هر روز با قرآن

. ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیات ۵۴-۵۳:
سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَ فِيٓ أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (٥٣)
أَلَآ إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَآءِ رَبِّهِمْ أَلَآ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ (٥٤)
ترجمه:
به زودی نشانه‌های خود را در اطراف جهان و در نفوس خودشان به آنها نشان می‌دهیم، تا برای آنها روشن شود كه حتما او برحق است. آیا کافي نیست كه پروردگارت [با ارائه كردن حقایق تكوینی و دلایل طبیعی‌] بر همه چیز گواه است [كه تنها او آفریننده و بی‌نیاز است و غیر او مخلوق و از هر جهت‌ نیازمند به اوست.] (۵۳)
آگاه باش که بی‌شک آنها از ملاقات پروردگارشان در تردیدند. [و] آگاه باش كه یقیناً او بر همه چیز [با قدرت و دانش بی‌نهایتش‌] احاطه دارد. (۵۴)

خداشناسی مراحلی دارد: گاهی از آثار پی به مؤثّر می‌بریم. «آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ» و گاهی خودش را می‌یابیم و واسطه‌ها را كنار می‌زنیم. «أَ وَ لَمْ یَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» همان گونه كه خودش شاهد بر یكتایی خود است. «شَهِدَ اللهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» ‌(آل عمران، ۱۸)

كی رفته‌ای ز دل كه تمنا كنم تو را ‌
كی گشته‌ای نهفته كه پیدا كنم تو را
با صد هزار جلوه برون آمدی كه من‌ ‌
با صد هزار دیده تماشا كنم تو را
حضرت امام حسین علیه السلام در دعای عرفه به درگاه حق عرضه می‌دارد:
مَتَی غِبْتَ حَتَّی تَحْتاجَ إِلَی دَلِیلٍ یَدُلُّ عَلَیْکَ وَ مَتَی بعدت حَتَی تکون اَلْآثارُ هِیَ اَلَّتی تُوصِلُ إِلَیْکَ عَمِیَتْ عَیْنٌ لا تَرَاکَ
آیا برای غیر تو نمودی هست كه برای تو نیست؟ تو كی غائب بودی تا به دلیل نیاز داشته باشی؟ كور باد چشمی كه تو را نبینید.
چرا در معاد شك می‌كنیم و می‌گوییم:
آیا او نمی‌داند كه چه كرده‌ایم تا كیفر و پاداش دهد؟ «أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» یا نمی‌تواند دوباره خلق كند؟ «أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»
آری، هدف این‌ تشكیك‌ها، باز كردن راه برای فسق و فجور است. «یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ یَسْئَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیامَةِ» (قیامت، ۵ و ۶)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. جلوه‌های قدرت و حكمت خدا تمام شدنی نیست. «سَنُرِیهِمْ» (یعنی علاوه بر آیاتی كه در دسترس است، در آینده نیز آیاتی را به آنها نشان خواهیم داد.)
۲. پیشرفت علوم، گامی برای خداشناسی است. «سَنُرِیهِمْ آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۳. تمام هستی، كلاس خداشناسی است. «فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۴. خداشناسی، با توجّه کردن به نزدیك‌ترین موجود (خود انسان) تا دورترین نقطه‌ی هستی ممكن است. «فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۵. خداوند با همه اتمام حجّت می‌كند. «سَنُرِیهِمْ آیاتِنا ... حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ»
۶. خداشناسی باید با دریافت و باور همراه باشد. «یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ»
۷. تنها معبود حقّ، اوست. «أَنَّهُ الْحَقُّ»
۸. با سؤال، فطرت‌های خفته را بیدار كنید. «أَ وَ لَمْ یَكْفِ‌ ...»
۹. ذات مقدّس خدا شاهد و گواه بر خود اوست. «أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» چنانكه اولیای خدا چنین می‌گفتند: «یَا مَن دَلَّ بِذاتِهِ عَلَی ذاتِه» (آفتاب آمد دلیل آفتاب)
۱۰. اگر ایمان به خداوند قطعی شود، ایمان به معاد كه جلوه‌ای از قدرت، حكمت و عدالت خداست، ثابت می‌شود. «أَلا إِنَّهُمْ فِی مِرْیَةٍ ...»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَكتَسِب مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ يَصرِفهُ في غَيرِ حَقِّهِ
هركس مالى را از حرام به دست آورد، آن را در راه ناشايست خرج مى‌كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۸۳

#فصلت_54_53
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

714 views00:15