.                         ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۴۱ :
إِنَّآ أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَ مَآ أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيل
ترجمه:
ما این كتاب را برای [هدایت‌] مردم بر اساس حقّ بر تو نازل كردیم؛ پس هر كه هدایت یافت به سود خود هدایت یافته و هر كه گمراه شد، فقط به زیان خود گمراه می‌شود و تو بر آنها كارساز نیستی.

بر خلاف كسانی كه گمان می‌كنند مطالبی بر پیامبر اسلام القا می‌شد و آن حضرت آن مطالب را با عبارات خود به مردم القا می‌كرد، قرآن کریم عین كلماتِ كتاب را نازل شده از غیب می‌داند. «إِنَّا أَنْزَلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. قرآن در زمان پیامبر به صورت كتاب بوده است. «أَنْزَلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ»
۲. نزول كتاب برای همه مردم است. «لِلنَّاسِ»
۳. هم مطالب قرآن سراپا حقّ است و هیچ گونه تحریف و باطلی در آن راه نیافته است؛ هم نزول چنین كتابی لازم، سزاوار و حقّ است. «بِالْحَقِّ»
۴. انسان در انتخاب راه آزاد است. «فَمَنِ اهْتَدی‌ ... مَنْ ضَلَّ»
۵. خدا و رسول به ایمان ما نیازی ندارند. "فَمَنِ اهْتَدی‌ فَلِنَفْسِهِ‌ ..."
۶. وظیفه‌ی پیامبر ابلاغ است، نه اجبار. (حتّی انبیا حقّ تحمیل عقیده ندارند.) «وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۷. هدایت واقعی و كامل، فقط در سایه كتاب آسمانی ممکن است. "إِنَّا أَنْزَلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ‌ ... فَمَنِ اهْتَدی‌"
۸. خداوند پیامبرش را در برابر سرسختی كفّار، دلداری و تسلّی می‌دهد. «وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ مَعَ قَطيعَةِ الرَّحِمِ نَماء
با بُريدن از خويشان، افزايشى [در عمر و مال] نيست.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۵۵

#زمر_41
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

. ﷽‌‌‌
سوره زمر آیه ۴۲ :
اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰٓ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
ترجمه :
و خداست كه روح [مردم‌] را هنگام مرگشان به طور كامل می‌گیرد، و روحی را كه [صاحبش‌] نمرده است نیز به هنگام خوابش [می‌گیرد]، پس روح كسی كه مرگ را بر او حكم كرده نگه می‌دارد، [و به بدن باز نمی‌گرداند] و دیگر روح را تا سرآمدی معین باز می‌فرستد؛ مسلماً در این [واقعیت‌] برای مردمی كه می‌اندیشند، نشانه‌هایی [بر قدرت خدا] ست.

«یَتَوَفَّی» از «وفی» به معنای دریافت كامل امری است و در مورد مرگ به معنای گرفتن جان به طور كامل است.
سؤال: در آیه‌ی ۶۱ سوره‌ی انعام می‌فرماید: «تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا» فرشتگان ما جان را می‌گیرند و در آیه‌ی ۱۱ سوره‌ی سجده می‌فرماید: «یَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ» ملك الموت جان شما را می‌گیرد و این آیه می‌فرماید: خدا جان‌ها را می‌گیرد، كدام صحیح است؟
پاسخ: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: خداوند برای عزرائیل‌ «مَلَكُ الْمَوْتِ» یاورانی از فرشتگان قرار داده است كه جان مردم را می‌گیرند و تحویل او می‌دهند و او جان‌ها را با آنچه شخصاً قبض كرده به خدا تحویل می‌دهد.
در حدیث می‌خوانیم: به هنگام خواب روح در بدن می‌ماند ولی نفس به آسمان می‌رود و رابطه میان نفس و روح مثل رابطه خورشید و شعاع خورشید است. اگر خدا بخواهد و مرگش رسیده باشد روح نیز از بدن جدا و به نفس می‌پیوندد وگرنه نفس از آسمان نازل و به روح ملحق می‌شود.
سؤال: هنگام مرگ كه روح از بدن جدا می‌شود كجا می‌رود؟
پاسخ: هنگام مرگ، روح به بدنی مثل همین بدن كه نامش قالب مثالی است ملحق و در برزخ با آن بدن، كامیاب یا عذاب می‌شود و در خواب نیز، روح با همان بدن سبك و قالب مثالی رؤیا می‌بیند و به اطراف می‌رود.
جسم انسان در حكم یك اتومبیل و روح در حكم راننده‌ی آن است؛
گاهی هم ماشین روشن است و هم راننده پشت فرمان، كه این، حالت بیداری است.
گاهی ماشین روشن است ولی راننده پیاده می‌شود و می‌رود كه این حالت خواب است. زیرا قلب و معده و كلیه كار می‌كنند ولی روح جدا می‌شود و به بَدَنی مشابه ملحق شده و به اطراف می‌رود. این همان بدنی است كه ما در رؤیاهای خود با آن سیر و سفر می‌كنیم و قالب مثالی نام گذاری شده و به قدری سبك و چابك است كه بدون واسطه می‌تواند در آسمان‌ها پرواز و در اقیانوس‌ها شنا و در یك لحظه به اطراف دنیا برود.
گاهی هم ماشین خاموش و هم راننده جدا می‌شود كه این حالت مرگ است.
در سخنان پیشوایان دینی نیز مرگ و قیامت، به خواب و بیداری مثال زده شده است. در حدیث می‌خوانیم: «كما تنومون تموتون» همان گونه كه می‌خوابید می‌میرید و همان گونه كه بیدار می‌شوید زنده می‌گردید.
لقمانِ حكیم به فرزندش می‌گفت: اگر قدرت داشتی خواب و بیداری را از خود دور كنی خواهی توانست مرگ و معاد را هم از خود دور نمایی!

پیام‌ آیه شریفه:
۱. جسم و روح، دو حقیقت مستقل هستند و به هنگام مرگ یا خواب از هم جدا می‌شوند و روح پس از مرگ باقی می‌ماند. «اللَّهُ یَتَوَفَّی الْأَنْفُسَ»
۲. مرگ و خواب، برادر یكدیگرند. «حِینَ مَوْتِها- فِی مَنامِها»
۳. اگر بدانیم كه هر شب جان می‌دهیم، از غرور و غفلت و گناه فاصله می‌گیریم. «وَ الَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنامِها»
۴. مرگ و حیاتِ ما به دست خداست. اللَّهُ یَتَوَفَّی‌- قَضی‌ عَلَیْهَا الْمَوْتَ‌- یُرْسِلُ‌ ...
۵. هیچ كس برای همیشه زنده نمی‌ماند. «یُرْسِلُ الْأُخْری‌ إِلی‌ أَجَلٍ مُسَمًّی»
۶. خواب و بیداری برای همه‌ی انسان‌هاست، ولی تنها اهل فكر از آن درس می‌گیرند. «لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
لَيسَ لأِنفُسِكُم ثَمَنٌ اِلاَّ الجَنَّةُ فَلا تَبيعُوها إلاّبِها
جان شما را بهايى جز بهشت نيست ؛ آن را جز به بهشت نفروشيد .
غررالحکم حدیث شماره ۷۴۹۲

#زمر_42
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره زمر، آیه ۴۳ :
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ شُفَعَآءَ قُلْ أَ وَ لَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَ لَا يَعْقِلُونَ
ترجمه:
[نه اینكه بی‌خبران درباره قدرت خدا نمی‌اندیشند] بلكه به جای خدا، شفیعانی (از بتها) برای خود گرفته‌اند. بگو: آیا [از آنها شفاعت می‌خواهید] هر چند مالك چیزی [و اختیاردار شفاعتی‌] نباشند و اهل عقل نباشند [و پرستندگان خود را نشناسند!؟]

شفیع باید برای شفاعت، از جانب خدا اجازه داشته باشد «مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ» امّا بت‌ها چه اجازه‌ای دارند؟ شفیع باید محبوب و مورد رضای خدا باشد و بت‌ها نه محبوبند، نه مورد رضایت الهی.
در آیه ۱۸ سوره‌ی یونس می‌خوانیم كه مشركان می‌گویند: «هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا» این بت‌ها شفیعان ما هستند و در آیه ۳ همین سوره خواندیم كه می‌گویند: «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی‌» پرستش بت‌ها به خاطر آن است كه بت‌ها ما را به خدا نزدیك كنند و شفیعان ما باشند. این آیه می‌فرماید: شما از موجوداتی كه نه عقل دارند، نه قدرت، چگونه انتظار كمك دارید!؟ «كانُوا لا یَمْلِكُونَ شَیْئاً وَ لا یَعْقِلُونَ»
ما كه به امامان معصوم علیهم السلام متوسّل می‌شویم و از آن بزرگواران استمداد و شفاعت می‌طلبیم؛ به خاطر آن است كه از آیات و روایاتی كه حیات برزخی را برای اولیای خدا ثابت می‌كند، به فهم و درك آنها پی برده و با دیدن هزاران نمونه‌ی عملی در استجابت دعا، معجزات و كرامات، قدرت آنها را باور كرده‌ایم.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. برخی مشركان بت‌ها را خدا نمی‌دانستند، بلكه شفیع و واسطه‌ی درگاه خدا می‌شمردند. «اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ شُفَعاءَ»
۲. واسطه‌ی میان انسان و خدا، باید نیاز را بفهمد و قدرت كمك كردن داشته باشد، اما بت‌ها هیچ‌كدام را ندارند. «لا یَمْلِكُونَ‌ ... لا یَعْقِلُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ لَكَ بِأخٍ مَنِ احتَجتَ إلى مُداراتِهِ
برادر تو نيست، كسی كه نيازمند مداراى با او باشى. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۰۳

#زمر_43
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                           ﷽‌‌‌
سوره زمر آیه، ۴۴ :
قُلْ لِله الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
بگو: شفاعت تماما مخصوص خداست. فرمانروایی آسمان‌ها و زمین در سیطره اوست، سپس شما را به سوی او بازمی‌گردانند.

سؤال: مگر مهر و محبّت دیگران بیش از خداوند است كه خداوند اراده‌ی عذاب كند، ولی شفاعت كنندگان مانند دایه‌ی مهربان‌تر از مادر، شفاعت نمایند؟
پاسخ: این آیه می‌فرماید: همه‌ی شفاعت‌ها مخصوص خداست و اگر پیامبر و امامی شفاعت و دلسوزی و مهربانی می‌كند، سرچشمه‌ی همه‌ی لطف‌ها و مهرها از ذات مقدّس او و به اذن اوست. «قُلْ لِله الشَّفاعَةُ جَمِیعاً» و مسیر آن لطف‌ها از طریق اولیای الهی است. «ما مِنْ شَفِیعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ» ‌(یونس،۱۰)
پیام‌ آیه شریفه:
۱. روش تربیتی قرآن آن است كه تمام انگیزه‌های فاسد را از بین ببرد و همه‌ی انگیزه‌ها را در خداجویی متمركز كند، لذا به كسانی كه دور و بر این و آن می‌روند تا عزیز شوند، می‌فرماید: «إِنَّ الْعِزَّةَ لِله جَمِیعاً» ‌(یونس، ۶۵) تمام عزّت‌ها هم از آنِ‌ خداست، چرا گرد دیگری می‌گردید؟! 
و به كسانی كه اطراف این و آن می‌روند تا قدرتی پیدا كنند، می‌فرماید: «أَنَّ الْقُوَّةَ لِله جَمِیعاً» ‌(بقره، ۱۶۵) 
و به كسانی كه اطراف این و آن می‌روند تا آنها برایشان واسطه‌ای باشند، می‌فرماید: «قُلْ لِله الشَّفاعَةُ جَمِیعاً»
۲. هستی و همه‌ی عوامل دخیل در آن به دست خداست. لِله الشَّفاعَةُ ... لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ‌

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ لَكَ بِأخٍ مَن أحوَجَكَ إلى حاكِمٍ بَينَكَ وَ بَينَهُ
برادر تو نيست آن كس كه تو را به یک داور بين تو و خودش نيازمند كند (فرد سومى را به عنوان قاضى قرار دهد.)
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۰۵

#زمر_44
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                                ﷽‌‌‌
سوره زمر، آیه ۴۵:
وَ إِذَا ذُكِرَ اللهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَ إِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ
ترجمه:
هنگامی كه خدا به یگانگی یاد می‌شود [و نامی از معبودان‌شان به میان نمی‌آید] دل‌های كسانی كه به آخرت ایمان ندارند، نفرت پیدا می‌كند و چون یادی از معبودان دیگر به میان می‌آید، آنگاه مسرور و شاد می‌شوند!

اگرچه مخاطبان این آیه كسانی هستند كه به آخرت ایمان ندارند، امّا در میان مسلمین نیز افرادی هستند كه از اسلام ناب نگرانی و تنفّر دارند، همین كه می‌گوییم: «قصاص، قانون الهی است» چهره‌شان درهم می‌شود، ولی همین كه می‌گوییم: «حقوق بین الملل» لبخند می‌زنند. هرگاه به نماز می‌ایستد كه تنها مخاطبش خداست؛ روح او آرامش ندارد و لذت معنوی نمی‌برد، ولی هرگاه سخنرانی یا تدریس می‌كند كه مخاطبش غیر خداست، با تمام توجّه و نشاط سخن می‌گوید!
در آیه ۴۶ سوره‌ی اسراء نیز مشابه این آیه آمده است: «وَ إِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلی‌ أَدْبارِهِمْ نُفُوراً» هنگامی كه پروردگارت را در قرآن به یگانگی یاد می‌كنی، آنها پشت می‌كنند و از تو روی بر می‌گردانند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. مقدار باور و ایمان خود را نسبت به آخرت، از طریق کم توجهی، بی توجهی، تنفّر یا به عکس توجّه و علاقه خود نسبت به احكام خداوند بیازماییم. "اشْمَأَزَّتْ‌ ... یَسْتَبْشِرُونَ‌"
۲. میان توحید و معاد رابطه‌‌ای تنگاتنگ است. "ذُكِرَ اللهُ ... اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ
۳. ذكر خدا كه مایه‌ی آرامش دل‌هاست "أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ" برای گروهی مایه‌ی آزار و اذیّت است. «اشْمَأَزَّتْ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ لِلعاقِلِ أن يَكُونَ شاخِصا إلاّ فِي ثَلاثٍ: خُطوَةٍ في مَعادٍ أو مَرَمَّةٍ لِمَعاشٍ أو لَذَّةٍ في غَيرِ مُحَرَّمٍ
عاقل را روا نيست جز آنکه در پىِ يكى از سه(كار) باشد: گام برداشتن در راه معاد، بهبود وضع زندگى، لذّت حلال. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۲۴

#زمر_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                            ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۴۶:
قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
ترجمه:
[وقتی از ایمان آوردن‌شان ناامید شدی‌] بگو: خدایا! ای آفریننده آسمان‌ها و زمین! [ای‌] دانای نهان و آشكار! تو خود در میان بندگانت بر سر آنچه [از عقاید و عبادات‌] اختلاف می‌كردند، داوری خواهی كرد.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. مبلّغان دین و رهبران الهی كه در برابر كفّار سرسخت قرار می‌گیرند، باید همواره با یاد خدا از او استمداد بطلبند. «قُلِ اللَّهُمَّ»
۲. در برابر افرادی كه به غیر خدا دل سپرده‌ و از بردن نام خدا تنفر دارند؛ به خدا توجّه كنیم. «قُلِ اللَّهُمَّ»
۳. آغاز و پایان هستی از اوست، چرا بعضی به غیر او دلشادند؟ «مِنْ دُونِهِ إِذا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ‌ ... فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۴. داوری خداوند در قیامت، بر اساس علم او به آشكار و نهان است. "عالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ ... تَحْكُمُ بَیْنَ عِبادِكَ‌"
۵. آفرینش آسمان‌ها مهم‌تر از آفرینش زمین است. (همیشه نام آسمان قبل از نام زمین برده شده است.) «السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۶. علم خداوند به غیب و شهود یكسان است. «عالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ»
۷. مردم با همه‌ی اختلافاتی كه دارند، بنده‌ی او هستند. «عِبادِكَ فِی ما كانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ»
۸. اختلاف میان مشركان و موحدان همیشه خواهد بود. «كانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَن وَلِهَ بِاللَّعِبِ وَ استُهتِرَ بِاللَّهوِ وَ الطَّرَبِ
خردمندى را درنيافته، آن كه شيفته بازيچه شده و به بيهودگى و شادخوارى حريص شده است.
غررالحکم حدیث شماره ۷۵۶۸

#زمر_46
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۴۷:
وَ لَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوٓءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ بَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ
ترجمه:
اگر برای كسانی كه [به آیات خدا] ستم ورزیدند، همه آنچه در زمین است و مانندش با آن باشد، بی‌تردید حاضرند آن را برای رهایی خود از عذاب سخت روز قیامت عوض دهند و از سوی خدا آنچه را كه [از عذاب‌های گوناگون‌] نمی‌پنداشتند، آشكار می‌شود.

در قیامت، برای مؤمنان سحرخیز پاداش‌هایی ظاهر می‌شود  كه احَدی بر آن آگاه نیست «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ» ‌(سجده، ۱۷) و برای ستمكاران نیز مسایلی ظاهر می‌شود كه هرگز فكرش را نمی‌كردند. «وَ بَدا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ ما لَمْ یَكُونُوا یَحْتَسِبُونَ» و در آن روز به انسان گفته می‌شود:
"لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ"(ق،٢٢)
تو غافل بودی و امروز پرده را برداشته‌ایم و تیزبین شده‌ای. ‌

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در قیامت هیچ كس صاحب مال و ثروتی برای نجات خود نیست. «لَوْ»
۲. در دادگاه الهی، هیچ چیز مانع محكومیّت مجرمان نیست. "تَحْكُمُ بَیْنَ عِبادِكَ‌ ... لَوْ أَنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ..."
۳. غریزه‌ی حبّ ذات، بر حبّ مال غالب است. "ما فِی الْأَرْضِ‌ ... لَافْتَدَوْا بِهِ‌"
۴. اگر امروز برای یك درهم خلاف می‌كنیم، بدانیم كه فردا دو برابر تمام سرمایه‌های زمین هم برای نجات ما كارساز نیست. «وَ مِثْلَهُ مَعَهُ»
۵. داوری خداوند همراه با ظاهر كردن لغزش‌ها، برای خود انسان است؛ تا جایی‌ برای انكار نباشد. "تَحْكُمُ بَیْنَ عِبادِكَ‌ ... وَ بَدا لَهُمْ‌"
۶. محاسبات انسان جامع و واقع‌گرا نیست. «بَدا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ ما لَمْ یَكُونُوا یَحْتَسِبُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَواعِظَ الزَّمانِ مَن سَكَنَ إلى حُسنِ الظَّنِّ بِالأيّامِ
كسى كه با خوش گمانى به روزگارْ آرام گرفته؛ پندهاى زمانه را در نمى يابد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۴۹

#زمر_47
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                            ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۴۸:
وَ بَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَ حَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
ترجمه:
و زشتی‌های آنچه را كه مرتكب شده‌اند، برای آنها پدیدار می‌شود و آنچه [از عذاب‌هایی‌] كه مسخره می‌كردند، آنها را احاطه می‌کند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. روز قیامت، روز كشف و ظهور است و تمام اسرار آشكار می‌شود. «بَدا لَهُمْ»
۲. ظاهر شدن جرم در برابر مجرم، اولین شكنجه‌ی روحی اوست. «بَدا لَهُمْ سَیِّئاتُ ما كَسَبُوا»
۳. با قدرت الهی، ابتدا آن که چه در محاسبات ستمگران نبود كشف می‌شود، سپس آن چه خود بد می‌شمردند. "بَدا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ ما لَمْ یَكُونُوا ... بَدا لَهُمْ سَیِّئاتُ‌"
۴. خلاف، زمانی جرم می‌شود كه همراه با ستم، استهزا، تعمّد و استمرار باشد. «ظَلَمُوا ... كَسَبُوا ... كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»
۵. قهر الهی تمام وجود ستمگران را می‌گیرد. «حاقَ بِهِمْ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَوِ اعتَبَرتَ بِما أضَعتَ مِن ماضِى عُمرِكَ لَحَفِظتَ ما بَقِىَ
اگر از عمر تباه شده گذشته‌ات پند بگيرى، عمر باقى مانده را پاس مى دارى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۸۹

#زمر_48
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

. ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۴۹ :
فَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
ترجمه:
چون انسان را آسیبی رسد، ما را [برای برطرف كردنش‌] بخواند، سپس هنگامی كه [برای برطرف شدن آن آسیب‌] از سوی خود نعمتی به او می‌دهیم، می‌گوید: همانا من آنرا به کمک دانش و كاردانی خود یافته‌ام! [چنین نیست كه می‌پندارد] بلكه آن نعمت، آزمایشی است [كه آیا به خاطر آن، سپاس‌گزاری می‌كند یا به طغیان برمی‌خیزد؟] ولی بیشتر آنها [از این واقعیت‌] آگاهی ندارند.

در قرآن بارها از این مطلب سخن به میان آمده است كه انسان هنگام خطر به خداوند رو می‌كند ولی همین كه از خطر رهایی یافت، خدا را فراموش می‌كند كه این نشانه ناسپاسی اوست.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. انسان موجودی آسیب‌پذیر است. «مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ»
۲. انسان به قدری عاجز است كه به مجرّد رسیدن خطر فریاد می‌زند. «مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعانا»
۳. تلخی‌ها، نتیجه‌ی عملكرد انسان و مایه‌ی آزمایش است، ولی نعمت‌ها لطف الهی است. "مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ ... خَوَّلْناهُ نِعْمَةً مِنَّا"
۴. فشارها و حوادث، انسان را به ناتوانی خود معترف و فطرت خداجویی را در او بیدار و شكوفا می‌كند. «فَإِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعانا»
۵. نیایش خالصانه، سبب جلب رحمت خداست. "دَعانا ... خَوَّلْناهُ نِعْمَةً"
۶. رفاه و آسودگی، بستر غفلت و غرور است. "خَوَّلْناهُ نِعْمَةً ... إِنَّما أُوتِیتُهُ عَلی‌ عِلْمٍ‌"
۷. انسان موجودی ناسپاس است. ؛خَوَّلْناهُ نِعْمَةً ... إِنَّما أُوتِیتُهُ عَلی‌ عِلْمٍ‌"
۸. آنچه مورد انتقاد است نادیده گرفتن لطف خداست، نه آنكه علم و دانش در رشد و توسعه زندگی بی‌اثر است. «قالَ إِنَّما أُوتِیتُهُ»
۹. بیشتر مردم نمی‌دانند كه نعمت‌ها و تلخی‌ها وسیله آزمایش است، تا سپاسگزار و ناسپاس از هم باز‌‌شناخته شوند. «بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَو يَعلَمُ المُصَلّي ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجُودِ
اگر نمازگزار مى دانست چه رحمتى او را فراگرفته است، سر از سجده بر نمى‌داشت.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۹۲

#زمر_49
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیات ۵۱ - ۵۰:
قَدْ قَالَهَا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَمَآ أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (٥٠)
فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هَٰٓؤُلَآءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَ مَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (٥١)
ترجمه:
همین [سخن باطل‌] را كسانی كه پیش از آنها بودند گفتند، ولی آنچه را [از مقام و ثروت] به دست می‌آوردند، عذاب و هلاكت را از آنها برطرف نكرد. (۵۰)
پس عذاب‌های آنچه را مرتكب شدند به آنها رسید و به زودی به كسانی از این [مردم مكه‌] كه [به آیات ما] ستم کردند؛ عذاب‌های آنچه را كه مرتكب شدند خواهد رسید و آنها عاجزكننده ما نیستند [تا بتوانند از حیطه قدرت ما بیرون روند.] (۵۱)

آیه ۵۰ به طور كلی می‌فرماید: آنچه مجرمان در دنیا كسب كرده‌اند، در قیامت به كارشان نمی‌آید. در آیات دیگر قرآن مصادیق آن چه كسب كرده‌اند بیان شده است، از جمله:
«لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ» ‌(آل عمران، ۱۰) هرگز اموال‌شان كارساز نیست.
«ما أَغْنی‌ عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ» ‌(اعراف، ۴۸) هرگز جمعیّت‌شان كارساز نیست.
«لا یُغْنِی عَنْهُمْ كَیْدُهُمْ» ‌(طور،‌۴۶) هرگز تدبیرشان كارساز نیست.
قارون نیز سرمایه‌ی خود را نتیجه‌ی دانش، تفكّر و سیاست اقتصادی خود می‌دانست و می‌گفت: «إِنَّما أُوتِیتُهُ عَلی‌ عِلْمٍ عِنْدِی» ‌(قصص، ۷۸) لذا قرآن در این آیه می‌فرماید: «قَدْ قالَهَا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ» این سخن تازگی ندارد.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. برای هدایت و تربیت، از نمونه‌های تاریخی بهره بگیریم. «قَدْ قالَهَا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ»
۲. تاریخ بهترین گواه است كه به هنگام قهر الهی، مال و ثروت نمی‌تواند انسان را نجات دهد. «فَما أَغْنی‌ عَنْهُمْ ما كانُوا یَكْسِبُونَ» [وقتی قارون به زمین فرو رفت، هیچ گروهی نتوانست او را نجات دهد.‌(قصص، ۸۱)] در آخرت نیز چنین‌ است.
۳. سنّت‌های الهی قانونمند است و زمان و مكان در آن اثری ندارد. نسبت به گذشتگان: «فَأَصابَهُمْ سَیِّئاتُ ما كَسَبُوا» و نسبت به آیندگان: «سَیُصِیبُهُمْ سَیِّئاتُ ما كَسَبُوا»
۴. اسباب نجات در قیامت، اموری غیر از ثروت و قدرت است. «فَما أَغْنی‌ عَنْهُمْ ما كانُوا یَكْسِبُونَ»
۵. سرنوشت انسان به دست خود اوست. «فَأَصابَهُمْ سَیِّئاتُ ما كَسَبُوا»
۶. مجرمان از دور كردن قهر خدا نسبت خود عاجزند. «سَیُصِیبُهُمْ سَیِّئاتُ ما كَسَبُوا وَ ما هُمْ بِمُعْجِزِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
 لَو بَقِيَتِ الدُّنيا عَلى أحَدِكُم لَم تَصِل إلى مَن هِيَ فِي يَدَيهِ
اگر دنيا براى كسى باقى مى مانْد، ديگر به دست آن كس كه اكنون در دست اوست، نمى رسيد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۰۸

#زمر_51_50
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                         ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۵۲:
أَ وَ لَمْ يَعْلَمُوٓا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَآءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
ترجمه:
آیا ندانسته‌اند كه بی‌تردی خداوند رزق را برای هر كه بخواهد وسعت می‌دهد یا تنگ می‌گیرد؟ همانا در این [اندازه‌گیری‌] برای مردمی كه ایمان دارند، نشانه‌هایی [از حكمت و مصلحت‌خواهی الهی] هست.

در آیه ۴۹ خواندیم كه انسان نعمت‌های الهی را به علم و تخصص خود نسبت می‌دهد.
این آیه می‌فرماید: این نسبت بخاطر ناآگاهی انسان است.
در روایات می‌خوانیم: گاهی خداوند رزق افراد تیز هوش را کم و رزق افراد كم هوش را زیاد قرار می‌دهد، تا ثابت كند همه‌ چیز با زرنگی نیست!

پیام آیه شریفه:
اگرچه سعی، تلاش و دانش بشری، شرط لازم برای كسب رزق است، ولی شرط كافی و علّت نهایی نیست. «أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ» (به امكانات، توانایی‌ها و اطلاعات خود تكیه نكنیم كه قدرت و اراده دیگری حاکم است.)

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِيَكُن مَركَبُكَ القَصدَ وَ مَطلَبُكَ الرُّشدَ
بايد بر مَركب ميانه روى بنشينى و مقصد و هدفت را رشد و‌ بالندگى قرار دهی.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۱۹

#زمر_52
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                            ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۵۳:
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰٓ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
ترجمه:
بگو: ای بندگان من كه [با ارتكاب گناه‌] درمورد خود زیاده روی كردید؛ از رحمت خدا نومید مشوید. بی‌تردید خداوند همه گناهان را می‌آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.

آیات قبل تهدیدی برای افراد مغرور بود و این آیه به گناهكارانِ پشیمان بشارت می‌دهد.
در تمام كلمات این آیه لطف و مهر الهی نهفته است:
۱- پیام بشارت را رسول خدا صریحاً اعلام كند. «قُلْ»
۲- خداوند انسان را مخاطب قرار داده است. «یا»
۳- خداوند همه را بنده‌ی خود و لایق دریافت رحمتش دانسته است. «عِبادِیَ»
۴- گنهكاران بر خود ستم كرده‌اند و به خدا ضرری نرسانده‌اند. «أَسْرَفُوا عَلی‌ أَنْفُسِهِمْ»
۵-  یأس از رحمت، حرام است. «لا تَقْنَطُوا»
۶- رحمت او محدود نیست. «رَحْمَةِ اللهِ» (اَلله» جامع‌ترین اسم اوست.)
۷- وعده‌ی رحمت قطعی است. «إِنَّ اللهَ»
۸- كار خداوند بخشش دائمی است. «یَغْفِرُ»
۹- خداوند همه‌ی گناهان را می‌بخشد. «الذُّنُوبَ»
۱۰- خداوند بر بخشش همه‌ی گناهان تأكید دارد. «جَمِیعاً»
۱۱- خداوند بسیار بخشنده و رحیم است. «إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ»
خداوند با این همه رأفت و مهربانی، اعلام می‌كند كه تهدیدهای آیات قبل، برای تربیت انسان‌هاست، نه انتقام و كینه.
در فرهنگِ قرآن، اسراف معنای وسیعی دارد كه علاوه بر اسراف در مال، شامل اسراف در نفس و جان نیز می‌شود، بدین معنی كه انسان در بهره‌گیری از استعدادها و ظرفیّت‌های وجودی خود، از حدّ اعتدال خارج شده و دچار افراط و تفریط شود.
مراد قرآن از اینكه می‌فرماید خداوند همه گناهان را می‌بخشد، این نیست كه انسان گناه كند و بگوید خدا می‌آمرزد، بلكه مراد آن است كه همه گناهان هر قدر هم بزرگ باشند، قابل آمرزش است و نباید از رحمت الهی مأیوس بود و بدیهی است که راه دریافت آمرزش الهی، توبه و جبران گناه است كه در آیه بعد آمده است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. قوانین و احكام الهی در حد اعتدال است و نافرمانی مردم، تجاوز از حدّ اعتدال است. «أَسْرَفُوا عَلی‌ أَنْفُسِهِمْ»
۲. در بخشش الهی، نوع گناه و مقدار آن تفاوتی ندارد. «الذُّنُوبَ جَمِیعاً»
۳. یأس از رحمت الهی جایز نیست. «لا تَقْنَطُوا»
۴. آمرزش گناه اقتضای رحمت خداوند است. «رَحْمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغْفِرُ»
۵. امید به مغفرت، زمینه آمرزش است. "لا تَقْنَطُوا ... إِنَّ اللهَ یَغْفِر"
۶. این خداوند است كه همه لغزش‌ها را می‌بخشد. «إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ» به جای «انه الغفور»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِنْ لِمَن غالَظَكَ فَإنَّهُ يُوشِكُ اَن يَلينَ لَكَ
با كسى كه با تو درشتى مى كند، نرم باش كه بعید نيست او هم با تو نرم شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۲۰
#زمر_53
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                           ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۵۴ :
وَ أَنِيبُوٓا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ
ترجمه:
و پیش از آنكه عذاب به سراغ‌تان آید، به سوی پروردگارتان بازگردید و تسلیم [فرمان‌ها و احكام‌] او شوید، که (اگر چنین نکنید) دیگر یاری نمی‌شوید.

آیه‌ی قبل، از رحمت و مغفرت الهی خبر داد، تا زمینه را برای بازگشت مردم فراهم كند و این آیه فرمان توبه و انابه می‌دهد و برای آن كه ضرورت توبه و بازگشت را بیان كند؛ خطر عذاب را گوشزد می‌کند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. توبه، شرط بهره‌مند شدن از آمرزش الهی است. "یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً ... أَنِیبُوا"
۲. توبه باید همراه با تسلیم باشد، وگرنه نفاق است. «أَنِیبُوا ... أَسْلِمُوا»
۳. بهره‌مندی از مغفرت الهی؛ مشروط به تسلیم بودن و پیروی از دستورات الهی است. «أَسْلِمُوا»
۴. فرصت‌ها را غنیمت شمریم كه پیش از آمدن عذاب، توبه پذیرفته می‌شود. «مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَكُمُ الْعَذابُ»
۵. برای نجات و رسیدن به نصرت الهی، راهی جز بازگشت به درگاه خدا نیست. «ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِقاءُ أهلِ المَعرِفَةِ عِمارَةُ القُلُوبِ وَ مُستَفادُ الحِكمَةِ
ديدار با اهل معرفت، مايه آبادانى دل‌ها و بهره بردن از حكمت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۳۵

#زمر_54
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

                                  ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۵۵:
وَ اتَّبِعُوٓا أَحْسَنَ مَآ أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَ أَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ
ترجمه:
و از نیكوترینِ آنچه که از طرف پروردگارتان به سوی شما نازل شده است پیروی كنید، پیش از آنكه ناگهان و در حالی كه بی‌خبرید، عذاب به شما برسد.

خداوند تمام كارهای خود را به احسن وجه انجام داده است: هر چه را آفریده به بهترین وجه آفریده است. «أَحْسَنَ كُلَّ شَیْ‌ءٍ خَلَقَهُ» ‌(سجده، ۷) - «أَحْسَنُ الْخالِقِینَ» ‌(مؤمنون، ۱۴) - «فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ» ‌(تین، ۴) داستان‌های او بهترین است. «أَحْسَنَ الْقَصَصِ» ‌(یوسف، ۳) حكم او بهترین است. «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً» ‌(مائده، ۵۰)
از ما نیز خواسته است که كارمان به نحو احسن باشد. از بهترین سخن پیروی كنیم. «فَیَتَّبِعُونَ‌ أَحْسَنَهُ» ‌(زمر، ۱۸) بهترین سخن را بگوییم. «یَقُولُوا الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» ‌(اسراء، ۵۳) بدی را با بهترین شیوه پاسخ دهیم. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» ‌(فصلت، ۳۴) پاسخ احترام مردم را بهتر بدهیم. «فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها» ‌(نساء، ۸۴) با مال یتیم به بهترین وجه برخورد كنیم. «لا تَقْرَبُوا مالَ الْیَتِیمِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» ‌(اسراء، ۳۴) با مردم با بهترین شیوه جدال و گفتگو كنیم. «جادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» ‌(نحل، ۱۲۵)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در شیوه‌ی تبلیغ، فلسفه‌ی دعوت نیز گفته شود. (از قرآن پیروی كنید، زیرا بهترین راه و از طرف پروردگار است.) "اتَّبِعُوا أَحْسَنَ‌ ... رَبِّكُمْ‌
۲. انابه و تسلیم به تنهایی كافی نیست، عمل لازم است. «أَنِیبُوا ... أَسْلِمُوا ... اتَّبِعُوا»"
۳. چون عمر و ظرفیّت انسان محدود و دستورات كمال بخش زیاد است؛ پس باید انتخاب احسن در كار باشد. «أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ إِلَیْكُمْ»
۴. قرآن جامع‌ترین و كامل‌ترین نازله‌های خداوند برای انسان است. "أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ‌ ..."
۵. دستورات الهی وسیله‌ی رشد و تربیت انسان است. «أُنْزِلَ إِلَیْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ»
۶. علاج واقعه پیش از وقوع باید كرد. (توبه، پیش از آمدن عذاب) «قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَكُمُ الْعَذابُ»
۷. قهر الهی خبر نمی‌كند. «بَغْتَةً»
۸. قهر الهی فوق محاسبات بشری است. «وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَذَّةُ الكِرامِ فِى الإطعامِ وَ لَذَّةُ اللِّئامِ فِى الطَّعامِ
لذّت كريمان در اطعام دیگران است و لذّت فرومايگان در خوردن .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۳۸

#زمر_55
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                          ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۵۶ :
أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللهِ وَ إِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ
ترجمه:
تا مبادا كسی بگوید: دریغ و افسوس بر اهمال‌كاری و تقصیری كه درباره خدا كردم و بی‌تردید [نسبت به احكام الهی و آیات ربّانی‌] از مسخره كنندگان بودم.

«حسرات» به معنای پشیمانی شدید و «تفریط» به معنای كوتاهی كردن و «جَنْبِ» به معنای جهت و ناحیه است.
در روایات می‌خوانیم: امامان معصوم علیهم السلام‌ «جَنْبِ اللهِ» هستند و در بیش از ده حدیث آمده است كه كوتاهی در جَنْبِ اللهِ، حمایت نكردن از امیرالمؤمنین علیه السلام است.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌فرماید: شدیدترین حسرت در قیامت، برای علمایی است كه به علم خود عمل نكردند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. قیامت، روز حسرت است. «یا حَسْرَتی‌»
۲. ترك انابه و تسلیم و پیروی از وحی، كوتاهی كردن است. «فَرَّطْتُ»
۳. از آن چه در كنار خداست باید پیروی كرد. «جَنْبِ اللَّهِ» (كتاب خدا، اولیای خدا، پیامبر خدا)
۴. نتیجه‌ی تمسخر حقّ در دنیا، تحقیر خویش در قیامت است. «یا حَسْرَتی‌ ... السَّاخِرِینَ»
۵. قیامت، روز اقرار و اعتراف است. «فَرَّطْتُ‌ ... كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِینَ»
۶. ریشه‌ی كوتاهی‌ها، سبك شمردن دستورات الهی و بدتر از آن مسخره كردن‌ آنهاست. «لَمِنَ السَّاخِرِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ ذي رُتبَةٍ سَنِيَّةٍ مَحسودٌ
بر هر بلند مرتبه اى حسد مى برند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۶۲

#زمر_56
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                          ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیات ۵۸-۵۷:
أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (٥٧)
أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (٥٨)
ترجمه: 
یا بگوید: اگر خدا هدایتم می‌كرد، حتما از پرهیزكاران بودم (۵۷)
یا چون عذاب را ببیند، بگوید: ای كاش مرا [به دنیا] بازگشتی بود، تا از نیكوكاران می‌شدم. (۵۸)

اگرچه در آیه ۵۷، مجرم می‌خواهد بگوید خدا مرا هدایت نكرد كه به چنین راهی رفتم، ولی در آیه ۵۹ پاسخ می‌شنود كه ما تو را هدایت كردیم و اتمام حجّت کردیم، ولی تو خود اهل تكذیب و تکبر بودی.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در قیامت، مجرم به دنبال تبرئه‌ی خود است. «لَوْ أَنَّ اللهَ هَدانِی»
۲. انسان برای نجات و رستگاری، به هدایت الهی نیاز دارد. «أَنَّ اللهَ هَدانِی لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِینَ»
۳. نشانه پذیرش هدایت الهی، داشتن تقوا و پارسایی است. «لَوْ أَنَّ اللهَ هَدانِی لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِینَ»
۴. در قیامت، ارزش تقوی روشن می‌شود. «لَوْ أَنَّ اللهَ هَدانِی لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِینَ»
۵. در قیامت گنهكاران به حال متّقین غبطه می‌خورند. "... لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِینَ‌"
۶. راه پیشگیری از گناه، توجّه دادن به صحنه‌های خطرناك قیامت است. "أَوْ تَقُولَ‌ ... أَوْ تَقُولَ‌"
۷. تقوی و احسان، دو وسیله نجات بخش هستند.  «لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِینَ‌ ... فَأَكُونَ مِنَ‌ الْمُحْسِنِینَ»
۸. در قیامت، آرزوی گنهكاران بازگشت به دنیا برای احسان (به خود و دیگران) است. «لَوْ أَنَّ لِی كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ»
۹. بازگشت به دنیا محال است. «لَوْ أَنَّ لِی كَرَّةً ...» (كلمه‌ «لَوْ» در جایی بكار می‌رود كه انجام آن محال باشد.)

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ امرِءٍ يَميلُ إلى مِثلِهِ
هر کس به همانند خود گرايش دارد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۶۵

#زمر_58_57
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                              ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۵۹:
بَلَىٰ قَدْ جَآءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَ اسْتَكْبَرْتَ وَ كُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ
ترجمه:
[ولی به او می‌گویم:] آری، آیاتم به سوی تو آمد و تو آنها را انكار كردی و [از پذیرفتنش‌] تكبّر ورزیدی و [نسبت به آن‌] از كافران بودی.

مجرم در قیامت چند سخن دارد:
۱- اقرار به كوتاهی. «فَرَّطْتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ»
۲- اقرار به مسخره كردن. «لَمِنَ السَّاخِرِینَ»
۳- آرزوی هدایت. «لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدانِی»
۴- آرزوی بازگشت به دنیا. «لَوْ أَنَّ لِی كَرَّةً»
خداوند اقرارهای او را می‌پذیرد، امّا سخن سوم او را در این آیه پاسخ می‌دهد كه آیات هدایتم به سوی تو آمد، ولی تو  نپذیرفتی و سخن چهارم او را در جای دیگر پاسخ می‌دهد كه اگر آنها به دنیا برگردند، باز هم خلافكارند. «لَوْ رُدُّوا لَعادُوا» ‌(انعام، ۲۸)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. خداوند بدون اتمام حجّت كسی را عذاب نمی‌كند. «بَلی‌ قَدْ جاءَتْكَ آیاتِی»
۲. تكذیب فوری و بدون تأمل، حاكی از روحیه تكبّر و لجاجت است. «فَكَذَّبْتَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ داءٍ يُداوى اِلاّ سُوءَ الخُلقِ
هر دردى درمان مى شود، جز بد اخلاقى. 
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۸۰

#زمر_59
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                          ﷽‌‌‌
سوره زمر آیه ۶۰:
وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْمُتَكَبِّرِينَ
ترجمه:
روز قیامت كسانی را كه بر خدا دروغ بستند می‌بینی كه صورت‌هایشان سیاه است؛ آیا در دوزخ جایگاهی برای متكبران نیست؟

دروغ بستن به خداوند نمونه‌های بسیار دارد، از جمله:
الف) برای خداوند شریك قرار دادن.
ب) خدا را به چیزی شبیه كردن.
ج) فرشتگان را فرزند خدا دانستن.
د) كار زشت خود را به خدا نسبت دادن.
ه) ادّعای خدایی یا پیامبری كردن.
و) تحریف و بدعت در قوانین الهی.
در روایات می‌خوانیم: اگر شخصی حدیثی را جعل كند و به امامان معصوم علیهم السلام نسبت دهد، در حقیقت به خداوند دروغ بسته است، زیرا سخن اهل بیت علیهم السلام سخن رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم است و سخن پیامبر از خداست.

پیام‌‌ آیه شریفه:
۱. كسانی كه وجهه‌ی نورانی خداوند را با دروغ تاریك می‌كنند، كیفرشان آن است كه صورت خودشان در قیامت سیاه می‌شود. «كَذَبُوا عَلَی اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ»
۲. اگرچه سیاهیِ طبیعی عیب نیست، (نظیر سیاهی مو و چشم) امّا سیاهی عارضی، نشانه‌ی حقارت و ذلّت است. «وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ»
۳. روسیاهی واقعی و سیاهی دل، در قیامت ظاهر می‌شود. «وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ»
۴. انگیزه‌ی دروغ بستن به خدا، تكبّر است. «كَذَبُوا عَلَی اللَّهِ‌ ... لِلْمُتَكَبِّرِینَ‌»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَىءٍ يَنقُصُ عَلَى الإنفاقِ إلاَّ العِلمَ.
هر چيزى با بخشيدن كم مى‌شود، بجز دانش.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۸۸

#زمر_60
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                            ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیه ۶۱ :
وَ يُنَجِّي اللهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوٓءُ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ
ترجمه:
و خدا كسانی را كه تقوا پیشه كردند، به سبب اعمالی كه مایه رستگاری‌شان بود نجات می‌دهد، عذاب به آنها نمی‌رسد و اندوهگین هم نمی‌شوند.

در آیه‌ی قبل سخن از روسیاهی دوزخیان و كسانی بود كه به خدا دروغ می‌بندند و در این آیه سخن از رستگاری متّقین است. 

پیام‌ آیه شریفه:
۱. تقوا وسیله نجات و رستگاری است. «وَ یُنَجِّی اللَّهُ الَّذِینَ اتَّقَوْا بِمَفازَتِهِمْ»
۲. هیچ گونه بدی بیرونی به متّقین نزدیك نمی‌شود. «لا یَمَسُّهُمُ السُّوءُ»
۳. متّقین هیچ گونه اندوه درونی ندارند. «وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
كَم مِن صَعبٍ تَسَهَّلَ بِالرِّفقِ
بسا سختى كه با مدارا آسان شد. 
غررالحکم، حدیث شماره  ۶۹۴۶

#زمر_61
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                            ﷽‌‌‌
سوره زُمَر، آیات ۶۳-۶۲:
اَللهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَ هُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (٦٢)
لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اَللهِ أُولَٰٓئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (٦٣)
ترجمه:
خداوند آفریننده همه چیز است و او بر هر چیزی كارساز است. (۶۲)
كلیدهای آسمان‌ها و زمین از آنِ اوست و كسانی كه به آیات خدا كفر ورزیدند، هم آنها زیانكارند. (۶۳)

مشركان، خالق بودن خدا را قبول داشتند، چنانكه در آیه ۳۸ همین سوره خواندیم كه اگر از آنها سؤال كنی آفریدگار آسمان‌ها و زمین كیست؛ خواهند گفت: خدا؛ ولی آنها نظارت و حفاظت را به بت‌ها نیز نسبت می‌دادند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. موحّد واقعی كسی است كه به تمام ابعاد توحید معتقد باشد:
توحید در خالقیّت. «خالِقُ كُلِّ شَیْ‌ءٍ»
توحید در ربوبیّت. «عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ وَكِیلٌ»
توحید در عبادت، آیه‌ی بعد: «أَ فَغَیْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّی وَكِیلٌ»
۲. همه‌ی هستی، در آفرینش و بقا، محتاج او هستند. «خالِقُ كُلِّ شَیْ‌ءٍ وَ هُوَ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ وَكِیلٌ»
۳. خداوند آفریدگار هستی است و باز هم می‌تواند خلق كند. «خالِقُ ... لَهُ مَقالِیدُ»
۴. كفر منكران، به خدا ضرری نمی‌زند، زیرا او مالك آسمان‌ها و زمین است. «وَالَّذِینَ كَفَرُوا ... أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‌»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلُّ شَى ءٍ لا يَحسُنُ نَشرُهُ أمانَةٌ وَ إن لَم يُستَكتَم
هر چه كه افشاى آن پسنديده نباشد، امانت است؛ اگر چه پنهان كردنش را درخواست نكرده باشند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۸۹۷

#زمر_63_62
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian