. ﷽
سوره احزاب، آیات ۶۹ - ۶۸ :
رَبَّنَآ آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا (٦٨)
يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَىٰ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِيهًا (٦٩)
ترجمه :
پروردگارا! سهم آنها را از عذاب، دو چندان ده و كاملًا از رحمتت دورشان کن. (۶۸)
ای اهل ایمان! [درباره پیامبرتان] مانند كسانی نباشید كه موسی را [با تهمت و دروغ بستن به او] آزار دادند، اما خداوند او را از آنچه درباره او می‌گفتند پاك و مبرّا کرد و او نزد خداوند آبرومند بود. (۶۹)
در آیه‌ی ۵۷، مسأله‌ی ایذای پیامبر مطرح شد و در این آیه تأكید می‌كند كه شما مثل بنی‌اسرائیل نباشید كه حضرت موسی علیه السلام را اذیّت كردند.
منظور از تهمتی كه در مورد حضرت موسی علیه السلام مطرح شده است، یا نسبتِ نقص جسمی است، یا نسبت قتل و یا سحر و جنون كه شناخت موضوع آن در فهم آیه نقشی ندارد.
لعنت بزرگ، شاید همان لعنت آیه ۱۶۱ سوره‌ی بقره باشد كه می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ» كسانی كه كافر شدند و در حال كفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه‌ی مردم بر آنها خواهد بود.
پیام آیه شریفه :
۱. تنها دعایی كه از دوزخیان مستجاب می‌شود، دعا برای عذاب است. «رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذابِ» چون در آیه‌ی دیگر می‌فرماید: «لِكُلٍّ ضِعْفٌ» (اعراف، ۳۷)
۲. گاه رهبران الهی از طرف مؤمنان هدف تهمت و اذیّت قرار می‌گیرند. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَكُونُوا»
۳. لازمه‌ی ایمان، دوری از تهمت است. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَكُونُوا ...»
۴. از بی‌اثر ماندن تهمت به اولیای خدا درس بگیرید و تهمت نزنید. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ ...»
۵. خداوند دامن انبیای خود را از تهمت‌های دشمنان پاك می‌كند. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ ...»
۶. تبرئه‌ی مردان خدا از تهمت كافی نیست، باید از آنها تجلیل شود. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ كانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً»
۷. تبرئه از تهمت و داشتن وجاهت، شرط موفقیّت در رهبری است. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ كانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً»
۸. كسی را كه به مأموریّتی می‌فرستید و مسئولیّتی به او می‌دهید، باید از او حمایت كنید. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ كانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
بِالدُّعاءِ يُستَدفَعُ البَلاءُ
با دعا، دفع بلا خواسته مى شود .
غررالحکم، حدیث شماره ۴۳۴۰
#احزاب_69_68
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره احزاب، آیات ۶۹ - ۶۸ :
رَبَّنَآ آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا (٦٨)
يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَىٰ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِيهًا (٦٩)
ترجمه :
پروردگارا! سهم آنها را از عذاب، دو چندان ده و كاملًا از رحمتت دورشان کن. (۶۸)
ای اهل ایمان! [درباره پیامبرتان] مانند كسانی نباشید كه موسی را [با تهمت و دروغ بستن به او] آزار دادند، اما خداوند او را از آنچه درباره او می‌گفتند پاك و مبرّا کرد و او نزد خداوند آبرومند بود. (۶۹)
در آیه‌ی ۵۷، مسأله‌ی ایذای پیامبر مطرح شد و در این آیه تأكید می‌كند كه شما مثل بنی‌اسرائیل نباشید كه حضرت موسی علیه السلام را اذیّت كردند.
منظور از تهمتی كه در مورد حضرت موسی علیه السلام مطرح شده است، یا نسبتِ نقص جسمی است، یا نسبت قتل و یا سحر و جنون كه شناخت موضوع آن در فهم آیه نقشی ندارد.
لعنت بزرگ، شاید همان لعنت آیه ۱۶۱ سوره‌ی بقره باشد كه می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ» كسانی كه كافر شدند و در حال كفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه‌ی مردم بر آنها خواهد بود.
پیام آیه شریفه :
۱. تنها دعایی كه از دوزخیان مستجاب می‌شود، دعا برای عذاب است. «رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذابِ» چون در آیه‌ی دیگر می‌فرماید: «لِكُلٍّ ضِعْفٌ» (اعراف، ۳۷)
۲. گاه رهبران الهی از طرف مؤمنان هدف تهمت و اذیّت قرار می‌گیرند. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَكُونُوا»
۳. لازمه‌ی ایمان، دوری از تهمت است. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَكُونُوا ...»
۴. از بی‌اثر ماندن تهمت به اولیای خدا درس بگیرید و تهمت نزنید. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ ...»
۵. خداوند دامن انبیای خود را از تهمت‌های دشمنان پاك می‌كند. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ ...»
۶. تبرئه‌ی مردان خدا از تهمت كافی نیست، باید از آنها تجلیل شود. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ كانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً»
۷. تبرئه از تهمت و داشتن وجاهت، شرط موفقیّت در رهبری است. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ كانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً»
۸. كسی را كه به مأموریّتی می‌فرستید و مسئولیّتی به او می‌دهید، باید از او حمایت كنید. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ كانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
بِالدُّعاءِ يُستَدفَعُ البَلاءُ
با دعا، دفع بلا خواسته مى شود .
غررالحکم، حدیث شماره ۴۳۴۰
#احزاب_69_68
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian