. ﷽
سوره شوری، آیات ۲۰- ۱۹:
اللهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشَآءُ وَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (١٩)
مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَ مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَ مَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ (۲۰)
ترجمه:
خدا نسبت به بندگانش بسیار مهربان و نیكوكار است. هر كه را بخواهد روزی می‌بخشد و او نیرومند و توانای شكست‌ناپذیر است. (۱۹)
هر كس زراعت آخرت را بخواهد، بر زراعتش می‌افزاییم و هركس زراعت دنیا را بخواهد، اندكی از آن را به او می‌دهیم، ولی او را در آخرت هیچ نصیب و بهره‌ای نیست. (۲۰)
در معنای لطف، نرمی و دقّت نهفته است. خداوند لطیف است یعنی به دقایق امور احاطه دارد و هر كاری را به سهولت و آسانی انجام می‌دهد.
اراده آخرت نشانه‌ی: وسعت دید، دل كندن از دنیا، ایمان به وعده‌های الهی، رنگ بقا دادن به فانی‌ها و در یك جمله نشانه عقل و انتخاب احسن است.
در آیه بیستم، انسان به كشاورز تشبیه شده است.
عمل او به كشت،
نیّت او به بذر،
و دنیا و آخرت، به مزرعه و محل برداشت تشبیه شده است.
آخرت از دنیا مهم‌تر است زیرا:
الف. برای آخرت‌خواهان توسعه و رشد است. «نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ»
ب. آخرت‌خواهان از دنیا بهره كمی می‌برند، ولی دنیاخواهان هیچ بهره‌ای از آخرت ندارند. «ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ»
ج. آخرت‌خواهان به همه اهداف خود می‌رسند. «نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ» ولی دنیاخواهان تنها به گوشه‌ای از اهداف خود می‌رسند. «نُؤْتِهِ مِنْها»
پیام آیه شریفه:
۱. بر خلاف مخلوقات كه لطیف آنها قوی نیست و قوی آنها لطیف نیست؛ خداوند هم لطیف است هم قوی. «لَطِیفٌ ... الْقَوِیُ»
۲. خداوند هم قدرتمند است، هم شكست ناپذیر. «الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ»
۳. رزق الهی برخاسته از لطف خداست. «لَطِیفٌ بِعِبادِهِ یَرْزُقُ»
۴. قدرت و لطف خداوند ضامن روزی‌رسانی به مردم است. «لَطِیفٌ بِعِبادِهِ یَرْزُقُ ... وَ هُوَ الْقَوِیُ»
۵. انسان در انتخاب راه آزاد است. «مَنْ كانَ یُرِیدُ ... مَنْ كانَ یُرِیدُ ...»
۶. ارزش كار انسان وابسته به اهداف دور و نزدیك و نیّت اوست. «یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ ... یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا»
۷. همه داده‌ها از خداست. «نَزِدْ لَهُ ... نُؤْتِهِ مِنْها» و عطای خدا متناسب با نیّت و انتخاب انسان است. «مَنْ كانَ یُرِیدُ .... مَنْ كانَ یُرِیدُ...»
۸. نقش انسان فقط در انتخاب و تصمیم است، ولی میزان كامیابی مربوط به اراده خداوند است. «نَزِدْ لَهُ ... نُؤْتِهِ مِنْها»
۹. هدف قرار دادن دنیا، سبب محرومیّت كامل از آخرت است. «یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْيَا ... ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ استَنكَفَ مِن أبَوَيهِ فَقَد خالَفَ الرُّشدَ
هر كه [از سَرِ خود بزرگ بينى] از پدر و مادرش روى بگردانَد، با رشد و كمال خويش مخالفت كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۲۳
#شوری_20_19
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۲۰- ۱۹:
اللهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشَآءُ وَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (١٩)
مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَ مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَ مَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ (۲۰)
ترجمه:
خدا نسبت به بندگانش بسیار مهربان و نیكوكار است. هر كه را بخواهد روزی می‌بخشد و او نیرومند و توانای شكست‌ناپذیر است. (۱۹)
هر كس زراعت آخرت را بخواهد، بر زراعتش می‌افزاییم و هركس زراعت دنیا را بخواهد، اندكی از آن را به او می‌دهیم، ولی او را در آخرت هیچ نصیب و بهره‌ای نیست. (۲۰)
در معنای لطف، نرمی و دقّت نهفته است. خداوند لطیف است یعنی به دقایق امور احاطه دارد و هر كاری را به سهولت و آسانی انجام می‌دهد.
اراده آخرت نشانه‌ی: وسعت دید، دل كندن از دنیا، ایمان به وعده‌های الهی، رنگ بقا دادن به فانی‌ها و در یك جمله نشانه عقل و انتخاب احسن است.
در آیه بیستم، انسان به كشاورز تشبیه شده است.
عمل او به كشت،
نیّت او به بذر،
و دنیا و آخرت، به مزرعه و محل برداشت تشبیه شده است.
آخرت از دنیا مهم‌تر است زیرا:
الف. برای آخرت‌خواهان توسعه و رشد است. «نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ»
ب. آخرت‌خواهان از دنیا بهره كمی می‌برند، ولی دنیاخواهان هیچ بهره‌ای از آخرت ندارند. «ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ»
ج. آخرت‌خواهان به همه اهداف خود می‌رسند. «نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ» ولی دنیاخواهان تنها به گوشه‌ای از اهداف خود می‌رسند. «نُؤْتِهِ مِنْها»
پیام آیه شریفه:
۱. بر خلاف مخلوقات كه لطیف آنها قوی نیست و قوی آنها لطیف نیست؛ خداوند هم لطیف است هم قوی. «لَطِیفٌ ... الْقَوِیُ»
۲. خداوند هم قدرتمند است، هم شكست ناپذیر. «الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ»
۳. رزق الهی برخاسته از لطف خداست. «لَطِیفٌ بِعِبادِهِ یَرْزُقُ»
۴. قدرت و لطف خداوند ضامن روزی‌رسانی به مردم است. «لَطِیفٌ بِعِبادِهِ یَرْزُقُ ... وَ هُوَ الْقَوِیُ»
۵. انسان در انتخاب راه آزاد است. «مَنْ كانَ یُرِیدُ ... مَنْ كانَ یُرِیدُ ...»
۶. ارزش كار انسان وابسته به اهداف دور و نزدیك و نیّت اوست. «یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ ... یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا»
۷. همه داده‌ها از خداست. «نَزِدْ لَهُ ... نُؤْتِهِ مِنْها» و عطای خدا متناسب با نیّت و انتخاب انسان است. «مَنْ كانَ یُرِیدُ .... مَنْ كانَ یُرِیدُ...»
۸. نقش انسان فقط در انتخاب و تصمیم است، ولی میزان كامیابی مربوط به اراده خداوند است. «نَزِدْ لَهُ ... نُؤْتِهِ مِنْها»
۹. هدف قرار دادن دنیا، سبب محرومیّت كامل از آخرت است. «یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْيَا ... ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ استَنكَفَ مِن أبَوَيهِ فَقَد خالَفَ الرُّشدَ
هر كه [از سَرِ خود بزرگ بينى] از پدر و مادرش روى بگردانَد، با رشد و كمال خويش مخالفت كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۲۳
#شوری_20_19
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۱:
أَمْ لَهُمْ شُرَكَآءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللهُ وَ لَوْ لَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
ترجمه:
آیا مشركان و كافران معبودانی دارند كه بی‌اذن خدا آیینی را برای آنها پایه‌گذاری كرده‌اند؟ [در صورتی كه پایه‌گذاری آیین؛ حق ویژه خداست و كسی را نرسد كه از نزد خود آیینی وضع کند.] اگر فرمان قاطعانه خدا بر مهلت یافتن‌شان نبود، حتما میان آنها [به نابودی] حكم می‌شد و بی‌تردید برای ستمكاران عذابی دردناك خواهد بود.
مولا امیرالمؤمنین حضرت امام علی علیه السلام به فرزندش میفرماید: «لَو كانَ لِرَبِّكَ شَریك لَأتَتكَ رُسُلَهُ» (نهج‌البلاغه، نامه ۳۱) اگر پروردگارت شریكی می‌داشت؛ پیامبرانی از جانب او نزد تو می‌آمدند. این آیه همان معنا را میفرماید: آیا شریكانی كه برای خدا می‌پندارید، مكتب و آیینی به شما عرضه كرده‌اند؟
حضرت امام زین العابدین علیه السلام درباره‌ی مهلت‌های الهی میفرماید: «كَانَ جَزائی مِنكَ فی اَوَّلِ ما عَصَیتُكَ النَّار» (صحیفه سجّادیه، دعای شانزدهم) خدایا كیفر من در اولین معصیت دوزخ بود (ولی تو به من مهلت دادی.)
پیام آیه شریفه:
۱. انسان نیازمند قانون است و این نیاز را خدا می‌تواند برآورده کند، نه دیگران. «أَمْ لَهُمْ شُرَكاءُ شَرَعُوا لَهُمْ»
۲. شریعت برحقّ، فقط با اذن الهی محقق می‌شود و بدون اذن او هیچ چیز جنبه شرعی و الهی ندارد. «ما لَمْ یَأْذَنْ بِهِ اللهُ»
۳. بدعت در دین و تشریع قوانین خارج از اذن خدا؛ شرك به اوست. «شُرَكاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّینِ ما لَمْ یَأْذَنْ بِهِ اللهُ»
۴. سنّت قطعی خداوند آن است كه همه‌ی مردم مهلتی برای نشان دادن جوهره خود داشته باشند. «وَ لَوْ لا كَلِمَةُ الْفَصْلِ»
۵. مهلت دادن به منحرفان، یك لطف الهی است؛ تا شاید به فكر توبه یا ایمان بیفتند و اگر این لطف نبود، انسان با اولین گناه خود به كیفر نابودی می‌رسید. «لَوْ لا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ»
۶. شرك ظلم است و مشرك ظالم. «أَمْ لَهُمْ شُرَكاءُ ... إِنَّ الظَّالِمِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَثُرَ فِكرُهُ فِى المَعاصي دَعَتهُ إلَيهَا
هر كس زیاد به گناهان بينديشد، گناهان او را به سوى خود مى كشانند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۶۱
#شوری_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۱:
أَمْ لَهُمْ شُرَكَآءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللهُ وَ لَوْ لَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
ترجمه:
آیا مشركان و كافران معبودانی دارند كه بی‌اذن خدا آیینی را برای آنها پایه‌گذاری كرده‌اند؟ [در صورتی كه پایه‌گذاری آیین؛ حق ویژه خداست و كسی را نرسد كه از نزد خود آیینی وضع کند.] اگر فرمان قاطعانه خدا بر مهلت یافتن‌شان نبود، حتما میان آنها [به نابودی] حكم می‌شد و بی‌تردید برای ستمكاران عذابی دردناك خواهد بود.
مولا امیرالمؤمنین حضرت امام علی علیه السلام به فرزندش میفرماید: «لَو كانَ لِرَبِّكَ شَریك لَأتَتكَ رُسُلَهُ» (نهج‌البلاغه، نامه ۳۱) اگر پروردگارت شریكی می‌داشت؛ پیامبرانی از جانب او نزد تو می‌آمدند. این آیه همان معنا را میفرماید: آیا شریكانی كه برای خدا می‌پندارید، مكتب و آیینی به شما عرضه كرده‌اند؟
حضرت امام زین العابدین علیه السلام درباره‌ی مهلت‌های الهی میفرماید: «كَانَ جَزائی مِنكَ فی اَوَّلِ ما عَصَیتُكَ النَّار» (صحیفه سجّادیه، دعای شانزدهم) خدایا كیفر من در اولین معصیت دوزخ بود (ولی تو به من مهلت دادی.)
پیام آیه شریفه:
۱. انسان نیازمند قانون است و این نیاز را خدا می‌تواند برآورده کند، نه دیگران. «أَمْ لَهُمْ شُرَكاءُ شَرَعُوا لَهُمْ»
۲. شریعت برحقّ، فقط با اذن الهی محقق می‌شود و بدون اذن او هیچ چیز جنبه شرعی و الهی ندارد. «ما لَمْ یَأْذَنْ بِهِ اللهُ»
۳. بدعت در دین و تشریع قوانین خارج از اذن خدا؛ شرك به اوست. «شُرَكاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّینِ ما لَمْ یَأْذَنْ بِهِ اللهُ»
۴. سنّت قطعی خداوند آن است كه همه‌ی مردم مهلتی برای نشان دادن جوهره خود داشته باشند. «وَ لَوْ لا كَلِمَةُ الْفَصْلِ»
۵. مهلت دادن به منحرفان، یك لطف الهی است؛ تا شاید به فكر توبه یا ایمان بیفتند و اگر این لطف نبود، انسان با اولین گناه خود به كیفر نابودی می‌رسید. «لَوْ لا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ»
۶. شرك ظلم است و مشرك ظالم. «أَمْ لَهُمْ شُرَكاءُ ... إِنَّ الظَّالِمِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَثُرَ فِكرُهُ فِى المَعاصي دَعَتهُ إلَيهَا
هر كس زیاد به گناهان بينديشد، گناهان او را به سوى خود مى كشانند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۶۱
#شوری_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۲:
تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَ هُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ مَا يَشَآءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ
ترجمه:
[در قیامت] ستمكاران را می‌بینی كه از اعمالی كه [در دنیا] مرتکب شده‌اند، سخت بیمناكند و همان را كه مرتكب شده‌اند، بر آنها فرود می‌آید و (اما)كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، در باغ‌های سرسبز بهشت‌اند. آنها هر چه را بخواهند نزد پروردگارشان فراهم است. این همان فضل بزرگ است.
«رَوْضَه» به محلی گفته می‌شود كه دارای آب و درخت فراوان باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. عملكرد بد انسان، ارمغانی جز دوزخ ندارد. «مُشْفِقِینَ مِمَّا كَسَبُوا»
۲. ترس از عذاب در روز قیامت، هیچ فایده‌ای ندارد. «مُشْفِقِینَ ... وَ هُوَ واقِعٌ بِهِمْ»
3- در بهشت، لذات مادی و معنوی همراه یكدیگرند. «رَوْضاتِ ... عِنْدَ رَبِّهِمْ»
۴. محرومیّت‌های دنیوی و اجتناب از محرمات؛ روزی جبران می‌شود. «ما یَشاؤُنَ» (تمام خواسته‌های مادّی و معنوی مؤمنان در بهشت فراهم است.)
۵. با اینكه بهشتیان اهل ایمان و كارهای نیكو هستند، لكن آن همه نعمت‌ها به خاطر فضل الهی است؛ نه سزای كارشان. «الْفَضْلُ الْكَبِیرُ»
۶. از خدای كبیر جز فضل كبیر انتظاری نیست. «هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِیرُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أظهَرَ فَقرَهُ أذَلَّ قَدرَهُ
هر كس فقرش را آشكار كند، ارزش خود را فرو كاسته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۵۵
#شوری_22
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۲:
تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَ هُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ مَا يَشَآءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ
ترجمه:
[در قیامت] ستمكاران را می‌بینی كه از اعمالی كه [در دنیا] مرتکب شده‌اند، سخت بیمناكند و همان را كه مرتكب شده‌اند، بر آنها فرود می‌آید و (اما)كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، در باغ‌های سرسبز بهشت‌اند. آنها هر چه را بخواهند نزد پروردگارشان فراهم است. این همان فضل بزرگ است.
«رَوْضَه» به محلی گفته می‌شود كه دارای آب و درخت فراوان باشد.
پیام آیه شریفه:
۱. عملكرد بد انسان، ارمغانی جز دوزخ ندارد. «مُشْفِقِینَ مِمَّا كَسَبُوا»
۲. ترس از عذاب در روز قیامت، هیچ فایده‌ای ندارد. «مُشْفِقِینَ ... وَ هُوَ واقِعٌ بِهِمْ»
3- در بهشت، لذات مادی و معنوی همراه یكدیگرند. «رَوْضاتِ ... عِنْدَ رَبِّهِمْ»
۴. محرومیّت‌های دنیوی و اجتناب از محرمات؛ روزی جبران می‌شود. «ما یَشاؤُنَ» (تمام خواسته‌های مادّی و معنوی مؤمنان در بهشت فراهم است.)
۵. با اینكه بهشتیان اهل ایمان و كارهای نیكو هستند، لكن آن همه نعمت‌ها به خاطر فضل الهی است؛ نه سزای كارشان. «الْفَضْلُ الْكَبِیرُ»
۶. از خدای كبیر جز فضل كبیر انتظاری نیست. «هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِیرُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أظهَرَ فَقرَهُ أذَلَّ قَدرَهُ
هر كس فقرش را آشكار كند، ارزش خود را فرو كاسته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۵۵
#شوری_22
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۳:
(قسمت اول)
ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرَاً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنَاً إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ
ترجمه:
این است آنچه خداوند به آن دسته از بندگانش كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، مژده می‌دهد. بگو از شما [در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودّت نزدیكانم [كه بنا بر روایات معتبر، اهل بیت- علیهم السلام- هستند،] نمی‌خواهم.
و هر كس كار نیكی كند، بر نیكی‌اش می‌افزاییم. بی‌تردید خداوند بسیار آمرزنده و عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندك است.
در آیه قبل خواندیم كه پاداش مؤمنان نیكوكار، باغ‌های بهشتی و رسیدن به تمام خواسته‌ها و فضل بزرگ پروردگار است. در این آیه سخن از پاداش كسی است كه با هدایت خود صدها میلیون نفر را به این باغ‌ها و خواسته‌ها رسانده است، یعنی پیامبر اسلام صلوات اللهِ و سلامُهُ علیه
اگر هدیه دادن یك شاخه گل، تشكّر و پاداش لازم دارد، نجات بشریّت چه پاداشی خواهد داشت؟
با نگاهی به قرآن کریم می‌بینیم كه شعار تمام انبیا این بوده است كه ما جز از پروردگارمان پاداشی نمی‌خواهیم. در سوره شعراء، از آیه ۱۰۹ تا آیه ۱۲۷، سخن حضرت نوح، هود، صالح، لوط و شعیب علیهم السلام و در سوره سبأ آیه ۴۷، سخن پیامبر اسلام چنین است: مزد و پاداش من فقط بر عهده خداوند است. «إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی اللهِ»
البتّه شكی نیست كه مراد انبیا این بود كه ما پاداش مادی نمی‌خواهیم، بلکه اطاعت كردن و هدایت شدن شما را می‌خواهیم، زیرا همه آنها پس از آنكه در سوره شعراء درخواست مزد را منتفی دانستند، به مردم سفارش تقوا و اطاعت از خداوند می‌كردند. «فَاتَّقُوا اللهَ وَ أَطِیعُونِ» پس انبیا پاداش مادی نمی‌خواهند، ولی مزد معنوی و هدایت مردم را خواهانند كه این مزد، در واقع به نفع خود مردم است، نظیر اینكه استادی به شاگردش بگوید من از تو مزدی نمی‌خواهم و پاداش من فقط یك چیز است و آن اینكه تو درس بخوانی كه در واقع این پاداش برای شاگرد است.
مزد رسالت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله چیست؟ پیامبر اسلام نیز از مردم درخواست مزد مادی نداشت، ولی چندین مرتبه از طرف خداوند با كلمه «قُلْ» مأمور شد تا مزد معنوی را كه به نفع خود مردم است، از مردم تقاضا كند. «قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ» (سبأ، ۴۷)
این مزد معنوی نیز در دو تعبیر آمده است:
یك بار میفرماید: من هیچ مزدی نمی‌خواهم جز آنكه هر كه خواست راه خدا را انتخاب كند «إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلی رَبِّهِ سَبِیلَاً» (فرقان، ۵۷) و یك بار در آیه مورد بحث میفرماید: «لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْرَاً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی» بنابراین مزد رسالت دو چیز است: یكی انتخاب راه خدا، دوم دوستی اهل‌بیت علیهم السلام.
جالب آنكه در هر دو تعبیر كلمه «إِلَّا» مطرح شده است، یعنی مزد من فقط همین است.
با كمی تأمل می‌فهمیم كه باید راه خدا و مودّت اهل بیت یكی باشد، زیرا اگر دو تا باشد، تناقض است. به عنوان مثال نمی‌توان گفت: من فقط تابستان‌ها مطالعه می‌كنم و بار دیگر گفت: من فقط زمستان‌ها مطالعه می‌كنم. محصور باید یك چیز باشد.
پیامبر اسلام از طرف خداوند یك بار مأمور می‌شود كه به مردم بگوید: مزد من فقط انتخاب راه خداست و بار دیگر مأمور می‌شود كه بگوید: مزد من فقط دوستی اهل‌بیت است. در واقع این دو درخواست باید یكی باشد، یعنی راه خدا همان مودّت قربی است.
از سویی مودّت با دو چیز ملازم است: یكی شناخت و معرفت، زیرا تا انسان كسی را نشناسد نمی‌تواند به او عشق بورزد. دوم اطاعت، زیرا مودّت بدون اطاعت نوعی تظاهر و ریاكاری و دروغ و تملّق است. پس كسانی كه دستورات خود را از غیر اهل بیت پیامبر علیهم السلام می‌گیرند، راه خدا را پیش نگرفته‌اند. این از دیدگاه قرآن.
امّا از نظر عقل، پاداش باید همسنگ و هموزن عمل باشد. رسالت، بجز امامت كه ادامه آن است هم وزنی ندارد، مزد رسالت ادامه هدایت است، مزد یك معصوم، سپردن كار به معصوم دیگر است. مزد عادل آن است كه زحمات او را به عادل دیگر بسپاریم.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن جالَسَ الجُهّالَ فَليَستَعِدَّ لِلقيلِ وَ القالِ
آن كه با نادانان همنشينى مى كند، آماده‌ی بگو مگوی سخن‌هاى بى پايه باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۵
#شوری_23
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۳:
(قسمت اول)
ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرَاً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنَاً إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ
ترجمه:
این است آنچه خداوند به آن دسته از بندگانش كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، مژده می‌دهد. بگو از شما [در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودّت نزدیكانم [كه بنا بر روایات معتبر، اهل بیت- علیهم السلام- هستند،] نمی‌خواهم.
و هر كس كار نیكی كند، بر نیكی‌اش می‌افزاییم. بی‌تردید خداوند بسیار آمرزنده و عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندك است.
در آیه قبل خواندیم كه پاداش مؤمنان نیكوكار، باغ‌های بهشتی و رسیدن به تمام خواسته‌ها و فضل بزرگ پروردگار است. در این آیه سخن از پاداش كسی است كه با هدایت خود صدها میلیون نفر را به این باغ‌ها و خواسته‌ها رسانده است، یعنی پیامبر اسلام صلوات اللهِ و سلامُهُ علیه
اگر هدیه دادن یك شاخه گل، تشكّر و پاداش لازم دارد، نجات بشریّت چه پاداشی خواهد داشت؟
با نگاهی به قرآن کریم می‌بینیم كه شعار تمام انبیا این بوده است كه ما جز از پروردگارمان پاداشی نمی‌خواهیم. در سوره شعراء، از آیه ۱۰۹ تا آیه ۱۲۷، سخن حضرت نوح، هود، صالح، لوط و شعیب علیهم السلام و در سوره سبأ آیه ۴۷، سخن پیامبر اسلام چنین است: مزد و پاداش من فقط بر عهده خداوند است. «إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی اللهِ»
البتّه شكی نیست كه مراد انبیا این بود كه ما پاداش مادی نمی‌خواهیم، بلکه اطاعت كردن و هدایت شدن شما را می‌خواهیم، زیرا همه آنها پس از آنكه در سوره شعراء درخواست مزد را منتفی دانستند، به مردم سفارش تقوا و اطاعت از خداوند می‌كردند. «فَاتَّقُوا اللهَ وَ أَطِیعُونِ» پس انبیا پاداش مادی نمی‌خواهند، ولی مزد معنوی و هدایت مردم را خواهانند كه این مزد، در واقع به نفع خود مردم است، نظیر اینكه استادی به شاگردش بگوید من از تو مزدی نمی‌خواهم و پاداش من فقط یك چیز است و آن اینكه تو درس بخوانی كه در واقع این پاداش برای شاگرد است.
مزد رسالت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله چیست؟ پیامبر اسلام نیز از مردم درخواست مزد مادی نداشت، ولی چندین مرتبه از طرف خداوند با كلمه «قُلْ» مأمور شد تا مزد معنوی را كه به نفع خود مردم است، از مردم تقاضا كند. «قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ» (سبأ، ۴۷)
این مزد معنوی نیز در دو تعبیر آمده است:
یك بار میفرماید: من هیچ مزدی نمی‌خواهم جز آنكه هر كه خواست راه خدا را انتخاب كند «إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلی رَبِّهِ سَبِیلَاً» (فرقان، ۵۷) و یك بار در آیه مورد بحث میفرماید: «لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْرَاً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی» بنابراین مزد رسالت دو چیز است: یكی انتخاب راه خدا، دوم دوستی اهل‌بیت علیهم السلام.
جالب آنكه در هر دو تعبیر كلمه «إِلَّا» مطرح شده است، یعنی مزد من فقط همین است.
با كمی تأمل می‌فهمیم كه باید راه خدا و مودّت اهل بیت یكی باشد، زیرا اگر دو تا باشد، تناقض است. به عنوان مثال نمی‌توان گفت: من فقط تابستان‌ها مطالعه می‌كنم و بار دیگر گفت: من فقط زمستان‌ها مطالعه می‌كنم. محصور باید یك چیز باشد.
پیامبر اسلام از طرف خداوند یك بار مأمور می‌شود كه به مردم بگوید: مزد من فقط انتخاب راه خداست و بار دیگر مأمور می‌شود كه بگوید: مزد من فقط دوستی اهل‌بیت است. در واقع این دو درخواست باید یكی باشد، یعنی راه خدا همان مودّت قربی است.
از سویی مودّت با دو چیز ملازم است: یكی شناخت و معرفت، زیرا تا انسان كسی را نشناسد نمی‌تواند به او عشق بورزد. دوم اطاعت، زیرا مودّت بدون اطاعت نوعی تظاهر و ریاكاری و دروغ و تملّق است. پس كسانی كه دستورات خود را از غیر اهل بیت پیامبر علیهم السلام می‌گیرند، راه خدا را پیش نگرفته‌اند. این از دیدگاه قرآن.
امّا از نظر عقل، پاداش باید همسنگ و هموزن عمل باشد. رسالت، بجز امامت كه ادامه آن است هم وزنی ندارد، مزد رسالت ادامه هدایت است، مزد یك معصوم، سپردن كار به معصوم دیگر است. مزد عادل آن است كه زحمات او را به عادل دیگر بسپاریم.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن جالَسَ الجُهّالَ فَليَستَعِدَّ لِلقيلِ وَ القالِ
آن كه با نادانان همنشينى مى كند، آماده‌ی بگو مگوی سخن‌هاى بى پايه باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۵
#شوری_23
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
﷽
سوره شوری، آیه ۲۳:
(قسمت دوم)
ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرَاً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنَاً إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ
ترجمه:
این است آنچه خداوند به آن دسته از بندگانش كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، مژده می‌دهد. بگو از شما [در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودّت نزدیكانم [كه بنا بر روایات معتبر، اهل بیت- علیهم السلام- هستند] نمی‌خواهم.
و هر كس كار نیكی انجام دهد، بر نیكی‌اش می‌افزاییم. به یقین خداوند بسیار آمرزنده و عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندك است.
عقل می‌گوید: تا لطف هست باید تشكّر نیز باشد و اگر امروز لطف پیامبر شامل حال ما شده و ما به اسلام هدایت شده‌ایم، باید مزد رسالتش را بپردازیم و اگر مزد رسالت مودّت قربی است، امروز هم باید قُربایی باشد تا نسبت به او مودّت و اطاعت داشته باشیم. آری، امروز باید نسبت به حضرت مهدی علیه السلام مودّت داشته و نسبت به او مطیع باشیم. مگر می‌شود بگوییم مسلمانان صدر اسلام مأمور بودند مزد رسالت را بپردازند و نسبت به قربی مودّت داشته باشند، ولی مسلمانان امروز یا این وظیفه را ندارند، یا قربایی نیست تا به او مودّت بورزند و مزد رسالت را بپردازند!
البتّه مودّت حضرت مهدی علیه السلام در زمان غیبت، عمل به پیام‌های او و رفتن در راه كسانی است كه ما را به آنها سپرده است، یعنی فقهای عادل و بی هوا و هوس.
عقل انسان از اینكه مودّت قربی، پاداش پیامبری قرار گرفته است كه صدها میلیون نفر را به هدایت، سعادت و فضل كبیر الهی رسانده است و می‌فهمد كه قربی و كسانی كه مورد مودّت هستند، برترین افراد بشر و معصوم‌اند و هرگز مودّت گنهكار پاداش پیامبر معصوم قرار نمی‌گیرد.
نمی‌توان باور كرد كه در طول تاریخ، مودّت افرادی گنهكار بر مسلمانان جهان واجب باشد و هیچ فرقه‌ای از مسلمانان (غیر از شیعه) رهبران خود را معصوم نمی‌داند و تاكنون هیچ فرد یا گروهی نه برای امامان معصوم گناهی نقل كرده است، نه برای آن بزرگواران استادی نام برده است.
عقل می‌گوید: گذاشتن دست بشر در دست غیر معصوم، نه تنها ظلم به انسانیّت، بلكه ظلم به تمام هستی است، زیرا هستی برای انسان آفریده شده است (تمام آیات «خَلَقَ لَكُمْ»، «سَخَّرَ لَكُمُ» و «مَتاعَاً لَكُمْ» نشانه‌ی آن است كه هستی برای انسان است) و انسان برای تكامل واقعی و معنوی و خدایی شدن خلق شده است و آیا سپردن این انسان با آن اهداف والا به رهبران غیر معصوم، ظلم به او و ظلم به هستی نیست؟
اگر در روایات، امام معصوم و ولایت او زیر بنا، پایه و اساس دین شناخته شده است(بُنِیَ الاِسلَامُ عَلَی خَمس ... الوِلایَةِ) و اگر حضرت علی علیه السلام تقسیم كننده مردم میان بهشت و دوزخ معرّفی شده است «قَسیمُ الجَنَّةِ وَ النَّارِ» و اگر نماز بی ولایت ائمه اطهار علیهم السلام پذیرفته نمی‌شود و اگر مودّت اهل بیت حسنه است و اگر زیارت و توسّل به آنها سفارش شده است؛ همه به خاطر همان جوهر كیمیایی مودّت است.
زمخشری و فخررازی كه از بزرگان اهل سنّت هستند، آورده‌اند كه رسول‌خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
«مَن مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّد مَاتَ شَهیدَاً» هر كس با دوستی آل‌محمّد از دنیا برود، شهید است.
«مَن مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّد مَاتَ تَائِبَاً» هر كه با دوستی آل محمّد از دنیا برود، توبه‌كننده است.
«مَن مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّد مَاتَ مُستَكمِلَ الاِیمَان» هر كه با دوستی آل محمّد از دنیا برود، با ایمان كامل از دنیا رفته است.
«مَن مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّد مَاتَ عَلَی السَّنَةِ وَ الجَمَاعَةِ» هر كه با دوستی آل محمّد از دنیا برود، طبق سنّت و سیره پیامبر از دنیا رفته است.
حال این سؤال پیش می‌آید كه آیا مودّت بدون اطاعت، می‌تواند هم وزنِ شهادت، مغفرت و ایمان كامل قرار گیرد؟
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن رَقى دَرَجاتِ الهِمَمِ عَظَّمَتهُ الأُمَمُ
هر كس از نردبان همّت بالا رود، مردمان او را بزرگ مى دارند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۲۶
#شوری_23
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۳:
(قسمت دوم)
ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرَاً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنَاً إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ
ترجمه:
این است آنچه خداوند به آن دسته از بندگانش كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، مژده می‌دهد. بگو از شما [در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودّت نزدیكانم [كه بنا بر روایات معتبر، اهل بیت- علیهم السلام- هستند] نمی‌خواهم.
و هر كس كار نیكی انجام دهد، بر نیكی‌اش می‌افزاییم. به یقین خداوند بسیار آمرزنده و عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندك است.
عقل می‌گوید: تا لطف هست باید تشكّر نیز باشد و اگر امروز لطف پیامبر شامل حال ما شده و ما به اسلام هدایت شده‌ایم، باید مزد رسالتش را بپردازیم و اگر مزد رسالت مودّت قربی است، امروز هم باید قُربایی باشد تا نسبت به او مودّت و اطاعت داشته باشیم. آری، امروز باید نسبت به حضرت مهدی علیه السلام مودّت داشته و نسبت به او مطیع باشیم. مگر می‌شود بگوییم مسلمانان صدر اسلام مأمور بودند مزد رسالت را بپردازند و نسبت به قربی مودّت داشته باشند، ولی مسلمانان امروز یا این وظیفه را ندارند، یا قربایی نیست تا به او مودّت بورزند و مزد رسالت را بپردازند!
البتّه مودّت حضرت مهدی علیه السلام در زمان غیبت، عمل به پیام‌های او و رفتن در راه كسانی است كه ما را به آنها سپرده است، یعنی فقهای عادل و بی هوا و هوس.
عقل انسان از اینكه مودّت قربی، پاداش پیامبری قرار گرفته است كه صدها میلیون نفر را به هدایت، سعادت و فضل كبیر الهی رسانده است و می‌فهمد كه قربی و كسانی كه مورد مودّت هستند، برترین افراد بشر و معصوم‌اند و هرگز مودّت گنهكار پاداش پیامبر معصوم قرار نمی‌گیرد.
نمی‌توان باور كرد كه در طول تاریخ، مودّت افرادی گنهكار بر مسلمانان جهان واجب باشد و هیچ فرقه‌ای از مسلمانان (غیر از شیعه) رهبران خود را معصوم نمی‌داند و تاكنون هیچ فرد یا گروهی نه برای امامان معصوم گناهی نقل كرده است، نه برای آن بزرگواران استادی نام برده است.
عقل می‌گوید: گذاشتن دست بشر در دست غیر معصوم، نه تنها ظلم به انسانیّت، بلكه ظلم به تمام هستی است، زیرا هستی برای انسان آفریده شده است (تمام آیات «خَلَقَ لَكُمْ»، «سَخَّرَ لَكُمُ» و «مَتاعَاً لَكُمْ» نشانه‌ی آن است كه هستی برای انسان است) و انسان برای تكامل واقعی و معنوی و خدایی شدن خلق شده است و آیا سپردن این انسان با آن اهداف والا به رهبران غیر معصوم، ظلم به او و ظلم به هستی نیست؟
اگر در روایات، امام معصوم و ولایت او زیر بنا، پایه و اساس دین شناخته شده است(بُنِیَ الاِسلَامُ عَلَی خَمس ... الوِلایَةِ) و اگر حضرت علی علیه السلام تقسیم كننده مردم میان بهشت و دوزخ معرّفی شده است «قَسیمُ الجَنَّةِ وَ النَّارِ» و اگر نماز بی ولایت ائمه اطهار علیهم السلام پذیرفته نمی‌شود و اگر مودّت اهل بیت حسنه است و اگر زیارت و توسّل به آنها سفارش شده است؛ همه به خاطر همان جوهر كیمیایی مودّت است.
زمخشری و فخررازی كه از بزرگان اهل سنّت هستند، آورده‌اند كه رسول‌خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
«مَن مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّد مَاتَ شَهیدَاً» هر كس با دوستی آل‌محمّد از دنیا برود، شهید است.
«مَن مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّد مَاتَ تَائِبَاً» هر كه با دوستی آل محمّد از دنیا برود، توبه‌كننده است.
«مَن مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّد مَاتَ مُستَكمِلَ الاِیمَان» هر كه با دوستی آل محمّد از دنیا برود، با ایمان كامل از دنیا رفته است.
«مَن مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّد مَاتَ عَلَی السَّنَةِ وَ الجَمَاعَةِ» هر كه با دوستی آل محمّد از دنیا برود، طبق سنّت و سیره پیامبر از دنیا رفته است.
حال این سؤال پیش می‌آید كه آیا مودّت بدون اطاعت، می‌تواند هم وزنِ شهادت، مغفرت و ایمان كامل قرار گیرد؟
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن رَقى دَرَجاتِ الهِمَمِ عَظَّمَتهُ الأُمَمُ
هر كس از نردبان همّت بالا رود، مردمان او را بزرگ مى دارند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۲۶
#شوری_23
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۳:
(قسمت سوم)
ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرَاً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنَاً إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ
ترجمه:
این است آنچه خداوند به آن دسته از بندگانش كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، مژده می‌دهد. بگو از شما [در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودّت نزدیكانم [كه بنا بر روایات معتبر، اهل بیت- علیهم السلام- هستند] نمی‌خواهم.
و هر كس كار نیكی انجام دهد، بر نیكی‌اش می‌افزاییم. به یقین خداوند بسیار آمرزنده و عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندك است.
در تفاسیر ذیل این آیه، حدیثی از رسول اكرم صلی الله علیه و آله آمده است كه:
«أَلَا وَ مَن مَاتَ عَلَی بُغضِ آلِ مُحَمَّد جَاءَ یَومَ القِیَامَةِ مَكتُوب بَینَ عَینَیهِ آیَس مِن رَحمَةِ اللهِ» آگاه باشید، هركه با كینه و بغض آل محمّد بمیرد، روز قیامت می‌آید در حالی كه میان دو چشم او نوشته شده: او از رحمت خداوند مأیوس و محروم است.
«أَلَا وَ مَن مَاتَ عَلَی بُغضِ آلِ مُحَمَّد مَاتَ كَافِراً» آگاه باشید، هر كه با بغض آل‌محمّد بمیرد، كافر مرده است.
«أَلَا وَ مَن مَاتَ عَلَی بُغضِ آلِ مُحَمَّد لَم یَشُم رَائِحةِ الجَنَّةِ» هر كه با بغض آل‌محمّد بمیرد، بوی بهشت را استشمام نمی‌كند.
همین كه آیه مودّت نازل شد، از پیامبر اكرم پرسیدند:
قربی چه كسانی هستند كه مودّت آنها بر ما واجب است؟
حضرت فرمودند: علیّ و فاطمه و فرزندانش، سپس حضرت فرمودند:
«فَاطِمَةُ بِضعَةُ مِنِّی یُؤذِینِی مَا یُؤذِیهَا» فاطمه پاره تن من است هر كس او را اذیّت كند مرا اذیّت كرده است و كیفر كسانی كه رسول خدا را اذیّت كنند، در قرآن چنین آمده است:
«إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذابَاً مُهِینَاً» (احزاب، ۵۷)
حضرت امام حسن علیه السلام در ذیل جمله‌ی «وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْنَاً» فرمودند: «اِقتِرافُ الحَسَنَةِ مَوَدَتَنَا اَهلُ البَیتِ» كسب نیكی، مودّت ما اهل بیت است.
پیام آیه شریفه:
۱. بشارت خداوند بس بزرگ و عظیم است. «رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ ... ما یَشاؤُنَ ... الْفَضْلُ الْكَبِیرُ ... ذلِكَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللهُ عِبادَهُ»
۲. نشانه بنده خدا؛ ایمان و عمل صالح است. «عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۳. رمز دریافت آن همه نعمت و بشارت، بندگی خدا، ایمان و نیكوكاری است. «عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا ...»
۴. مودت قربی، مصداق روشن ایمان و عمل صالح است. «یُبَشِّرُ اللهُ عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ ... إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
۵. درخواست مزد از زبان خود سنگین است، لذا پیامبر مأمور می‌شود از طرف خداوند مزد خود را به مردم اعلام كند. «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ ...»
۶. مودّت بدون معرفت امكان ندارد. (پس مزد رسالت، قبل از هر چیز شناخت اهل بیت پیامبر است، سپس مودّت آنها) «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
۷. مودّت بدون اطاعت، ریا و تملّق است. (پس مودّت قربی یعنی اطاعت از آنها) «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
۸. قربی معصومند، زیرا مودّت گناهكار نمی‌تواند مزد رسالت قرار گیرد. «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
۹. مودّتی كه لزوماً همراه با معرفت و اطاعت است، فقط در اهل‌بیت مستقر است. (كلمه «فی» رمز آن است كه جایگاه مودّت فقط اهل‌بیت است.) «فِی الْقُرْبی»
۱۰. مودّت فی القربی، راهی برای كسب خوبی‌هاست. «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
۱۱. مودّت اهل بیت علیهم السلام، برجسته‌ترین حسنه است. «الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
۱۲. مودّت قربی حسنه است. «مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
۱۳. مودّت قربی، سبب دریافت پاداش بیشتر است. «نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْنَاً»
۱۴. دوستی اهل بیت پیامبر، زمینه‌ی دریافت مغفرت است. «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی ... إِنَّ اللهَ غَفُورٌ»
۱۵. خداوند قدردان كسانی است كه به وظیفه خود در مودت اهل بیت عمل می‌كنند. «إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَشَفَ ضُرَّهُ لِلنّاسِ عَذَّبَ نَفسَهُ
هر كس پريشانْ حالى‌اش را براى مردم آشكار كند، خودش را عذاب داده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۴۲
#شوری_23
قسمت سوم
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۳:
(قسمت سوم)
ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَآ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرَاً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنَاً إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ
ترجمه:
این است آنچه خداوند به آن دسته از بندگانش كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، مژده می‌دهد. بگو از شما [در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودّت نزدیكانم [كه بنا بر روایات معتبر، اهل بیت- علیهم السلام- هستند] نمی‌خواهم.
و هر كس كار نیكی انجام دهد، بر نیكی‌اش می‌افزاییم. به یقین خداوند بسیار آمرزنده و عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندك است.
در تفاسیر ذیل این آیه، حدیثی از رسول اكرم صلی الله علیه و آله آمده است كه:
«أَلَا وَ مَن مَاتَ عَلَی بُغضِ آلِ مُحَمَّد جَاءَ یَومَ القِیَامَةِ مَكتُوب بَینَ عَینَیهِ آیَس مِن رَحمَةِ اللهِ» آگاه باشید، هركه با كینه و بغض آل محمّد بمیرد، روز قیامت می‌آید در حالی كه میان دو چشم او نوشته شده: او از رحمت خداوند مأیوس و محروم است.
«أَلَا وَ مَن مَاتَ عَلَی بُغضِ آلِ مُحَمَّد مَاتَ كَافِراً» آگاه باشید، هر كه با بغض آل‌محمّد بمیرد، كافر مرده است.
«أَلَا وَ مَن مَاتَ عَلَی بُغضِ آلِ مُحَمَّد لَم یَشُم رَائِحةِ الجَنَّةِ» هر كه با بغض آل‌محمّد بمیرد، بوی بهشت را استشمام نمی‌كند.
همین كه آیه مودّت نازل شد، از پیامبر اكرم پرسیدند:
قربی چه كسانی هستند كه مودّت آنها بر ما واجب است؟
حضرت فرمودند: علیّ و فاطمه و فرزندانش، سپس حضرت فرمودند:
«فَاطِمَةُ بِضعَةُ مِنِّی یُؤذِینِی مَا یُؤذِیهَا» فاطمه پاره تن من است هر كس او را اذیّت كند مرا اذیّت كرده است و كیفر كسانی كه رسول خدا را اذیّت كنند، در قرآن چنین آمده است:
«إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذابَاً مُهِینَاً» (احزاب، ۵۷)
حضرت امام حسن علیه السلام در ذیل جمله‌ی «وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْنَاً» فرمودند: «اِقتِرافُ الحَسَنَةِ مَوَدَتَنَا اَهلُ البَیتِ» كسب نیكی، مودّت ما اهل بیت است.
پیام آیه شریفه:
۱. بشارت خداوند بس بزرگ و عظیم است. «رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ ... ما یَشاؤُنَ ... الْفَضْلُ الْكَبِیرُ ... ذلِكَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللهُ عِبادَهُ»
۲. نشانه بنده خدا؛ ایمان و عمل صالح است. «عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۳. رمز دریافت آن همه نعمت و بشارت، بندگی خدا، ایمان و نیكوكاری است. «عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا ...»
۴. مودت قربی، مصداق روشن ایمان و عمل صالح است. «یُبَشِّرُ اللهُ عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ ... إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
۵. درخواست مزد از زبان خود سنگین است، لذا پیامبر مأمور می‌شود از طرف خداوند مزد خود را به مردم اعلام كند. «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ ...»
۶. مودّت بدون معرفت امكان ندارد. (پس مزد رسالت، قبل از هر چیز شناخت اهل بیت پیامبر است، سپس مودّت آنها) «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
۷. مودّت بدون اطاعت، ریا و تملّق است. (پس مودّت قربی یعنی اطاعت از آنها) «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
۸. قربی معصومند، زیرا مودّت گناهكار نمی‌تواند مزد رسالت قرار گیرد. «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
۹. مودّتی كه لزوماً همراه با معرفت و اطاعت است، فقط در اهل‌بیت مستقر است. (كلمه «فی» رمز آن است كه جایگاه مودّت فقط اهل‌بیت است.) «فِی الْقُرْبی»
۱۰. مودّت فی القربی، راهی برای كسب خوبی‌هاست. «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
۱۱. مودّت اهل بیت علیهم السلام، برجسته‌ترین حسنه است. «الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
۱۲. مودّت قربی حسنه است. «مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
۱۳. مودّت قربی، سبب دریافت پاداش بیشتر است. «نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْنَاً»
۱۴. دوستی اهل بیت پیامبر، زمینه‌ی دریافت مغفرت است. «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی ... إِنَّ اللهَ غَفُورٌ»
۱۵. خداوند قدردان كسانی است كه به وظیفه خود در مودت اهل بیت عمل می‌كنند. «إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَشَفَ ضُرَّهُ لِلنّاسِ عَذَّبَ نَفسَهُ
هر كس پريشانْ حالى‌اش را براى مردم آشكار كند، خودش را عذاب داده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۴۲
#شوری_23
قسمت سوم
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۴:
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَىٰ عَلَى اللهِ كَذِبَاً فَإِنْ يَشَإِ اللهُ يَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللهُ الْبَاطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِٓ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
ترجمه:
ولی [منافقان سبك مغز] می‌گویند: [در نزول آیه مودت] بر خدا دروغ بسته است! پس اگر خدا بخواهد، بر دل تو مهر می‌نهد [تا از دروغ بستن باز ایستی، ولی تو از دروغ بستن بر خدا منزهی، این تهمتی بزرگ است كه این بیماردلان بر تو می‌بندند] و خدا باطل را محو و حق را با كلمات استوارش پابرجا می‌کند. به یقین او به نیّات و اسرار سینه‌ها آگاه است.
همان گونه كه منحرفان، در مسئله رسالت می‌گفتند پیامبر بشری مثل ماست و ادّعای رسالتش افترا بر خداست!؟ در مسئله امامت نیز چنین نسبتی را دادند.
این آیه میفرماید: اگر پیامبر بر خدا افترا ببندد، ما بر او غضب كرده و بر دل او مهر می‌نهیم، نظیر آنجا كه میفرماید: «لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنا بَعْضَ الْأَقاوِیلِ لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْیَمِینِ ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِینَ» (حاقّه،۴۴ تا ۴۶) اگر سخنی را به دروغ به ما نسبت دهد، شاهرگش را می‌زنیم.
«بِذاتِ الصُّدُورِ» یعنی افكاری كه سینه‌ها را تصاحب كرده است.
پیام آیه شریفه:
۱. بعضی كه نمی‌خواستند مودت اهل بیت را رسالت بشمارند، گفتند: پیامبر به خدا دروغ بسته است كه می‌گوید مزد رسالتم مودّت قربی است. «أَمْ یَقُولُونَ افْتَری»
۲. برای روشنگری، باید شبهات را مطرح کرده و پاسخ داد. «أَمْ یَقُولُونَ ... فَإِنْ یَشَإِ اللهُ»
۳. افترا، از هیچ كس پذیرفته نیست. «یَخْتِمْ عَلی قَلْبِكَ» (اگر پیامبر كوچك‌ترین دروغی بر خدا می‌بست، كذب وی فاش و از نعمت دریافت وحی محروم می‌شد.)
۴. مهر نهادن بر دل، بزرگ‌ترین عذاب الهی است، چون كیفر بزرگ‌ترین گناه است. «افْتَری ... یَخْتِمْ»
۵. قلب، مركز دریافت وحی است. «یَخْتِمْ عَلی قَلْبِكَ» همان گونه كه جای دیگری میفرماید: وحی بر قلب تو نازل شد. «نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ عَلی قَلْبِكَ» (شعرا، ۱۹۴)
۶. اراده خداوند بر محو باطل و پایداری حقّ است. «یَمْحُ اللهُ ... یُحِقُّ الْحَقَ»
۷. خداوند پیامبرش را با وعده نابودی باطل و پیروزی حقّ دلداری می‌دهد. «یَقُولُونَ افْتَری ... یَمْحُ اللهُ الْباطِلَ وَ یُحِقُّ الْحَقَ»
۸. پیامبر نه تنها به خدا افترا نبسته بلكه فكر افترا هم ننموده است، زیرا خدا به اسرار نهفته سینه‌ها آگاهی كامل دارد. «إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن طَلَبَ شَيئَاً نالَهُ أو بَعضَهُ
هر كه جوينده چيزى باشد، به آن يا به بخشى از آن دست مى يابد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۹۰
#شوری_24
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۴:
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَىٰ عَلَى اللهِ كَذِبَاً فَإِنْ يَشَإِ اللهُ يَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللهُ الْبَاطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِٓ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
ترجمه:
ولی [منافقان سبك مغز] می‌گویند: [در نزول آیه مودت] بر خدا دروغ بسته است! پس اگر خدا بخواهد، بر دل تو مهر می‌نهد [تا از دروغ بستن باز ایستی، ولی تو از دروغ بستن بر خدا منزهی، این تهمتی بزرگ است كه این بیماردلان بر تو می‌بندند] و خدا باطل را محو و حق را با كلمات استوارش پابرجا می‌کند. به یقین او به نیّات و اسرار سینه‌ها آگاه است.
همان گونه كه منحرفان، در مسئله رسالت می‌گفتند پیامبر بشری مثل ماست و ادّعای رسالتش افترا بر خداست!؟ در مسئله امامت نیز چنین نسبتی را دادند.
این آیه میفرماید: اگر پیامبر بر خدا افترا ببندد، ما بر او غضب كرده و بر دل او مهر می‌نهیم، نظیر آنجا كه میفرماید: «لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنا بَعْضَ الْأَقاوِیلِ لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْیَمِینِ ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِینَ» (حاقّه،۴۴ تا ۴۶) اگر سخنی را به دروغ به ما نسبت دهد، شاهرگش را می‌زنیم.
«بِذاتِ الصُّدُورِ» یعنی افكاری كه سینه‌ها را تصاحب كرده است.
پیام آیه شریفه:
۱. بعضی كه نمی‌خواستند مودت اهل بیت را رسالت بشمارند، گفتند: پیامبر به خدا دروغ بسته است كه می‌گوید مزد رسالتم مودّت قربی است. «أَمْ یَقُولُونَ افْتَری»
۲. برای روشنگری، باید شبهات را مطرح کرده و پاسخ داد. «أَمْ یَقُولُونَ ... فَإِنْ یَشَإِ اللهُ»
۳. افترا، از هیچ كس پذیرفته نیست. «یَخْتِمْ عَلی قَلْبِكَ» (اگر پیامبر كوچك‌ترین دروغی بر خدا می‌بست، كذب وی فاش و از نعمت دریافت وحی محروم می‌شد.)
۴. مهر نهادن بر دل، بزرگ‌ترین عذاب الهی است، چون كیفر بزرگ‌ترین گناه است. «افْتَری ... یَخْتِمْ»
۵. قلب، مركز دریافت وحی است. «یَخْتِمْ عَلی قَلْبِكَ» همان گونه كه جای دیگری میفرماید: وحی بر قلب تو نازل شد. «نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ عَلی قَلْبِكَ» (شعرا، ۱۹۴)
۶. اراده خداوند بر محو باطل و پایداری حقّ است. «یَمْحُ اللهُ ... یُحِقُّ الْحَقَ»
۷. خداوند پیامبرش را با وعده نابودی باطل و پیروزی حقّ دلداری می‌دهد. «یَقُولُونَ افْتَری ... یَمْحُ اللهُ الْباطِلَ وَ یُحِقُّ الْحَقَ»
۸. پیامبر نه تنها به خدا افترا نبسته بلكه فكر افترا هم ننموده است، زیرا خدا به اسرار نهفته سینه‌ها آگاهی كامل دارد. «إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن طَلَبَ شَيئَاً نالَهُ أو بَعضَهُ
هر كه جوينده چيزى باشد، به آن يا به بخشى از آن دست مى يابد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۹۰
#شوری_24
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۵:
وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ
ترجمه؛
اوست كه توبه را از بندگانش می‌پذیرد و از گناهان درمی‌گذرد و به آنچه انجام می‌دهید، آگاه است.
پیام آیه شریفه:
۱. پذیرش توبه گناهكاران و عفو آنان، فقط در اختیار خداوند است. «وَ هُوَ الَّذِی»
۲. در اسلام بن بست وجود ندارد و راه بازگشت همواره باز است. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ»
۳. خداوند تمام گناهان را می‌بخشد. «یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ» (كلمه «سیئات» جمع، همراه الف و لام است، یعنی همه گناهان)
۴. خداوند با وعده عفو، منحرفان را به توبه تشویق می‌كند. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ ... یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ»
۵. توبه باید همراه با تغییر در رفتار و گفتار باشد و گرنه نوعی تظاهر و ریاكاری است كه خدا می‌داند. «وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبِ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از نااهل باشد، گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#شوری_25
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۵:
وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ
ترجمه؛
اوست كه توبه را از بندگانش می‌پذیرد و از گناهان درمی‌گذرد و به آنچه انجام می‌دهید، آگاه است.
پیام آیه شریفه:
۱. پذیرش توبه گناهكاران و عفو آنان، فقط در اختیار خداوند است. «وَ هُوَ الَّذِی»
۲. در اسلام بن بست وجود ندارد و راه بازگشت همواره باز است. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ»
۳. خداوند تمام گناهان را می‌بخشد. «یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ» (كلمه «سیئات» جمع، همراه الف و لام است، یعنی همه گناهان)
۴. خداوند با وعده عفو، منحرفان را به توبه تشویق می‌كند. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ ... یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ»
۵. توبه باید همراه با تغییر در رفتار و گفتار باشد و گرنه نوعی تظاهر و ریاكاری است كه خدا می‌داند. «وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبِ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از نااهل باشد، گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#شوری_25
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۶:
وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ الْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ
ترجمه:
و درخواست كسانی را كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، اجابت می‌كند و از فضلش بر آنها می‌افزاید و برای كافران عذابی سخت خواهد بود.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام درباره‌ی این آیه فرمود: دعای مؤمن درباره برادر دینی‌اش مستجاب است، زیرا خداوند میفرماید به خاطر علاقه‌ای كه به برادر دینی خود داری، آنچه خواستی به تو و به كسی كه برایش دعا كرده‌ای می‌دهم.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام میفرماید: مراد از جمله «یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ» حقّ شفاعت مؤمنان درباره‌ی كسانی است كه اگرچه اهل دوزخند، ولی به مؤمنان خدمتی كرده‌اند.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند دعای مؤمنان نیكوكار را می‌پذیرد. «وَ یَسْتَجِیبُ»
۲. شرط استجابت دعا، ایمان و عمل صالح است. «یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۳. پاداش افزون و بیش از انتظار؛ نمودی از فضل الهی است. «وَ یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ»
۴. تهدید و تشویق، در كنار هم لازم است. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ ... یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ ... یَسْتَجِیبُ ... یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ... وَ الْكافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّنا فَليَعمَل بِعَمَلِنا وَ ليَتَجَلبَبِ الوَرَعَ
هر كس ما اهل بيت (علیهم السلام) را دوست دارد؛ بايد چون ما عمل كند و جامه پارسايى به تن كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۸۳
#شوری_26
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۶:
وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ الْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ
ترجمه:
و درخواست كسانی را كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، اجابت می‌كند و از فضلش بر آنها می‌افزاید و برای كافران عذابی سخت خواهد بود.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام درباره‌ی این آیه فرمود: دعای مؤمن درباره برادر دینی‌اش مستجاب است، زیرا خداوند میفرماید به خاطر علاقه‌ای كه به برادر دینی خود داری، آنچه خواستی به تو و به كسی كه برایش دعا كرده‌ای می‌دهم.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام میفرماید: مراد از جمله «یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ» حقّ شفاعت مؤمنان درباره‌ی كسانی است كه اگرچه اهل دوزخند، ولی به مؤمنان خدمتی كرده‌اند.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند دعای مؤمنان نیكوكار را می‌پذیرد. «وَ یَسْتَجِیبُ»
۲. شرط استجابت دعا، ایمان و عمل صالح است. «یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۳. پاداش افزون و بیش از انتظار؛ نمودی از فضل الهی است. «وَ یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ»
۴. تهدید و تشویق، در كنار هم لازم است. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ ... یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ ... یَسْتَجِیبُ ... یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ... وَ الْكافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّنا فَليَعمَل بِعَمَلِنا وَ ليَتَجَلبَبِ الوَرَعَ
هر كس ما اهل بيت (علیهم السلام) را دوست دارد؛ بايد چون ما عمل كند و جامه پارسايى به تن كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۸۳
#شوری_26
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۷:
وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَٰكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَا يَشَآءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ
ترجمه:
اگر خدا رزق را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سركشی و ستم كنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می‌كند. به یقین او به بندگانش آگاه و بیناست.
در آیه قبل خداوند وعده استجابت به مؤمنان داد، حال این سؤال مطرح می‌شود كه چرا برخی دعاهای مؤمنان برای توسعه رزق مستجاب نمی‌شود؟
در پاسخ باید گفت: استجابت دعا در چارچوب حكمت الهی است. گاهی توسعه رزق عامل غفلت از خدا و موجب طغیان و تجاوز است و چه بسیارند كسانی كه ثروت زیاد سبب هلاكت‌شان شده است.
سؤال دیگر اینكه: اگر توسعه رزق سبب طغیان است، چرا خداوند به گروهی توسعه رزق داد، اما طغیان نكردند؟
در پاسخ می‌گوییم: برنامه‌ها و سنّت‌های الهی متعدّد و دارای مراحلی است. همان گونه كه كنترل رزق برای جلوگیری از فساد یك سنّت عمومی است؛ توسعه رزق و مهلت دادن به مرفّهان نیز یك سنّت است كه برای آزمایش بكار می‌رود. بنابراين قانون عمومی و كلی، كنترل رزق است ولی گاهی برای آزمایش مردم توسعه داده می‌شود.
ناگفته نماند كه گاهی كمبود رزق، به دلیل تن پروری انسان است كه حسابش جداست.
پیام آیه شریفه:
۱. همان گونه كه عطاهای الهی لطف است، گاهی محرومیّت‌ها نیز لطف است. «لَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا»
۲. فضلِ الهی بر اساس مصلحت و حكمت تقسیم می‌شود، نه بر اساس تمایلات انسان. «وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ ...»
۳. روابط اجتماعی سالم، در گرو زندگی معتدل و در حدّ نیاز است. «لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا»
۴. مؤمنان نباید به خاطر تنگنای معیشت به خداوند سوء ظن داشته باشند. «وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ»
۵. رفاه بیش از حد زمینه‌ی طغیان است. «لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا»
۶. مشیّت الهی بر اساس حكمت است. «ما یَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ»
۷. رزق مردم حساب و كتاب دارد. «یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَظَّتهُ البِطنَةُ حَجَبَتهُ عَنِ الفِطنَةِ
هر كه در رنج و زحمتِ پُرخورى افتد، از دانايى و هوشيارى باز مى‌ماند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۵۹
#شوری_27
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۷:
وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَٰكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَا يَشَآءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ
ترجمه:
اگر خدا رزق را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سركشی و ستم كنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می‌كند. به یقین او به بندگانش آگاه و بیناست.
در آیه قبل خداوند وعده استجابت به مؤمنان داد، حال این سؤال مطرح می‌شود كه چرا برخی دعاهای مؤمنان برای توسعه رزق مستجاب نمی‌شود؟
در پاسخ باید گفت: استجابت دعا در چارچوب حكمت الهی است. گاهی توسعه رزق عامل غفلت از خدا و موجب طغیان و تجاوز است و چه بسیارند كسانی كه ثروت زیاد سبب هلاكت‌شان شده است.
سؤال دیگر اینكه: اگر توسعه رزق سبب طغیان است، چرا خداوند به گروهی توسعه رزق داد، اما طغیان نكردند؟
در پاسخ می‌گوییم: برنامه‌ها و سنّت‌های الهی متعدّد و دارای مراحلی است. همان گونه كه كنترل رزق برای جلوگیری از فساد یك سنّت عمومی است؛ توسعه رزق و مهلت دادن به مرفّهان نیز یك سنّت است كه برای آزمایش بكار می‌رود. بنابراين قانون عمومی و كلی، كنترل رزق است ولی گاهی برای آزمایش مردم توسعه داده می‌شود.
ناگفته نماند كه گاهی كمبود رزق، به دلیل تن پروری انسان است كه حسابش جداست.
پیام آیه شریفه:
۱. همان گونه كه عطاهای الهی لطف است، گاهی محرومیّت‌ها نیز لطف است. «لَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا»
۲. فضلِ الهی بر اساس مصلحت و حكمت تقسیم می‌شود، نه بر اساس تمایلات انسان. «وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ ...»
۳. روابط اجتماعی سالم، در گرو زندگی معتدل و در حدّ نیاز است. «لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا»
۴. مؤمنان نباید به خاطر تنگنای معیشت به خداوند سوء ظن داشته باشند. «وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ»
۵. رفاه بیش از حد زمینه‌ی طغیان است. «لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا»
۶. مشیّت الهی بر اساس حكمت است. «ما یَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ»
۷. رزق مردم حساب و كتاب دارد. «یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَظَّتهُ البِطنَةُ حَجَبَتهُ عَنِ الفِطنَةِ
هر كه در رنج و زحمتِ پُرخورى افتد، از دانايى و هوشيارى باز مى‌ماند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۵۹
#شوری_27
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۲۹-۲۸:
وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ (٢٨)
وَ مِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَثَّ فِيهِمَا مِنْ دَآبَّةٍ وَ هُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٌ (٢٩)
ترجمه:
و اوست كه باران را پس از اینكه [مردم از آمدنش] نومید شدند؛ نازل می‌كند و رحمتش را می‌گستراند و او سرپرست [واقعی] و ستوده است. (۲۸)
از نشانه‌های [ربوبیت و قدرت] او آفرینش آسمان‌ها و زمین است و [نیز] آنچه از جنبنده میان آن دو پخش است و او هرگاه بخواهد بر جمع كردنشان تواناست. (۲۹)
«غیث» به باران مفید گفته می‌شود، امّا «مَطَر» به هر نوع باران گفته می‌شود (خواه مفید، خواه مضرّ) چنانكه میفرماید: «أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ» (فرقان، ۴۰)
«قَنُوطٌ» به معنای یأس و «بَثَّ» به معنای پراكنده كردن است.
پیام آیه شریفه:
۱. در نومیدی بسی امید است، پایان شب سیه سپید است. «یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۲. تنها پناهگاه انسان در مشكلات و ناامیدی‌ها خداست. «وَ هُوَ الَّذِی ... مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۳. باران، نمودی از رحمت الهی است. «یُنَزِّلُ الْغَیْثَ ... وَ یَنْشُرُ رَحْمَتَهُ»
۴. كمی باران در مواردی برای جلوگیری از طغیان انسان‌هاست. «وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا ... یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۵. ولایت پسندیده و دائمی، فقط به خداوند اختصاص دارد. «وَ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ»
۶. آفرینش آسمان‌ها و زمین و جنبنده‌ها، گوشه‌ای از آیات الهی است. «مِنْ آیاتِهِ»
۷. قدرت خداوند در آفرینش ابتدایی، نشانه قدرت او بر برپایی قیامت است. «خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... وَ هُوَ عَلی جَمْعِهِمْ ... قَدِیرٌ»
۸. در آسمان‌ها نیز موجودات زنده است. «بَثَّ فِیهِما مِنْ دابَّةٍ»
۹. پراكندگی حیوانات در مناطق مختلف زمین، یكی از نعمت‌هاست. (اگر همه گوسفندها در یك منطقه و همه گاوها در جای دیگر بودند زندگی برای انسان بسیار سخت و گران بود.) «بَثَّ فِیهِما مِنْ دابَّةٍ»
۱۰. تعیین زمان قیامت فقط در اختیار اوست. «إِذا یَشاءُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قالَ ما لا يَنبَغي سَمِعَ ما لا يَشتَهي
هر كس آنچه را كه شايسته نيست بگويد ، آنچه را دوست ندارد مى شنود .
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۱۷
#شوری_29_28
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۲۹-۲۸:
وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ (٢٨)
وَ مِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَثَّ فِيهِمَا مِنْ دَآبَّةٍ وَ هُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٌ (٢٩)
ترجمه:
و اوست كه باران را پس از اینكه [مردم از آمدنش] نومید شدند؛ نازل می‌كند و رحمتش را می‌گستراند و او سرپرست [واقعی] و ستوده است. (۲۸)
از نشانه‌های [ربوبیت و قدرت] او آفرینش آسمان‌ها و زمین است و [نیز] آنچه از جنبنده میان آن دو پخش است و او هرگاه بخواهد بر جمع كردنشان تواناست. (۲۹)
«غیث» به باران مفید گفته می‌شود، امّا «مَطَر» به هر نوع باران گفته می‌شود (خواه مفید، خواه مضرّ) چنانكه میفرماید: «أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ» (فرقان، ۴۰)
«قَنُوطٌ» به معنای یأس و «بَثَّ» به معنای پراكنده كردن است.
پیام آیه شریفه:
۱. در نومیدی بسی امید است، پایان شب سیه سپید است. «یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۲. تنها پناهگاه انسان در مشكلات و ناامیدی‌ها خداست. «وَ هُوَ الَّذِی ... مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۳. باران، نمودی از رحمت الهی است. «یُنَزِّلُ الْغَیْثَ ... وَ یَنْشُرُ رَحْمَتَهُ»
۴. كمی باران در مواردی برای جلوگیری از طغیان انسان‌هاست. «وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا ... یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۵. ولایت پسندیده و دائمی، فقط به خداوند اختصاص دارد. «وَ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ»
۶. آفرینش آسمان‌ها و زمین و جنبنده‌ها، گوشه‌ای از آیات الهی است. «مِنْ آیاتِهِ»
۷. قدرت خداوند در آفرینش ابتدایی، نشانه قدرت او بر برپایی قیامت است. «خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... وَ هُوَ عَلی جَمْعِهِمْ ... قَدِیرٌ»
۸. در آسمان‌ها نیز موجودات زنده است. «بَثَّ فِیهِما مِنْ دابَّةٍ»
۹. پراكندگی حیوانات در مناطق مختلف زمین، یكی از نعمت‌هاست. (اگر همه گوسفندها در یك منطقه و همه گاوها در جای دیگر بودند زندگی برای انسان بسیار سخت و گران بود.) «بَثَّ فِیهِما مِنْ دابَّةٍ»
۱۰. تعیین زمان قیامت فقط در اختیار اوست. «إِذا یَشاءُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قالَ ما لا يَنبَغي سَمِعَ ما لا يَشتَهي
هر كس آنچه را كه شايسته نيست بگويد ، آنچه را دوست ندارد مى شنود .
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۱۷
#شوری_29_28
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۱ - ۳۰:
وَ مَآ أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ (٣٠) وَ مَآ أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ مَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ (٣١)
ترجمه:
هر آسیبی به شما برسد، به سبب اعمالی است كه مرتكب شده‌اید و از بسیاری [از همان اعمال هم] درمی‌گذرد. (۳۰)
و شما در زمین عاجزكننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید] و جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای شما نیست. (۳۱)
سؤال: اگر مصیبت‌ها به خاطر عملكرد خود ماست، پس مصائب اولیای خداوند چه توجیهی دارد؟
پاسخ: برنامه‌ها و سنّت‌های الهی متعدّد است. یكی از سنّت‌ها چشاندن مزه تلخ عملكرد به انسان گناهكار است كه در این آیه آمده است، ولی یكی دیگر از سنّت‌های الهی رشد مردم در لابلای حوادث و آزمایش‌های پی در پی است؛ لذا حوادث تلخی كه برای معصومین رخ می‌دهد، برای رشد معنوی، دریافت درجه و الگو بودن آنها برای دیگران است. در حدیث می‌خوانیم: «اًلبَلاءُ لِلظَّالِمِ اَدَب وَ لِلمُؤمِنِ امتحان وَ لِلاَولیاءِ دَرَجَه»
حوادث تلخ برای ظالم وسیله ادب، برای مؤمن وسیله آزمایش و برای اولیای الهی وسیله قرب بیشتر است.
مشابه این آیه، آیه ۴۱ سوره روم است كه میفرماید: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ» به خاطر عملكرد مردم، در دریا و خشكی فساد پدید آمد تا گوشه‌ای از عملكردشان را بچشند.
پیام آیه شریفه:
۱. میان رفتار انسان و حوادث تلخ و شیرین زندگی رابطه است. «مَا أَصابَكُمْ ... فَبِما كَسَبَتْ أَیْدِیكُمْ»
۲. مشكلات انسان، تنها عكس‌العمل بخشی از خلاف‌های اوست، نه تمام آن، زیرا خداوند از بسیاری خطاهای انسان در می‌گذرد. «وَ یَعْفُوا عَنْ كَثِیرٍ»
۳. مصیبت‌ها جنبه هشداری دارد و اگر انتقامی بود عفو در كار نبود. «وَ یَعْفُوا عَنْ كَثِیرٍ»
۴. دود جنایات بشر به چشم خودش می‌رود و به خداوند ضربه‌ای نمی‌زند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ»
۵. انسان‌ها نمی‌توانند همه عوامل را تحت سلطه خود آورند و از آثار گناهان‌شان بگریزند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ»
۶. انگیزه بسیاری از خلاف‌ها بدست آوردن یاور و حامی است، در حالی كه یاور حقیقی خداست. «وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيرِ عِلمٍ فَقَدِ ارتَطَمَ فِى الرِّبا
هر كس بدون آگاهى از دانش [فقه] به تجارت بپردازد، در ربا فرو مى رود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۰۱
#شوری_31_30
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۱ - ۳۰:
وَ مَآ أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ (٣٠) وَ مَآ أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ مَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ (٣١)
ترجمه:
هر آسیبی به شما برسد، به سبب اعمالی است كه مرتكب شده‌اید و از بسیاری [از همان اعمال هم] درمی‌گذرد. (۳۰)
و شما در زمین عاجزكننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید] و جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای شما نیست. (۳۱)
سؤال: اگر مصیبت‌ها به خاطر عملكرد خود ماست، پس مصائب اولیای خداوند چه توجیهی دارد؟
پاسخ: برنامه‌ها و سنّت‌های الهی متعدّد است. یكی از سنّت‌ها چشاندن مزه تلخ عملكرد به انسان گناهكار است كه در این آیه آمده است، ولی یكی دیگر از سنّت‌های الهی رشد مردم در لابلای حوادث و آزمایش‌های پی در پی است؛ لذا حوادث تلخی كه برای معصومین رخ می‌دهد، برای رشد معنوی، دریافت درجه و الگو بودن آنها برای دیگران است. در حدیث می‌خوانیم: «اًلبَلاءُ لِلظَّالِمِ اَدَب وَ لِلمُؤمِنِ امتحان وَ لِلاَولیاءِ دَرَجَه»
حوادث تلخ برای ظالم وسیله ادب، برای مؤمن وسیله آزمایش و برای اولیای الهی وسیله قرب بیشتر است.
مشابه این آیه، آیه ۴۱ سوره روم است كه میفرماید: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ» به خاطر عملكرد مردم، در دریا و خشكی فساد پدید آمد تا گوشه‌ای از عملكردشان را بچشند.
پیام آیه شریفه:
۱. میان رفتار انسان و حوادث تلخ و شیرین زندگی رابطه است. «مَا أَصابَكُمْ ... فَبِما كَسَبَتْ أَیْدِیكُمْ»
۲. مشكلات انسان، تنها عكس‌العمل بخشی از خلاف‌های اوست، نه تمام آن، زیرا خداوند از بسیاری خطاهای انسان در می‌گذرد. «وَ یَعْفُوا عَنْ كَثِیرٍ»
۳. مصیبت‌ها جنبه هشداری دارد و اگر انتقامی بود عفو در كار نبود. «وَ یَعْفُوا عَنْ كَثِیرٍ»
۴. دود جنایات بشر به چشم خودش می‌رود و به خداوند ضربه‌ای نمی‌زند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ»
۵. انسان‌ها نمی‌توانند همه عوامل را تحت سلطه خود آورند و از آثار گناهان‌شان بگریزند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ»
۶. انگیزه بسیاری از خلاف‌ها بدست آوردن یاور و حامی است، در حالی كه یاور حقیقی خداست. «وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيرِ عِلمٍ فَقَدِ ارتَطَمَ فِى الرِّبا
هر كس بدون آگاهى از دانش [فقه] به تجارت بپردازد، در ربا فرو مى رود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۰۱
#شوری_31_30
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۳-۳۲:
وَ مِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (٣٢)
إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِٓ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (٣٣)
ترجمه:
از نشانه‌های او كشتی‌های كوه‌آسا در میان دریاست [كه به كمك باد در حركت‌اند.] (۳۲)
اگر بخواهد باد را فرو می‌نشاند، در نتیجه كشتی‌ها به روی آب ساكن و بی‌حركت می‌مانند. یقیناً در این واقعیت برای هر شكیبای سپاس گزاری نشانه‌هایی [بر قدرت و ربوبیت خدا]ست. (۳۳)
«الْجَوارِ» جمع «جاریة» به معنای كشتی در حال جریان و حركت است و مراد از «كَالْأَعْلامِ» یا كشتی‌های بزرگ و غول پیكر است، یا كوه‌های یخی در حال جریان.
از نقش باد در طبیعت نباید غافل بود. تنفس موجودات زنده، حركت كشتی‌ها، انتقال ابرها، بارور شدن گیاهان و تعدیل سرما و گرما، همه در گرو جریان باد است و امروزه باد از منابع انرژی به شمار می‌رود.
در قرآن كریم چهار مرتبه كلمه «صَبَّار» بكار رفته است كه به دنبال تمام آنها كلمه «شَكُورٍ» آمده است و این نشانه آن است كه صبر و شكر در كنار هم نقش ویژه‌ای دارند. در حدیثی از رسول‌خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمده است كه ایمان دو شاخه دارد، یك شاخه صبر و شاخه دیگر شكر است.
پیام آیه شریفه:
۱. تناسب میان آب دریا و كشتی از نظر وزن و حجم، از نشانه‌های قدرت الهی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ الْجَوارِ فِی الْبَحْرِ» (فرو نرفتن كشتی‌های غول‌پیكر در اعماق دریاها، به خاطر تفاوت‌هایی است كه خداوند میان اجسام و اجرام نهاده است.)
۲. زمانی قدر نعمت شناخته می‌شود كه از دست برود. «إِنْ یَشَأْ یُسْكِنِ الرِّیحَ»
۳. آنچه را ما یك نشانه و آیه می‌بینیم در نزد محقّقان پر حوصله چندین نشانه است. «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ»
۴. طبیعت و مظاهر آن چون آب و باد، برای كسانی آیه و نشانه است كه بر سختی‌های دنیا صابر و بر رفاه آن شاكر باشند. «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أظهَرَ عَزمَهُ بَطَلَ حَزمُهُ
هر كس تصميم خود را آشكار كند، دورانديشى‌اش باطل شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۸۰
#شوری_33_32
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۳-۳۲:
وَ مِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (٣٢)
إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِٓ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (٣٣)
ترجمه:
از نشانه‌های او كشتی‌های كوه‌آسا در میان دریاست [كه به كمك باد در حركت‌اند.] (۳۲)
اگر بخواهد باد را فرو می‌نشاند، در نتیجه كشتی‌ها به روی آب ساكن و بی‌حركت می‌مانند. یقیناً در این واقعیت برای هر شكیبای سپاس گزاری نشانه‌هایی [بر قدرت و ربوبیت خدا]ست. (۳۳)
«الْجَوارِ» جمع «جاریة» به معنای كشتی در حال جریان و حركت است و مراد از «كَالْأَعْلامِ» یا كشتی‌های بزرگ و غول پیكر است، یا كوه‌های یخی در حال جریان.
از نقش باد در طبیعت نباید غافل بود. تنفس موجودات زنده، حركت كشتی‌ها، انتقال ابرها، بارور شدن گیاهان و تعدیل سرما و گرما، همه در گرو جریان باد است و امروزه باد از منابع انرژی به شمار می‌رود.
در قرآن كریم چهار مرتبه كلمه «صَبَّار» بكار رفته است كه به دنبال تمام آنها كلمه «شَكُورٍ» آمده است و این نشانه آن است كه صبر و شكر در كنار هم نقش ویژه‌ای دارند. در حدیثی از رسول‌خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمده است كه ایمان دو شاخه دارد، یك شاخه صبر و شاخه دیگر شكر است.
پیام آیه شریفه:
۱. تناسب میان آب دریا و كشتی از نظر وزن و حجم، از نشانه‌های قدرت الهی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ الْجَوارِ فِی الْبَحْرِ» (فرو نرفتن كشتی‌های غول‌پیكر در اعماق دریاها، به خاطر تفاوت‌هایی است كه خداوند میان اجسام و اجرام نهاده است.)
۲. زمانی قدر نعمت شناخته می‌شود كه از دست برود. «إِنْ یَشَأْ یُسْكِنِ الرِّیحَ»
۳. آنچه را ما یك نشانه و آیه می‌بینیم در نزد محقّقان پر حوصله چندین نشانه است. «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ»
۴. طبیعت و مظاهر آن چون آب و باد، برای كسانی آیه و نشانه است كه بر سختی‌های دنیا صابر و بر رفاه آن شاكر باشند. «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أظهَرَ عَزمَهُ بَطَلَ حَزمُهُ
هر كس تصميم خود را آشكار كند، دورانديشى‌اش باطل شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۸۰
#شوری_33_32
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۵-۳۴:
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (٣٤)
وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِيٓ آيَاتِنَا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (٣٥)
ترجمه:
یا اگر بخواهد كشتی‌ها را [با سرنشینانش] به سبب گناهانی كه مرتكب شده‌اند، نابود می‌كند در حالی كه از بسیاری [از همان گناهان] می‌گذرد. (۳۴)
تا كسانی كه درباره آیات ما گفتگوی بی‌منطق می‌كنند، بدانند كه برای آنها [از عرصه قدرت ما] هیچ گریزگاهی نیست. (۳۵)
«یُوبِقْهُنَّ» از «ایباق» به معنای هلاك كردن و در اینجا كنایه از غرق كردن است. «مَحِیص» از «حیص» به معنی راه بازگشت و نجات است.
منحرفین به جای فكر كردن، در آیات خدا جدال می‌كنند. در آیات قبل فرمود: «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ» در این آیه میفرماید: «یُجادِلُونَ فِی آیاتِنا»
پیام آیه شریفه:
۱. هرگز خود را در امان ندانیم. خداوند می‌تواند ما را در دریا و خشكی به خاطر عملكردمان هلاك كند. «أَوْ یُوبِقْهُنَّ»
۲. تنها بعضی گناهان برای هلاك ما كافی است. «یُوبِقْهُنَ ... وَ یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ»
۳. لطف خداوند بر قهرش غالب است. «یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ»
۴. عقوبت و عفو به دست خداست. «یُوبِقْهُنَ ... یَعْفُ»
۵. كسانی كه به جای توجّه به قدرت الهی، امور طبیعت را تفسیر و تحلیل مادی می‌كنند؛ به هنگام فرارسیدن قهر الهی گریزی نخواهند داشت. «یُجادِلُونَ فِی آیاتِنا ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ»
۶. كافران لجوج، از عفو الهی محرومند. «وَ یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحسَنَ إلى جِيرانِهِ كَثُرَ خَدَمُهُ
هر كس به همسايگانش نيكى كند، خادمانش زياد شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۶۷
#شوری_35_34
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۵-۳۴:
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (٣٤)
وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِيٓ آيَاتِنَا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (٣٥)
ترجمه:
یا اگر بخواهد كشتی‌ها را [با سرنشینانش] به سبب گناهانی كه مرتكب شده‌اند، نابود می‌كند در حالی كه از بسیاری [از همان گناهان] می‌گذرد. (۳۴)
تا كسانی كه درباره آیات ما گفتگوی بی‌منطق می‌كنند، بدانند كه برای آنها [از عرصه قدرت ما] هیچ گریزگاهی نیست. (۳۵)
«یُوبِقْهُنَّ» از «ایباق» به معنای هلاك كردن و در اینجا كنایه از غرق كردن است. «مَحِیص» از «حیص» به معنی راه بازگشت و نجات است.
منحرفین به جای فكر كردن، در آیات خدا جدال می‌كنند. در آیات قبل فرمود: «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ» در این آیه میفرماید: «یُجادِلُونَ فِی آیاتِنا»
پیام آیه شریفه:
۱. هرگز خود را در امان ندانیم. خداوند می‌تواند ما را در دریا و خشكی به خاطر عملكردمان هلاك كند. «أَوْ یُوبِقْهُنَّ»
۲. تنها بعضی گناهان برای هلاك ما كافی است. «یُوبِقْهُنَ ... وَ یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ»
۳. لطف خداوند بر قهرش غالب است. «یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ»
۴. عقوبت و عفو به دست خداست. «یُوبِقْهُنَ ... یَعْفُ»
۵. كسانی كه به جای توجّه به قدرت الهی، امور طبیعت را تفسیر و تحلیل مادی می‌كنند؛ به هنگام فرارسیدن قهر الهی گریزی نخواهند داشت. «یُجادِلُونَ فِی آیاتِنا ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ»
۶. كافران لجوج، از عفو الهی محرومند. «وَ یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحسَنَ إلى جِيرانِهِ كَثُرَ خَدَمُهُ
هر كس به همسايگانش نيكى كند، خادمانش زياد شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۶۷
#شوری_35_34
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۳۶:
فَمَآ أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ مَا عِنْدَ اللهِ خَيْرٌ وَ أَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ
ترجمه:
پس آنچه [از كالا و وسایل و ابزار مادی] به شما داده‌اند، متاع [اندك و زودگذر] زندگی دنیاست و [اما] آنچه [از پاداش] نزد خداست، برای كسانی كه ایمان آورده و بر پروردگارشان توكل می‌كنند، بهتر و پایدارتر است.
در آیه قبل سخن از جدال بود. گویا این آیه میفرماید: سرچشمه‌ی جدال، دلبستگی به زندگی دنیاست كه متاع زودگذری بیش نیست.
پیام آیه شریفه:
۱. آنچه داریم هنر ما نیست، بلكه لطف اوست كه به ما داده است. «أُوتِیتُمْ»
۲. آنچه در اختیار ماست، چیزی نیست كه به آن دل خوش كنیم. همه هستی ناچیز است. «فَما أُوتِیتُمْ ... فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا»
۳. خدایی كه دنیا و آخرت برای اوست، تنها آخرت را از آنِ خود دانسته است. «ما عِنْدَ اللهِ»
۴. آنچه را مؤمن در دنیا از دست می‌دهد، خداوند بهترش را در قیامت به او می‌دهد. «ما عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی»
۵. دنیا به همه داده می‌شود. «أُوتِیتُمْ»
۶. آخرت مخصوص مؤمنان متوكّل است. «لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ»
۷. دنیا زودگذر و آخرت پایدار است. «ما عِنْدَ اللهِ ... أَبْقی»
۸. توكّل، پیشه دائمی مؤمن است. «یَتَوَكَّلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وافَقَ هَواهُ خالَفَ رُشدَهُ
هر كس با هوس خود موافقت كند، با رشد و بالندگى خود مخالفت كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۵۷
#شوری_36
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۳۶:
فَمَآ أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ مَا عِنْدَ اللهِ خَيْرٌ وَ أَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ
ترجمه:
پس آنچه [از كالا و وسایل و ابزار مادی] به شما داده‌اند، متاع [اندك و زودگذر] زندگی دنیاست و [اما] آنچه [از پاداش] نزد خداست، برای كسانی كه ایمان آورده و بر پروردگارشان توكل می‌كنند، بهتر و پایدارتر است.
در آیه قبل سخن از جدال بود. گویا این آیه میفرماید: سرچشمه‌ی جدال، دلبستگی به زندگی دنیاست كه متاع زودگذری بیش نیست.
پیام آیه شریفه:
۱. آنچه داریم هنر ما نیست، بلكه لطف اوست كه به ما داده است. «أُوتِیتُمْ»
۲. آنچه در اختیار ماست، چیزی نیست كه به آن دل خوش كنیم. همه هستی ناچیز است. «فَما أُوتِیتُمْ ... فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا»
۳. خدایی كه دنیا و آخرت برای اوست، تنها آخرت را از آنِ خود دانسته است. «ما عِنْدَ اللهِ»
۴. آنچه را مؤمن در دنیا از دست می‌دهد، خداوند بهترش را در قیامت به او می‌دهد. «ما عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی»
۵. دنیا به همه داده می‌شود. «أُوتِیتُمْ»
۶. آخرت مخصوص مؤمنان متوكّل است. «لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ»
۷. دنیا زودگذر و آخرت پایدار است. «ما عِنْدَ اللهِ ... أَبْقی»
۸. توكّل، پیشه دائمی مؤمن است. «یَتَوَكَّلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وافَقَ هَواهُ خالَفَ رُشدَهُ
هر كس با هوس خود موافقت كند، با رشد و بالندگى خود مخالفت كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۵۷
#شوری_36
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۳۷:
وَ الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَآئِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَوَاحِشَ وَ إِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ
ترجمه:
[همان] كسانی كه از گناهان بزرگ و از كارهای زشت دوری می‌كنند و هنگامی كه [به مردم] خشم می‌گیرند، راه چشم‌پوشی و گذشت را برمی‌گزینند.
در آیه قبل سخن از ایمان و توكّل بود كه هر دو مربوط به قلب است. در این آیه به روش‌های عملی مؤمنان می‌پردازد.
گناهان كبیره چیست؟
از شرایط امام جماعت است که : امام جماعت باید از گناهان كبیره پرهیز كند و آن هر گناهی است كه در قرآن وعده عذاب بر آن داده شده، یا شدیداً با آن برخورد شده است، یا دلیلی داشته باشیم كه هم وزن یا بدتر از گناهان كبیره شناخته شده، یا عقل انسان آن را كبیره بداند، یا در افكار عمومی مؤمنان كبیره شمرده شود، یا دلیل خاصّی بر كبیره بودن آن داشته باشیم.
نمونه‌های آن:
یأس از رحمت خدا، نسبت دروغ به خدا و رسول،
قتل، نسبت ناروا به زن شوهردار، فرار از جنگ، عاق والدین، قطع رحم، سِحر، زنا، لواط، خوردن مال یتیم، كتمان حقّ، گواهی باطل، پیمان شكنی، شراب خوری، تجاوز در وصیّت، رباخواری، قمار، كم فروشی، خوردن گوشت مردار و خوك، كمك به ظالم و تكیه بر او، اسراف و تبذیر، حبس حقوق مردم، دروغ، تكبّر، خیانت، غیبت، سخن چینی، سبك شمردن حج، ترك نماز، منع زكات، اصرار بر گناهان صغیره، سرگرمی به لهو و لعب.
پیام آیه شریفه:
۱. شرط برخورداری از نعمت‌های برتر و پایدارتر، علاوه بر ایمان و توكّل، دوری از گناهان و كنترل شهوات و غضب است. «وَ ما عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ وَ الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ ...»
۲. اولین گام اصلاحات، پاك سازی است، سپس خودسازی و جامعه سازی. «یَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ»
۳. منشأ بسیاری از گناهان، شهوت و غضب است. اول دوری از شهوت را مطرح كرد، سپس دوری از غضب را. «یَجْتَنِبُونَ ... الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا»
۴. با تقوای الهی و اجتناب از گناهان، رابطه خود با خدا را محكم كنیم و با عفو در هنگام غضب، رابطه خود با مردم را تنظیم نماییم. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
۵. كمالات، زمانی ارزش بیشتری دارد كه سیره و روش انسان شود. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ» (قالب فعل مضارع، نشانه دوام است.)
۶. مؤمن بر نفس خود تسلّط دارد. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
۷. غضب یك غریزه است، لكن كنترل آن لازم است. «غَضِبُوا»
۸. مؤمنان به هنگام غضب، خودشان عفو می‌كنند، نه به خاطر وساطت دیگران. «هُمْ یَغْفِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وَعَظَكَ أحسَنَ إلَيكَ
هر كس اندرزت دهد، به تو نيكى كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۲۴
#شوری_37
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۳۷:
وَ الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَآئِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَوَاحِشَ وَ إِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ
ترجمه:
[همان] كسانی كه از گناهان بزرگ و از كارهای زشت دوری می‌كنند و هنگامی كه [به مردم] خشم می‌گیرند، راه چشم‌پوشی و گذشت را برمی‌گزینند.
در آیه قبل سخن از ایمان و توكّل بود كه هر دو مربوط به قلب است. در این آیه به روش‌های عملی مؤمنان می‌پردازد.
گناهان كبیره چیست؟
از شرایط امام جماعت است که : امام جماعت باید از گناهان كبیره پرهیز كند و آن هر گناهی است كه در قرآن وعده عذاب بر آن داده شده، یا شدیداً با آن برخورد شده است، یا دلیلی داشته باشیم كه هم وزن یا بدتر از گناهان كبیره شناخته شده، یا عقل انسان آن را كبیره بداند، یا در افكار عمومی مؤمنان كبیره شمرده شود، یا دلیل خاصّی بر كبیره بودن آن داشته باشیم.
نمونه‌های آن:
یأس از رحمت خدا، نسبت دروغ به خدا و رسول،
قتل، نسبت ناروا به زن شوهردار، فرار از جنگ، عاق والدین، قطع رحم، سِحر، زنا، لواط، خوردن مال یتیم، كتمان حقّ، گواهی باطل، پیمان شكنی، شراب خوری، تجاوز در وصیّت، رباخواری، قمار، كم فروشی، خوردن گوشت مردار و خوك، كمك به ظالم و تكیه بر او، اسراف و تبذیر، حبس حقوق مردم، دروغ، تكبّر، خیانت، غیبت، سخن چینی، سبك شمردن حج، ترك نماز، منع زكات، اصرار بر گناهان صغیره، سرگرمی به لهو و لعب.
پیام آیه شریفه:
۱. شرط برخورداری از نعمت‌های برتر و پایدارتر، علاوه بر ایمان و توكّل، دوری از گناهان و كنترل شهوات و غضب است. «وَ ما عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ وَ الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ ...»
۲. اولین گام اصلاحات، پاك سازی است، سپس خودسازی و جامعه سازی. «یَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ»
۳. منشأ بسیاری از گناهان، شهوت و غضب است. اول دوری از شهوت را مطرح كرد، سپس دوری از غضب را. «یَجْتَنِبُونَ ... الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا»
۴. با تقوای الهی و اجتناب از گناهان، رابطه خود با خدا را محكم كنیم و با عفو در هنگام غضب، رابطه خود با مردم را تنظیم نماییم. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
۵. كمالات، زمانی ارزش بیشتری دارد كه سیره و روش انسان شود. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ» (قالب فعل مضارع، نشانه دوام است.)
۶. مؤمن بر نفس خود تسلّط دارد. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
۷. غضب یك غریزه است، لكن كنترل آن لازم است. «غَضِبُوا»
۸. مؤمنان به هنگام غضب، خودشان عفو می‌كنند، نه به خاطر وساطت دیگران. «هُمْ یَغْفِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وَعَظَكَ أحسَنَ إلَيكَ
هر كس اندرزت دهد، به تو نيكى كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۲۴
#شوری_37
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت اول)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی آنان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
طلحه و زبیر به حضرت علی علیه السلام گفتند: ما به شرطی با تو هستیم كه در هر كار با ما مشورت كنی، زیرا حساب ما از دیگران جداست، حضرت فرمودند:
«نظرت فی كتاب الله و سنة رسوله فامضیت ما دلانی علیه و اتبعته و لم احتج الی آرائكما فیه و لا رأی غیركما و لو وقع حكم لیس فی كتاب الله بیانه و لا فی السنة برهانه و احتیج الی المشاورة فیه لشاورتكما فیه»
من در كتاب خدا و سنّت رسول او نگاه می‌كنم. هر چه بود پیروی می‌كنم و نیازی به رأی و مشورت شما و دیگران ندارم ولی هرگاه امری بود كه در كتاب و سنّت برهانی بر آن نداشتم و نیاز به مشورت بود، با شما مشورت می‌کنم.
در آیه ۳۸، نظام شوری برای اداره امور جامعه مورد تأكید قرار گرفته و به همین جهت این سوره شوری نام گرفته است.
خَیرُ مَن شاورتَ ذَوِی النُهی و العلم و اولوا التجارب و الحزم»
با عقلایی كه دارای علم و تجربه هستند مشورت كن.
«لا تدخلن فی مشورتك بخیلا و لا جبانا و لا حریصا»
با افراد بخیل و ترسو و حریص مشورت مكن.
«رأی الرجل علی قدر تجربته»
ارزش هر رأی به مقدار تجربه صاحب رأی است.
«أن یكون حرا متدینا صدیقا و ان تطلعه علی سرك»
با افرادی مشورت كن كه راستگو باشند و وابستگی نداشته باشند و او را بر راز خود آگاه كن تا بتواند رأی جامع و كامل ارائه دهد.
«مشاورة العاقل الناصح رشد و یمن و توفاق من الله»
در مشورت با عاقل خیرخواه رشد و بركت و توفیق الهی است.
شاور فی امورك من فیه خمس خصال ...
در كارهای خود با كسی مشورت كن كه در او پنج خصلت باشد:
عقل، علم، تجربه، خیرخواهی و تقوا.
سؤال: چرا در نامه ۳۱ نهج البلاغه از مشورت با زنان نهی شده است؟
پاسخ: مشورت تابع جنسیّت نیست، بلكه تابع معیار و ملاك است. مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام میفرماید:
«فان رأیهن الی افن»
چون زن عاطفی و احساساتی است، معمولًا رأی و نظر او استدلالی نیست.
لذا در حدیث دیگری میفرماید:
هرگاه تجربه‌ای از عقل و كمال یك زن داشتید، با او مشورت كنید. بنابراین دلیل نهی از مشورت با زنان، سستی رأی بوده است و هرگاه مردی نیز این گونه باشد نباید مورد مشورت قرار گیرد.
سؤال: با اینكه قرآن میفرماید:
اكثر مردم اهل اندیشه نیستند
«أَكْثَرُهُمْ لا یَعْقِلُونَ» (مائده، ۱۰۳)
«أَكْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ» (انعام، ۳۷)
بسیاری از آنان فاسقند.
«أَكْثَرُهُمْ فاسِقُونَ» (توبه، ۸)
و بسیاری در برابر حقّ تسلیم نیستند «أَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كارِهُونَ» (مؤمنون، ۷۰)
پس سفارش به مشورت برای چیست؟
پاسخ: قرآن اكثریّتِ مردمی را در نظر دارد كه گرفتار شرك و فساد و هوس هستند و هرگز مرادش اکثر مردم مؤمن و متقی نیست.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَظَرَ فِي العَواقِبِ سَلِمَ
هر كس در سرانجام كارها انديشه كند، سالم مى مانَد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۱۲
#شوری_39_38
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت اول)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی آنان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
طلحه و زبیر به حضرت علی علیه السلام گفتند: ما به شرطی با تو هستیم كه در هر كار با ما مشورت كنی، زیرا حساب ما از دیگران جداست، حضرت فرمودند:
«نظرت فی كتاب الله و سنة رسوله فامضیت ما دلانی علیه و اتبعته و لم احتج الی آرائكما فیه و لا رأی غیركما و لو وقع حكم لیس فی كتاب الله بیانه و لا فی السنة برهانه و احتیج الی المشاورة فیه لشاورتكما فیه»
من در كتاب خدا و سنّت رسول او نگاه می‌كنم. هر چه بود پیروی می‌كنم و نیازی به رأی و مشورت شما و دیگران ندارم ولی هرگاه امری بود كه در كتاب و سنّت برهانی بر آن نداشتم و نیاز به مشورت بود، با شما مشورت می‌کنم.
در آیه ۳۸، نظام شوری برای اداره امور جامعه مورد تأكید قرار گرفته و به همین جهت این سوره شوری نام گرفته است.
خَیرُ مَن شاورتَ ذَوِی النُهی و العلم و اولوا التجارب و الحزم»
با عقلایی كه دارای علم و تجربه هستند مشورت كن.
«لا تدخلن فی مشورتك بخیلا و لا جبانا و لا حریصا»
با افراد بخیل و ترسو و حریص مشورت مكن.
«رأی الرجل علی قدر تجربته»
ارزش هر رأی به مقدار تجربه صاحب رأی است.
«أن یكون حرا متدینا صدیقا و ان تطلعه علی سرك»
با افرادی مشورت كن كه راستگو باشند و وابستگی نداشته باشند و او را بر راز خود آگاه كن تا بتواند رأی جامع و كامل ارائه دهد.
«مشاورة العاقل الناصح رشد و یمن و توفاق من الله»
در مشورت با عاقل خیرخواه رشد و بركت و توفیق الهی است.
شاور فی امورك من فیه خمس خصال ...
در كارهای خود با كسی مشورت كن كه در او پنج خصلت باشد:
عقل، علم، تجربه، خیرخواهی و تقوا.
سؤال: چرا در نامه ۳۱ نهج البلاغه از مشورت با زنان نهی شده است؟
پاسخ: مشورت تابع جنسیّت نیست، بلكه تابع معیار و ملاك است. مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام میفرماید:
«فان رأیهن الی افن»
چون زن عاطفی و احساساتی است، معمولًا رأی و نظر او استدلالی نیست.
لذا در حدیث دیگری میفرماید:
هرگاه تجربه‌ای از عقل و كمال یك زن داشتید، با او مشورت كنید. بنابراین دلیل نهی از مشورت با زنان، سستی رأی بوده است و هرگاه مردی نیز این گونه باشد نباید مورد مشورت قرار گیرد.
سؤال: با اینكه قرآن میفرماید:
اكثر مردم اهل اندیشه نیستند
«أَكْثَرُهُمْ لا یَعْقِلُونَ» (مائده، ۱۰۳)
«أَكْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ» (انعام، ۳۷)
بسیاری از آنان فاسقند.
«أَكْثَرُهُمْ فاسِقُونَ» (توبه، ۸)
و بسیاری در برابر حقّ تسلیم نیستند «أَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كارِهُونَ» (مؤمنون، ۷۰)
پس سفارش به مشورت برای چیست؟
پاسخ: قرآن اكثریّتِ مردمی را در نظر دارد كه گرفتار شرك و فساد و هوس هستند و هرگز مرادش اکثر مردم مؤمن و متقی نیست.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَظَرَ فِي العَواقِبِ سَلِمَ
هر كس در سرانجام كارها انديشه كند، سالم مى مانَد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۱۲
#شوری_39_38
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت دوم)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی‌شان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
فواید مشورت:
- احتمال خطا را كم می‌كند.
- استعدادها را شكوفا می‌كند.
- مانع استبداد می‌شود.
- مانع حسادت دیگران است. اگر با مشورت كامیاب شدیم، چون دیگران رشد ما را در اثر فكر و مشورت خودشان می‌دانند، نسبت به ما حسادت نمی‌ورزند. فرزندی كه رشد می‌كند، هرگز پدرش به او حسادت نمی‌کند، چون رشد او را بازتابی از رشد خود می‌داند.
- امداد الهی را به دنبال دارد، در فرهنگ دینی ماست كه «ید الله مع الجماعه»
- استفاده از آرای دیگران، طرح را پخته و جامع می‌كند. «مَن شَاوَرَ الرِّجالَ شَارَكَ فِی عُقُولِهَا»
- مشورت نوعی احترام به مردم است. ممكن است در مشورت حرف تازه‌ای به دست نیاید، ولی احترام به شخصیّت مردم است.
- وسیله شناخت دیگران است.
تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد.
با مشورت می‌توان درجه علمی، فكری، تعهّد و برنامه ریزی افراد را شناخت.
سؤال: آیا مشورت پیامبر با مردم جنبه ظاهری داشت؟
پاسخ: هرگز، زیرا اگر مشورت می‌فرمود و خلاف آن را انجام می‌داد، اعتماد مردم به ایشان خدشه‌دار می‌شد، درحالی که هرگز چنین نشد و عشق و احترام قلبی امت پیامبر به ایشان هر‌روز افزون و افزونتر می‌گردید.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله در جنگ‌های بدر، احد، خندق، حدیبیه، جنگ با بنی‌قریظه و بنی‌نظیر، فتح مكّه و جنگ تبوك، با مسلمانان مشورت فرمود.
مشورت در مسائلی است كه مربوط به مردم باشد، ولی در اموری كه مربوط به خداوند است نظیر بعثت، امامت و عبادت، جای مشورت نیست. نماز پیمان الهی است. «اَلصَّلاةُ عَهدُ اللهِ» به عهد خدا باید وفا کرد و ضرورتی در مشورت نیست. امامت و رهبری امّت نیز عهد الهی است. همین كه حضرت ابراهیم از خداوند درخواست كرد كه نسل او رهبر جامعه شود، خداوند فرمود: رهبری و امامت پیمان و عهد من است و سپردن آن مربوط به گزینش من است، نه دعای تو و اگر از شخصی ظلمی سربزند لایق رهبری نیست. «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ» پس در رهبری امّت باید تسلیم او باشیم، چنانكه قرآن میفرماید: «إِنِّی جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامَاً» امامت به انتخاب من است.
اسلام دین جامع و كامل است و به همه امور پرداخته است:
- در مسائل اعتقادی: «آمَنُوا و یَتَوَكَّلُونَ»
- در مسائل اخلاقی: «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
- در مسائل اجتماعی: «شُوری بَیْنَهُمْ»
- در مسائل عبادی: «أَقامُوا الصَّلاةَ»
- در مسائل اقتصادی: «یُنْفِقُونَ»
- در مسائل سیاسی و نظامی: «یَنْتَصِرُونَ»
قابل ذکر است که این صفات در قالب فعل مضارع آمده است كه نشانه استمرار است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قَبَضَ يَدَهُ مَخافَةَ الفَقرِ فَقَد تَعَجَّلَ الفَقرَ
هر كس از ترس فقر، دست از بخشش فرو بندد؛ به سوى فقر شتافته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۷۷
#شوری_39_38
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت دوم)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی‌شان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
فواید مشورت:
- احتمال خطا را كم می‌كند.
- استعدادها را شكوفا می‌كند.
- مانع استبداد می‌شود.
- مانع حسادت دیگران است. اگر با مشورت كامیاب شدیم، چون دیگران رشد ما را در اثر فكر و مشورت خودشان می‌دانند، نسبت به ما حسادت نمی‌ورزند. فرزندی كه رشد می‌كند، هرگز پدرش به او حسادت نمی‌کند، چون رشد او را بازتابی از رشد خود می‌داند.
- امداد الهی را به دنبال دارد، در فرهنگ دینی ماست كه «ید الله مع الجماعه»
- استفاده از آرای دیگران، طرح را پخته و جامع می‌كند. «مَن شَاوَرَ الرِّجالَ شَارَكَ فِی عُقُولِهَا»
- مشورت نوعی احترام به مردم است. ممكن است در مشورت حرف تازه‌ای به دست نیاید، ولی احترام به شخصیّت مردم است.
- وسیله شناخت دیگران است.
تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد.
با مشورت می‌توان درجه علمی، فكری، تعهّد و برنامه ریزی افراد را شناخت.
سؤال: آیا مشورت پیامبر با مردم جنبه ظاهری داشت؟
پاسخ: هرگز، زیرا اگر مشورت می‌فرمود و خلاف آن را انجام می‌داد، اعتماد مردم به ایشان خدشه‌دار می‌شد، درحالی که هرگز چنین نشد و عشق و احترام قلبی امت پیامبر به ایشان هر‌روز افزون و افزونتر می‌گردید.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله در جنگ‌های بدر، احد، خندق، حدیبیه، جنگ با بنی‌قریظه و بنی‌نظیر، فتح مكّه و جنگ تبوك، با مسلمانان مشورت فرمود.
مشورت در مسائلی است كه مربوط به مردم باشد، ولی در اموری كه مربوط به خداوند است نظیر بعثت، امامت و عبادت، جای مشورت نیست. نماز پیمان الهی است. «اَلصَّلاةُ عَهدُ اللهِ» به عهد خدا باید وفا کرد و ضرورتی در مشورت نیست. امامت و رهبری امّت نیز عهد الهی است. همین كه حضرت ابراهیم از خداوند درخواست كرد كه نسل او رهبر جامعه شود، خداوند فرمود: رهبری و امامت پیمان و عهد من است و سپردن آن مربوط به گزینش من است، نه دعای تو و اگر از شخصی ظلمی سربزند لایق رهبری نیست. «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ» پس در رهبری امّت باید تسلیم او باشیم، چنانكه قرآن میفرماید: «إِنِّی جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامَاً» امامت به انتخاب من است.
اسلام دین جامع و كامل است و به همه امور پرداخته است:
- در مسائل اعتقادی: «آمَنُوا و یَتَوَكَّلُونَ»
- در مسائل اخلاقی: «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
- در مسائل اجتماعی: «شُوری بَیْنَهُمْ»
- در مسائل عبادی: «أَقامُوا الصَّلاةَ»
- در مسائل اقتصادی: «یُنْفِقُونَ»
- در مسائل سیاسی و نظامی: «یَنْتَصِرُونَ»
قابل ذکر است که این صفات در قالب فعل مضارع آمده است كه نشانه استمرار است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قَبَضَ يَدَهُ مَخافَةَ الفَقرِ فَقَد تَعَجَّلَ الفَقرَ
هر كس از ترس فقر، دست از بخشش فرو بندد؛ به سوى فقر شتافته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۷۷
#شوری_39_38
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت سوم)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی‌شان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
پیام آیه شریفه:
۱. شیفتگان نماز و انفاق، از نعمت‌های برتر و ابدی قیامت برخوردارند. «مَا عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی ... وَ الَّذِینَ اسْتَجابُوا ...»
۲. توجّه به ربوبیّت خداوند، سبب شیفتگی انسان نسبت به انجام دستورات الهی است. «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۳. اجابت دعوت خدا، باید با عمل باشد نه ادّعا. «اسْتَجابُوا ... أَقامُوا»
۴. غرائز را كنترل و موانع را برطرف كنیم، تا راه بندگی معبود باز شود. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ ... اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۵. مؤمن استبداد ندارد، اهل انزوا نیست و به رأی دیگران احترام می‌گذارد. «وَ أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۶. آنچه مورد سفارش است، اقامه نماز است نه فقط خواندن نماز. (یعنی انجام باشكوه نماز با تمام شرایط) «أَقامُوا الصَّلاةَ»
۷. حساب نماز از سایر عبادات جداست. (با اینكه نماز جزو امور موجب استجابت ربّ است، ولی نام آن جداگانه آمده است.) «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ»
۸. شوری و مشورت، مربوط به امور اجتماعی مردم است، نه احكام و دستورات دینی. «أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۹. از بیگانگان نظریه نخواهید. «بَیْنَهُمْ»
۱۰. انفاق مخصوص مال نیست، بلكه از علم، آبرو و قدرت نیز برای کمک به دیگران می‌توان هزینه كرد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ»
۱۱. انفاق كننده بداند که آنچه دارد از خودش نیست، رزق خداست. «رَزَقْناهُمْ»
۱۲. نماز، تكبّر را در جامعه محو می‌كند؛ مشورت، استبداد را و انفاق، بخل را . «الصَّلاةَ ... شُوری ... یُنْفِقُونَ»
۱۳. دفاع لازم است، اگرچه با استمداد از مؤمنان باشد؛ اما سكوت و ظلم پذیری ممنوع است. «یَنْتَصِرُونَ»
۱۴. در برابر خودی‌ها گذشت و بخشش و در برابر ستمكاران استمداد و دفاع لازم است. «یَغْفِرُونَ ... یَنْتَصِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّ شَيئا لِهِجَ بِذِكرِهِ
هر كس چيزى را دوست بدارد، ياد آن وِرد زبانش مى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۵۱
#شوری_39_38
قسمت سوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت سوم)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی‌شان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
پیام آیه شریفه:
۱. شیفتگان نماز و انفاق، از نعمت‌های برتر و ابدی قیامت برخوردارند. «مَا عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی ... وَ الَّذِینَ اسْتَجابُوا ...»
۲. توجّه به ربوبیّت خداوند، سبب شیفتگی انسان نسبت به انجام دستورات الهی است. «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۳. اجابت دعوت خدا، باید با عمل باشد نه ادّعا. «اسْتَجابُوا ... أَقامُوا»
۴. غرائز را كنترل و موانع را برطرف كنیم، تا راه بندگی معبود باز شود. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ ... اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۵. مؤمن استبداد ندارد، اهل انزوا نیست و به رأی دیگران احترام می‌گذارد. «وَ أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۶. آنچه مورد سفارش است، اقامه نماز است نه فقط خواندن نماز. (یعنی انجام باشكوه نماز با تمام شرایط) «أَقامُوا الصَّلاةَ»
۷. حساب نماز از سایر عبادات جداست. (با اینكه نماز جزو امور موجب استجابت ربّ است، ولی نام آن جداگانه آمده است.) «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ»
۸. شوری و مشورت، مربوط به امور اجتماعی مردم است، نه احكام و دستورات دینی. «أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۹. از بیگانگان نظریه نخواهید. «بَیْنَهُمْ»
۱۰. انفاق مخصوص مال نیست، بلكه از علم، آبرو و قدرت نیز برای کمک به دیگران می‌توان هزینه كرد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ»
۱۱. انفاق كننده بداند که آنچه دارد از خودش نیست، رزق خداست. «رَزَقْناهُمْ»
۱۲. نماز، تكبّر را در جامعه محو می‌كند؛ مشورت، استبداد را و انفاق، بخل را . «الصَّلاةَ ... شُوری ... یُنْفِقُونَ»
۱۳. دفاع لازم است، اگرچه با استمداد از مؤمنان باشد؛ اما سكوت و ظلم پذیری ممنوع است. «یَنْتَصِرُونَ»
۱۴. در برابر خودی‌ها گذشت و بخشش و در برابر ستمكاران استمداد و دفاع لازم است. «یَغْفِرُونَ ... یَنْتَصِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّ شَيئا لِهِجَ بِذِكرِهِ
هر كس چيزى را دوست بدارد، ياد آن وِرد زبانش مى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۵۱
#شوری_39_38
قسمت سوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری آیات ۴۱ - ۴۰:
(قسمت اول)
وَجَزَآءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (٤٠)
وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰٓئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (٤١)
ترجمه:
پاداش بدی [چون قتل و زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر كه بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح نماید. پاداشش بر عهده خداست؛ یقیناً خدا ستمكاران را دوست ندارد. (۴۰)
كسانی كه پس از ستم دیدنشان [بر اساس قوانین اسلام] در مقام انتقام برآیند ایرادی نیست [و در شرع مقدس مجوزی وجود ندارد كه حق آنان را باطل كنند.] (۴۱)
در قرآن كریم دوبار عبارت «فَأَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ» آمده است: یك بار در سوره‌ی نساء آیه صد كه مربوط به مهاجرین مخلص است و یك بار در این آیه كه مربوط به عفو از بدی‌های مردم است، پس معلوم می‌شود پاداش عفو و اصلاح هم وزن پاداش مهاجرت الی اللّه است.
قانون مماثلت در اسلام: از آنجا كه قوانین اسلام طبق عقل و فطرت و عدل است، در امور مختلف برابری را با صراحت مطرح كرده است كه ما چند نمونه را در اینجا بیان می‌كنیم:
* «فَمَنِ اعْتَدی عَلَیْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدی عَلَیْكُمْ» (بقره،۱۴۹) هركس به شما تعدّی و تجاوز كرد، به مانند آن بر او تعدّی كنید.
* «وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ» (بقره،۲۲۸)، و برای زنان همانند وظایفی كه بر دوش آنها است، حقوق شایسته‌ای قرار داده شده است.
* «وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً فَجَزاءٌ مِثْلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ» (مائده،۹۰)، هر كس از شما به عمد شكاری را در حال احرام بكشد كیفر و كفّاره‌اش كشتن نظیر آن حیوان از چهار پایان است.
* «وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ» (نحل،۱۲۶) و هرگاه خواستید مجازات كنید تنها به مقداری كه بر شما تعدّی شده كیفر دهید.
نمونه مماثلت در سنّت‌های الهی:
* «مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللَّهُ» (آل‌عمران،۵۴) دشمنان نقشه كشیدند و خداوند چاره‌جویی كرد.
* «یُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ» (نساء،۱۴۲) (منافقین) می‌خواهند خدا را فریب دهند در حالی كه او آنها را فریب می‌دهد.
* «إِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ اللَّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ» (بقره،۱۴ و ۱۵) (می‌گویند:) ما (آنها) را مسخره می‌كنیم، خداوند آنها را مسخره می‌كند.
* «نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ» (حشر،۱۹) خدا را فراموش كردند و خدا نیز آنان را به فراموشی گرفتار كرد.
* «فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللَّهُ» (صف،۵) هنگامی كه آنها از حقّ منحرف شدند، خداوند قلوبشان را منحرف ساخت.
* «وَ إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا» (اسراء،۸) هرگاه برگردید، ما بازمی‌گردیم.
* «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنی وَ زِیادَةٌ» (یونس،۲۶) كسانی كه نیكی كردند، پاداش نیك وزیاده بر آن دارند.
* «رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ» (مائده،۱۱۹) خداوند از آنها خشنود و آنها از او خشنود خواهند بود.
* آنان كه در دنیا می‌گفتند: «سَواءٌ عَلَیْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظِینَ» (شعراء،۱۳۶) برای ما تفاوت نمی‌كند كه ما را انذار كنی یا نكنی، (بیهوده خود را خسته نكن) در قیامت می‌گویند: «سَواءٌ عَلَیْنا أَ جَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا» (ابراهیم،۲۱) چه بی‌تابی كنیم و چه شكیبایی، تفاوتی برای ما ندارد.
* «مَنْ كانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی» (اسراء،۷۲) آنها كه در این جهان (از دیدن چهره حقّ) نابینا بودند، در آنجا نیز نابینا هستند.
* «فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ» (بقره،۱۵۲) به یاد من باشید تا به یاد شما باشم.
* اگر خداوند به ما دستور می‌دهد: «صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً» (احزاب،۵۶) بر پیامبر درود فرستید و سلام گویید وتسلیم فرمانش باشید، در مقابل به پیامبر دستور می‌دهد: «وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ» (توبه،۱۰۳) به آنها كه زكات می‌پردازند درود بفرست.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن عَجِلَ كَثُرَ عِثارُهُ
هر كس شتاب كند ، لغزشش بسيار شود .
غررالحکم حدیث شماره ۷۸۳۸
#شوری_41_40
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری آیات ۴۱ - ۴۰:
(قسمت اول)
وَجَزَآءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (٤٠)
وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰٓئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (٤١)
ترجمه:
پاداش بدی [چون قتل و زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر كه بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح نماید. پاداشش بر عهده خداست؛ یقیناً خدا ستمكاران را دوست ندارد. (۴۰)
كسانی كه پس از ستم دیدنشان [بر اساس قوانین اسلام] در مقام انتقام برآیند ایرادی نیست [و در شرع مقدس مجوزی وجود ندارد كه حق آنان را باطل كنند.] (۴۱)
در قرآن كریم دوبار عبارت «فَأَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ» آمده است: یك بار در سوره‌ی نساء آیه صد كه مربوط به مهاجرین مخلص است و یك بار در این آیه كه مربوط به عفو از بدی‌های مردم است، پس معلوم می‌شود پاداش عفو و اصلاح هم وزن پاداش مهاجرت الی اللّه است.
قانون مماثلت در اسلام: از آنجا كه قوانین اسلام طبق عقل و فطرت و عدل است، در امور مختلف برابری را با صراحت مطرح كرده است كه ما چند نمونه را در اینجا بیان می‌كنیم:
* «فَمَنِ اعْتَدی عَلَیْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدی عَلَیْكُمْ» (بقره،۱۴۹) هركس به شما تعدّی و تجاوز كرد، به مانند آن بر او تعدّی كنید.
* «وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ» (بقره،۲۲۸)، و برای زنان همانند وظایفی كه بر دوش آنها است، حقوق شایسته‌ای قرار داده شده است.
* «وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً فَجَزاءٌ مِثْلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ» (مائده،۹۰)، هر كس از شما به عمد شكاری را در حال احرام بكشد كیفر و كفّاره‌اش كشتن نظیر آن حیوان از چهار پایان است.
* «وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ» (نحل،۱۲۶) و هرگاه خواستید مجازات كنید تنها به مقداری كه بر شما تعدّی شده كیفر دهید.
نمونه مماثلت در سنّت‌های الهی:
* «مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللَّهُ» (آل‌عمران،۵۴) دشمنان نقشه كشیدند و خداوند چاره‌جویی كرد.
* «یُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ» (نساء،۱۴۲) (منافقین) می‌خواهند خدا را فریب دهند در حالی كه او آنها را فریب می‌دهد.
* «إِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ اللَّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ» (بقره،۱۴ و ۱۵) (می‌گویند:) ما (آنها) را مسخره می‌كنیم، خداوند آنها را مسخره می‌كند.
* «نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ» (حشر،۱۹) خدا را فراموش كردند و خدا نیز آنان را به فراموشی گرفتار كرد.
* «فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللَّهُ» (صف،۵) هنگامی كه آنها از حقّ منحرف شدند، خداوند قلوبشان را منحرف ساخت.
* «وَ إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا» (اسراء،۸) هرگاه برگردید، ما بازمی‌گردیم.
* «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنی وَ زِیادَةٌ» (یونس،۲۶) كسانی كه نیكی كردند، پاداش نیك وزیاده بر آن دارند.
* «رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ» (مائده،۱۱۹) خداوند از آنها خشنود و آنها از او خشنود خواهند بود.
* آنان كه در دنیا می‌گفتند: «سَواءٌ عَلَیْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظِینَ» (شعراء،۱۳۶) برای ما تفاوت نمی‌كند كه ما را انذار كنی یا نكنی، (بیهوده خود را خسته نكن) در قیامت می‌گویند: «سَواءٌ عَلَیْنا أَ جَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا» (ابراهیم،۲۱) چه بی‌تابی كنیم و چه شكیبایی، تفاوتی برای ما ندارد.
* «مَنْ كانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی» (اسراء،۷۲) آنها كه در این جهان (از دیدن چهره حقّ) نابینا بودند، در آنجا نیز نابینا هستند.
* «فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ» (بقره،۱۵۲) به یاد من باشید تا به یاد شما باشم.
* اگر خداوند به ما دستور می‌دهد: «صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً» (احزاب،۵۶) بر پیامبر درود فرستید و سلام گویید وتسلیم فرمانش باشید، در مقابل به پیامبر دستور می‌دهد: «وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ» (توبه،۱۰۳) به آنها كه زكات می‌پردازند درود بفرست.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن عَجِلَ كَثُرَ عِثارُهُ
هر كس شتاب كند ، لغزشش بسيار شود .
غررالحکم حدیث شماره ۷۸۳۸
#شوری_41_40
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian