هر روز با قرآن
424 subscribers
2.23K links

با تأسی به حدیث کتاب الله و عترتی
هر روز صبح یک آیه از قرآن کریم همراه با ترجمه و تفسیر کوتاه با یک حدیث از ائمه اطهار علیهم السلام

لینک ادمین
@ar_karimian
Download Telegram
.                          ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۸۲ - ۷۵ :
(قسمت اول)
وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (٧٥)
وَ نَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (٧٦)
وَ جَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (٧٧)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (٧٨)
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (٧٩)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (٨٠)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (٨١)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (٨٢)

ترجمه :
و نوح ما را ندا داد [و ما ندایش را اجابت كردیم‌] پس ما به راستی بهترین اجابت كننده‌ هستیم. (۷۵)
او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجات دادیم. (۷۶)
و فقط ذریه او را [در زمین‌] باقی گزاردیم، (۷۷)
و در میان آیندگان برای او نام نیك به جا گذاشتیم. (۷۸)
سلام بر نوح در میان جهانیان (۷۹)
به راستی ما نیكوكاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۸۰)
بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۸۱)
سپس دیگران را غرق كردیم. (۸۲)

در قرآن کریم بارها درباره‌ی حضرت نوح علیه السلام كه الگو و اسوه‌ی مقاومت است، سخن بیان شده و زندگی و سرگذشت آن حضرت برای پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم، سبب دلگرمی و آرامش بوده است. 
این پیامبر الهی ویژگی‌هایی داشت از جمله:
الف) اولین پیامبر اولوا العزم است كه به عنوان شیخ الانبیا نامیده شده است.
ب) تنها پیامبری است كه مدّت رسالتش در قرآن اعلام شده است.
ج) سلام خداوند به نوح، ویژگی خاصی دارد و عبارت‌ «فِی الْعالَمِینَ» به آن اضافه شده است.
د) پیامبری است كه حتّی فرزند و همسرش با او مخالف بودند و به او ایمان نیاوردند.
در زبان عربی كلمه‌ی «آخِر» به معنای پایان و «آخِرین» به معنای آیندگان است. امّا «آخَر» به معنای دیگر و «آخَرین» به معنای دیگران است.
فرق میان تاریخی كه قرآن شرح می‌دهد، با سایر كتب تاریخی آن است كه قرآن بعد از نقل یك ماجرای واقعی، سنّت‌های الهی در مورد آن را بیان می‌نماید. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
شاید در این آیه، مراد از ندای حضرت نوح، همان آیه ۲۶ سوره‌ی مؤمنون باشد كه فرمود: «رَبِّ انْصُرْنِی بِما كَذَّبُونِ» خدایا در برابر تكذیب آنها مرا یاری كن.
خداوند «فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ» است، یعنی آنچه را به صلاح بنده باشد اجابت می‌كند، نه آنچه را بنده معیّن كرده است؛ لذا گاه تو خواسته‌ای داری و خداوند چیز دیگری جایگزین آن می‌كند. گاه خواسته‌ات را با تأخیر اجابت می‌كند و گاه اصلًا اجابت نمی‌کند، چنانكه نوح نجات فرزندش را خواست ولی اجابت نشد.
مقصود از بلا و اندوه بزرگ‌ (الْكَرْبِ الْعَظِیمِ) یا طوفان و غرق شدن است، یا آزار مردم. 
آری، رسالت و تبلیغ دینی مشكلات و اندوه‌هایی در پی دارد.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمود: مراد از بقا در آیه‌ «جَعَلْنا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْباقِینَ» بقای دین، كتاب و نبوت در عقبه و نسل نوح است.

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِالآخِرَةِ تَأتِكَ الدُّنيا صاغِرَةً
تو در كار آخرت باش، تا دنيا ذليلانه به سویت رو آورد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۸۰

#صافات_82_75
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                             ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۸۲ - ۷۵ :
(قسمت دوم)
وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (٧٥)
وَ نَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (٧٦)
وَ جَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (٧٧)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (٧٨)
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (٧٩)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (٨٠)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (٨١)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (٨٢)

ترجمه :
و نوح ما را ندا داد [و ما ندایش را اجابت كردیم‌] پس ما به راستی بهترین اجابت كننده‌ هستیم. (۷۵)
او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجات دادیم. (۷۶)
و فقط ذریه او را [در زمین‌] باقی گزاردیم، (۷۷)
و در میان آیندگان برای او نام نیك به جا گذاشتیم. (۷۸)
سلام بر نوح در میان جهانیان (۷۹)
به راستی ما نیكوكاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۸۰)
بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۸۱)
سپس دیگران را غرق كردیم. (۸۲)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. مردان خدا به بن بست نمی‌رسند و هنگامی كه كار بر آنها سخت شود، با دعا و استمداد از خداوند متعال، به مسیر خود ادامه می‌دهند. «نادانا نُوحٌ»
۲. با این كه خداوند از ضمیر ما آگاه است، در گفتن، خواستن و دعا كردن آثار خاصی نهفته است. «نادانا» (آری ندا، دعا و اظهار حاجت به درگاه خدا؛ اجابت الهی را در پی دارد.)
۳. اگر كسی از سر اخلاص خدا را بخواند، دعایش مستجاب می‌شود. "نادانا ... فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ‌"
۴. استجابت دعا، همراه با حكمت، رحمت و بدون منّت است. «فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ»
۵. حضرت نوح علیه السلام از خداوند هلاكت كفّار و سلامت سفر با كشتی را برای خود و یارانش تمنا كرد، اما خدای رحیم به او نام نیك، بقای نسل و سلام ابدی را نثار كرد و شاید معنای‌ «فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ» همین باشد، یعنی بیش از آنچه تو خواستی به تو عطا شد.
۶. خداوند حضرت نوح علیه السلام را در آب حفظ كرد و حضرت ابراهیم علیه السلام  را در آتش. «نَجَّیْناهُ» (آب و آتش در برابر اراده‌ی الهی تسلیم‌اند.)
۷. نسبت و قومیّت، همه جا سبب اهل بودن نیست. (این آیه می‌فرماید ما اهل نوح علیه السلام را نجات دادیم، در حالی كه می‌دانیم خداوند فرزندش را غرق كرد. بنابراین مراد از "اهل" همفكران و پیروان او هستند، نه بستگانش) «أَهْلَهُ»
۸. انقراض یا بقای هر نسلی به دست خداست. «جَعَلْنا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْباقِینَ»
۹. نسل بشر امروز، از حضرت نوح علیه السلام و همراهان او هستند. «هُمُ الْباقِینَ»
۱۰‌ اولیای خدا زنده‌اند و سلام‌ها را دریافت می‌كنند. «سَلامٌ عَلی‌ نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ»
۱۱. عامل بقای نام نیك در میان مردم و سلام از سوی خداوند، نیكوكاری است. «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۱۲. پاداش الهی در مورد نیكوكاران، یك جریان و سنّت است، نه یك حادثه و جرقّه «كَذلِكَ نَجْزِی»
۱۳. خداوند پاداش نیكوكاران را در دنیا نیز می‌دهد. «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۱۴. سلام به انبیا و اولیای گذشته، كار خدایی است. «سَلامٌ عَلی‌ نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ»
۱۵. نیكوكارانی به درجات الهی می‌رسند كه كارشان برخاسته از ایمان باشد نه برای نام و شهرت «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
۱۶. اگر احسان و نیكوكاری، با ایمان و عبودیّت همراه باشد، نزد خداوند ارزش بیشتری دارد. «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»
۱۷. هنگام نزول عذاب در دنیا، تنها مؤمنان نجات می یابند و دیگران كیفر می‌شوند، چه كافر باشد چه بی‌تفاوت. آیه می‌فرماید: «أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ» و نمی‌فرماید: «اغرقنا الكافرین»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام 
عَلَيكَ بِالسَّكينَةِ فَإنَّها أفضَلُ زينَةٍ 
با وقار باش كه وقار، برترين زينت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۸۸

#صافات_82_75
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                             ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۸۷ - ۸۳ :
وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (٨٣)
إِذْ جَآءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (٨٤)
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (٨٥)
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (٨٦)
فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (٨٧)

ترجمه:
به راستی ابراهیم از پیروان او (نوح) بود. (۸۳)
هنگامی كه با دلی پاك به سوی پروردگارش آمد. (۸۴)
[یاد كن‌] هنگامی كه به پدرش [كه عمو یا پدرخوانده‌اش بود] و به قومش گفت: چیست آنچه می‌پرستید؟ (۸۵)
آیا به جای خدا، معبودان دروغین را می‌خواهید!؟ (۸۶)
پس گمان‌تان به پروردگار جهانیان چیست؟ [كه غیر او را می‌پرستید.] (۸۷)

«شِیعَه» به معنای فرد یا گروهی است كه تابع رهبر خود باشند.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود:
قلب سلیم قلبی است كه جز به خدای تعالی به چیزی وابسته نباشد. آری شرك یكی از بیماری‌های قلبی است.
حضرت ابراهیم علیه السلام در میان انبیا ویژگی‌هایی داشت از جمله:
الف) با این كه یك نفر بود، قرآن او را یك امّت می‌داند. «إِنَّ إِبْراهِیمَ كانَ أُمَّةً واحدة» ‌(نحل، ۱۲۰)
ب) علاوه بر نبوّت، امام مردم نیز شد. «إِنِّی جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً» ‌(بقره، ۱۲۴)
ج) انبیایی مثل حضرت موسی و عیسی و محمّد علیهم السلام، از نسل او هستند.
د) مراسم حج از یادگارهای اوست.
ه) بر ملكوت و باطن آسمان‌ها دست یافت. «نُرِی إِبْراهِیمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» ‌(انعام، ۷۵)
و) در قرآن القاب ویژه‌ای برای او ذكر شده است، مانند: صدّیق، اوّاه، حلیم، خلیل، حنیف، قانت و دارای قلب سلیم

پیام‌ آیه شریفه:
۱. بُعد منزل نبود در سفر روحانی
(با این كه فاصله حضرت ابراهیم علیه السلام تا حضرت نوح علیه السلام را تا چند هزار سال گفته‌اند، لیكن در قرآن حضرت ابراهیم، شیعه و پیرو حضرت نوح معرّفی شده و نوح پیشتاز حركت توحیدی است.) «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ»
۲. راه همه انبیا یكی است و آنها برای یكدیگر الگو و مقتدا هستند و عنصر زمان و مكان در اصول و مبانی ادیان آسمانی اثری ندارد. «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ» [در جای دیگری نیز قرآن خطاب به پیامبر اسلام می‌فرماید: «فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ» ‌(انعام، ۹۰) به هدایت پیامبران پیشین اقتدا كن.]
۳. بر خلاف ادّعای مخالفان شیعه، كلمه شیعه اختراع یاران حضرت علی علیه السلام‌ نیست. «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ»
۴. بعضی از وظایف انبیا از این قرار است: 
الف) پیوند با پیامبران پیشین‌ «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ»
ب) تسلیم در برابر خدا «جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»
ج) نجات جامعه از انواع شرك «إِذْ قالَ لِأَبِیهِ ...»
۵. ابتدا درون خود را پاك كنید، سپس به پاك كردن جامعه بپردازید. (لازمه موفقیّت رهبران دینی، داشتن قلب سلیم است.) «جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ إِذْ قالَ لِأَبِیهِ»
۶. قلب سلیم شرط تقرّب به خدا و بار یافتن به درگاه اوست. «جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»
۷. كسی شیعه واقعی و پیرو راستین پیامبران است كه از قلبی سلیم و پاك برخوردار باشد. «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»
۸. صراحت، شهامت و عدم ملاحظات قومی و نَسَبی؛ نشانه‌ی ایمان راسخ است. ابراهیم آئین پدر را محكوم كرد. «قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ»
۹. مردان خدا در محیط فاسد هضم نمی‌شوند؛ بلكه محیط را عوض می‌كنند.  «قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۰. در نهی از منكر، سن شرط نیست. «لِأَبِیهِ» و عدد نیز شرط نیست. «لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ»
۱۱. در نهی از منكر، از خودی‌ها شروع كنیم. «لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ»
۱۲. در نهی از منكر، از منكرات اصلی همچون شرك شروع كنیم. «ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۳. سر لوحه‌ی مبارزه انبیا، مبارزه با شرك است. «قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۴. در نهی از منكر، از وجدان خلافكار نیز اقرار بگیریم. «ما ذا تَعْبُدُونَ»
۱۵. در نهی از منكر، احتمال تأثیر فوری و كامل شرط نیست، شاید بعداً اثر كند، شاید كم‌كم اثر كند و شاید ... "قالَ‌ ... ما ذا تَعْبُدُونَ‌"
۱۶. بت پرستی یك نوع دروغ است. «أَ إِفْكاً آلِهَةً»
۱۷‌. نه تنها پرستش، بلكه اراده‌ی پرستشِ غیر خدا هم زشت است. «تَعْبُدُونَ‌ ... تُرِیدُونَ»
۱۸. هستی، در سایه ربوبیّت خداوند اداره می‌شود. «بِرَبِّ الْعالَمِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِالشُّكرِ فِى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ
هم در گشايش، هم در سختى، شكرگزار باش. 
غررالحکم، حدیث شماره ۶۰۹۲

#صافات_87_83
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                        ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۹۲ - ۸۸ :
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (٨٨)
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (٨٩)
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (٩٠)
فَرَاغَ إِلَىٰٓ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (٩١)
مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ (٩٢)

ترجمه :
[چون از او دعوت كردند كه شبانه به مراسم عیدشان برود] نگاهی به ستارگان انداخت (۸۸)
و گفت: به راستی من بیمارم. (۸۹)
پس پشت‌كنان از او روی گرداندند. (۹۰)
او هم مخفیانه به سوی بت هایشان رفت و [از روی ریشخند] گفت: آیا غذا نمی‌خورید؟ (۹۱)
شما را چه شده كه سخن نمی‌گویید؟ (۹۲)

اهل بابل، محل زندگی حضرت ابراهیم علیه السلام؛ هر سال جشن مخصوصی داشتند و غذاهایی را آماده کرده و در بت‌خانه قرار می‌دادند تا متبرّك شود، سپس دستجمعی به بیرون شهر می‌رفتند و پس از خوشگذرانی، در پایان روز برای صرف غذا به بت‌خانه باز می‌گشتند.
شبِ پیش از جشن، از حضرت ابراهیم علیه السلام نیز دعوت كردند كه همراه آنها در مراسم شركت كند، امّا حضرت ابراهیم علیه السلام كه منتظر فرصتی برای درهم كوبیدن بت‌ها و ایجاد شوك به مردم بود؛ مطابقِ آداب و رسوم و اعتقادات‌ مردم بابل كه ستارگان را در سرنوشت خود مؤثّر می‌دانستند؛ نگاهی به ستارگان كرد و چنین وانمود كرد كه اوضاع كواكب، نوعی بیماری را در صورت خروج او از شهر نشان می‌دهد. مردم نیز قانع شده و از اصرار خود دست برداشتند.
روشن است كه حضرت ابراهیم علیه السلام، خود چنین اعتقادی به نقش ستارگان نداشته و برای قانع كردن مردم، از شیوه‌ی مورد قبول خودشان استفاده كرده است؛ چنانكه برای دعوت آنها به خداپرستی، ابتدا همچون آنها نشان می‌دهد كه ستاره‌پرست شده است؛ سپس از این عقیده تبرّی می‌جوید. ‌(انعام، ۷۸-۷۶)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در تبلیغ، باید با هر گروهی با زبان خودشان سخن گفت. (برای گروهی كه به تأثیر ستارگان عقیده دارند، باید با نگاه و دید آن‌ها حرف زد.) «فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ فَقالَ»
۲. برای دعوت مردم به راه حقّ و مبازه با باطل، طرح‌های ابتكاری و انقلابی لازم است. (حضرت ابراهیم علیه السلام از رفتن همراه مردم به خارج شهر خودداری كرد و طرح خود را كه شكستن بت‌ها بود عملي کرد.) «فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ»
۳. مؤمن باید زیرك و تیزبین باشد و از فرصت‌ها استفاده كند. "فَنَظَرَ ... فَقالَ‌"
۴. انبیا از طرف خداوند یك طرح دراز مدّت دارند كه در فرصت مناسب اجرا می‌كنند. (در آیه ۵۷ سوره‌ی انبیا می‌خوانیم: ابراهیم به مردم هشدار داد كه در غیاب شما نقشه‌ای برای بت‌های شما می‌كشم. «تَاللَّهِ لَأَكِیدَنَّ أَصْنامَكُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِینَ» آن وعده با چنین برنامه‌ریزی عملی شد.)
۵. رهبران الهی باید در برابر جریان‌های فكری انحرافی، به صورت فعّال عمل كنند نه انفعالی و با یك نقشه حساب شده، دشمن را در برابر عمل انجام شده قرار دهند. "فَنَظَرَ ... فَقالَ‌ ... فَراغَ‌"
۶. خام كردن دشمن برای ضربه زدن به او، نیاز به شناختِ آداب، رسوم و عقائد او دارد. "فَنَظَرَ ... فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ‌ً"
۷. منطق انبیا برای نفی بت‌پرستی؛ بسیار روشن، فطری و عقلی است. «أَ لا تَأْكُلُونَ ما لَكُمْ لا تَنْطِقُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِالبَشاشَةِ فَإنَّها حِبالَةُ المَوَدَّةِ
بر تو باد خوش رويى، كه خوش رويى كمند دوستى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۰۱

#صافات_92_88
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                          ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۹۸ - ۹۳
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (٩٣)
فَأَقْبَلُوٓا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (٩٤)
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (٩٥)
وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ مَا تَعْمَلُونَ (٩٦)
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (٩٧)
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (٩٨)

ترجمه :
پس [به آنها روی آورد و] با دست راست ضربه‌ای كاری بر آنها كوبید [و خردشان كرد.] (۹۳)
مردم با شتاب به سوی او آمدند. (۹۴)
[به آنها] گفت: آیا آنچه را [با دست خود] می‌تراشید، می‌پرستید؟! (۹۵)
در حالی كه شما و آنچه را می‌سازید، خدا آفریده است. (۹۶)
گفتند: برای او بنایی بسازید [كه گنجایش آتش فراوانی داشته باشد] آنگاه او را در آتش شعله‌ور بیندازید. (۹۷)
آنها خواستند به او نیرنگی بزنند، ولی ما آنها را پست و شكست خورده كردیم. (۹۸)

«راغ» به معنای رفتن به سوی چیزی دور از چشم مردم است. «یَزِفُّونَ» به معنای حركت با سرعت و شتاب است و «زفاف» مراسم بردن عروس، همراه با نشاط و هیجان است.
چون حضرت ابراهیم علیه السلام سوگند یاد كرده بود تا برای بت‌ها تدبیری بیندیشد «تَاللَّهِ لَأَكِیدَنَّ أَصْنامَكُمْ» ‌(انبیاء، ۵۷) همین كه دید استدلال و موعظه در مشرکین اثر نكرد، به آن سوگند عمل كرد و یك تنه، همه‌ی بت‌ها را شكست. «فَراغَ عَلَیْهِمْ ضَرْباً بِالْیَمِینِ»
خداوند نیز حضرت ابراهیم علیه السلام را به وفاداری ستود. «إِبْراهِیمَ الَّذِی وَفَّی» ‌(نجم، ۳۷)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. همه‌ی برنامه‌ها نباید روشن و علنی باشد، گاه باید دور از چشم مخالفان اقدام کرد. «فَراغَ»
۲. نهی از منكر مراحلی دارد: اگر مرحله‌ی اول كه گفتگو است اثر نكرد، مرحله‌ی بعد اقدام عملی است. "فَراغَ عَلَیْهِمْ‌ ..."
۳. مبارزه با باطل و اصلاح جامعه، قدرت لازم دارد. «ضَرْباً بِالْیَمِینِ»
۴. هر هنری ارزش ندارد. (در ساخت بت‌ها، مجسّمه‌سازها هنرنمایی‌هایی كرده بودند، امّا حضرت ابراهیم علیه السلام آن‌ها را قلع و قمع كرد. آری، ابهّت باطل باید شكسته شود اگرچه برای آن باطل هزینه‌ها شده و هنرهایی بكار گرفته شده باشد. ظاهر شرك و خرافات ما را نفریبد.) «ضَرْباً بِالْیَمِینِ»
۵. هم منطق لازم است، هم قدرت. "ضَرْباً بِالْیَمِینِ‌ ... أَ تَعْبُدُونَ‌"
۶. همه چیز باید فدای توحید و تفكّر توحیدی شود. (حضرت امام حسین علیه السلام فدا می‌شود، تا طاغوت بر مردم حاكم نباشد. تمام زحمات و حتّی جان انبیا فدای توحید شد، در این جا نیز حضرت ابراهیم علیه السلام دست به یك عمل خطرناك زد، تا بت‌پرستی را برچیند.) "فَراغَ عَلَیْهِمْ‌ ... قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْیاناً"
۷. انتظار نداشته باشید كه دشمنان سیلی خورده آرام بنشینند. بت پرستان با شتاب به سراغ حضرت ابراهیم علیه السلام آمدند. «فَأَقْبَلُوا إِلَیْهِ یَزِفُّونَ»
۸. حبس و دستگیری، مانع تبلیغ پیامبران نمی‌شود. (حضرت ابراهیم علیه السلام را گرفتند و پرسیدند: چرا بت‌ها را شكستی؟ او شروع به تبلیغ توحید كرد:) «أَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ»
۹. ساخته دست انسان سزاوار پرستش انسان نیست. «أَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ»
۱۰. ساخته‌های دست انسان نیز در حقیقت آفریده خداست. «وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ ما تَعْمَلُونَ»
۱۱. بت پرستی منطق و استدلال درستی ندارد، لذا مشركان به زور متوسّل می‌شوند. «فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ»
۱۲‌. تعصّب و تحجّر به جایی می‌رسد كه پیامبر معصومی چون حضرت ابراهیم علیه السلام كه بیان، معجزه و علم دارد؛ به خاطر مشتی سنگ، چوب و جماد محكوم به سوختن می‌شود. «فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ»
۱۳. اگر ما به وظیفه خود عمل كنیم، خداوند خود پاسخ نقشه‌های دشمن را می‌دهد. «فَأَرادُوا بِهِ كَیْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِینَ»
۱۴. اراده خداوند حاكم بر عوامل طبیعی است. «فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَيكَ بِإخوانِ الصَّفاءِ فَإنَّهُم زينَةٌ فِى الرَّخاءِ وَ عَونٌ فِى البَلاءِ
بر تو باد به برادران پاكْ نهاد، كه در گشايش زينت اند و در بلا ياور.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۲۸

#صافات_98_93
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                           ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۰۲ - ۹۹ :
(قسمت اول)
وَ قَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (٩٩)
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (١٠٠)
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (١٠١)

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّيٓ أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ قَالَ يَآ أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِيٓ إِنْ شَآءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (١٠٢)
ترجمه:
[وقتی از این مهلكه جان سالم بدر برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد كرد. (۹۹)
پروردگارا! مرا فرزندی كه از صالحان باشد عطا كن. (۱۰۰)
ما هم او را به پسری بردبار مژده دادیم. (۱۰۱)
هنگامی كه با او به [مقام‌] سعی‌ رسید، گفت: پسرم! همانا من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌كنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌ای انجام ده، ان شاءالله مرا از شكیبایان خواهی یافت. (۱۰۲)

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: مراد حضرت ابراهیم علیه السلام از رفتن به سوی خدا، توجّه به خداوند از طریق عبادت و تلاش است. آری ارزش هر حركت؛ به مقصدی است كه به سوی آن ره می‌پوید. «ذاهِبٌ إِلی‌ رَبِّی»
در سوره‌ی شعراء آیه ۸۳، حضرت ابراهیم علیه السلام از خداوند می‌خواهد كه خودش به صالحان ملحق شود و در این آیه از خدا فرزند صالح می‌خواهد.
در میان تمام انبیا، تنها حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیها السلام به حلم توصیف شده‌اند. «إِنَّ إِبْراهِیمَ لَأَوَّاهٌ حَلِیمٌ» ‌(توبه،۱۱۴)، «بِغُلامٍ حَلِیمٍ»
در قرآن خواب‌های مختلفی نقل شده است كه تعبیر شدن آن‌ها در بیداری، نشانه‌ی استقلال روح و رابطه‌ی آن با امور غیبی است، از جمله:
الف) خواب حضرت یوسف علیه السلام كه یازده ستاره با ماه و خورشید بر او سجده می‌كنند.
ب) خواب حاكم مصر كه هفت گاو لاغر، هفت گاو فربه را می‌خورند.
ج) خواب دو زندانی مصر كه حضرت یوسف علیه السلام آنها را برایشان تعبیر كرد.
د) خواب پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم كه مسلمانان وارد مسجد الحرام می‌شوند.
ه) خواب حضرت ابراهیم علیه السلام كه فرزندش را ذبح می‌كند.

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
 عَلى قَدرِ المَؤُنَةِ تَكُونُ مِنَ اللّهِ المَعُونَةُ
يارى خدا، به اندازه خرجى (هزينه زندگى) است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۷۲

#صافات_102_99
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                        ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۰۲ - ۹۹ :
(قسمت دوم)
وَ قَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (٩٩)
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (١٠٠)
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (١٠١)
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّيٓ أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ قَالَ يَآ أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِيٓ إِنْ شَآءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (١٠٢)

ترجمه:
[وقتی از این مهلكه جان سالم بدر برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد كرد. (۹۹)
پروردگارا! مرا فرزندی كه از صالحان باشد عطا كن. (۱۰۰)
ما هم او را به پسری بردبار مژده دادیم. (۱۰۱)
هنگامی كه با او به [مقام‌] سعی‌ رسید، گفت: پسرم! همانا من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌كنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌ای انجام ده، ان شاءالله مرا از شكیبایان خواهی یافت. (۱۰۲)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. مردان الهی به بن بست نمی‌رسند و با توكّل و توجّه به خدا، راه را پیدا می‌كنند. «ذاهِبٌ إِلی‌ رَبِّی سَیَهْدِینِ»
۲. ربوبیّت خداوند سبب راه گشایی اوست. «رَبِّی سَیَهْدِینِ»
۳. در راه خدا گام برداریم و به الطاف او مطمئن باشیم. «سَیَهْدِینِ» (از تو حركت، از خدا بركت)
۴. اولاد صالح، هبه‌ی الهی و یكی از دعاهای انبیاست. «هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ»
۵. در فرزند آنچه باید محور باشد، صالح بودن است نه امور دیگر «هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ»
۶. فرزند صالح، بهترین یاور در مسیر حركت خانواده به سوی خداست. "ذاهِبٌ إِلی‌ رَبِّی‌ ... رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ‌"
۷. از نشانه‌های فرزند خوب، كمك به پدر در كار و تلاش است. «مَعَهُ السَّعْیَ»
۸. حساب خواب انبیا از خواب‌های دیگران جداست، به خصوص آن جا كه رؤیا تكرار شود. «أَری‌ فِی الْمَنامِ» (رؤیای انبیا، سیمایی از وحی است. در روایت نیز آمده است: «رؤیا الانبیاء وحی»)
۹. در خانواده، گفتگوی پدر با فرزندان، عاطفی و محترمانه باشد. «یا بُنَیَ‌ ... یا أَبَتِ»
۱۰. در راه خدا، باید از همه‌ی دلبستگی‌ها حتی دلبستگی به فرزند دست كشید.  (فرزندی كه حدود یك قرن در انتظارش بوده و با دعا و تضّرع او را از خداوند هدیه گرفته است؛ اكنون كه رشد كرده و بازویی برای پدر پیرش شده است، باید با دست خود او را ذبح كند!) "أَنِّی أَذْبَحُكَ‌ ..."
۱۱. برای رشد و شخصیّت دادن به فرزندان خود، با آنها مشورت كنید و از آنها نظر بخواهید. «فَانْظُرْ ما ذا تَری‌»
۱۲. نظرخواهی از مردم، برای دریافت میزان آمادگی آنها، حتّی در كارهای روشن و مسلّم، مفید است. (حضرت ابراهیم علیه السلام در مأموریّت خود شك نداشت، ولی باز هم مسئله را با حضرت اسماعیل علیه السلام طرح كرد.) «فَانْظُرْ ما ذا تَری‌»
۱۳. مؤمن، تسلیم خداست و در برابر دستورات او بهانه نمی‌گیرد. «یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ» در حالی كه حضرت اسماعیل علیه السلام می‌توانست به پدر بگوید:
الف) این خواب است.
ب) كشتن فرزند حرام است.
ج) امر، دلالت بر فوریّت نمی‌كند، صبر كن.
د) امر ارشادی است نه مولوی، توصیه است نه واجب.
۱۴. كوچك‌ترها، بزرگ‌ترها را به انجام كارهای الهی تشویق و دلگرم نمایند. «یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ»
۱۵. برای انجام كارها، انگیزه‌ها را بالا ببریم. (حضرت اسماعیل علیه السلام نمی‌گوید: «اذبحنی، اقتلنی» تا برای پدر سخت باشد، بلكه می‌گوید: «افْعَلْ ما تُؤْمَرُ» فرمان الهی است كه به تو ابلاغ شده است، اجرا کن.)
۱۶. عمل به وظیفه، صبر و پایداری می‌خواهد و صبر را باید از خدا خواست.  «سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ»
۱۷. صبر و شكیبایی از ویژگی‌های صالحان است. «الصَّالِحِینَ‌ ... مِنَ الصَّابِرِینَ»
۱۸. صبر حضرت اسماعیل علیه السلام، همان وعده خداوند به حلم اوست. "بِغُلامٍ حَلِیمٍ‌ ... مِنَ الصَّابِرِینَ‌"
۱۹. كمالات خود را از خدا بدانیم، نه از خود «إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ»
۲۰. در كارها «ان شاءاللّه» بگوییم. «سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَى التَّواخِي فِى اللّهِ تَخلُصُ المَحَبَّةُ
با برادرى در راه خدا، محبّت خالص مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۹۱

#صافات_102_99
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                           ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۰۶ - ۱۰۳ :
فَلَمَّآ أَسْلَمَا وَ تَلَّهُ لِلْجَبِينِ (١٠٣)
وَ نَادَيْنَاهُ أَنْ يَآ إِبْرَاهِيمُ (١٠٤)
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَآ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٠٥)
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَآءُ الْمُبِينُ (١٠٦)

ترجمه :
چون آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند؛ ابراهیم گونه‌ی او را به زمین نهاد [تا ذبحش كند] (۱۰۳)
او را ندا دادیم كه ای ابراهیم! (۱۰۴)
خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا كردی‌.] به راستی ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم [كه نیّت پاك و خالص‌شان را به جای عمل می‌پذیریم.] (۱۰۵)
به یقین این همان آزمایش آشکار بود. (۱۰۶)

«تَلَّهُ» یعنی او را بر خاك خواباند. «جبین» به معنای یك طرف صورت و پیشانی است.
پس از آنكه پدر و پسر (حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهماالسلام) هر دو آمادگی خود را برای انجام فرمان الهی اعلام كردند و حضرت ابراهیم علیه السلام فرزندش را به صورت خواباند؛ ندا آمد كه ما سربریدن حضرت اسماعیل علیه السلام را نمی‌خواستیم، بلکه دل بریدن تو از فرزند در راه خدا را می‌خواستیم؛ كه تو نشان دادی.

اهمیّت انگیزه و نیّت‌
در فرهنگ قرآن و مكتب اهل‌بیت علیهم السلام؛ به انگیزه و نیّت عمل بهای اصلی داده شده است؛ تا آنجا كه نیّت مؤمن برای انجام كار خیر؛ با ارزش‌تر از عمل او شمرده شده است. «نیة المؤمن خیر من عمله» 
از بسیاری كارهای انجام نشده، به خاطر انگیزه‌های مثبت ستایش شده و از بسیاری كارهای انجام شده، به خاطر انگیزه‌های منفی انتقاد شده است.
اكنون چند نمونه از كارهایی كه انجام نشده، امّا مورد ستایش و پاداش واقع شده است را ذكر می‌كنیم:
* اقدام حضرت ابراهیم علیه السلام برای قربانی كردن فرزند. «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
* اویس قرنی برای دیدار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به مدینه رفت و با آن كه به دیدار حضرت موفق نشد؛ زیارتش قبول شد، در مقابل، افرادی در كنار حضرت بودند و او را آزار می‌دادند.
* گروهی از یاران پیامبر وسیله‌ی رفتن به جبهه نداشتند؛ لذا ناراحت و گریان بودند. ‌(توبه، ‌۹۲)
* افرادی كه خدا بدی‌های آنها را به خوبی تبدیل می‌كند. «یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» ‌(فرقان، ۷۰)
* كسانی كه چون با محبّت اهل بیت علیهم السلام از دنیا رفتند؛ پاداش شهید دریافت می‌كنند. «مَن مَاتَ عَلیً حُبِّ آل مُحَمًّد مَاتَ شَهیدَاً» 
* گروهی كه پاداش چند برابر به آنها عطا می‌شود. «أَضْعافاً مُضاعَفَةً»
امّا كارهای نیكی كه مورد انتقاد واقع شده است:
* كارهایی كه با نیّت فاسد و همراه با ریا و عجب باشد. "الَّذِینَ هُمْ یُراؤُنَ‌ ... فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ‌" ‌(ماعون، ۴)
* كار خیری كه در كنارش یك عمل فاسد انجام شده است، مانند صدقه‌ای كه در كنارش منّت باشد. «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذی‌» ‌(بقره، ۲۶۴)
* كارهای كسانی كه قرآن درباره آنها می‌فرماید: آنها خیال می‌كنند ارزشی دارند و كارشان خوب است. «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً» ‌(كهف، ۱۰۴)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. كاری مورد ستایش است كه همراه با تسلیم و رضایت باشد. «أَسْلَما وَ تَلَّهُ»
۲. در رسیدن به كمالات معنوی، یك نوجوان هم می‌تواند خود را به مرز اولیای‌ پیر برساند. «أَسْلَما»
۳. نشانه‌ی تسلیم بودن واقعی، عمل فوری است. "فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ‌ ..."
۴. صبر بر طاعت، انسان را تسلیم فرمان خدا می‌کند. "مِنَ الصَّابِرِینَ‌ ... أَسْلَما وَ تَلَّهُ‌"
۵. دستورات الهی، گاه برای آزمایش است. (ما می‌خواستیم تو دل بكنی، نه آن كه خون اسماعیل ریخته شود.) «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
۶. مهم‌تر از عمل، تصمیم بر عمل و تسلیم بودن است. «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
۷. الطاف الهی قانونمند است، نه گزافه و بی‌حساب. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ» (هر كس مثل حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهما السلام؛ تسلیم خدا باشد، پاداش‌ها و الطاف الهی را دریافت می‌کند.)
۸. دست كشیدن از فرزند، از سخت‌ترین آزمایش‌های الهی است. (درجه ایمان و اخلاص حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهما السلام در این امتحان روشن شد.) «الْبَلاءُ الْمُبِینُ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلَى المُشيرِ الاِجتِهادُ فِى الرَّأيِ وَ لَيسَ عَلَيهِ ضَمانُ النُّجحِ
وظيفه مشورت شونده؛ كوشش در ارائه نظر [درست] است؛ امّا ضمانت پيروزى بر عهده او نيست. 
غررالحکم، حدیث شماره ۶۱۹۴

#صافات_106_103
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                           ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۱۳- ۱۰۷ :
وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (١٠٧)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (١٠٨)
سَلَامٌ عَلَىٰٓ إِبْرَاهِيمَ (١٠٩)
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١١٠)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (١١١)
وَ بَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ (١١٢)
وَ بَارَكْنَا عَلَيْهِ وَ عَلَىٰٓ إِسْحَاقَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ (١١٣)

ترجمه:
ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن‌] نجات دادیم (۱۰۷)
و در میان آیندگان برای او [نام نیك‌] به جا گذاشتیم. (۱۰۸)
سلام بر ابراهیم (۱۰۹)
ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم. (۱۱۰)
بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود (۱۱۱)
و ما او را به اسحاق كه پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم (۱۱۲)
و بر او و بر اسحاق بركت دادیم و از دودمان آن دو، برخی نیكوكارند و برخی آشكارا ستمكار بر خویش‌اند. (۱۱۳)

كلمات «فداء» و «فدیه» به معنای پیش مرگ شدن، بلا گردان شدن و باز خرید است.
خداوند وعده داد كه نام نیك ابراهیم در تاریخ بماند. «وَ تَرَكْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ» 
تمام مناسك حج، از طواف كعبه؛ تا نمازی كه پشت مقام ابراهیم خوانده می‌شود و پیدا شدن انبیایی از نسل او؛ همه و همه نمونه‌هایی از یاد خیر او در تاریخ است.

پیام‌ آیه  شریفه:
۱. در فرهنگ دینی، ذبح حیوان برای دفع خطر مؤثّر است. «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ»
۲. قربانی كردن، از سنّت‌های ابراهیمی است. «بِذِبْحٍ عَظِیمٍ»
۳. یك جرقه‌ی خالص، به یك جریان بزرگ تاریخی تبدیل می‌شود. «بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» همه ساله صدها هزار گوسفند، گاو و شتر؛ در قربانگاه اسماعیل به یاد او ذبح و قربانی می‌شود.
۴. بقای نام نیك، از الطاف الهی به مردان خداست. "وَ تَرَكْنا ..."
۵. معامله با خدا، سود ابدی دارد. «وَ تَرَكْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ»
۶. خداوند به انبیا سلام می‌كند. «سَلامٌ عَلی‌ إِبْراهِیمَ» «سَلامٌ عَلی‌ نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ» ‌(صافّات، ۷۹) «سَلامٌ عَلی‌ مُوسی‌ وَ هارُونَ» ‌(صافّات، ۱۲) 
البتّه درباره‌ی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم؛ هم خداوند، هم فرشتگان، پیاپی صلوات می‌فرستند؛ هم به مؤمنان دستور صلوات و سلام می‌دهد: "إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚيَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمًا (احزاب، ۵۶)
۷. پاداش دادن به نیكوكاران، سنّت و برنامه خداوند است. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۸. حضرت ابراهیم علیه السلام، الگو و نمونه نیكوكاران است. «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۹. حضرت ابراهیم علیه السلام دارای ذرّیه‌ای مبارك است. در دعا می‌خوانیم: خداوندا! همان گونه كه‌ به او بركت دادی؛ بر محمّد و آل محمّد نیز بركت بده. «بارَكْنا عَلَیْهِ وَ عَلی‌ إِسْحاقَ»
۱۰. ایمان و احسان، از یكدیگر جدا نیست. "الْمُحْسِنِینَ‌ ... الْمُؤْمِنِینَ‌"
۱۱. ارزش فرزند به صالح بودن اوست. «وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحِینَ»
۱۲. نا اهل شدن فرزند، حتّی از خاندان پیامبران، ممکن است. "وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِما ... ظالِمٌ لِنَفْسِهِ‌ ..." آری پیوند نسبی سبب قطعی شدن هدایت یا گمراهی فرزندان نیست. (ممكن است پدر یا فرزند یک پیامبر منحرف باشند.)

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
 عِندَ تَعاقُبِ الشّدائِدِ تَظهَرُ فَضائِلُ الإنسانِ  
هنگام پى در پى آمدن سختى ها؛ فضيلت هاى انسان آشكار مى شود. 
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۰۴

#صافات_113_107
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                            ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۱۹ - ۱۱۴ :
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَ هَارُونَ (١١٤)
وَ نَجَّيْنَاهُمَا وَ قَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (١١٥)
وَ نَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (١١٦)
وَ آتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (١١٧)
وَ هَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (١١٨)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (١١٩)

ترجمه:
به راستی ما به موسی و هارون نعمتی بزرگ بخشیدیم (۱۱۴)
و آن دو (پیامبر) و قوم‌شان را از اندوه بزرگ نجات دادیم (۱۱۵)
و آنها را یاری کردیم و در نتیجه پیروز شدند (۱۱۶)
و هر دو را كتاب بسیار روشنگر عطا كردیم (۱۱۷)
و به راه مستقیم هدایت‌شان نمودیم (۱۱۸)
و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیك به جا گذاشتیم. (۱۱۹)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. یاد الطاف الهی به پیامبران پیشین، سبب آرامش، دلگرمی و دلداری پیامبر اسلام و مسلمانان در شرایط سخت مكّه است. «وَ لَقَدْ مَنَنَّا»
۲. برطرف شدن فشارهای روحی؛ از بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی است. "مَنَنَّا ... نَجَّیْناهُما ... مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ‌"
۳. مردان خدا زمانی از نگرانی راحت می‌شوند، كه قوم‌شان نیز راحت باشند. «وَ نَجَّیْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ»
۴. كسی كه مورد لطف و نصرت خدا قرار گیرد؛ قطعاً پیروز خواهد شد.  «نَصَرْناهُمْ فَكانُوا هُمُ الْغالِبِینَ»
۵. اول نجات از طاغوت؛ سپس دعوت به كتاب و راه خدا "نَجَّیْناهُما ... آتَیْناهُمَا الْكِتابَ الْمُسْتَبِینَ وَ هَدَیْناهُمَا"
۶. پیام‌ها و مضامین تورات و دیگر كتب آسمانی، بسیار روشن و قابل فهم همگان است. «الْكِتابَ الْمُسْتَبِینَ»
۷. سخنان و نوشته‌های مربوط به تبلیغ دین، باید روشن و روشنگر باشد. «الْكِتابَ الْمُسْتَبِینَ»
۸. حتّی انبیا؛ به هدایت و راهنمایی خداوند نیازمندند. «هَدَیْناهُمَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ»
۹. نام نیك؛ یكی از پاداش‌های الهی در دنیاست. «تَرَكْنا عَلَیْهِما فِی الْآخِرِینَ» در این سوره از حضرت نوح علیه السلام در آیه ۷۸؛ از حضرت ابراهیم علیه السلام در آیه ۱۰۷ و از حضرت موسی و حضرت هارون علیهما السلام؛ در آیه ۱۱۹ با بقای نام نیك، تجلیل شده است.

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ بَديهَةِ المَقالِ تُختَبَرُ عُقُولُ الرِّجالِ
در هنگام بديهه گويى است كه خِرَد مردان آزموده مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۲۱

#صافات_119_114
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                          ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۲۲ - ۱۲۰
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَ هَارُونَ (١٢٠)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٢١)
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (١٢٢)

ترجمه:
سلام بر موسی و هارون (۱۲۰)
ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم. (۱۲۱)
بی‌تردید هر دو از بندگان مؤمن ما بودند. (۱۲۲)

در این سوره هر كجا فرمود که برای انبیا نام نیك باقی گذاشتیم، به سه عنصر اشاره شده است:
الف : احسان
ب : ایمان
ج : عبادت
«إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ إِنَّهُما مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»

پیام‌ آیه  شریفه:
۱. مردان خدا زنده‌اند و سلام‌ها را دریافت می‌كنند. "سَلامٌ عَلی‌ ..."
۲. در احترام به دیگران، سلسله مراتب حفظ شود. (ابتدا سلام بر حضرت موسی، سپس حضرت هارون علیهما السلام)
۳. تبلیغ دین و تبیین معارف الهی، نوعی احسان است. "مُوسی‌ وَ هارُونَ‌ ... الْمُحْسِنِینَ‌"
۴. حضرت موسی و حضرت هارون علیهماالسلام، از الگوها و نمونه‌های نیكوكاران هستند. «نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۵. الطاف الهی به نیكوكاران، یك سنّت و جریان است. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۶. تشویق افراد نیكوكار، لازمه مدیریّت و سنّت الهی است. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۷. ایمان و احسان، از یكدیگر جدا نیست. «الْمُحْسِنِینَ‌ ... الْمُؤْمِنِینَ»
۸. راه دریافت الطاف الهی، ایمان به او و بندگی اوست. «مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ حُضُورِ الشَّهَواتِ وَ اللَّذّاتِ يَتَبَيَّنُ وَرَعُ الأتقِياءِ
ورع و پارسایی افراد با تقوا، هنگام روى آوردن خواهش هاى نفسانى و لذّت ها، آشكار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۲۴

#صافات_122_120
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                       ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۲۹ - ۱۲۳ :
وَ إِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (١٢٣)
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِٓ أَلَا تَتَّقُونَ (١٢٤)
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (١٢٥)
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَ رَبَّ آبَآئِكُمُ الْأَوَّلِينَ (١٢٦)
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (١٢٧)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (١٢٨)
وَ تَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (١٢٩)

ترجمه:
همانا الیاس از پیامبران بود. (۱۲۳)
[یاد كن‌] هنگامی كه او به قومش گفت: آیا [از شرك وطغیان‌] نمی‌پرهیزید!؟ (۱۲۴)
آیا بت «بعل» را می‌پرستید و بهترین خالق و پدید آورنده را رها می‌كنید!؟ (۱۲۵)
همان خدایی را كه پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست. (۱۲۶)
ولی آنها او را انكار كردند و بی‌شک از احضار شدگان [در عذاب‌] خواهند بود (۱۲۷)
بجز بندگان خالص شده خدا [كه از هر كیفری در امانند.] (۱۲۸)
و در میان آیندگان برای او (الیاس) نام نیك به جا گذاشتیم. (۱۲۹)

كلمه‌ی «بعل» به شوهر گفته می‌شود. بت پرستان به برخی بت‌های خود كه آن‌ها را برتر از خود می‌دانستند، بعل می‌گفتند.

پیام‌ آیه شریفه.:
۱. نام و یاد پیامبران و زحمات‌شان را فراموش نكنیم و از تاریخ زندگی و شیوه‌ی برخورد آنها با مخالفان و پیروان‌شان درس بگیریم. «إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۲. بعثت پیامبران یك سنّت الهی است. «لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۳. سرلوحه دعوت انبیا و اساس همه‌ی كمالات؛ تقوا و پرواست. «أَ لا تَتَّقُونَ»
۴. كسی كه تقوا داشته باشد، عقاید بی منطق را رها می‌كند. «أَ لا تَتَّقُونَ أَ تَدْعُونَ بَعْلًا»
۵. مقایسه میان بت و خدا؛ هر وجدان خفته‌ای را بیدار می‌كند. «أَ تَدْعُونَ بَعْلًا وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ»
۶. بر هستی، نظام احسن حاكم است. «أَحْسَنَ الْخالِقِینَ»
۷. پرستش، سزاوار بهترین آفریننده‌‌ی جهان است. «تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ»
۸. عبودیّت خالصانه؛ سبب نجات از بازخواست و عذاب الهی در قیامت است. «فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِندَ نُزُولِ الشَّدائِدِ يُجَرَّبُ حِفاظُ الإخوانِ
نگاه دارندگان برادرى و دوستى؛ هنگام فرود آمدن سختى ها آزمايش مى شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۰۵

#صافات_129_123
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                          ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۳۲ - ۱۳۰ :
سَلَامٌ عَلَىٰٓ إِلْ يَاسِينَ (١٣٠)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٣١)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (١٣٢)

ترجمه:
سلام بر آل یاسین (۱۳۰)
ما نیكوكاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم. (۱۳۱)
یقیناً او از بندگان مؤمن ما بود. (۱۳۲)

مراد از «إِلْ یاسِینَ» همان «الیاس» است كه در چند آیه قبل سخن درباره او بود و این دو كلمه نام یك فرد است، مانند «سینا» و «سینین» كه نامِ یك سرزمین است. بهترین دلیل بر این مطلب این است كه اولًا در آیات بعد، درباره او ضمیر مفرد به كار می‌رود: «إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا» ثانیاً تشابه و تكرار این آیات در مورد پیامبران قبلی یعنی نوح، ابراهیم، موسی و هارون، نشان می‌دهد كه مراد از «إِلْ یاسِینَ» در «سَلامٌ عَلی‌ إِلْ یاسِینَ» همان «الیاس» در «إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ» می‌باشد.
روایاتی كه‌ «إِلْیاسِینَ» را «آل یاسین» قرائت كرده و مراد از آن را خاندان پیامبر اسلام دانسته است، اكثراً از اهل بیت علیهم السلام نیست و مورد اعتماد نمی‌باشد.
تكرار آیه‌ی‌ «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ» در این سوره؛ برای تشویق به همرنگ شدن با انبیاست، كه از آنها به محسن یاد شده است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. سلام كردن به پیامبران و اولیا و بزرگان را از خدا بیاموزیم. «سَلامٌ عَلی‌ إِلْ یاسِینَ»
۲. لطف و عنایت نسبت به نیكوكاران، سنّت خداست و همواره جریان دارد. «كَذلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ»
۳. ملاك دریافت سلام از طرف خداوند، احسان همراه با ایمان و بندگی است. "سَلامٌ عَلی‌ ... الْمُحْسِنِینَ‌ ... عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ‌"
۴. هر كس مانند حضرت الیاس علیه السلام از مبلّغان دینی باشد، از محسنان و دریافت كنندگان پاداش‌های الهی خواهدبود. "إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ‌ ... سَلامٌ عَلی‌ إِلْ یاسِینَ‌ ... الْمُحْسِنِینَ‌"

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَوِّد نَفسَكَ السَّماحَ وَ تَجَنُّبَ الإلحاحِ يَلزَمكَ الصَّلاحُ
خود را به بخشش و پرهيز از اصرار در طلب حاجت عادت ده؛ تا شايستگى و نيكى پيوسته همراهت باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۳۵

#صافات_132_130
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                              ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۳۸ - ۱۳۳ :
وَ إِنَّ لُوطاً لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (١٣٣)
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُٓ أَجْمَعِينَ (١٣٤)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (١٣٥)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (١٣٦)
وَ إِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (١٣٧)
وَ بِاللَّيْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (١٣٨)

ترجمه:
به یقین لوط از پیامبران بود. (۱۳۳)
[یاد كن‌] هنگامی كه او و همه اهلش را نجات دادیم (۱۳۴)
مگر پیرزنی را كه در میان باقی‌ماندگان [در شهر] بود. (۱۳۵)
سپس بقیه را هلاك كردیم (۱۳۶)
و شما همواره صبحگاهان [در مسیر سفرهایتان، از كنار ویرانه‌های شهر] آنها گذر می‌كنید (۱۳۷)
و همچنین شبانگاهان (گذر می‌كنید) آیا تعقّل نمی‌كنید!؟ (۱۳۸)

كلمه‌ی «غابر» به معنای واپس مانده است، چنانكه «غبار» نیز باقیمانده خاك است.
«عجوز» به پیرزنی گویند كه از كار و تلاش عاجز باشد.
كلمه‌ی‌ «دَمَّرْنَا» از «تدمیر» به معنای هلاك كردن است.
منطقه‌ی ویران شده‌ی قوم لوط، در صدر اسلام در مسیر حجاز و شام بود؛ كه قافله‌ها و كاروانیان هر صبح و شام از كنار آن عبور می‌كردند.
روان شناسان غیر دینی؛ برای ساخته شدن شخصیّت انسان، عواملی را نام می‌برند كه انسان به طور جبری تحت تأثیر آن‌ها ساخته می‌شود، از جمله می‌گویند: «نظام اجتماعی یا اقتصادی، سازنده‌ی شخصیت انسان است.»
اسلام محور اصلی سازندگی شخصیت انسان را اراده‌ی خود او می‌داند، نه شرایط بیرونی حاكم بر او و بس، چنانكه زن فرعون بر سر سفره‌ی فرعون می‌نشست و در كاخ زندگی می‌كرد، لیكن ذرّه‌ای تحت تأثیر قرار نگرفت و بالعكس زن لوط و زن نوح؛ در خانه‌ی این دو پیامبر زندگی كردند، امّا راه دیگری رفتند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. آشنایی با تاریخ پر درد و رنج انبیا، سبب تسلّی خاطر پیامبر و پایداری مؤمنان است. «وَ إِنَّ لُوطاً لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۲. خداوند هر كس را در جای خود كیفر و پاداش می‌دهد. "نَجَّیْناهُ‌ ... إِلَّا عَجُوزاً"
۳. وابستگی فیزیكی سبب نجات نیست، وابستگی فكری لازم است. «إِلَّا عَجُوزاً»
۴. حساب انبیا از حساب همسران‌شان جداست. "نَجَّیْناهُ‌ ... إِلَّا عَجُوزاً"
۵. اهل بیت انبیا، پیروان فكری و عملی آن بزرگوارانند؛ نه لزوماً همسران آنها «نَجَّیْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِینَ إِلَّا عَجُوزاً»
۶. اگر رشد معنوی در كار نباشد؛ همسر پیامبر با دیگر افراد  فرقی ندارد. «فِی الْغابِرِینَ»
۷. نجات و هلاكت به دست خداست. «نَجَّیْناهُ‌ ... دَمَّرْنَا»
۸. از كنار ویرانه‌ها و آثار باستانی، ساده و بی‌توجّه نگذریم. «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»
۹. سرگذشت قوم لوط، مایه‌ی عبرت برای همگان است. «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
 عادَةُ اللِّئامِ المُكافاةُ بِالقَبيحِ عَنِ الإحسانِ 
خوبى را با زشتى جواب دادن، عادت فرومايگان است. 
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۳۸

#صافات_138_133
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                        ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۴۴ - ۱۳۹ :
وَ إِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (١٣٩)
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (١٤٠)
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (١٤١)
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِيمٌ (١٤٢)
فَلَوْلَآ أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (١٤٣)
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (١٤٤)

ترجمه:
و یونس از پیامبران بود. (۱۳۹)
[یاد كن‌] هنگامی كه به سوی آن كشتی پر [از جمعیت و بار] گریخت (۱۴۰)
و با سرنشینان كشتی قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دریا انداختند.] (۱۴۱)
پس آن ماهی بزرگ او را بلعید، در حالی كه سزاوار سرزنش بود. (۱۴۲)
[و در شكم ماهی به تسبیح خداوند مشغول شد كه‌] اگر از تسبیح‌كنندگان نبود (۱۴۳)
بی‌تردید تا روزی كه مردم برانگیخته می‌شوند، در شكم ماهی می‌ماند. (۱۴۴)

عبدِ «آبق» برده فراری را گویند كه بدون اجازه مالكش فرار كند. حضرت یونس علیه السلام بدون اجازه خداوند قومش را ترك كرد و سر به بیابان گذاشت.
«ساهم» از «سهم» به معنای قرعه‌كشی است، گویند نهنگی مانع حركت كشتی شد و دیدند كه اگر یكی فدا نشود، خطر همه‌ی مسافران را تهدید می‌كند، لذا با قرعه كشی یونس را به دهان نهنگ انداختند تا خطر رفع شود.
«مدحضین» از «ادحاض» به معنای لغزاندن و در این مورد كنایه از شكست و مغلوبیّت در امر قرعه كشی است.
«حوت» به ماهی گفته می‌شود؛ خواه بزرگ، خواه كوچك؛ ولی بیشتر برای ماهی بزرگ بكار می‌رود.
اگر خداوند دستور خروج و دوری از مردم را به پیامبرش بدهد، دوری كردن یك ارزش است، همان گونه كه به حضرت لوط علیه السلام فرمود: "فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ‌ ..." ‌(هود، ۸۱) اما اگر چنین حركتی بدون اجازه خداوند رخ دهد؛ ضد ارزش و فرار حساب می‌شود. «أَبَقَ»
داستان باید كوتاه، متنوع و مفید باشد. در این سوره برای داستان هر پیامبری چند آیه بیش‌تر نیامده است.
حضرت یونس علیه السلام به خاطر كم صبری، از قوم خود فرار كرد و لذا الگوی پیامبران بعدی قرار نگرفت و خداوند به پیامبر اسلام می‌فرماید: مانند حضرت یونس علیه السلام مباش‌ «لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ» ‌(قلم، ۴۸) در این سوره نیز داستانش در آخر نقل شد.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. آشنایی با تاریخ انبیا، برای امروز ما درس است. «وَ إِنَّ یُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»
۲. قرعه‌كشی میان افراد، امری مشروع و با سابقه است. «فَساهَمَ»
۳‌. گاه برای انجام یك كار، حیوانات از طرف خداوند مأمور می‌شوند. «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ»
۴. فرار از مسئولیّت، راه گشا نیست. (حضرت یونس علیه السلام از میان قومش رفت، ولی وضعش بدتر شد.) «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِیمٌ»
۵. برخی مشكلات ما در زندگی، ناشی از كوتاهی در انجام وظیفه است. "أَبَقَ إِلَی الْفُلْكِ‌ ... فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ‌"
۶. گاه اولتیماتوم لازم است. "فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ‌ ..."
۷‌. تغییر شرایط، ما را از خدا جدا نكند. «مِنَ الْمُسَبِّحِینَ»
۸. تسبیح خداوند، عامل نجات از گرفتاری‌هاست. حضرت یونس علیه السلام در شكم‌ ماهی می‌گفت: «سُبْحانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ» ‌(انبیاء، ۸۷) «كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ»
۹. سابقه‌ی درخشان، یكی از عوامل نجات است. (فرعون و حضرت یونس علیه السلام هر دو در دل آب اقرار كردند، لیكن فرعون غرق و حضرت یونس علیه السلام آزاد شد، چون او بد سابقه و این خوش سابقه بود.) «الْمُرْسَلِینَ‌ ... الْمُسَبِّحِینَ»
۱۰. با اراده‌ی خداوند، انسان می‌تواند در شكم ماهی تا قیامت زنده بماند. «لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلی‌ یَوْمِ یُبْعَثُونَ» پس عمر طولانی همانند عمر حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف؛ از هر استبعادی به دور است.

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَجِبتُ لِمَن يَرى أنَّهُ يَنقُصُ كُلَّ يَومٍ فِي نَفسِهِ وَ عُمُرِهِ وَ هُوَ لا يَتَأَهَّبُ لِلمَوتِ
در شگفتم از كسى كه مى بيند هر روز از جان و عمر او كاسته مى شود، امّا براى مرگ آماده نمى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۵۳

#صافات_144_139
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                             ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۴۸ - ۱۴۵ :
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَآءِ وَ هُوَ سَقِيمٌ (١٤٥)
وَ أَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ (١٤٦)
وَ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (١٤٧)
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (١٤٨)
ترجمه:

پس او را در حالی كه بیمار بود، به زمینی خشك و بی‌گیاه افكندیم (۱۴۵)
و بر او گیاهی از نوعی كدو رویاندیم (۱۴۶)
و او را به سوی [قومش] که یكصد هزار نفر یا بیشتر بودند، فرستادیم. (۱۴۷)
آن قوم ایمان آوردند و در نتیجه آنها را تا پایان عمر [از نعمت ها و مواهب خود] بهره‌مند كردیم. (۱۴۸)

«نبذ» به معنای پرتاب و افكندن و «عراء» به معنای سرزمین بی گیاه است.
كلمه‌ی «شجر» هم به درخت گفته می‌شود، هم به بوته. «یَقْطِینٍ» به معنای كدو است كه برگ آن، مایه‌ی درمان كوفتگی و حشره زدایی است.
عدد در قرآن، گاه مورد توجّه خاص است، نظیر آیه‌ی‌ «وَ لَیالٍ عَشْرٍ» ‌(فجر، ۲) كه مراد ده شب است، نه كم‌تر، نه بیشتر.
گاهی مراد از عدد، كثرت است؛ نظیر آیه‌ی: «لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ» ‌(بقره، ۹۶) بعضی یهودیان علاقه دارند هزار سال عمر كنند؛ كه مراد از هزار، كثرت است.
گاه نیز عدد در قرآن به صورت تقریبی به كار رفته است، نظیر آیه‌ی مورد بحث كه می‌فرماید: قوم یونس صد هزار نفر یا بیش‌تر بودند. «مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ»
در حدیثی از امام محمد باقر علیه السلام می‌خوانیم كه حضرت یونس علیه السلام چند روزی در شكم ماهی محبوس بود، موهای او ریخته و پوست بدنش نازك شده بود. بعد از خروج از شكم ماهی، بته‌ی كدو را می‌مكید و از سایه آن استفاده می‌كرد.
خداوند چهار پیامبر را حفظ كرد: حضرت موسی و حضرت یوسف علیهما السلام را كنار آب، حضرت نوح علیه السلام را روی آب و حضرت یونس علیه السلام را زیر آب. «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ‌ ... فَنَبَذْناهُ»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. ملامت، نباید مانع محبت باشد. یونس ملامت و تنبیه شد، ولی باز هم مورد عنایت ویژه خداوند قرار گرفت. "وَ هُوَ مُلِیمٌ‌ ... أَنْبَتْنا ... أَرْسَلْناهُ‌ ..."
۲. از خواص گیاهان غافل نشویم. «شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ»
۳. رویاندن كدو در زمین خالی از گیاه «العراء» از نشانه‌های قدرت و امداد الهی است. "أَنْبَتْنا ... شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ‌"
۴. در مدیریّت، به جای دفع نیروها؛ آنها را بازسازی كنیم و دوباره به كار گیریم. «وَ أَرْسَلْناهُ إِلی‌ مِائَةِ أَلْفٍ»
۵. محدوده‌ی بعثت انبیا؛ به انتخاب و فرمان خداست. (بعضی بر همه‌ی مردم مبعوث می‌شوند و بعضی بر یك منطقه خاص) «وَ أَرْسَلْناهُ إِلی‌ مِائَةِ أَلْفٍ»
۶. دعا و تسبیح حضرت یونس علیه السلام؛ سبب برخورداری او از لطف و امداد خداوند شد. "مِنَ الْمُسَبِّحِینَ‌ ... أَنْبَتْنا عَلَیْهِ‌ ..."
۷‌. فرار، دلیل برنگشتن نمی‌شود. حضرت یونس علیه السلام فرار كرده بود، امّا به همان قوم خود بازگشت و رسالت خود را ادامه داد. (آری گاهی انسان قهر می‌كند، استعفا می‌دهد یا همسرش را طلاق می‌دهد؛ ولی همین كه دید مصلحت در برگشتن است، باید برگردد.) "أَبَقَ إِلَی الْفُلْكِ‌ ... أَرْسَلْناهُ إِلی‌ مِائَةِ أَلْفٍ‌"
۸. توبه از گذشته؛ زمینه‌ی كامیابی در آینده است. قوم یونس توبه كردند و خداوند قهر خود را باز گرفت و آنها را كامیاب کرد. «فَآمَنُوا فَمَتَّعْناهُمْ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَجِبتُ لِمَن يَحتَمِي الطَّعامَ لأِذِيَّتِهِ كَيفَ لا يَحتَمِي الذَّنبَ لأِليمِ عُقُوبَتِهِ
در شگفتم از كسى كه از بيم آسيب ديدن، از غذایی دورى مى کند؛ اما چگونه از بيم كيفر دردناك، از گناه نمى پرهيزد!
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۵۴

#صافات_148_145
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                            ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۵۷-۱۴۹ :
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ (١٤٩)
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَآئِكَةَ إِنَاثًا وَ هُمْ شَاهِدُونَ (١٥٠)
أَلَآ إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (١٥١)
وَلَدَ اللَّهُ وَ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (١٥٢)
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (١٥٣)
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (١٥٤)
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (١٥٥)
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ (١٥٦)
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (١٥٧)

ترجمه:
[مشركان سبك مغز می‌گویند: فرشتگان دختران خدایند!] از آنها بپرس كه آیا دختران برای پروردگار تو هستند و پسران برای آنها؟! (۱۴۹)
یا اینكه ما فرشتگان را دختر آفریدیم و آنها شاهد بودند؟! (۱۵۰)
آگاه باش كه آنها از بافته‌های دروغ خود می‌گویند (۱۵۱)
كه خدا فرزند آورده! و بی‌تردید آنها دروغگویند. (۱۵۲)
آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟ (۱۵۳)
شما را چه شده است!؟ چگونه حكم می‌كنید؟ (۱۵۴)
آیا متذكّر [حقایق‌] نمی‌شوید؟ (۱۵۵)
یا شما [بر این ادعای خود] دلیل روشنی دارید؟ (۱۵۶)
پس اگر راستگویید، كتابتان را [كه این سخنان را با تكیه بر آن می‌گویید، به میان‌] آورید. (۱۵۷)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. سؤال از وجدان، كلید تفكّر و تنبه مردم است. «فَاسْتَفْتِهِمْ أَ لِرَبِّكَ الْبَناتُ»
۲. برخی عقاید به قدری بی‌منطق و پوك است كه لحظه‌ای فكر كردن برای دریافت بی‌اعتباری آن‌ها كافی است. «أَ لِرَبِّكَ الْبَناتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ»
۳. فرشتگان را زن پنداشتن، مورد بازخواست الهی است. «أَمْ خَلَقْنَا الْمَلائِكَةَ إِناثاً»
۴. كسی كه آگاهی ندارد، حقّ اظهار نظر ندارد. «وَ هُمْ شاهِدُونَ»
۵. عقاید مشركان، ساختگی و دروغ است. «مِنْ إِفْكِهِمْ لَیَقُولُونَ»
۶. عقاید خرافی دیگران را به مردم بگوییم، تا ارزش هدایت الهی را بهتر بدانند. "لَیَقُولُونَ وَلَدَ اللَّهُ‌ ..."
۷. کسانی كه مسیح را فرزند خدا می‌دانند، همانند مشركانی هستند كه فرشتگان را فرزند خدا می‌پنداشتند. «لَیَقُولُونَ وَلَدَ اللَّهُ»
۸. فرزند دختر و پسر یكسانند و هیچ یك بر دیگری برتری ندارند. «أَصْطَفَی الْبَناتِ عَلَی الْبَنِینَ»
۹. انسان به جایی می‌رسد كه بر اساس یك عقیده‌ی باطل، دختر را بد و پسر را خوب می‌داند و آنگاه دختران را برای خدا و پسران را از آن خود می‌داند! «أَصْطَفَی الْبَناتِ عَلَی الْبَنِینَ»
۱۰. عقاید یا باید بر اساس عقل باشد «كَیْفَ تَحْكُمُونَ» یا بر اساس فطرت «أَ فَلا تَذَكَّرُونَ» (تذكّر، یادآوری چیزی است كه در فطرت آدمی باشد؛ یا بر اساس سند و نقل «أَمْ لَكُمْ سُلْطانٌ مُبِینٌ فَأْتُوا بِكِتابِكُمْ»)
۱۱. كتاب‌های آسمانی، حجّت و مبنای داوری در مورد خدا هستند و در هیچ یك از این كتب، سخنی از فرزند داشتن خدا نیست. «فَأْتُوا بِكِتابِكُمْ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَجِبتُ لِمَن يَرجُو فَضلَ مَن فَوقَهُ كَيفَ يَحرِمُ مَن دُونَهُ
در شگفتم از كسى كه خودش به احسان فرا دستش اميد دارد، پس چرا فرودستش را محروم مى كند!؟
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۸۵

#صافات_157_149
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین:
@ar_karimian
.                            ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۶۰ - ۱۵۸ :
وَ جَعَلُوا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (١٥٨)
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (١٥٩)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (١٦٠)

ترجمه:
میان خدا و جن، نسبت و خویشی قرار دادند، در صورتی كه جنیان به خوبی می‌دانند كه [روز قیامت برای حساب و پاداش‌] احضار خواهند شد. (۱۵۸)
خداوند از آنچه او را به آن توصیف می‌كنند، منزّه است. (۱۵۹)
مگر بندگان خالص شده خدا [كه او را به آنچه توصیف می‌كنند شایسته مقام قدس اوست.] (۱۶۰)

در اینكه مراد از نسبت خداوند با جن (به تصور مشرکان) چیست؛ دو نظریه وجود دارد: یكی آنكه جن شریك خداوند است! همان گونه كه در آیه صد سوره انعام می‌خوانیم: «وَ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكاءَ الْجِنَّ» دیگر آنكه خداوند از جن همسرانی گرفته كه از آنها فرزندانی چون ملائكه به وجود آمده‌اند!

پیام‌ آیه شریفه:
۱. انسانی كه از منطق و برهان جدا شد، هر خرافه و تهمتی را به هر كس بخواهد نسبت می‌دهد، تا آنجا كه برای خداوند همسری از جنس جنّ می‌پندارد! "جَعَلُوا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ..."
۲. جن موجودی عاقل و مكلّف است و به معاد و حضور در پیشگاه عدل الهی برای بازپرسی، معتقد است. «عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ»
۳. همه در پیشگاه خدا بازجویی می‌شوند و خداوند با هیچ كس فامیل نیست. اگر جن با خداوند نسبتی داشت، برای كیفر و حساب نزد خدا احضار نمی‌شد. «إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ»
۴. هر كجا سخنی خرافه در مورد خداوند پیش آمد؛ ذات اقدس الهی را با كلمه‌ «سُبْحانَ اللَّهِ»  منزه بدارید. "وَ جَعَلُوا بَیْنَهُ‌ ... سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ‌"
۵. هر كجا سخنی از گمراهان و منحرفان پیش آمد، حسابِ بندگان پاك را جدا كنید. (در این سوره مبارکه، بارها جمله‌ی‌ «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ» تكرار شده است.)
۶. تمامی انسان‌ها به جز بندگان برگزیده خداوند؛ از توصیف شایسته‌ی او ناتوانند. «سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عِلمٌ بِلا عَمَلٍ كَشَجَرٍ بِلا ثَمَرٍ 
علم بى عمل، چون درخت بى ثمر است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۲۹۰

#صافات_160_158
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                         ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۶۳ - ۱۶۱ :
فَإِنَّكُمْ وَ مَا تَعْبُدُونَ (١٦١)
مَآ أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (١٦٢)
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (١٦٣)

ترجمه :
و بی‌تردید شما و آنچه را می‌پرستید (۱۶۱)
نمی‌توانید [مردم را] بر ضد خدا گمراه كنید. (۱۶۲)
مگر كسانی را كه [به اختیار خود به خاطر پذیرفتن وسوسه و اغواگری شما] به دوزخ درآیند. (۱۶۳)

كلمه «فاتن» از «فتنه» به معنای اغواگر و فریب دهنده است.
آئین شرك و بت‌پرستی، در برابر توحید ناتوان است و اگر امروز طرفدارانی دارد، در آینده نزدیك به بن‌بست خواهد رسید.
كلمه‌ی‌ «صال» از «صالی» به معنای كسی است كه از روی اختیار و انتخاب ملازم چیزی باشد.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. خداوند انسان را آزاد آفرید و اوست كه راه خود را انتخاب می‌كند و بت‌پرستان و بت‌هایشان قدرت اجبار ندارند. «ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ بِفاتِنِینَ»
۲. تنها افراد بد طینت و حقّ گریز، از مشركان و بت‌ها متأثر می‌شوند. (مشركان و بت‌ها نمی‌توانند مردم را فریب دهند و در برابر توحید قیام كنند، مگر كسانی كه با اختیار، راه انحرافی شرك را برگزینند.) «إِلَّا مَنْ هُوَ صالِ الْجَحِیمِ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
عَلِّمُوا صِبيانَكُم الصَّلاةَ وَ خُذُوهُم بِها إذا بَلَغُوا الحُلُمَ
به كودكان خود نماز بياموزيد و چون به سنّ بلوغ رسيدند؛ آنها را براى نماز مؤاخذه كنيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۳۰۵

#صافات_163_161
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
.                            ﷽‌‌‌
سوره صافات، آیات ۱۶۶ - ۱۶۴ :
وَ مَا مِنَّآ إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ (١٦٤)
وَ إِنَّا لَنَحْنُ الصَّآفُّونَ (١٦٥)
وَ إِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (١٦٦)

ترجمه:
و هیچ یك از ما (فرشتگان) نیست مگر آنکه برای او مقامی معین است. (۱۶۴)
و همانا ما [برای اجرای فرمان خدا] صف بستگانیم. (۱۶۵)
و ما خود تسبیح كنندگانیم. (۱۶۶)

ممكن است مراد از «مقام معلوم» در اینجا، مقام مخلصین باشد كه در آیات قبل آمده بود:  «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ» ‌(صافات، ۱۶۰) یعنی برای هر یك از بندگان مخلص و برگزیده خداوند، مقام و منزلت معیّنی است. همچنین برخی روایات، مصداق آیه را امامان معصوم علیهم السلام و اوصیای الهی دانسته‌اند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در دنیای فرشتگان، برای هر یك، مقام، منزلت و مسئولیّت خاص و سلسله مراتب وجود دارد. «مَقامٌ مَعْلُومٌ»
۲. فرشتگان فرزندان خدا نیستند، بلكه مأموران الهی هستند كه برای انجام فرمان خدا با نظم و انضباط صف كشیده‌اند. «الصَّافُّونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
 عَينُ المُحِبِّ عَمِيَّةٌ عَن مَعايِبِ المَحبُوبِ وَ أُذُنُهُ صَمّاءُ عَن قُبحِ مَساويهِ
چشم عاشق از ديدن عيب هاى معشوق، كور است و گوش او از [شنيدن ]قبح بدی‌هايش ناشنوا
غررالحکم. حدیث شماره ۶۳۱۴

#صافات_166_164
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian