هنوزم این سؤال با منه.

چند سال پیش که رفته بودیم یزد، موقع برگشت، چَک چَک هم رفتیم. بین راه توی که یکی از پیچ‌های مسیر، چند نفری دور یکی از موبدان حلقه زده بودند و درباره آداب و رسوم و آیین‌های ایران باستان و دین زرتشت می‌پرسیدند. یکی از خانم‌ها حرف را به چهارشنبه سوری کشاند. جناب موبد معترضانه حرف خانم را پی گرفت. می‌گفت: چهارشنبه سوری اصلا یک آیین ایرانی نیست. این را اعراب پس از فتح ایران رسم کرده‌اند و به شکرانه پیروزی، چهارشنبه شب بر بام خانه‌ها آتش افروخته و شادی کرده‌اند. بعد از آن این رسم ماندگار شده. کسانی که آن جا ایستاده بودند همه تعجب‌شان را با این پرسش نشان می‌دادند یعنی چهارشنبه سوری ایرانی نیست؟
جواب موبد هم یک کلمه بود، نه! من دیگر نماندم تا ادامه بحث را بشنوم چون باید ادامه مسیر را بالا می‌رفتیم. برگشتنی هم جناب موبد را ندیدیم که نتیجه را بپرسیم. اما در این چند ساله مدام این سوال با من بوده که، کی راست می‌گوید؟ آن موبد که خود را ایران باستانی‌تر از ما می‌داند‌ یا این همه سال باور که هی دارد پر رنگ‌تر هم می‌شود؟

#چهارشنبه_سوری

اولین باره می‌بینم شبکه زاگرس (شبکه کرمانشاه) داره تبلیغ دو‌ نهاد رسمی رو کردی پخش می‌کنه. یکی مال بانک کشاورزیه و اون یکی صندوق بیمه کشاورزی.

الله اکبر اذان امشب را وقتی شنیدم که داشتم دستمال شیشه پاک‌کنی را می‌شستم و به این فکر می‌کردم شاید‌ این تجربه تکرار پذیر نباشد چه از لحاظ زمانی و چه مکانی.

ما به رنگ قرمز می‌گیم سور. در زبان پهلوی و زبان‌های بازمانده از اون سور به معنای سرخ هست.
سورِ چهارشنبه سوری و سرخی من از تو هم از اینجا میاد انگار.


#زبان_لکی
#کلمه_بازی

#زبان_لکی
#کلمه_بازی

خانهٔ ما خیلی شیشه دارد. دو پنجره بزرگ رو به حیاط و دو پنجره رو به کوچه. پنجره‌های کوچه تِگِری هستند. تگری یعنی مات طرح‌دار. در راهروی حیاط هم شیشه دارد. دوازده در توی خانه داریم که سر در هرکدام یک شیشه حدودا یک در یک خورده. بعضی از این درها روی خودشان هم شیشه خورده مات یا معمولی. از آن شیشه‌های سه تکه. بالا و پایین پنج ضلعی وسطی عمودی. یک گلخانه هم داریم توی هال که آن‌هم سه طرفش سرتاسر شیشه است. از وقتی نوجوان بوده‌ام پاک کردن شیشه‌ها با من بوده. آن‌هم دوبار در سال. پاییز و بهار. الان که کوچ کرده‌ام اگر یک روز قبل از عید هم برگردم خانه پاک کردن شیشه‌ها کار خودم است. دیروز می‌خواستم فقط شیشه اتاق نشیمن را تمیز کنم ولی دلم نیامد سالی یک بار زلالی را از خانه دریغ کنم.
همین که‌ صبح بیدار می‌شوی و با این شفافیت چشم تو چشم می‌شوی لذت‌بخش است.
بهار از پس شیشه‌های زلال وضوح بیشتری دارد.

خسته و بی‌حالم. دراز کشیده‌ام رو به پنجره. می‌خواهم چشم‌هایم را ببندم که در پلک‌زدن آخری نگاهم می‌افتد به سرو بلندمان با پس زمینهٔ آسمان آبی و آواز گنجشک‌ها. خواب از سرم می‌پرد.

به طور استثنا با تصویر ببینید:)

مرا در خانه سروی هست کاندر سایهٔ قَدَّش
فَراغ از سروِ بستانی و شمشادِ چمن دارم

+حافظ

ممنونم که این‌قدر خوش‌سلیقه‌اید و از این شعرها برام می‌فرستید✨

موقع قرآن سرگرفتن نمی‌دانم آقای انصاریان‌ درباره گشایش و اجابت چه گفت که من یاد کتابی که دارم می‌خوانم افتادم: دری در کار نیست و هی با خودم تکرار کردم دری در کار هست. دری در کار هست.

به برادرم می‌گه پول نقد گرفتی؟ آخه فلانی (شوهر خواهرم) قراره شب بیاد. چون اولین مهمونمونه باید خوشحالش کنیم.


#دا

نوشته امسال دو تا کم شدیم و عکس پدر و خواهرش را گذاشته. دیدم ما امسال یکی اضافه شده‌ایم و یکی هم توی راه داریم. و دنیا همین کم و زیاد شدن‌ها است.

مبارک‌تر شب و خرم‌ترین روز
به استقبالم آمد بخت پیروز

دهل‌زن گو دو نوبت زن بشارت
که دوشم قدر بود، امروز نوروز


+سعدی

دوبیشتر پارسال به تکرار این مفاهیم گذشت که جستار خود زندگی است. «ادبیات من»مهم‌ترین دارایی‌اش زندگی است همراه با امیدها، حسرت‌ها، آرزوها، دریغ‌ها و‌ سرکوب‌ها.
ما در ناداستان روایی به کمک هنر روایتگری، زندگی را روایت می‌کنیم. اما مهم است چه نوع روایتمندی‌ای؟
اگر تغییر محسوس و قابل ملاحظه‌ای شکل نگیرد، تغییر معناداری اتفاق نیفتد روایتی شکل نمی‌گیرد.
قصهٔ زندگی با ‌دگردیسی‌هایی مثل مرگ، تولد، سوگ، مهاجرت، خیانت، طرد، از دست دادن، عشق و … معنادار می‌شود. بی هر کدام از این بزنگاه‌ها می‌رود به سمت ملال و یکنواختی.
رستاخیز بهار یادآوری می‌کند‌ برای وصل ماندن به شور زندگی بایستیم سمت اندیشه. درنگ کنیم در موقعیت‌های حتی ساده. عمیق شویم در تجربه‌های حتی خُرد و ریز. در سطح نمانیم. کندو کاو کنیم تا فاصله بگیریم از روزمرگی و ملال و زیست غنی‌تری داشته باشیم.
برای همین ده سال نو است که این بیت را کارت پستال می‌کنم برای تبریک سال نو. چون تلنگرم می‌دهد که بایستم سمت اندیشه و تازگی.
آغاز فصلی که شور زندگی در آن می‌شکفد مبارک همه‌مان.
الهی که نفس به نفس سال نو برایمان پر از حال نو باشد.


@HarfeHEzafeH

ما به جوانهٔ درختان می‌گیم وَچ. البته فعلش می‌شه کردن. درخت سیب وچ کرده. وچ کردن درخت‌ها مثل بچه کردن پرنده‌هاست.
در بعضی لهجه‌ها به بچه می‌گن وچه. احتمالاً وچ هم از همین‌جا اومده.
ولی جوانهٔ دانه‌هایی مثل گندم می‌شن جیک. مثلاً بخوایم بگیم سبزه‌ای که ریختیم جوانه زده می‌گیم‌ جیک زده. دندونی هم که بخواد تازه دربیاد وقتی اون سفیدیش از لثه زده بیرون اونم جیک زده.
و واقعا هم روند پیدایششون شبیه همه:)


#زبان_لکی
#کلمه_بازی